Röng við(n)horf Hildur Björnsdóttir skrifar 3. júní 2016 07:00 Mamma hans er auðvitað vonsvikin,“ sagði hún á innsoginu. Sessunauturinn jánkaði brúnaþungur. „Hann sem var alltaf svo mikill námsmaður.“ Þær dæstu. Ég sat á kaffihúsi í miðborginni og lagði ósjálfrátt við hlustir. Hér var greinilega sögð harmsaga. „Það er þá útséð með háskólanám?“ spurði önnur hina. Þeim stóð greinilega ekki á sama. Þegar líða tók á samtalið áttaði ég mig á harmleiknum. Hér var rætt um ungan pilt sem hugði á iðnnám. Vonbrigðin voru mikil. Reglulega berast fregnir af auknu atvinnuleysi meðal háskólamenntaðra. Á sama tíma virðist eftirspurn eftir iðnlærðum sífellt aukast. Hvergi í atvinnulífinu er meiri þörf á menntuðu fólki. Samt ratar aðeins agnarsmár hluti framhaldsnema í iðnnám. Alvarleg skekkja hefur skapast milli námsvals og eftirspurnar eftir vinnuafli. Einhvers staðar, einhvern tímann sköpuðum við brengluð viðhorf – viðhorf sem setja iðnmenntun skör lægra en háskólamenntun. Markvisst hefur skólakerfið lagt þunga áherslu á bóknám og virðast foreldrar flestir óska börnum sínum framtíðar í háskólanámi – sannfærðir um betri atvinnuhorfur og bætt lífskjör. Þeir virðast horfa fram hjá þeim miklu tækifærum sem iðnmenntun getur skapað. Þegar háskólagengnir skríða skuldsettir úr bóknámi – sumir hverjir án atvinnu – hafa margir iðnlærðir jafnaldrar hafið sjálfstæðan rekstur. Atvinnuframboðið ríkulegt. Tekjumöguleikarnir góðir. Frelsið meira. Kerlingarnar á kaffihúsinu endurspegla úrelt viðhorf. Viðhorf byggð á vanþekkingu. Röng viðhorf. Með hliðsjón af eftirspurn á vinnumarkaði er verulegt áhyggjuefni hversu fáir rata í iðnnám. Það þarf samantekið átak svo leiðrétta megi þá skekkju. Það þarf gagngera viðhorfsbreytingu. Sú viðhorfsbreyting hefst heima. Hjá foreldrunum.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 3. júní. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Björnsdóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Mamma hans er auðvitað vonsvikin,“ sagði hún á innsoginu. Sessunauturinn jánkaði brúnaþungur. „Hann sem var alltaf svo mikill námsmaður.“ Þær dæstu. Ég sat á kaffihúsi í miðborginni og lagði ósjálfrátt við hlustir. Hér var greinilega sögð harmsaga. „Það er þá útséð með háskólanám?“ spurði önnur hina. Þeim stóð greinilega ekki á sama. Þegar líða tók á samtalið áttaði ég mig á harmleiknum. Hér var rætt um ungan pilt sem hugði á iðnnám. Vonbrigðin voru mikil. Reglulega berast fregnir af auknu atvinnuleysi meðal háskólamenntaðra. Á sama tíma virðist eftirspurn eftir iðnlærðum sífellt aukast. Hvergi í atvinnulífinu er meiri þörf á menntuðu fólki. Samt ratar aðeins agnarsmár hluti framhaldsnema í iðnnám. Alvarleg skekkja hefur skapast milli námsvals og eftirspurnar eftir vinnuafli. Einhvers staðar, einhvern tímann sköpuðum við brengluð viðhorf – viðhorf sem setja iðnmenntun skör lægra en háskólamenntun. Markvisst hefur skólakerfið lagt þunga áherslu á bóknám og virðast foreldrar flestir óska börnum sínum framtíðar í háskólanámi – sannfærðir um betri atvinnuhorfur og bætt lífskjör. Þeir virðast horfa fram hjá þeim miklu tækifærum sem iðnmenntun getur skapað. Þegar háskólagengnir skríða skuldsettir úr bóknámi – sumir hverjir án atvinnu – hafa margir iðnlærðir jafnaldrar hafið sjálfstæðan rekstur. Atvinnuframboðið ríkulegt. Tekjumöguleikarnir góðir. Frelsið meira. Kerlingarnar á kaffihúsinu endurspegla úrelt viðhorf. Viðhorf byggð á vanþekkingu. Röng viðhorf. Með hliðsjón af eftirspurn á vinnumarkaði er verulegt áhyggjuefni hversu fáir rata í iðnnám. Það þarf samantekið átak svo leiðrétta megi þá skekkju. Það þarf gagngera viðhorfsbreytingu. Sú viðhorfsbreyting hefst heima. Hjá foreldrunum.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 3. júní.