Mosfellsbær – Meistaravellir Kolbrún G. Þorsteinsdóttir skrifar 13. desember 2021 15:00 Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mosfellsbær Skoðun: Kosningar 2022 Borgarlína Samgöngur Mest lesið Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ.
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun