Súpan Hildur Sverrisdóttir skrifar 4. mars 2016 00:01 Ég var á súpufundi um stjórnarskrármálið sem ég hugsaði með mér að væri viðeigandi. Eftir hrun var kallað á breytingar sem áttu einhverra hluta vegna að felast í stjórnarskránni. Við tók farsi, kosning á milli 522 stjórnlagaþingsfulltrúa var meingölluð og ógilt af Hæstarétti. Þá var ákveðið að breyta þinginu bara í ráð. Starf þess minnti á eldhús þar sem 25 kokkar elda súpu og allir skutla hráefnum í pottinn. Útkoman var klárlega ofgnótt enda tillagan kúvending stjórnarskrárinnar í 114 greinum. Þjóðaratkvæði um tillögurnar fékk ekki meirihluta þjóðarinnar á kjörstað og vandræðagangur vinstristjórnarinnar á hennar síðustu metrum við að gera eitthvað úr uppskriftinni reyndist svo mikið bíó að það var við hæfi að gerð var um hann bíómynd. Þegar ég var lítil fékk ég hausverk af hvíta Wrigley’s tyggjóinu sem var vinsælt fríhafnargóss. Ég fæ svipaðan hausverk við tilhugsunina um réttaróvissuna og dómsmálin sem stjórnarskrártilraunaeldhúsið hefði boðið upp á. Samt efast ég ekki um einlægan vilja þeirra og trú sem héldu að alhliða uppskriftin myndi gera allt betra, þó ég sé hrædd um að sú uppskrift hefði reynst vera öfug naglasúpa. Þannig að þó að ég, eins og eflaust flestir, sé ekkert hoppandi kát með nýjar tillögur að stjórnarskrárbreytingum – enda eru þær unnar í þverpólitískri sátt sem er þess eðlis að enginn er 100% sáttur – þá fer minna fyrir hausverknum. Tillögurnar nú eru einfaldlega betur unnar. Enda sýnist mér að almennt séu umræður um nýja stjórnarskrá bæði minni og lágstemmdari en á súpuárunum. Kannski tók það bara þennan tíma fyrir fólk að fatta að bankahrunið var ekki stjórnarskránni að kenna. Bara alls ekki neitt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Ég var á súpufundi um stjórnarskrármálið sem ég hugsaði með mér að væri viðeigandi. Eftir hrun var kallað á breytingar sem áttu einhverra hluta vegna að felast í stjórnarskránni. Við tók farsi, kosning á milli 522 stjórnlagaþingsfulltrúa var meingölluð og ógilt af Hæstarétti. Þá var ákveðið að breyta þinginu bara í ráð. Starf þess minnti á eldhús þar sem 25 kokkar elda súpu og allir skutla hráefnum í pottinn. Útkoman var klárlega ofgnótt enda tillagan kúvending stjórnarskrárinnar í 114 greinum. Þjóðaratkvæði um tillögurnar fékk ekki meirihluta þjóðarinnar á kjörstað og vandræðagangur vinstristjórnarinnar á hennar síðustu metrum við að gera eitthvað úr uppskriftinni reyndist svo mikið bíó að það var við hæfi að gerð var um hann bíómynd. Þegar ég var lítil fékk ég hausverk af hvíta Wrigley’s tyggjóinu sem var vinsælt fríhafnargóss. Ég fæ svipaðan hausverk við tilhugsunina um réttaróvissuna og dómsmálin sem stjórnarskrártilraunaeldhúsið hefði boðið upp á. Samt efast ég ekki um einlægan vilja þeirra og trú sem héldu að alhliða uppskriftin myndi gera allt betra, þó ég sé hrædd um að sú uppskrift hefði reynst vera öfug naglasúpa. Þannig að þó að ég, eins og eflaust flestir, sé ekkert hoppandi kát með nýjar tillögur að stjórnarskrárbreytingum – enda eru þær unnar í þverpólitískri sátt sem er þess eðlis að enginn er 100% sáttur – þá fer minna fyrir hausverknum. Tillögurnar nú eru einfaldlega betur unnar. Enda sýnist mér að almennt séu umræður um nýja stjórnarskrá bæði minni og lágstemmdari en á súpuárunum. Kannski tók það bara þennan tíma fyrir fólk að fatta að bankahrunið var ekki stjórnarskránni að kenna. Bara alls ekki neitt.
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun