Í leit að sökudólgi? Anna Margrét Jónsdóttir, Ísleifur Ólafsson og Þorbjörn Jónsson skrifa 8. mars 2021 13:30 Titill þessarar greinar „Í leit að sökudólgi?“ vísar til þess að heilbrigðisráðuneytið virðist þessa dagana vera í leit að sökudólgi sem bera eigi ábyrgð á óöryggi og þeim óskynsamlegu ákvörðunum, sem teknar hafa verið varðandi framkvæmd leghálsskimunar. Stjórn Félags íslenskra rannsóknarlækna fullyrðir að sökudólginn í þessu máli sé ekki að finna á meinafræðideild Landspítalans. Miklu líklegra er að ónógur eða óvandaður undirbúningur og tilviljanakenndar ákvarðanir hafi ráðið för. Heilbrigðisráðuneytið tók þá ákvörðun í samráði við heilsugæsluna að senda skimunarsýni frá leghálsi til greiningar í Danmörku, þrátt fyrir að skimunarráð, landlæknir, meirihluti fagráðs um leghálsskimanir og verkefnastjórn um breytingar á leghálsskimunum teldu að þessar rannsóknir ætti að gera innanlands. Þetta hafa Læknaráð Landspítalans, Samtök yfirlækna á Landspítalanum, Læknafélag Íslands, kvensjúkdómalæknar, lífeindafræðingar, Félag íslenskra rannsóknarlækna og fleiri gagnrýnt harðlega. Til að réttlæta samninga við dönsku rannsóknarstofuna hefur ráðherra meðal annars nefnt annríki á Landspítalanum vegna Covid-19 faraldursins og að tryggja þurfi gæði og öryggi rannsóknanna, það sé lykilatriðið. Ráðherra gefur þannig í skyn að sýnamælingar sem gerðar eru innanlands, til dæmis á Landspítalanum, séu lakari eða að einhverju leyti ekki öruggar. Slíkt er þó úr lausu lofti gripið. Mikill sýnafjöldi einn og sér er hvorki ávísun á öryggi né gæði rannsókna. Í desember 2020 svaraði heilbrigðisráðherra fyrirspurn Höllu Signýjar Kristjánsdóttur alþingismanns um greiningu frumusýna frá leghálsi á eftirfarandi hátt: ,,Rannsóknir frumusýna auk HPV-sýna verða tímabundið gerðar erlendis á meðan unnið er að fyrirkomulagi til lengri tíma. Ekki hefur verið tekin endanleg ákvörðun um það hvar frumusýnin verða rannsökuð eftir að tímabundinn samningur rennur út. Landlæknir lagði til að úrlestur á frumusýnum yrði á Landspítala en sjúkrahúsið er ekki í stakk búið til þess að taka strax við því verkefni enda hefur álagið á sjúkrahúsið verið mikið undanfarið vegna Covid eins og öllum er kunnugt“. Enn fremur svaraði heilbrigðisráðherra á Alþingi þann 4. febrúar síðastliðinn fyrirspurn Helgu Völu Helgadóttur um ástæður þess að leghálsskimunarsýnin væru flutt úr landi orðrétt svona: ,,Ég vil líka segja það að þegar sú ákvörðun er tekin af heilsugæslunni á höfuðborgarsvæðinu að semja við þessa rannsóknastofu í Danmörku þá snýst það um öryggi.“ Og ráðherra ítrekaði svo í máli sínu: „Það snýst fyrst og fremst um öryggi.“ Opinberum heilbrigðisstofnunum hér á landi var um síðustu áramót falið að sinna öllum hlutum skimunar, sem Krabbameinsfélagið sinnti áður, með þeirri undantekningu að rannsóknir á leghálssýnum verða gerðar erlendis. Heilbrigðisráðuneytið fól Landspítalanum ábyrgð á leghálsspeglunum og skimun fyrir brjóstakrabbameini. Farið var í mikla vinnu til að hægt væri að sinna þessari þjónustu á spítalanum. Þrátt fyrir að landlæknir og ýmsir álitsgjafar teldu að rannsókn leghálsskimunarsýna ætti einnig að færist á Landspítalann var spítalanum ekki falið það verkefni að byggja upp starfsemi sem sinnt gæti smásjárskoðun á frumusýnum og HPV veiruprófum. Þess í stað fékk heilsugæslan það verkefni að gera verðkönnun á rannsóknum á leghálssýnunum. Óljóst er hvers vegna var ákveðið að leita hagstæðasta verðs í þennan hluta skimunarinnar í stað þess að fela Landspítalanum verkefnið. Við beindum sjö spurningum til heilbrigðisráðherra um flutning á leghálssýnum til Danmerkur í grein í Morgunblaðinu þann 25. febrúar síðastliðinn. Svör við spurningum okkar birtust strax daginn eftir á heimasíðu ráðuneytisins. Það verður að segjast að svörin eru að sumu leyti loðin, ófullnægjandi og á köflum villandi. Þeirri spurningu hver hafi ákveðið að senda skyldi leghálssýnin til Danmerkur var ekki svarað. Ráðuneytið segir orsök ákvörðunarinnar vera þá að Landspítalinn hafi ekki óskað þess að taka að sér þetta verkefni. Þessu til stuðnings kýs ráðuneytið að vitna, án nokkurs samhengis, í svarbréf sem yfirlæknir meinafræðideildar Landspítalans sendi starfsmanni heilsugæslunnar síðastliðið sumar. Kjarni málsins er sá að þegar yfirlæknir meinafræðideildarinnar festi eftirfarandi á blað „við teljum ekki ástæðu til að óska eftir að sinna þessari rannsóknastarfsemi“ þáhafði hann ekki vitneskju um að búið væri að ákveða að taka frumskoðunarhluta leghálsrannsókna af Krabbameinsfélagi Íslands. Megin ástæða þess að yfirlæknir meinafræðideildar orðaði þetta svona var að hann taldi þessum rannsóknum vera vel sinnt hjá Krabbameinsfélagi Íslands. Á þessum tíma, sumarið 2020, var til staðar hjá Krabbameinsfélaginu sérhæft starfsfólk, tækjakostur og húsnæði til að sinna greiningarvinnu af því tagi sem um er rætt. Forsenda þess að Landspítalinn hefði getað tekið að sér frumurannsóknirnar var sú að spítalinn gæti ráðið það sérhæfða starfsfólk sem sinnti þessari vinnu hjá Krabbameinsfélaginu og keypt tækjabúnað félagsins. Að öðrum kosti hefði þurft að þjálfa nýtt starfsfólk, sem hefði tekið langan tíma, og kaupa nýjan tækjabúnað, sem hefði verið kostnaðarsamara. Spítalinn hefði þó getað framkvæmt HPV veirupróf án mikils undirbúnings enda er þar til staðar bæði fagþekking og fullkominn tækjakostur til að sinna slíkum rannsóknum. Það hefur komið fram í fjölmiðlum að undirritaður hafi verið samningur til þriggja ára við rannsóknastofu í Hvidovre um mælingar á leghálsskimunarsýnum frá Íslandi. Í nýlegri grein okkar í Morgunblaðinu spurðum við um kostnað við langtímasamning við Dani. Heilbrigðisráðuneytið kýs að svara þessari einföldu spurningu ekki beint heldur segir: „Samkvæmt samningum við rannsóknarstofu sjúkrahússins í Hvidovre er einingarverð fyrir rannsókn hvers sýnis um 3.200 krónur. Heildarkostnaður við samninginn ræðst af þátttöku kvenna og þar með fjölda sýna.“ Það er ekki skýrt í svari ráðuneytisins hvort verðið 3.200 krónur fyrir hvert sýni eigi við um HPV-veiruprófið eingöngu eða bæði HPV-veirupróf og frumugreiningarrannsókn. Læknablaðið sendi nýlega fyrirspurn til Ríkiskaupa vegna samningsins. Í svari Ríkiskaupa segir meðal annars að Heilsugæsla höfuðborgarsvæðisins hefði átt að setja þjónustuna í útboð næmi upphæðin meira en rétt tæpum 98 milljónum króna. Miðað við 3.200 króna einingaverð, 13.500 HPV-veirupróf, 7.000 frumugreiningarpróf og þriggja ára samning má leiða líkur að því að upphæðin sé í raun mun hærri en 98 milljónir. Til að upplýsa almenning um þennan þátt málsins þurfa heilbrigðisyfirvöld sem allra fyrst að birta opinberlega: 1) samninginn sem gerður var við rannsóknastofuna í Hvidovre og 2) kostnaðar- og þarfagreiningu fyrir þessar rannsóknir, sem heilsugæslunni var falið að framkvæma í júnímánuði 2020. Íslenskur almenningur á rétt á því að það sé upplýst með óyggjandi hætti hvert heildarvirði samningsins er og hvort reglur um útboðsskyldu og opinber innkaup hafi ef til vill verið brotin. Það eru fleiri atriði í svari heilbrigðisráðuneytisins sem þarfnast nánari útskýringa og verður fjallað betur um það síðar. Það er skoðun okkar að íslensk stjórnvöld eigi að láta framkvæma mælingar á leghálssýnum innanlands og reyna með þeim hætti að endurvekja tiltrú og traust almennings til þessarar mikilvægu heilbrigðisþjónustu. Frá stjórn Félags íslenskra rannsóknarlækna. Formaður félagsins er Anna Margrét Jónsdóttir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skimun fyrir krabbameini Heilbrigðismál Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Mest lesið Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir Skoðun 52 milljarðar/ári x 30 ár = EES Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Sjá meira
Titill þessarar greinar „Í leit að sökudólgi?“ vísar til þess að heilbrigðisráðuneytið virðist þessa dagana vera í leit að sökudólgi sem bera eigi ábyrgð á óöryggi og þeim óskynsamlegu ákvörðunum, sem teknar hafa verið varðandi framkvæmd leghálsskimunar. Stjórn Félags íslenskra rannsóknarlækna fullyrðir að sökudólginn í þessu máli sé ekki að finna á meinafræðideild Landspítalans. Miklu líklegra er að ónógur eða óvandaður undirbúningur og tilviljanakenndar ákvarðanir hafi ráðið för. Heilbrigðisráðuneytið tók þá ákvörðun í samráði við heilsugæsluna að senda skimunarsýni frá leghálsi til greiningar í Danmörku, þrátt fyrir að skimunarráð, landlæknir, meirihluti fagráðs um leghálsskimanir og verkefnastjórn um breytingar á leghálsskimunum teldu að þessar rannsóknir ætti að gera innanlands. Þetta hafa Læknaráð Landspítalans, Samtök yfirlækna á Landspítalanum, Læknafélag Íslands, kvensjúkdómalæknar, lífeindafræðingar, Félag íslenskra rannsóknarlækna og fleiri gagnrýnt harðlega. Til að réttlæta samninga við dönsku rannsóknarstofuna hefur ráðherra meðal annars nefnt annríki á Landspítalanum vegna Covid-19 faraldursins og að tryggja þurfi gæði og öryggi rannsóknanna, það sé lykilatriðið. Ráðherra gefur þannig í skyn að sýnamælingar sem gerðar eru innanlands, til dæmis á Landspítalanum, séu lakari eða að einhverju leyti ekki öruggar. Slíkt er þó úr lausu lofti gripið. Mikill sýnafjöldi einn og sér er hvorki ávísun á öryggi né gæði rannsókna. Í desember 2020 svaraði heilbrigðisráðherra fyrirspurn Höllu Signýjar Kristjánsdóttur alþingismanns um greiningu frumusýna frá leghálsi á eftirfarandi hátt: ,,Rannsóknir frumusýna auk HPV-sýna verða tímabundið gerðar erlendis á meðan unnið er að fyrirkomulagi til lengri tíma. Ekki hefur verið tekin endanleg ákvörðun um það hvar frumusýnin verða rannsökuð eftir að tímabundinn samningur rennur út. Landlæknir lagði til að úrlestur á frumusýnum yrði á Landspítala en sjúkrahúsið er ekki í stakk búið til þess að taka strax við því verkefni enda hefur álagið á sjúkrahúsið verið mikið undanfarið vegna Covid eins og öllum er kunnugt“. Enn fremur svaraði heilbrigðisráðherra á Alþingi þann 4. febrúar síðastliðinn fyrirspurn Helgu Völu Helgadóttur um ástæður þess að leghálsskimunarsýnin væru flutt úr landi orðrétt svona: ,,Ég vil líka segja það að þegar sú ákvörðun er tekin af heilsugæslunni á höfuðborgarsvæðinu að semja við þessa rannsóknastofu í Danmörku þá snýst það um öryggi.“ Og ráðherra ítrekaði svo í máli sínu: „Það snýst fyrst og fremst um öryggi.“ Opinberum heilbrigðisstofnunum hér á landi var um síðustu áramót falið að sinna öllum hlutum skimunar, sem Krabbameinsfélagið sinnti áður, með þeirri undantekningu að rannsóknir á leghálssýnum verða gerðar erlendis. Heilbrigðisráðuneytið fól Landspítalanum ábyrgð á leghálsspeglunum og skimun fyrir brjóstakrabbameini. Farið var í mikla vinnu til að hægt væri að sinna þessari þjónustu á spítalanum. Þrátt fyrir að landlæknir og ýmsir álitsgjafar teldu að rannsókn leghálsskimunarsýna ætti einnig að færist á Landspítalann var spítalanum ekki falið það verkefni að byggja upp starfsemi sem sinnt gæti smásjárskoðun á frumusýnum og HPV veiruprófum. Þess í stað fékk heilsugæslan það verkefni að gera verðkönnun á rannsóknum á leghálssýnunum. Óljóst er hvers vegna var ákveðið að leita hagstæðasta verðs í þennan hluta skimunarinnar í stað þess að fela Landspítalanum verkefnið. Við beindum sjö spurningum til heilbrigðisráðherra um flutning á leghálssýnum til Danmerkur í grein í Morgunblaðinu þann 25. febrúar síðastliðinn. Svör við spurningum okkar birtust strax daginn eftir á heimasíðu ráðuneytisins. Það verður að segjast að svörin eru að sumu leyti loðin, ófullnægjandi og á köflum villandi. Þeirri spurningu hver hafi ákveðið að senda skyldi leghálssýnin til Danmerkur var ekki svarað. Ráðuneytið segir orsök ákvörðunarinnar vera þá að Landspítalinn hafi ekki óskað þess að taka að sér þetta verkefni. Þessu til stuðnings kýs ráðuneytið að vitna, án nokkurs samhengis, í svarbréf sem yfirlæknir meinafræðideildar Landspítalans sendi starfsmanni heilsugæslunnar síðastliðið sumar. Kjarni málsins er sá að þegar yfirlæknir meinafræðideildarinnar festi eftirfarandi á blað „við teljum ekki ástæðu til að óska eftir að sinna þessari rannsóknastarfsemi“ þáhafði hann ekki vitneskju um að búið væri að ákveða að taka frumskoðunarhluta leghálsrannsókna af Krabbameinsfélagi Íslands. Megin ástæða þess að yfirlæknir meinafræðideildar orðaði þetta svona var að hann taldi þessum rannsóknum vera vel sinnt hjá Krabbameinsfélagi Íslands. Á þessum tíma, sumarið 2020, var til staðar hjá Krabbameinsfélaginu sérhæft starfsfólk, tækjakostur og húsnæði til að sinna greiningarvinnu af því tagi sem um er rætt. Forsenda þess að Landspítalinn hefði getað tekið að sér frumurannsóknirnar var sú að spítalinn gæti ráðið það sérhæfða starfsfólk sem sinnti þessari vinnu hjá Krabbameinsfélaginu og keypt tækjabúnað félagsins. Að öðrum kosti hefði þurft að þjálfa nýtt starfsfólk, sem hefði tekið langan tíma, og kaupa nýjan tækjabúnað, sem hefði verið kostnaðarsamara. Spítalinn hefði þó getað framkvæmt HPV veirupróf án mikils undirbúnings enda er þar til staðar bæði fagþekking og fullkominn tækjakostur til að sinna slíkum rannsóknum. Það hefur komið fram í fjölmiðlum að undirritaður hafi verið samningur til þriggja ára við rannsóknastofu í Hvidovre um mælingar á leghálsskimunarsýnum frá Íslandi. Í nýlegri grein okkar í Morgunblaðinu spurðum við um kostnað við langtímasamning við Dani. Heilbrigðisráðuneytið kýs að svara þessari einföldu spurningu ekki beint heldur segir: „Samkvæmt samningum við rannsóknarstofu sjúkrahússins í Hvidovre er einingarverð fyrir rannsókn hvers sýnis um 3.200 krónur. Heildarkostnaður við samninginn ræðst af þátttöku kvenna og þar með fjölda sýna.“ Það er ekki skýrt í svari ráðuneytisins hvort verðið 3.200 krónur fyrir hvert sýni eigi við um HPV-veiruprófið eingöngu eða bæði HPV-veirupróf og frumugreiningarrannsókn. Læknablaðið sendi nýlega fyrirspurn til Ríkiskaupa vegna samningsins. Í svari Ríkiskaupa segir meðal annars að Heilsugæsla höfuðborgarsvæðisins hefði átt að setja þjónustuna í útboð næmi upphæðin meira en rétt tæpum 98 milljónum króna. Miðað við 3.200 króna einingaverð, 13.500 HPV-veirupróf, 7.000 frumugreiningarpróf og þriggja ára samning má leiða líkur að því að upphæðin sé í raun mun hærri en 98 milljónir. Til að upplýsa almenning um þennan þátt málsins þurfa heilbrigðisyfirvöld sem allra fyrst að birta opinberlega: 1) samninginn sem gerður var við rannsóknastofuna í Hvidovre og 2) kostnaðar- og þarfagreiningu fyrir þessar rannsóknir, sem heilsugæslunni var falið að framkvæma í júnímánuði 2020. Íslenskur almenningur á rétt á því að það sé upplýst með óyggjandi hætti hvert heildarvirði samningsins er og hvort reglur um útboðsskyldu og opinber innkaup hafi ef til vill verið brotin. Það eru fleiri atriði í svari heilbrigðisráðuneytisins sem þarfnast nánari útskýringa og verður fjallað betur um það síðar. Það er skoðun okkar að íslensk stjórnvöld eigi að láta framkvæma mælingar á leghálssýnum innanlands og reyna með þeim hætti að endurvekja tiltrú og traust almennings til þessarar mikilvægu heilbrigðisþjónustu. Frá stjórn Félags íslenskra rannsóknarlækna. Formaður félagsins er Anna Margrét Jónsdóttir.
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun