Skora á rithöfunda að afþakka listamannalaunin Einar Mikael Sverrisson skrifar 25. janúar 2016 09:37 Nú er liðin rúm vika síðan ég tjáði mig um listamannalaunin og það gleður mig hversu sterk viðbrögðin urðu og hve margir hafa tjáð sig um málefnið. Hins vegar þótti mér leitt að sjá hvernig sumir fjölmiðlar reyna að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli, sjálfum kjarna málsins, og villa þannig um fyrir lesendum. Það eina sem ég vildi vekja máls á var að mér þætti undarlega staðið að úthlutun listamannalauna til rithöfunda og að ég fengi ekki betur séð en að sumir þeirra séu áskrifendur að drjúgum fjárhæðum sem íslenskir skattborgarar greiða. Eftir hrun héldu þeir rithöfundar sem um ræðir áfram að úthluta sjálfum sér háum styrkjum. Á sama tíma misstu margar íslenskar fjölskyldur heimili sín, vinnuna og jafnvel aleiguna. Ég get ekki skilið hvernig þessir rithöfundar geta réttlætt fyrir sjálfum sér að þetta sé í lagi svo fremi sem enginn veitir því athygli. Það er að mínu mati sorglegt hvernig DV, Stundin og Nútíminn reyndu snúa skrifum mínum um listamannalaun á hvolf og beina spjótum sínum að mér sem persónu í stað þess að fjalla á málefnalegan hátt um inntak skrifa minna. Það er illskiljanlegt að átta sig á óeðli slíkrar fréttamennsku sem snýst um að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli í umfjöllun. Vissulega hefði mörgum þótt krassandi ef rétt reyndist að ég væri engu skárri en þeir listamenn sem ég gagnrýndi. Ef ég hefði sjálfur þegið styrki í þágu listarinnar á sama tíma og ég lýsti yfir andúð á þeim sem eru áskrifendur að listamannalaunum og sambærilegum greiðslum. Það er sannarlega ódýr lausn að grípa til þess að skjóta sendiboðann í stað þess að taka á málunum. Þannig kom það mér í það minnsta fyrir sjónir þegar fyrrnefndir fréttamiðlar birtu fréttir um markaðsrannsónarstyrk sem ég sótti um fyrir fyrirtækið mitt á síðasta ári. Eins og fram hefur komið var um eingreiðslu upp á 550.000 kr. að ræða og var fjárhæðin aldrei greidd út því ég hætti einfaldlega við verkefnið sem styrkurinn var ætlaður. Fullyrtu fjölmiðlarnir þrír að styrkurinn hefði verið ætlaður mér persónulega til að koma mér á framfæri erlendis sem töframaður. Ég finn mig knúinn til að ítreka að svo var ekki auk þess sem ekki er hægt að bera styrk sem aldrei var greiddur út saman við greiðslur til útvalins hóps rithöfunda – fjárhæðar sem alls nemur rúmlega hálfum milljarði króna. Daginn eftir að greinin um meintar styrkveitingar mínar birtist á vef Stundarinnar fór ég og hitti ritstjórann, Jón Trausta Reynisson, að máli. Vildi ég vita hvort ekki væri eðlilegt og jafnframt ábyrgðarhlutverk miðilsins að biðjast afsökunar á þessari röngu umfjöllun. Sagðist Jón Trausti ekki telja Stundina bera ábyrgð á umfjölluninni og svipuð voru viðbrögð ritstjóra DV og Nútímans. Það er mat mitt að við séum algjörlega búin að missa okkur í græðginni sem heltekið hefur hið íslenska samfélag. Það er afbrigðilegt að við kennum börnum okkar að eini mælikvarðinn í lífinu sé hversu ríkur maður getur orðið. Við ættum mun frekar að kenna þeim hvernig hægt er að sýna þakklæti fyrir það sem þau fá og að ekki þurfi að meta hlutina eftir því hversu dýrir þeir eru. Það sama ætti auðvitað að gilda um okkur sem erum fullorðin. Síðustu fimm árin hef ég gert mitt besta til að hjálpa íslenskum börnum og fjölskyldum þeirra. Öll langar okkur til að rétta náunganum hjálparhönd. Þannig höfum við Íslendingar alla tíð verið. Við ættum að lifa við og þrífast á hamingju annarra en ekki eymd annarra. Við eigum ekki að ýta undir reiði og hatur hvert í garð annars og það er nóg pláss fyrir okkur öll á Íslandi. Ég hvet þá rithöfunda sem umræðan snertir til að rífa niður spegilinn sem fær þá til að einblína í sífellu á sjálfa sig. Þannig geta þeir séð íslensku fjölskyldurnar sem nauðsynlega þurfa á peningunum, sem þeir deildu sín á milli, að halda. Í dag búa 9% íslenskra barna við fátækt. Það er skelfilega hátt hlutfall. Í ljósi þess ætla ég að leggja mitt af mörkum með því að gefa Mæðrastyrksnefnd 100 áritaðar Galdrabækur því staðreyndin er sú að margir foreldrar eru í þeirri stöðu að hafa ekki efni á að gefa börnum sínum afmælisgjafir. Nú skora ég á rithöfundana til að gera slíkt hið sama og afþakki um leið listamannalaunin þetta árið og líka í framtíðinni. Áfram Ísland! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Listamannalaun Tengdar fréttir Tekur upp hanskann fyrir listamannalaun: „Væri þjóðin ekki fátækari í anda ef við hefðum ekki listamannalaun?“ Tónlistarmaðurinn Erpur Eyvindarson segir að Íslendingar gætu allt eins bara lesið bankabækur. 17. janúar 2016 17:17 Söluhæstu bækur ársins 2015 Bóksölulisti íslenskra útgefenda fyrir allt árið 2015 liggur fyrir og tróna þau Arnaldur og Yrsa efst á lista. 4. janúar 2016 16:30 Margir ungir listamenn sem hafa aldrei fengið tækifæri Það verður að segjast eins og er að ég varð orðlaus þegar ég kom heim í gær og fór yfir fréttir dagsins. 21. janúar 2016 13:30 Einar Mikael töframaður hjólar í listamannalaunin: Hvetur til sniðgöngu á verkum þeirra rithöfunda sem mest hafa fengið Einar Mikael töframaður gagnrýnir afköst þeirra rithöfunda sem hann nefnir áskrifendur að listamannalaunum og vill að landsmenn sniðgangi verk þeirra þangað til þeir afþakki launin. 16. janúar 2016 14:00 Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson Skoðun Viðreisn er Samfylkingin Júlíus Viggó Ólafsson Skoðun Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson Skoðun Er skynsemi Sigmundar Davíðs o.fl. skynsamleg? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sjálfskaparvíti Samfylkingar og Viðreisnar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vanrækt barn er besti ráðherrann Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar Skoðun Úr öskunni í eldinn á laugardaginn? Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Skuggaspil valdsins Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Viltu að barnabörnin þín verði fátækir leiguliðar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf – í þjónustu við þjóðina Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á hvert annað og breytum þessu Aðalsteinn Leifsson skrifar Skoðun Kæru landsmenn – þetta er ekki lengur boðlegt Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun XL niðurskurður – hugsum stórt! Arnar Þór Jónsson,Kári Allansson skrifar Skoðun Blórabögglar og gylliboð frá vinstri Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Hvað kjósa foreldrar ósýnilegra barna? Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Heimskasta þjóð í heimi? Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Jöfnum leikinn á laugardaginn Björgvin G. Sigurðsson skrifar Skoðun ADHD, fjórir stafir og hvað svo? Jóna Kristín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skattagleði á kostnað ferðaþjónustunnar Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Börnin heim Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Mun forseti Íslands fremja landráð? Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Ég býð mig fram fyrir framtíðarkynslóðir Finnur Ricart Andrason skrifar Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gera þarf skurk í búsetumálum eldri borgara Ólafur Ísleifsson skrifar Skoðun „Ég hefði nú ekkert á móti því að taka aðeins í tæjuna“ Eva Pandora Baldursdóttir skrifar Skoðun Vilt þú breytingu á stjórn landsins? Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Hugsjónir ójafnaðarmanns - svar við bréfi Kára Snorri Másson skrifar Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Búsetufrelsi og lögheimilisskráning Heiðbrá Ólafsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og aðrar villur í umræðunni um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Geðveikir frasar – en það þarf að vera plan! Ragna Sigurðardóttir,Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Þarf Ábyrg framtíð 14,1% til að komast í kappræður Heimildarinnar? Jóhannes Loftsson skrifar Skoðun Þess vegna er ég á lista VG í Suðurkjördæmi Þorsteinn Ólafsson skrifar Skoðun Svínsleg mismunun gagnvart eldra fólki Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Sjá meira
Nú er liðin rúm vika síðan ég tjáði mig um listamannalaunin og það gleður mig hversu sterk viðbrögðin urðu og hve margir hafa tjáð sig um málefnið. Hins vegar þótti mér leitt að sjá hvernig sumir fjölmiðlar reyna að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli, sjálfum kjarna málsins, og villa þannig um fyrir lesendum. Það eina sem ég vildi vekja máls á var að mér þætti undarlega staðið að úthlutun listamannalauna til rithöfunda og að ég fengi ekki betur séð en að sumir þeirra séu áskrifendur að drjúgum fjárhæðum sem íslenskir skattborgarar greiða. Eftir hrun héldu þeir rithöfundar sem um ræðir áfram að úthluta sjálfum sér háum styrkjum. Á sama tíma misstu margar íslenskar fjölskyldur heimili sín, vinnuna og jafnvel aleiguna. Ég get ekki skilið hvernig þessir rithöfundar geta réttlætt fyrir sjálfum sér að þetta sé í lagi svo fremi sem enginn veitir því athygli. Það er að mínu mati sorglegt hvernig DV, Stundin og Nútíminn reyndu snúa skrifum mínum um listamannalaun á hvolf og beina spjótum sínum að mér sem persónu í stað þess að fjalla á málefnalegan hátt um inntak skrifa minna. Það er illskiljanlegt að átta sig á óeðli slíkrar fréttamennsku sem snýst um að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli í umfjöllun. Vissulega hefði mörgum þótt krassandi ef rétt reyndist að ég væri engu skárri en þeir listamenn sem ég gagnrýndi. Ef ég hefði sjálfur þegið styrki í þágu listarinnar á sama tíma og ég lýsti yfir andúð á þeim sem eru áskrifendur að listamannalaunum og sambærilegum greiðslum. Það er sannarlega ódýr lausn að grípa til þess að skjóta sendiboðann í stað þess að taka á málunum. Þannig kom það mér í það minnsta fyrir sjónir þegar fyrrnefndir fréttamiðlar birtu fréttir um markaðsrannsónarstyrk sem ég sótti um fyrir fyrirtækið mitt á síðasta ári. Eins og fram hefur komið var um eingreiðslu upp á 550.000 kr. að ræða og var fjárhæðin aldrei greidd út því ég hætti einfaldlega við verkefnið sem styrkurinn var ætlaður. Fullyrtu fjölmiðlarnir þrír að styrkurinn hefði verið ætlaður mér persónulega til að koma mér á framfæri erlendis sem töframaður. Ég finn mig knúinn til að ítreka að svo var ekki auk þess sem ekki er hægt að bera styrk sem aldrei var greiddur út saman við greiðslur til útvalins hóps rithöfunda – fjárhæðar sem alls nemur rúmlega hálfum milljarði króna. Daginn eftir að greinin um meintar styrkveitingar mínar birtist á vef Stundarinnar fór ég og hitti ritstjórann, Jón Trausta Reynisson, að máli. Vildi ég vita hvort ekki væri eðlilegt og jafnframt ábyrgðarhlutverk miðilsins að biðjast afsökunar á þessari röngu umfjöllun. Sagðist Jón Trausti ekki telja Stundina bera ábyrgð á umfjölluninni og svipuð voru viðbrögð ritstjóra DV og Nútímans. Það er mat mitt að við séum algjörlega búin að missa okkur í græðginni sem heltekið hefur hið íslenska samfélag. Það er afbrigðilegt að við kennum börnum okkar að eini mælikvarðinn í lífinu sé hversu ríkur maður getur orðið. Við ættum mun frekar að kenna þeim hvernig hægt er að sýna þakklæti fyrir það sem þau fá og að ekki þurfi að meta hlutina eftir því hversu dýrir þeir eru. Það sama ætti auðvitað að gilda um okkur sem erum fullorðin. Síðustu fimm árin hef ég gert mitt besta til að hjálpa íslenskum börnum og fjölskyldum þeirra. Öll langar okkur til að rétta náunganum hjálparhönd. Þannig höfum við Íslendingar alla tíð verið. Við ættum að lifa við og þrífast á hamingju annarra en ekki eymd annarra. Við eigum ekki að ýta undir reiði og hatur hvert í garð annars og það er nóg pláss fyrir okkur öll á Íslandi. Ég hvet þá rithöfunda sem umræðan snertir til að rífa niður spegilinn sem fær þá til að einblína í sífellu á sjálfa sig. Þannig geta þeir séð íslensku fjölskyldurnar sem nauðsynlega þurfa á peningunum, sem þeir deildu sín á milli, að halda. Í dag búa 9% íslenskra barna við fátækt. Það er skelfilega hátt hlutfall. Í ljósi þess ætla ég að leggja mitt af mörkum með því að gefa Mæðrastyrksnefnd 100 áritaðar Galdrabækur því staðreyndin er sú að margir foreldrar eru í þeirri stöðu að hafa ekki efni á að gefa börnum sínum afmælisgjafir. Nú skora ég á rithöfundana til að gera slíkt hið sama og afþakki um leið listamannalaunin þetta árið og líka í framtíðinni. Áfram Ísland!
Tekur upp hanskann fyrir listamannalaun: „Væri þjóðin ekki fátækari í anda ef við hefðum ekki listamannalaun?“ Tónlistarmaðurinn Erpur Eyvindarson segir að Íslendingar gætu allt eins bara lesið bankabækur. 17. janúar 2016 17:17
Söluhæstu bækur ársins 2015 Bóksölulisti íslenskra útgefenda fyrir allt árið 2015 liggur fyrir og tróna þau Arnaldur og Yrsa efst á lista. 4. janúar 2016 16:30
Margir ungir listamenn sem hafa aldrei fengið tækifæri Það verður að segjast eins og er að ég varð orðlaus þegar ég kom heim í gær og fór yfir fréttir dagsins. 21. janúar 2016 13:30
Einar Mikael töframaður hjólar í listamannalaunin: Hvetur til sniðgöngu á verkum þeirra rithöfunda sem mest hafa fengið Einar Mikael töframaður gagnrýnir afköst þeirra rithöfunda sem hann nefnir áskrifendur að listamannalaunum og vill að landsmenn sniðgangi verk þeirra þangað til þeir afþakki launin. 16. janúar 2016 14:00
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Fjárfestum í vellíðan – því hver króna skilar sér margfalt til baka Theodór Ingi Ólafsson skrifar
Skoðun Rödd mannréttinda, jöfnuðar og jafnréttis þarf að hljóma á Alþingi Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Af hverju er nauðsyn að fá Sósíalista inn á þing og í næstu ríkisstjórn? Ólafur H. Ólafsson skrifar
Skoðun Geðveikir frasar – en það þarf að vera plan! Ragna Sigurðardóttir,Sigurþóra Bergsdóttir skrifar
Skoðun Þarf Ábyrg framtíð 14,1% til að komast í kappræður Heimildarinnar? Jóhannes Loftsson skrifar
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun