Óttarr og Tálknafjarðar- heilkennið Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 22. nóvember 2016 07:00 Þegar við Logi voru litlir drengir á Bíldudal stóð okkur stuggur mikill af Tálknfirðingum. Aðallega vegna þess að þeir voru flestir rauðhærðir og freknóttir mjög. Óttuðumst við að draga dám af þeim með of miklu návígi. Við vorum ekki frá því að hafa einmitt fengið allnokkrar freknur eftir síðustu viðureign á Héraðsmótinu. Okkur til varnar má benda á að á þessum tíma var strumpabók ein æði vinsæl en hún fjallaði um svartan strump sem beit hina bláu í dindilinn með þeim afleiðingum að þeir urðu svartir og ljótir. Eins þótti okkur Tálknfirðingar ójafnaðarmenn miklir en þar sáum við ekki plankann í eigin augum því Bílddælingar voru engu blíðari. Um það getur blý eitt vitnað sem er enn undir holdi Loga eftir að bekkjarfélagi hans stakk hann á hol með skriffæri. Hefur hann æ síðan verið góður penni. Svo var það eitt héraðsmótið að við kynntumst Tálknfirðingunum og sáum að þeir voru gæðaskinn. Það voru okkur mikil vonbrigði. Héldum við að Tálknafjarðarheilkennið hefði þá sungið sitt síðasta en brá því illa þegar hálf þjóðin fór á hliðina vegna þess að Óttarr Proppé fór að leika við þá Engeyjarfrændur. Virtust menn óttast að sjá Óttar aldrei framar í grænu og gulu jakkafötunum, þar sem Bjarni hefði bitið hann í dindilinn með þeim afleiðingum að gamli pönkarinn færi eftir það stuttklipptur og smjörgreiddur um bæinn með peninginn í Panama og Hannes Hólmstein í hjarta stað. Engin ástæða reyndist til að óttast enda fær Óttarr hvorki né vill vera með í útvegsspilinu. En af þessu tilefni má geta þess að gott mótefni við Tálknafjarðarheilkenninu er að anda rólega og minnast þess að sagan af svarta strumpinum er uppspuni.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun
Þegar við Logi voru litlir drengir á Bíldudal stóð okkur stuggur mikill af Tálknfirðingum. Aðallega vegna þess að þeir voru flestir rauðhærðir og freknóttir mjög. Óttuðumst við að draga dám af þeim með of miklu návígi. Við vorum ekki frá því að hafa einmitt fengið allnokkrar freknur eftir síðustu viðureign á Héraðsmótinu. Okkur til varnar má benda á að á þessum tíma var strumpabók ein æði vinsæl en hún fjallaði um svartan strump sem beit hina bláu í dindilinn með þeim afleiðingum að þeir urðu svartir og ljótir. Eins þótti okkur Tálknfirðingar ójafnaðarmenn miklir en þar sáum við ekki plankann í eigin augum því Bílddælingar voru engu blíðari. Um það getur blý eitt vitnað sem er enn undir holdi Loga eftir að bekkjarfélagi hans stakk hann á hol með skriffæri. Hefur hann æ síðan verið góður penni. Svo var það eitt héraðsmótið að við kynntumst Tálknfirðingunum og sáum að þeir voru gæðaskinn. Það voru okkur mikil vonbrigði. Héldum við að Tálknafjarðarheilkennið hefði þá sungið sitt síðasta en brá því illa þegar hálf þjóðin fór á hliðina vegna þess að Óttarr Proppé fór að leika við þá Engeyjarfrændur. Virtust menn óttast að sjá Óttar aldrei framar í grænu og gulu jakkafötunum, þar sem Bjarni hefði bitið hann í dindilinn með þeim afleiðingum að gamli pönkarinn færi eftir það stuttklipptur og smjörgreiddur um bæinn með peninginn í Panama og Hannes Hólmstein í hjarta stað. Engin ástæða reyndist til að óttast enda fær Óttarr hvorki né vill vera með í útvegsspilinu. En af þessu tilefni má geta þess að gott mótefni við Tálknafjarðarheilkenninu er að anda rólega og minnast þess að sagan af svarta strumpinum er uppspuni.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun