Fagmennska í sundi Guðrún Vilmundardóttir skrifar 6. september 2018 07:00 Vesturbæjarlaugin er mín uppeldislaug, þangað fór ég að venja komur mínar um það leyti sem hringvegurinn var opnaður. Þar lærði ég að synda, þó aldrei betur en svo að rassinn á það til að skjótast upp úr í skriðsundi ef ég gleymi mér, og ég gleymi mér undantekningalaust á annarri eða þriðju ferð. Sú fyrsta er stundum þokkafull. Af langri reynslu er ég nokkuð heimakomin í lauginni og þekki helstu reglur um háttalag sundgesta. Ég kann að leiðbeina ofan í laugina á þremur tungumálum – ekki myndi ég vilja heimsækja slíka menningarstofnun í ókunnu landi og gera allt rangt. Um daginn kynntist ég nýjum menningarlegum árekstri í lauginni. Við erum tvær í sturtuklefanum að búa okkur til að fara ofan í; báðar fagmenn og þvoum okkur vinsamlegast án sundfata. En svo tek ég eftir að konan fer að gjóa augunum undarlega á mig. Hreinlega glápir. Ég velti fyrir mér hvernig ég eigi að hafa kurteislega orð á því við hana að fullorðið fólk stari ekki hvað á annað í sturtu. Ákveð að nefna þetta blíðlega þegar við göngum út í laug. Við skrúfum fyrir kranana samtímis og um leið breytist eitthvað í hljóðvistinni. Hjá mér vaknar grunur. Þegar ég opna munninn til þess að koma hinni vinsamlegu ábendingu á framfæri rennur upp fyrir mér að ég hafði verið að syngja hástöfum svolítið lag sem ég var búin að vera með á heilanum. Ég er söngvin en ekki lagviss eftir því, og ég fann það einhvern veginn á raddböndunum og lungunum að ég hafði ekki dregið af mér í flutningnum. Ég nikkaði sjálfsörugg til konunnar og við gengum samferða út í pott. Ég raulaði lagið áfram, úr því sem komið var. Og smellti fingrum í takt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Falsfréttastjóri RÚV dýpkar holuna sína Einar Steingrímsson Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson Skoðun Fækkum kennurum um 90% Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun
Vesturbæjarlaugin er mín uppeldislaug, þangað fór ég að venja komur mínar um það leyti sem hringvegurinn var opnaður. Þar lærði ég að synda, þó aldrei betur en svo að rassinn á það til að skjótast upp úr í skriðsundi ef ég gleymi mér, og ég gleymi mér undantekningalaust á annarri eða þriðju ferð. Sú fyrsta er stundum þokkafull. Af langri reynslu er ég nokkuð heimakomin í lauginni og þekki helstu reglur um háttalag sundgesta. Ég kann að leiðbeina ofan í laugina á þremur tungumálum – ekki myndi ég vilja heimsækja slíka menningarstofnun í ókunnu landi og gera allt rangt. Um daginn kynntist ég nýjum menningarlegum árekstri í lauginni. Við erum tvær í sturtuklefanum að búa okkur til að fara ofan í; báðar fagmenn og þvoum okkur vinsamlegast án sundfata. En svo tek ég eftir að konan fer að gjóa augunum undarlega á mig. Hreinlega glápir. Ég velti fyrir mér hvernig ég eigi að hafa kurteislega orð á því við hana að fullorðið fólk stari ekki hvað á annað í sturtu. Ákveð að nefna þetta blíðlega þegar við göngum út í laug. Við skrúfum fyrir kranana samtímis og um leið breytist eitthvað í hljóðvistinni. Hjá mér vaknar grunur. Þegar ég opna munninn til þess að koma hinni vinsamlegu ábendingu á framfæri rennur upp fyrir mér að ég hafði verið að syngja hástöfum svolítið lag sem ég var búin að vera með á heilanum. Ég er söngvin en ekki lagviss eftir því, og ég fann það einhvern veginn á raddböndunum og lungunum að ég hafði ekki dregið af mér í flutningnum. Ég nikkaði sjálfsörugg til konunnar og við gengum samferða út í pott. Ég raulaði lagið áfram, úr því sem komið var. Og smellti fingrum í takt.
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir Skoðun