Fótbolti

Kveðja frá Rússlandi: Að fjalla um íslenska landsliðið í fótbolta

Kolbeinn Tumi Daðason í Kabardinka skrifar
Saga Hannesar Þórs Halldórssonar er mögnuð og verður eflaust að bíómynd einhvern tímann.
Saga Hannesar Þórs Halldórssonar er mögnuð og verður eflaust að bíómynd einhvern tímann. Vísir/Vilhelm
Það er ýmislegt sem kalla mætti einkennilegt, sérstakt eða einstakt er varðar umfjöllun íþróttafréttamanna um karlalandsliðið í fótbolta, og líklega flest landslið Íslands. Hópurinn, sem er að langstærstum hluta skipaður karlmönnum, er á öllum aldri. Sá yngsti á þrítugsaldri og svo eru reynsluboltar sem hafa fylgt landsliðinu eftir síðan Ásgeir Sigurvinsson og Karl Þórðarson voru í gírnum.

Langflestir eiga það þó sameiginlegt að vera miklir fótboltaáhugamenn og allir eru grjótharðir stuðningsmenn landsliðsins. Sumir tengjast leikmönnum landsliðsins engum böndum en aðrir eiga bestu vini í leikmannahópnum.

Ætli lýsandi hafi einhvern tímann áður verið faðir landsliðsmanns í fótbolta og lýst leikjum hans? Ábendingar óskast á kolbeinntumi@stod2.is.Vísir/Vilhelm
Í hópi blaðamanna eru besti vinur lykilmanns í landsliðinu, faðir besta vinar annars lykilmanns í landsliðinu, sumir hafa þjálfað leikmenn í landsliðinu í yngri flokkum og svo er einn þekktasti lýsandi heims, Gummi Ben, mættur til Moskvu til að lýsa leikjum landsliðsins sem sonur hans spilar fyrir. Samfélagið er svo lítið að svo til allir í hópi blaðamanna eiga í það minnsta þokkalega náin tengsl við einhvern landsliðsmann.

Ég leyfi mér að efast um að svona tengsl, í það minnsta magnið, finnist hjá öðrum landsliðum og setur menn auðvitað í skrýtna stöðu í viðtölum. Eða að þurfa að fjalla á gagnrýninn hátt um þá sem þeim þykir vænt um. Oftast kemur það í hlut annarra ef fréttin er neikvæðs eðlis hið minnsta. Leikmenn eru einnig í skrýtinni stöðu að svara spurningum vina sinna, vina vina sinna eða ættingja. 

Það er búið að vera gaman hjá íslenska landsliðinu í fótbolta í lengri tíma.Vísir/Vilhelm
En það eru ekki bara tengslin sem gera íþróttafréttamönnum erfitt fyrir því það er sérstakt að vera í þeirri stöðu að fjalla á gagnrýnin hátt um eitthvað sem þú styður af fullu hjarta, eins og landsliðið. Líklega eru 99% af fréttum sem skrifaðar eru um landsliðið á jákvæðum nótum og svo ein og ein sem flokka mætti sem neikvæða frétt.

Fyrir vikið eru íþróttafréttamenn reglulega nefndir klappstýrur í stað íþróttafréttamanna. Á þeim forsendum að þeir séu ekki nógu gagnrýnir. Faðir og tengdafaðir landsliðsmanna hafa nýlega stigið fram og krafist svara við spurningum sem íþróttafréttamenn „þora ekki að spyrja“ varðandi valið á HM-hópnum.

Sama föður fannst reyndar galið að spyrja landsliðsþjálfara út í meinta drykkju sonar hans á leiðinni í landsliðsverkefni. Sem hann viðurkenndi, baðst afsökunar á og hélt áfram að raða inn mörkum.

Hvort ætti ég að láta Alfreð, Björn Bergmann eða Jón Daða byrja gegn Argentínumönnum gæti Heimir verið að hugsa á þessari mynd.Vísir/Vilhelm
Landsliðið flaug á dögunum til Moskvu þar sem framundan var risaleikur, svo stór að manni fannst að um væri að ræða leik í FIFA tölvuleik. Ísland gegn Argentínu í Moskvu. Fréttamenn fylgdu landsliðinu eftir og flugu með sömu flugvél. Óskrifaðar reglur. Samskipti eru engin. Ekkert spjall við leikmenn og engar myndir. Sjálfsagður hlutur enda eru skipulagðir vettvangur fyrir slíkt.

Eftir komuna til Kabardinka eftir leik, nánar tiltekið í gærkvöldi, bauð KSÍ svo blaðamönnum í óvæntan glaðning á æfingasvæðið. Heimir hélt smá tölu og svo tróð Mið-Ísland upp í góðan hálftíma og kitlaði hláturtaugarnar. Allt gert til að rækta einstakt samband landsliðsins við fjölmiðla, eins og Heimir komst að orði.

Allir Íslendingar í Rússlandi eru að upplifa draum, nema kannski einn dauðadrukkinn þessa stundina sem finnur ekki lykilinn að hótelinu sínu og er búinn að týna vegabréfinu. Leikmenn eru að spila á HM í fótbolta, blaðamenn að fjalla um íslenskt lið á HM í fótbolta og stuðningsmenn að taka víkingaklapp og tralla á leikjum Íslands á HM í fótbolta.

Eitthvað sem enginn átti von á. Eitthvað sem gerðist í 32-liða móti en ekki 48, eða 64, eða 128 eða hvar svo sem FIFA ákveður á endanum að setja mörkin. Á endanum koma gagnrýnar spurningar, leiðinlegar spurning en nauðsynlegar spurningar, því öll víma endar einhvern tímann.

En sú sem við erum í núna hefur varað í á sjötta ár og virðist ekki sjá fyrir endann á.

Vísir er með öflugt teymi í Rússlandi sem verður með ítarlegan fréttaflutning af íslenska liðinu á HM. Fylgist með á samfélagsmiðlum okkar - á FacebookTwitter og Instagram.


Tengdar fréttir




Fleiri fréttir

Sjá meira


×