Skora á rithöfunda að afþakka listamannalaunin Einar Mikael Sverrisson skrifar 25. janúar 2016 09:37 Nú er liðin rúm vika síðan ég tjáði mig um listamannalaunin og það gleður mig hversu sterk viðbrögðin urðu og hve margir hafa tjáð sig um málefnið. Hins vegar þótti mér leitt að sjá hvernig sumir fjölmiðlar reyna að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli, sjálfum kjarna málsins, og villa þannig um fyrir lesendum. Það eina sem ég vildi vekja máls á var að mér þætti undarlega staðið að úthlutun listamannalauna til rithöfunda og að ég fengi ekki betur séð en að sumir þeirra séu áskrifendur að drjúgum fjárhæðum sem íslenskir skattborgarar greiða. Eftir hrun héldu þeir rithöfundar sem um ræðir áfram að úthluta sjálfum sér háum styrkjum. Á sama tíma misstu margar íslenskar fjölskyldur heimili sín, vinnuna og jafnvel aleiguna. Ég get ekki skilið hvernig þessir rithöfundar geta réttlætt fyrir sjálfum sér að þetta sé í lagi svo fremi sem enginn veitir því athygli. Það er að mínu mati sorglegt hvernig DV, Stundin og Nútíminn reyndu snúa skrifum mínum um listamannalaun á hvolf og beina spjótum sínum að mér sem persónu í stað þess að fjalla á málefnalegan hátt um inntak skrifa minna. Það er illskiljanlegt að átta sig á óeðli slíkrar fréttamennsku sem snýst um að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli í umfjöllun. Vissulega hefði mörgum þótt krassandi ef rétt reyndist að ég væri engu skárri en þeir listamenn sem ég gagnrýndi. Ef ég hefði sjálfur þegið styrki í þágu listarinnar á sama tíma og ég lýsti yfir andúð á þeim sem eru áskrifendur að listamannalaunum og sambærilegum greiðslum. Það er sannarlega ódýr lausn að grípa til þess að skjóta sendiboðann í stað þess að taka á málunum. Þannig kom það mér í það minnsta fyrir sjónir þegar fyrrnefndir fréttamiðlar birtu fréttir um markaðsrannsónarstyrk sem ég sótti um fyrir fyrirtækið mitt á síðasta ári. Eins og fram hefur komið var um eingreiðslu upp á 550.000 kr. að ræða og var fjárhæðin aldrei greidd út því ég hætti einfaldlega við verkefnið sem styrkurinn var ætlaður. Fullyrtu fjölmiðlarnir þrír að styrkurinn hefði verið ætlaður mér persónulega til að koma mér á framfæri erlendis sem töframaður. Ég finn mig knúinn til að ítreka að svo var ekki auk þess sem ekki er hægt að bera styrk sem aldrei var greiddur út saman við greiðslur til útvalins hóps rithöfunda – fjárhæðar sem alls nemur rúmlega hálfum milljarði króna. Daginn eftir að greinin um meintar styrkveitingar mínar birtist á vef Stundarinnar fór ég og hitti ritstjórann, Jón Trausta Reynisson, að máli. Vildi ég vita hvort ekki væri eðlilegt og jafnframt ábyrgðarhlutverk miðilsins að biðjast afsökunar á þessari röngu umfjöllun. Sagðist Jón Trausti ekki telja Stundina bera ábyrgð á umfjölluninni og svipuð voru viðbrögð ritstjóra DV og Nútímans. Það er mat mitt að við séum algjörlega búin að missa okkur í græðginni sem heltekið hefur hið íslenska samfélag. Það er afbrigðilegt að við kennum börnum okkar að eini mælikvarðinn í lífinu sé hversu ríkur maður getur orðið. Við ættum mun frekar að kenna þeim hvernig hægt er að sýna þakklæti fyrir það sem þau fá og að ekki þurfi að meta hlutina eftir því hversu dýrir þeir eru. Það sama ætti auðvitað að gilda um okkur sem erum fullorðin. Síðustu fimm árin hef ég gert mitt besta til að hjálpa íslenskum börnum og fjölskyldum þeirra. Öll langar okkur til að rétta náunganum hjálparhönd. Þannig höfum við Íslendingar alla tíð verið. Við ættum að lifa við og þrífast á hamingju annarra en ekki eymd annarra. Við eigum ekki að ýta undir reiði og hatur hvert í garð annars og það er nóg pláss fyrir okkur öll á Íslandi. Ég hvet þá rithöfunda sem umræðan snertir til að rífa niður spegilinn sem fær þá til að einblína í sífellu á sjálfa sig. Þannig geta þeir séð íslensku fjölskyldurnar sem nauðsynlega þurfa á peningunum, sem þeir deildu sín á milli, að halda. Í dag búa 9% íslenskra barna við fátækt. Það er skelfilega hátt hlutfall. Í ljósi þess ætla ég að leggja mitt af mörkum með því að gefa Mæðrastyrksnefnd 100 áritaðar Galdrabækur því staðreyndin er sú að margir foreldrar eru í þeirri stöðu að hafa ekki efni á að gefa börnum sínum afmælisgjafir. Nú skora ég á rithöfundana til að gera slíkt hið sama og afþakki um leið listamannalaunin þetta árið og líka í framtíðinni. Áfram Ísland! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Listamannalaun Tengdar fréttir Tekur upp hanskann fyrir listamannalaun: „Væri þjóðin ekki fátækari í anda ef við hefðum ekki listamannalaun?“ Tónlistarmaðurinn Erpur Eyvindarson segir að Íslendingar gætu allt eins bara lesið bankabækur. 17. janúar 2016 17:17 Söluhæstu bækur ársins 2015 Bóksölulisti íslenskra útgefenda fyrir allt árið 2015 liggur fyrir og tróna þau Arnaldur og Yrsa efst á lista. 4. janúar 2016 16:30 Margir ungir listamenn sem hafa aldrei fengið tækifæri Það verður að segjast eins og er að ég varð orðlaus þegar ég kom heim í gær og fór yfir fréttir dagsins. 21. janúar 2016 13:30 Einar Mikael töframaður hjólar í listamannalaunin: Hvetur til sniðgöngu á verkum þeirra rithöfunda sem mest hafa fengið Einar Mikael töframaður gagnrýnir afköst þeirra rithöfunda sem hann nefnir áskrifendur að listamannalaunum og vill að landsmenn sniðgangi verk þeirra þangað til þeir afþakki launin. 16. janúar 2016 14:00 Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû Skoðun Skoðun Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Sjá meira
Nú er liðin rúm vika síðan ég tjáði mig um listamannalaunin og það gleður mig hversu sterk viðbrögðin urðu og hve margir hafa tjáð sig um málefnið. Hins vegar þótti mér leitt að sjá hvernig sumir fjölmiðlar reyna að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli, sjálfum kjarna málsins, og villa þannig um fyrir lesendum. Það eina sem ég vildi vekja máls á var að mér þætti undarlega staðið að úthlutun listamannalauna til rithöfunda og að ég fengi ekki betur séð en að sumir þeirra séu áskrifendur að drjúgum fjárhæðum sem íslenskir skattborgarar greiða. Eftir hrun héldu þeir rithöfundar sem um ræðir áfram að úthluta sjálfum sér háum styrkjum. Á sama tíma misstu margar íslenskar fjölskyldur heimili sín, vinnuna og jafnvel aleiguna. Ég get ekki skilið hvernig þessir rithöfundar geta réttlætt fyrir sjálfum sér að þetta sé í lagi svo fremi sem enginn veitir því athygli. Það er að mínu mati sorglegt hvernig DV, Stundin og Nútíminn reyndu snúa skrifum mínum um listamannalaun á hvolf og beina spjótum sínum að mér sem persónu í stað þess að fjalla á málefnalegan hátt um inntak skrifa minna. Það er illskiljanlegt að átta sig á óeðli slíkrar fréttamennsku sem snýst um að draga athyglina frá því sem raunverulega skiptir máli í umfjöllun. Vissulega hefði mörgum þótt krassandi ef rétt reyndist að ég væri engu skárri en þeir listamenn sem ég gagnrýndi. Ef ég hefði sjálfur þegið styrki í þágu listarinnar á sama tíma og ég lýsti yfir andúð á þeim sem eru áskrifendur að listamannalaunum og sambærilegum greiðslum. Það er sannarlega ódýr lausn að grípa til þess að skjóta sendiboðann í stað þess að taka á málunum. Þannig kom það mér í það minnsta fyrir sjónir þegar fyrrnefndir fréttamiðlar birtu fréttir um markaðsrannsónarstyrk sem ég sótti um fyrir fyrirtækið mitt á síðasta ári. Eins og fram hefur komið var um eingreiðslu upp á 550.000 kr. að ræða og var fjárhæðin aldrei greidd út því ég hætti einfaldlega við verkefnið sem styrkurinn var ætlaður. Fullyrtu fjölmiðlarnir þrír að styrkurinn hefði verið ætlaður mér persónulega til að koma mér á framfæri erlendis sem töframaður. Ég finn mig knúinn til að ítreka að svo var ekki auk þess sem ekki er hægt að bera styrk sem aldrei var greiddur út saman við greiðslur til útvalins hóps rithöfunda – fjárhæðar sem alls nemur rúmlega hálfum milljarði króna. Daginn eftir að greinin um meintar styrkveitingar mínar birtist á vef Stundarinnar fór ég og hitti ritstjórann, Jón Trausta Reynisson, að máli. Vildi ég vita hvort ekki væri eðlilegt og jafnframt ábyrgðarhlutverk miðilsins að biðjast afsökunar á þessari röngu umfjöllun. Sagðist Jón Trausti ekki telja Stundina bera ábyrgð á umfjölluninni og svipuð voru viðbrögð ritstjóra DV og Nútímans. Það er mat mitt að við séum algjörlega búin að missa okkur í græðginni sem heltekið hefur hið íslenska samfélag. Það er afbrigðilegt að við kennum börnum okkar að eini mælikvarðinn í lífinu sé hversu ríkur maður getur orðið. Við ættum mun frekar að kenna þeim hvernig hægt er að sýna þakklæti fyrir það sem þau fá og að ekki þurfi að meta hlutina eftir því hversu dýrir þeir eru. Það sama ætti auðvitað að gilda um okkur sem erum fullorðin. Síðustu fimm árin hef ég gert mitt besta til að hjálpa íslenskum börnum og fjölskyldum þeirra. Öll langar okkur til að rétta náunganum hjálparhönd. Þannig höfum við Íslendingar alla tíð verið. Við ættum að lifa við og þrífast á hamingju annarra en ekki eymd annarra. Við eigum ekki að ýta undir reiði og hatur hvert í garð annars og það er nóg pláss fyrir okkur öll á Íslandi. Ég hvet þá rithöfunda sem umræðan snertir til að rífa niður spegilinn sem fær þá til að einblína í sífellu á sjálfa sig. Þannig geta þeir séð íslensku fjölskyldurnar sem nauðsynlega þurfa á peningunum, sem þeir deildu sín á milli, að halda. Í dag búa 9% íslenskra barna við fátækt. Það er skelfilega hátt hlutfall. Í ljósi þess ætla ég að leggja mitt af mörkum með því að gefa Mæðrastyrksnefnd 100 áritaðar Galdrabækur því staðreyndin er sú að margir foreldrar eru í þeirri stöðu að hafa ekki efni á að gefa börnum sínum afmælisgjafir. Nú skora ég á rithöfundana til að gera slíkt hið sama og afþakki um leið listamannalaunin þetta árið og líka í framtíðinni. Áfram Ísland!
Tekur upp hanskann fyrir listamannalaun: „Væri þjóðin ekki fátækari í anda ef við hefðum ekki listamannalaun?“ Tónlistarmaðurinn Erpur Eyvindarson segir að Íslendingar gætu allt eins bara lesið bankabækur. 17. janúar 2016 17:17
Söluhæstu bækur ársins 2015 Bóksölulisti íslenskra útgefenda fyrir allt árið 2015 liggur fyrir og tróna þau Arnaldur og Yrsa efst á lista. 4. janúar 2016 16:30
Margir ungir listamenn sem hafa aldrei fengið tækifæri Það verður að segjast eins og er að ég varð orðlaus þegar ég kom heim í gær og fór yfir fréttir dagsins. 21. janúar 2016 13:30
Einar Mikael töframaður hjólar í listamannalaunin: Hvetur til sniðgöngu á verkum þeirra rithöfunda sem mest hafa fengið Einar Mikael töframaður gagnrýnir afköst þeirra rithöfunda sem hann nefnir áskrifendur að listamannalaunum og vill að landsmenn sniðgangi verk þeirra þangað til þeir afþakki launin. 16. janúar 2016 14:00
Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû Skoðun
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû Skoðun