Bara óvarið kynlíf í desember! Gró Einarsdóttir skrifar 24. júní 2020 08:00 Þegar mér varð ljóst að ég ætti von á mínu fyrsta barni í janúar fyllti það mig gleði af mörgum ástæðum. Meðal annars var ég ánægð með hvað við foreldrarnir höfðum „skipulagt“ þessa tímasetningu vel. Mér varð nefnilega hugsað til bókarinnar „Outliers“ eftir Malcolm Gladwell (þaðan sem hugmyndin um að það taki 10.000 klukkutíma að verða góður í einhverju kemur). Í bókinni rennir Malcolm stoðum undir þá kenningu að það geti auðveldað fólki að ná langt í lífinu að vera fæddir í byrjun ársins í stað síðari hluta þess. Börn sem eru fædd snemma á árinu fá forskot á bekkjarfélaga sína, sem eru fæddir seint á árinu, þegar grunnskólar taka bara inn börn á haustin. Þetta forskot auðveldar ekki aðeins börnunum sem eru fædd snemma að taka til sín námsefnið, heldur styrkir það sjálfsmynd þeirra sem verður svo að spádómi sem uppfyllir sig sjálfan. Það sem við Malcolm vissum ekki var að íslenska dagvistunarkerfið lætur foreldra sem eignast börn fyrri hluta árs borga fyrir þetta forskot dýru verði. Bara tekið inn á haustin Það er nefnilega ekki nóg með að grunnskólar taki inn börn á haustin, og að leikskólar taki inn börn á haustin, heldur gera dagforeldrar það líka. Samt fæðast börn allt árið um kring. Fjöldi fæðingarorlofsmánaða miðar ekki heldur við að dagvistun byrji á haustin. Sé nógu mikill munur á 6 ½ árs barni og 5 ½ árs barni til þess að það hafi áhrif á þau alla æfi að þau byrja í grunnskóla að hausti til, hversu mikil áhrif hljótast af því að byrja ½ árs hjá dagforeldri borið saman við 1 ½ árs? Áður en ég þurfti að horfast í augu við þetta fáránlega kerfi hafði ég ímyndað mér að ákvörðunin um hvenær barnið mitt byrjaði hjá dagforeldri snérist „bara“ um það að finna málamiðlun á milli þess sem væri best fyrir það, best fyrir vinnu okkar foreldranna, og best fyrir fjárhag fjölskyldunnar. Ég hafði lesið mér til um rannsóknir sem benda til þess að það sé ekki endilega gott fyrir börn að byrja of snemma í dagvistun. Á sama tíma er fæðingarorlofið bara 10 mánuðir. Sé vilji til að lengja þann tíma getur maður smurt orlofinu út á fleiri mánuði, en slík þynnig hefur þó áhrif á fjárhaginn. Við þetta bætast svo jafnréttismálin. Ef ég myndi velja að lengja minn hluta fæðingarorlofsins hefur það ekki endilega góð áhrif á starfsferilinn, mína launaþróun og jafnréttið á heimilinu. Í einfeldni minni hélt ég að þetta væru nógu mörg atriði til að reyna að taka tillit til. Ég hélt að við sem fjölskylda gætum ákveðið að fyrir okkur væri besta málamiðlunin á þessum sjónarmiðum að barnið okkar væri heima í eitt ár. En það var eitt sjónarmið sem vantaði: Nefnilega að það er fyrst og fremst tekið inn í dagvistun á haustin. Valkostir með annmarka Þetta sjónarmið snéri öllum mínum plönum á hvolf. Að því er ég best veit stend ég nú frammi fyrir þremur valkostum, sem allir hafa sína annmarka: Að láta kúga af mér fé. Að láta barnið mitt byrja fyrr hjá dagmömmu Að taka sénsinn og eiga á hættu að fá ekkert pláss Fyrsti valmöguleikinn snýst sem sagt um að taka það pláss, sem gefst að hausti, og borga fyrir það án þess að nýta sér það. Mér finnst það vera einhverskonar fjárkúgun að borga fullt verð fyrir ekki neitt. En mögulega er hægt að líta á þetta sem að ég borgi fyrir þann munað að fá að standa í röð. Eða að ég sé að borga fyrir þann lúxus að geta fengið pláss þegar ég þarf á því að halda. Þú segir pulsa, ég segi pylsa. Fyrir þá sem vilja ekki láta kúga sig, annaðhvort vegna þess að þeir eiga ekki í kringum hálfa milljón til þess að henda út um gluggann eða vegna þess að þeir vilja ekki láta bjóða sér þetta rugl, þá er hægt að byrja að nýta sér plássið um leið og maður byrjar að borga fyrir það. Nú er ég það heppin að ég get allavega velt fyrir mér möguleikanum að kasta peningum í sjóinn, en það fyllir mig reiði að hugsa til þess að sumir verða að stytta fæðingarorlofið sitt vegna þess að þeir hafa hreinlega ekki efni á því að borga fyrir dagvistun á sama tíma og þeir eru í fæðingarorlofi. Þriðji möguleikinn er svo að taka sénsinn. Þó að flest pláss losni um haustið er alltaf einhver möguleiki á því að það losni pláss, þegar barn flytur á milli hverfa eða fjölskylda flytur til útlanda. En mér varð ljóst eftir að hafa hringt og skráð mig á lista hjá öllum dagforeldrum í hverfunum í kringum mig, að ég þyrfti að hafa heppnina með mér í liði ef ég ætti að eiga einhvern möguleika á því að fá pláss í byrjun árs. Þrjár lausnir í boði Eftir að hafa íhugað þessa valmöguleika vandlega hef ég komist að þeirri niðurstöðu að þeir séu allir ömurlegir. Kostur eitt er ósanngjarn því hann er fyrst og fremst í boði fyrir foreldra með góðar tekjur. Kostur tvö er ekki endilega góður fyrir barnið mitt. Og kostur þrjú er áhættusamur, bæði hvað varðar mína vinnu og fjárhag ef ekkert pláss losnar. Svona asnalegu og ósanngjörnu kerfi verður að reyna að breyta. Eins og ég sé það eru í raun bara þrjár lausnir í boði: Bjóða upp á fleiri pláss Taka inn börn í grunnskóla tvisvar sinnum á ári Óvarið kynlíf bara leyft í desember Þegar aðeins er boðið upp á nákvæmlega jafn mörg pláss eða færri pláss en þörf er á, þá komast ný börn bara inn í kerfið þegar eldri börn útskrifast úr því. Þar sem enginn slaki er í kerfinu þá stjórnast tímasetningin á því hvenær ungabarnið mitt byrjar í dagvistun af því hvenær nær fimm árum eldra barn byrjar í skóla. Eina leiðin til að komast hjá þessum fáránleika er að bjóða upp á fleiri pláss. Líklegast þyrfti hvert dagforeldri að vera með allavega eitt autt pláss til þess að geta tekið inn börn allt árið um kring. En það er mjög skiljanlegt að dagforeldrar, sem eru ekki endilega þekktir fyrir að vera tekjuhæsta stéttin, vilji ekki taka á sig það fjárhagslega tap sem hlýst af því að vera ekki með eins mörg börn í vistun og hægt er á hverjum tíma. Hvorki dagforeldrar né foreldrar hafa hag af því að borga fyrir auð pláss. Mér þætti eðlilegra að við sem samfélag reyndum að leiðrétta fyrir því að grunnskólar byrja að hausti en börn fæðast allt árið um kring. Ef við sem samfélag teljum að það sé of dýrt að niðurgreiða það, að dagforeldrar bjóði upp á auka pláss, þá er annar möguleiki að láta grunnskólana byrja bæði að hausti og að vori. Ef grunnskólar tækju inn tvisvar á ári, þá gætu leikskólar byrjað að gera það einnig, sem þýðir að dagforeldrar gætu það líka. Þetta myndi líka þurrka út hið ósanngjarna forskot sem grunnskólabörn fædd snemma á árinu hafa umfram þau sem eru fædd seinna á árinu. En á meðan hvorki fyrsta né önnur lausn stendur til boða er það seinasta og asnalegasta lausnin sem blasir við. Það er eina leiðin til þess að komast undan fáránleika dagvistunarkerfisins. Öllum þeim sem láta sig dreyma um að gerast foreldri vil ég því gefa þetta ráð: Stundið bara óvarið kynlíf í desember. Höfundur er foreldri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Fæðingarorlof Skóla - og menntamál Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Aðgangur krakka að efni á íslensku versnar stöðugt Sverrir Norland Skoðun Öryrkjar í fjötrum fátæktar Svanberg Hreinsson Skoðun Tímamót í örorku- og endurhæfingarmálum - takk VG, takk ríkisstjórn Steingrímur J. Sigfússon Skoðun Enn ein atlagan að auðlindum og náttúru landsins Andrés Skúlason,Gunnlaugur A. Júlíusson,Sveinn Runólfsson Skoðun Halldór 22.06.2024 Halldór Kvöldstund á öldrunarspítalanum Sigrún Þorgrímsdóttir Skoðun Örfá orð um Mannréttindastofnun Íslands Henry Alexander Henrysson Skoðun Sterkari grunnskóli með gjaldfrjálsum skólamáltíðum Orri Páll Jóhannsson Skoðun Fjölskylduparadís Samfylkingarinnar í Reykjavík? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tímamót í örorku- og endurhæfingarmálum - takk VG, takk ríkisstjórn Steingrímur J. Sigfússon skrifar Skoðun Litróf mannkyns og tækifærin til að víkka sjóndeildarhringinn Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tíu góð ráð fyrir ferðalagið Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Árás á lýðræðið í landinu: Íslenskað streymi eða ekki! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Sterkari grunnskóli með gjaldfrjálsum skólamáltíðum Orri Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Örfá orð um Mannréttindastofnun Íslands Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Öryrkjar í fjötrum fátæktar Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Aðgangur krakka að efni á íslensku versnar stöðugt Sverrir Norland skrifar Skoðun Lagareldi í lagalegu tómarúmi Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Ástand í leikskólamálum? Nicole Leigh Mosty skrifar Skoðun Kvöldstund á öldrunarspítalanum Sigrún Þorgrímsdóttir skrifar Skoðun Ráðherra ber mikla ábyrgð Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa ekki hug á inngöngu í ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hækkum lágmarkið Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Fjölskylduparadís Samfylkingarinnar í Reykjavík? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Verbúðin í boði VG! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Fjárfest í menningu Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þar byggði Ingólfur - 1150 ár frá upphafi landnáms í Reykjarvík - Árni Árnason skrifar Skoðun Nú sannast hið fornkveðna: kvótakerfið hefur ekkert með fiskvernd að gera Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Vilja menn þá sérhagsmunagæzlu og það spillingar- og klíkuveldi, sem núverandi stjórnarfar og krónan leyfa? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Enn ein atlagan að auðlindum og náttúru landsins Andrés Skúlason,Gunnlaugur A. Júlíusson,Sveinn Runólfsson skrifar Skoðun Til hamingju Grænland Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Hærri fæðingarorlofsgreiðslur – en bara fyrir suma foreldra Aldís Mjöll Geirsdóttir skrifar Skoðun Sumarsólstöður og leitin að lækningu við MND Karen Eva Halldórsdóttir skrifar Skoðun 100 ára ártíð Ólafíu Jóhannsdóttur: Aðgát skal höfð í nærveru sálar Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin í forgang! Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gerum það mögulegt fyrir íslenskar barnafjölskyldur að flytja heim! Dóra Sóldís Ásmundardóttir skrifar Skoðun Ófagleg vinnubrögð HSU og FSRE Helgi Kjartansson skrifar Skoðun Hvort er betra, kreditkort eða debetkort? Haukur Skúlason skrifar Skoðun Blóðgjöf - Taktu þátt Aðalsteinn Sigfússon skrifar Sjá meira
Þegar mér varð ljóst að ég ætti von á mínu fyrsta barni í janúar fyllti það mig gleði af mörgum ástæðum. Meðal annars var ég ánægð með hvað við foreldrarnir höfðum „skipulagt“ þessa tímasetningu vel. Mér varð nefnilega hugsað til bókarinnar „Outliers“ eftir Malcolm Gladwell (þaðan sem hugmyndin um að það taki 10.000 klukkutíma að verða góður í einhverju kemur). Í bókinni rennir Malcolm stoðum undir þá kenningu að það geti auðveldað fólki að ná langt í lífinu að vera fæddir í byrjun ársins í stað síðari hluta þess. Börn sem eru fædd snemma á árinu fá forskot á bekkjarfélaga sína, sem eru fæddir seint á árinu, þegar grunnskólar taka bara inn börn á haustin. Þetta forskot auðveldar ekki aðeins börnunum sem eru fædd snemma að taka til sín námsefnið, heldur styrkir það sjálfsmynd þeirra sem verður svo að spádómi sem uppfyllir sig sjálfan. Það sem við Malcolm vissum ekki var að íslenska dagvistunarkerfið lætur foreldra sem eignast börn fyrri hluta árs borga fyrir þetta forskot dýru verði. Bara tekið inn á haustin Það er nefnilega ekki nóg með að grunnskólar taki inn börn á haustin, og að leikskólar taki inn börn á haustin, heldur gera dagforeldrar það líka. Samt fæðast börn allt árið um kring. Fjöldi fæðingarorlofsmánaða miðar ekki heldur við að dagvistun byrji á haustin. Sé nógu mikill munur á 6 ½ árs barni og 5 ½ árs barni til þess að það hafi áhrif á þau alla æfi að þau byrja í grunnskóla að hausti til, hversu mikil áhrif hljótast af því að byrja ½ árs hjá dagforeldri borið saman við 1 ½ árs? Áður en ég þurfti að horfast í augu við þetta fáránlega kerfi hafði ég ímyndað mér að ákvörðunin um hvenær barnið mitt byrjaði hjá dagforeldri snérist „bara“ um það að finna málamiðlun á milli þess sem væri best fyrir það, best fyrir vinnu okkar foreldranna, og best fyrir fjárhag fjölskyldunnar. Ég hafði lesið mér til um rannsóknir sem benda til þess að það sé ekki endilega gott fyrir börn að byrja of snemma í dagvistun. Á sama tíma er fæðingarorlofið bara 10 mánuðir. Sé vilji til að lengja þann tíma getur maður smurt orlofinu út á fleiri mánuði, en slík þynnig hefur þó áhrif á fjárhaginn. Við þetta bætast svo jafnréttismálin. Ef ég myndi velja að lengja minn hluta fæðingarorlofsins hefur það ekki endilega góð áhrif á starfsferilinn, mína launaþróun og jafnréttið á heimilinu. Í einfeldni minni hélt ég að þetta væru nógu mörg atriði til að reyna að taka tillit til. Ég hélt að við sem fjölskylda gætum ákveðið að fyrir okkur væri besta málamiðlunin á þessum sjónarmiðum að barnið okkar væri heima í eitt ár. En það var eitt sjónarmið sem vantaði: Nefnilega að það er fyrst og fremst tekið inn í dagvistun á haustin. Valkostir með annmarka Þetta sjónarmið snéri öllum mínum plönum á hvolf. Að því er ég best veit stend ég nú frammi fyrir þremur valkostum, sem allir hafa sína annmarka: Að láta kúga af mér fé. Að láta barnið mitt byrja fyrr hjá dagmömmu Að taka sénsinn og eiga á hættu að fá ekkert pláss Fyrsti valmöguleikinn snýst sem sagt um að taka það pláss, sem gefst að hausti, og borga fyrir það án þess að nýta sér það. Mér finnst það vera einhverskonar fjárkúgun að borga fullt verð fyrir ekki neitt. En mögulega er hægt að líta á þetta sem að ég borgi fyrir þann munað að fá að standa í röð. Eða að ég sé að borga fyrir þann lúxus að geta fengið pláss þegar ég þarf á því að halda. Þú segir pulsa, ég segi pylsa. Fyrir þá sem vilja ekki láta kúga sig, annaðhvort vegna þess að þeir eiga ekki í kringum hálfa milljón til þess að henda út um gluggann eða vegna þess að þeir vilja ekki láta bjóða sér þetta rugl, þá er hægt að byrja að nýta sér plássið um leið og maður byrjar að borga fyrir það. Nú er ég það heppin að ég get allavega velt fyrir mér möguleikanum að kasta peningum í sjóinn, en það fyllir mig reiði að hugsa til þess að sumir verða að stytta fæðingarorlofið sitt vegna þess að þeir hafa hreinlega ekki efni á því að borga fyrir dagvistun á sama tíma og þeir eru í fæðingarorlofi. Þriðji möguleikinn er svo að taka sénsinn. Þó að flest pláss losni um haustið er alltaf einhver möguleiki á því að það losni pláss, þegar barn flytur á milli hverfa eða fjölskylda flytur til útlanda. En mér varð ljóst eftir að hafa hringt og skráð mig á lista hjá öllum dagforeldrum í hverfunum í kringum mig, að ég þyrfti að hafa heppnina með mér í liði ef ég ætti að eiga einhvern möguleika á því að fá pláss í byrjun árs. Þrjár lausnir í boði Eftir að hafa íhugað þessa valmöguleika vandlega hef ég komist að þeirri niðurstöðu að þeir séu allir ömurlegir. Kostur eitt er ósanngjarn því hann er fyrst og fremst í boði fyrir foreldra með góðar tekjur. Kostur tvö er ekki endilega góður fyrir barnið mitt. Og kostur þrjú er áhættusamur, bæði hvað varðar mína vinnu og fjárhag ef ekkert pláss losnar. Svona asnalegu og ósanngjörnu kerfi verður að reyna að breyta. Eins og ég sé það eru í raun bara þrjár lausnir í boði: Bjóða upp á fleiri pláss Taka inn börn í grunnskóla tvisvar sinnum á ári Óvarið kynlíf bara leyft í desember Þegar aðeins er boðið upp á nákvæmlega jafn mörg pláss eða færri pláss en þörf er á, þá komast ný börn bara inn í kerfið þegar eldri börn útskrifast úr því. Þar sem enginn slaki er í kerfinu þá stjórnast tímasetningin á því hvenær ungabarnið mitt byrjar í dagvistun af því hvenær nær fimm árum eldra barn byrjar í skóla. Eina leiðin til að komast hjá þessum fáránleika er að bjóða upp á fleiri pláss. Líklegast þyrfti hvert dagforeldri að vera með allavega eitt autt pláss til þess að geta tekið inn börn allt árið um kring. En það er mjög skiljanlegt að dagforeldrar, sem eru ekki endilega þekktir fyrir að vera tekjuhæsta stéttin, vilji ekki taka á sig það fjárhagslega tap sem hlýst af því að vera ekki með eins mörg börn í vistun og hægt er á hverjum tíma. Hvorki dagforeldrar né foreldrar hafa hag af því að borga fyrir auð pláss. Mér þætti eðlilegra að við sem samfélag reyndum að leiðrétta fyrir því að grunnskólar byrja að hausti en börn fæðast allt árið um kring. Ef við sem samfélag teljum að það sé of dýrt að niðurgreiða það, að dagforeldrar bjóði upp á auka pláss, þá er annar möguleiki að láta grunnskólana byrja bæði að hausti og að vori. Ef grunnskólar tækju inn tvisvar á ári, þá gætu leikskólar byrjað að gera það einnig, sem þýðir að dagforeldrar gætu það líka. Þetta myndi líka þurrka út hið ósanngjarna forskot sem grunnskólabörn fædd snemma á árinu hafa umfram þau sem eru fædd seinna á árinu. En á meðan hvorki fyrsta né önnur lausn stendur til boða er það seinasta og asnalegasta lausnin sem blasir við. Það er eina leiðin til þess að komast undan fáránleika dagvistunarkerfisins. Öllum þeim sem láta sig dreyma um að gerast foreldri vil ég því gefa þetta ráð: Stundið bara óvarið kynlíf í desember. Höfundur er foreldri.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Tímamót í örorku- og endurhæfingarmálum - takk VG, takk ríkisstjórn Steingrímur J. Sigfússon Skoðun
Enn ein atlagan að auðlindum og náttúru landsins Andrés Skúlason,Gunnlaugur A. Júlíusson,Sveinn Runólfsson Skoðun
Skoðun Tímamót í örorku- og endurhæfingarmálum - takk VG, takk ríkisstjórn Steingrímur J. Sigfússon skrifar
Skoðun Litróf mannkyns og tækifærin til að víkka sjóndeildarhringinn Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Nú sannast hið fornkveðna: kvótakerfið hefur ekkert með fiskvernd að gera Kjartan Sveinsson skrifar
Skoðun Vilja menn þá sérhagsmunagæzlu og það spillingar- og klíkuveldi, sem núverandi stjórnarfar og krónan leyfa? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Enn ein atlagan að auðlindum og náttúru landsins Andrés Skúlason,Gunnlaugur A. Júlíusson,Sveinn Runólfsson skrifar
Skoðun 100 ára ártíð Ólafíu Jóhannsdóttur: Aðgát skal höfð í nærveru sálar Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Gerum það mögulegt fyrir íslenskar barnafjölskyldur að flytja heim! Dóra Sóldís Ásmundardóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Tímamót í örorku- og endurhæfingarmálum - takk VG, takk ríkisstjórn Steingrímur J. Sigfússon Skoðun
Enn ein atlagan að auðlindum og náttúru landsins Andrés Skúlason,Gunnlaugur A. Júlíusson,Sveinn Runólfsson Skoðun