Jólahugvekja Alfa Jóhannsdóttir skrifar 20. desember 2021 11:01 Hátíðirnar geta verið tími gleði, hláturs, eftirvæntingar og hefða sem vekja hjá okkur hugljúfar minningar með ástvinum okkar. Jólatónlist, jólatré, gjafir, spil, góður matur og dýrmætar samverustundir með fjölskyldu og vinum. Hátíðarnar geta hinsvegar líka verið virkilega streituvaldandi tími þar sem neikvæðar tilfinningar eins og stress, depurð og kvíði aukast. Margir eru jafnvel farnir að tengja þessar neikvæðu tilfinningar við hátíðarnar og fyllast kvíða strax í upphafi hátíðanna, þegar fyrstu jólaljósin eru sett upp, eða við tilhugsunina um allar gjafirnar sem þarf að kaupa, þrifin og baksturinn. Sumir fyllast jafnvel kvíða við tilhugsunina um allar þessar samverustundir með fjölskyldunni. Því innan um instamgramvænar gleðistundir með heitu kakói og vel skreyttum piparkökum leynast oft fjárhagsörðuleikar, óhófleg áfengis- eða vímuefnaneysla eða jafnvel hömluleysi sem brýst út í heimilisofbeldi. Hátíðarnar eru tími fjölskyldustunda, sem er auðvitað dásamlegt. Svona oftast. Öryggi barna Ekkert barn á að þurfa að þola ofbeldi eða að verða vitni að ofbeldi og allra síst á heimili sínu, þar sem börn ættu að eiga athvarf og finna til öryggis. Samkvæmt skýrslu UNICEF um stöðu barna á Íslandi sem gefin var út árið 2019, höfðu 16,4% barna orðið fyrir kynferðislegu eða líkamlegu ofbeldi. Þessi jól eru líka önnur jólin sem börn upplifa í skugga kórónuveirufaraldursins, en frá árinu 2019 hefur orðið 65% aukning í tilkynningum um kynferðisbrot gegn börnum til barnaverndarnefnda. Um jólin 2020 dvöldu óvenju mörg börn í Kvennaathvarfinu og nefndu konur í meiri mæli en áður, að ofbeldi gegn börnum væri ástæða þess að þær flúðu heimili sín. Það verður þungur róður fyrir barnaverndarkerfið að vinda ofan af þeim áhrifum sem kórónuveirufaraldurinn hefur haft á börn og ungmenni að því ótöldu að það ríkir ennþá óvissa í samfélaginu, aukið atvinnuleysi hefur fjárhagsáhyggjur í för með sér og það eru uppi vísbendingar um að neysla hafi einnig aukist. Allt eru þetta þættir sem hafa áhrif á uppeldisaðstæður og umhverfi barna. Þrettánþúsund börn Leik og grunnskólar eru þær stofnanir sem tilkynna oftast um brot gegn barni vakni grunur um slíkt, enda verja börn stórum hluta hversdagsins í umsjá starfsfólks þar og eru skólarnir afar mikilvægt stuðningskerfi barna. Nú hafa fleiri þúsund börn lent í sóttkví á undanförnu ári, þar sem einhver þeirra eru jafnvel innilokuð með einstaklingi sem beitir þau ofbeldi og eru jólin og jólafrí frá skólanum oft mikill kvíðavaldur fyrir þennan viðkvæma hóp. Það hefur töluvert verið rætt um þá auknu hættu á heimilisofbeldi sem myndast í því umhverfi sem fylgir faraldrinum óneitanlega með sínar takmarkanir, skertu skólahaldi og einangrun innan veggja heimilisins. Þegar skýrsla UNICEF kom út árið 2019 kom þar fram að rúmlega 13 þúsund börn á Íslandi verði fyrir líkamlegu eða kynferðislegu ofbeldi fyrir 18 ára aldur, sum daglega. Ef við rýnum í rannsóknir sem snúa að samfélagslegum vandamálum þegar kemur upp faraldur eða mikil heilbrigðisneyð líkt og Covid-19, þá sjáum við að tilfelli ofbeldis og misnotkunar gegn börnum fjölgar iðulega á slíkum tímum. Því má draga þá ályktun að þessi tala þrettánþúsund barna hafi einungis hækkað síðustu tvö ár. Jaðarsett börn yfir hátíðarnar Fyrir fátæk börn eru jólin ennþá erfiðari þar sem fjárhagur foreldra þrengist oft enn meira yfir hátíðarnar með auknum útgjöldum sem skapar erfiðar kringumstæður með meira álagi og streitu á foreldra sem standa illa fyrir. Rannsóknir sýna að í því umhverfi sem skapast um hátíðarnar geta afleiðingar verið þær að börn verða fyrir ofbeldi í meiri mæli en í þreyttum hversdeginum aðra mánuði ársins. Nú í faraldrinum hafa foreldrar margir hverjir þurft að taka að sér ólík hlutverk og gerast ekki einungis umönnunaraðilar heldur einnig þurft að sinna heimakennslu og jafnvel orðið eina fyrirvinna heimilisins. Fyrir foreldra sem áttu þegar erfitt með umönnunarhlutverk sitt getur álag hátíðanna verið dropinn sem fyllir mælinn og streitan sem fylgir magnast. Þá þarf líka að horfa til þess að í faraldrinum hefur stuðningsnet margra einnig dregist saman vegna tilmæla yfirvalda um að halda fjarlægð og eins og frægt var orðið jólin 2020, þá var fólk hvatt til að halda sig innan jólakúlunnar góðu með sínu allra nánasta fólki. Fyrir mörg börn er þessi jólakúla skelfing ein og engin leið að leita lausna eða flótta í öryggi annarra. Umhverfi kynferðisofbeldis Sýnt hefur verið fram á að kynferðislegt ofbeldi gegn börnum getur haft margvíslegar og virkilega skaðlegar afleiðingar allt fram á fullorðinsár. Það eru ekki mörg ár síðan kynferðisofbeldi var ekki rætt, nema hvíslað í skömm og sjálfsásökunum og verknaðinum sópað undir teppið. Enn minna var rætt um forvarnir eða aðrar fyrirbyggjandi aðgerðir gegn slíku ofbeldi. Markmiðið okkar hlýtur alltaf að vera að breyta umhverfinu, gildunum og viðmiðunum sem hafa með tímanum holað steininn og stillt sýn samfélagsins þannig að við lítum svo á að kynferðisofbeldi gegn börnum sé ritað í stein, sem náttúrulögmál – eitthvað sem alltaf er og ekki hægt að breyta. Kynferðisofbeldi á ekki að vera órjúfanlegur hluti tilverunnar. Með samstilltu átaki breytum við því hvernig við nálgumst þetta málefni, í sameiningu og með upplýstu átaki breytum við umhverfi barnanna okkar til hins betra. Við hljótum að geta verið sammála um það að lykillinn að góðum árangri í forvarnarmálum er samvinna og samráð allra þeirra sem koma að málefnum barna með einhverjum hætti. Þannig er ljóst að til að ráða niðurlögum þessa samfélagsmeins sem kynferðislegt og kynbundið ofbeldi gegn börnum og ungmennum er þarf mikla og góða samvinnu og samráð úr öllum áttum. Við megum ekki gleyma því að að kynferðisofbeldi og áreitni varð ekki til úr lausu lofti heldur er þetta mein rótgróinn samfélagsvandi og því er nauðsynlegt að afmá þá þætti í umhverfinu sem leyfa slíku ofbeldi að viðgangast og jafnvel þrífast. Hvað getum við gert? Í fyrsta lagi er mikilvægt að muna að kynferðislegt ofbeldi gegn börnum á sér oftast stað innan veggja heimilisins, hvort heldur heimili barnanna, vina, ættingja eða einhvers annars nákomins sem nýtur trausts fjölskyldunnar. Það að vera meðvituð um þetta getur hjálpað okkur að fyrirbyggja að slíkt ofbeldi eigi sér stað. Að ræða ofbeldi við fjölskyldumeðlimi og aðra gesti getur einnig haft fælingarmátt á mögulega gerendur og getur verið góð forvörn. Gott er að ræða við börnin okkar um hvað er í lagi og hvað ekki. Notum tækifærið yfir hátíðarnar og venjum okkur af því að neyða börn til að knúsa og kyssa fólk, kennum þeim frekar að þau hafi fullan rétt á að segja nei og veifa bless, ef þau vilja heldur. Aldur barnsins skiptir engu máli, fimm ára barn á fullan rétt á að segja nei rétt eins og sextán ára. Æfum okkur að spyrja hvort við megum fá knús eða koss bless, og virðum svarið. Margir veigra sér við að taka þetta samtal af ótta við að hræða barnið frá nánum tengslum við ættingja sem eðlilega vilja barninu ekkert nema vel, en þá gæti verið gott að ræða við börnin um þeirra réttindi samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Öll börn eiga rétt á lífi án ofbeldis, en þó er ofbeldi ein helsta ógn sem steðjar að börnum á Íslandi. Tölfræðin er sturluð. Munum líka að börn reyna oft að segja frá ofbeldi mörgum sinnum áður en það tekst, svo við þurfum að hlusta, vera vakandi og leggja okkur fram við að vera „mikilvægur annar“ í lífi barnsins. Sum börn eiga engan mikilvægan að sem hlúir að þeim, gætir þeirra og hlustar. Tökum það að okkur og verum öruggt athvarf, þangað sem þau geta leitað ef þau upplifa ótta, vanlíðan eða hungur. Ef barn segir okkur að á því hafi verið brotið, þá hlustum við og hrósum þeim fyrir hugrekkið. Við gætum okkur að því að spyrja ekki leiðandi spurninga og segjum þeim að við ætlum að hjálpa þeim. Ykkar viðbrögð og fullvissa um að þið munið grípa til aðgerða gæti gert það að verkum að barn upplifir von og öryggi í fyrsta sinn í langan tíma. Ekki vera hrædd um að gera mistök, það sem skiptir mestu máli er að hlusta og trúa orðunum þeirra. Við tökum ábyrgðina af herðum barnanna og verndum þau af öllum okkar mætti. Ef þið getið verið eitthvað yfir hátíðarnar; verið traustsins verð í aðstæðum sem þessum. Við þurfum að skapa umhverfi fyrir börn sem þar sem þau upplifa sig örugg. Margir eru hikandi við að tilkynna til barnaverndar ef vaknar grunur um brot gegn barni, sérstaklega yfir hátíðarnar, þar sem enginn vill bera ábyrgð á því að að bregðast fjölskyldunni og „vera með leiðindi“, en hvað ef við tökum okkur saman um að vera öll leiðinleg yfir hátíðarnar? Verum leiðinlega vakandi fyrir ofbeldi, tölum leiðinlega mikið um það og verum bara öll svolítið leiðinleg við gerendur og mögulega gerendur. Mantra jólanna 2021 Þau sem beita börn ofbeldi eru þau sem eru að bregðast þeim. Þau sem beita börn ofbeldi eru þau sem bregðast þeim. Þau sem beita börn ofbeldi eru þau sem bregðast þeim. Ekki við sem látum vita. Vakni grunur um að barn sé eða hafi verið beitt ofbeldi er alltaf hægt að hringja í neyðarsíma Barnaverndar í 112. Höfundur er forvarnafulltrúi á þróunar- og alþjóðasviði Sambands íslenskra sveitarfélaga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ofbeldi gegn börnum Jól Kynferðisofbeldi Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Skoðun Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Hátíðirnar geta verið tími gleði, hláturs, eftirvæntingar og hefða sem vekja hjá okkur hugljúfar minningar með ástvinum okkar. Jólatónlist, jólatré, gjafir, spil, góður matur og dýrmætar samverustundir með fjölskyldu og vinum. Hátíðarnar geta hinsvegar líka verið virkilega streituvaldandi tími þar sem neikvæðar tilfinningar eins og stress, depurð og kvíði aukast. Margir eru jafnvel farnir að tengja þessar neikvæðu tilfinningar við hátíðarnar og fyllast kvíða strax í upphafi hátíðanna, þegar fyrstu jólaljósin eru sett upp, eða við tilhugsunina um allar gjafirnar sem þarf að kaupa, þrifin og baksturinn. Sumir fyllast jafnvel kvíða við tilhugsunina um allar þessar samverustundir með fjölskyldunni. Því innan um instamgramvænar gleðistundir með heitu kakói og vel skreyttum piparkökum leynast oft fjárhagsörðuleikar, óhófleg áfengis- eða vímuefnaneysla eða jafnvel hömluleysi sem brýst út í heimilisofbeldi. Hátíðarnar eru tími fjölskyldustunda, sem er auðvitað dásamlegt. Svona oftast. Öryggi barna Ekkert barn á að þurfa að þola ofbeldi eða að verða vitni að ofbeldi og allra síst á heimili sínu, þar sem börn ættu að eiga athvarf og finna til öryggis. Samkvæmt skýrslu UNICEF um stöðu barna á Íslandi sem gefin var út árið 2019, höfðu 16,4% barna orðið fyrir kynferðislegu eða líkamlegu ofbeldi. Þessi jól eru líka önnur jólin sem börn upplifa í skugga kórónuveirufaraldursins, en frá árinu 2019 hefur orðið 65% aukning í tilkynningum um kynferðisbrot gegn börnum til barnaverndarnefnda. Um jólin 2020 dvöldu óvenju mörg börn í Kvennaathvarfinu og nefndu konur í meiri mæli en áður, að ofbeldi gegn börnum væri ástæða þess að þær flúðu heimili sín. Það verður þungur róður fyrir barnaverndarkerfið að vinda ofan af þeim áhrifum sem kórónuveirufaraldurinn hefur haft á börn og ungmenni að því ótöldu að það ríkir ennþá óvissa í samfélaginu, aukið atvinnuleysi hefur fjárhagsáhyggjur í för með sér og það eru uppi vísbendingar um að neysla hafi einnig aukist. Allt eru þetta þættir sem hafa áhrif á uppeldisaðstæður og umhverfi barna. Þrettánþúsund börn Leik og grunnskólar eru þær stofnanir sem tilkynna oftast um brot gegn barni vakni grunur um slíkt, enda verja börn stórum hluta hversdagsins í umsjá starfsfólks þar og eru skólarnir afar mikilvægt stuðningskerfi barna. Nú hafa fleiri þúsund börn lent í sóttkví á undanförnu ári, þar sem einhver þeirra eru jafnvel innilokuð með einstaklingi sem beitir þau ofbeldi og eru jólin og jólafrí frá skólanum oft mikill kvíðavaldur fyrir þennan viðkvæma hóp. Það hefur töluvert verið rætt um þá auknu hættu á heimilisofbeldi sem myndast í því umhverfi sem fylgir faraldrinum óneitanlega með sínar takmarkanir, skertu skólahaldi og einangrun innan veggja heimilisins. Þegar skýrsla UNICEF kom út árið 2019 kom þar fram að rúmlega 13 þúsund börn á Íslandi verði fyrir líkamlegu eða kynferðislegu ofbeldi fyrir 18 ára aldur, sum daglega. Ef við rýnum í rannsóknir sem snúa að samfélagslegum vandamálum þegar kemur upp faraldur eða mikil heilbrigðisneyð líkt og Covid-19, þá sjáum við að tilfelli ofbeldis og misnotkunar gegn börnum fjölgar iðulega á slíkum tímum. Því má draga þá ályktun að þessi tala þrettánþúsund barna hafi einungis hækkað síðustu tvö ár. Jaðarsett börn yfir hátíðarnar Fyrir fátæk börn eru jólin ennþá erfiðari þar sem fjárhagur foreldra þrengist oft enn meira yfir hátíðarnar með auknum útgjöldum sem skapar erfiðar kringumstæður með meira álagi og streitu á foreldra sem standa illa fyrir. Rannsóknir sýna að í því umhverfi sem skapast um hátíðarnar geta afleiðingar verið þær að börn verða fyrir ofbeldi í meiri mæli en í þreyttum hversdeginum aðra mánuði ársins. Nú í faraldrinum hafa foreldrar margir hverjir þurft að taka að sér ólík hlutverk og gerast ekki einungis umönnunaraðilar heldur einnig þurft að sinna heimakennslu og jafnvel orðið eina fyrirvinna heimilisins. Fyrir foreldra sem áttu þegar erfitt með umönnunarhlutverk sitt getur álag hátíðanna verið dropinn sem fyllir mælinn og streitan sem fylgir magnast. Þá þarf líka að horfa til þess að í faraldrinum hefur stuðningsnet margra einnig dregist saman vegna tilmæla yfirvalda um að halda fjarlægð og eins og frægt var orðið jólin 2020, þá var fólk hvatt til að halda sig innan jólakúlunnar góðu með sínu allra nánasta fólki. Fyrir mörg börn er þessi jólakúla skelfing ein og engin leið að leita lausna eða flótta í öryggi annarra. Umhverfi kynferðisofbeldis Sýnt hefur verið fram á að kynferðislegt ofbeldi gegn börnum getur haft margvíslegar og virkilega skaðlegar afleiðingar allt fram á fullorðinsár. Það eru ekki mörg ár síðan kynferðisofbeldi var ekki rætt, nema hvíslað í skömm og sjálfsásökunum og verknaðinum sópað undir teppið. Enn minna var rætt um forvarnir eða aðrar fyrirbyggjandi aðgerðir gegn slíku ofbeldi. Markmiðið okkar hlýtur alltaf að vera að breyta umhverfinu, gildunum og viðmiðunum sem hafa með tímanum holað steininn og stillt sýn samfélagsins þannig að við lítum svo á að kynferðisofbeldi gegn börnum sé ritað í stein, sem náttúrulögmál – eitthvað sem alltaf er og ekki hægt að breyta. Kynferðisofbeldi á ekki að vera órjúfanlegur hluti tilverunnar. Með samstilltu átaki breytum við því hvernig við nálgumst þetta málefni, í sameiningu og með upplýstu átaki breytum við umhverfi barnanna okkar til hins betra. Við hljótum að geta verið sammála um það að lykillinn að góðum árangri í forvarnarmálum er samvinna og samráð allra þeirra sem koma að málefnum barna með einhverjum hætti. Þannig er ljóst að til að ráða niðurlögum þessa samfélagsmeins sem kynferðislegt og kynbundið ofbeldi gegn börnum og ungmennum er þarf mikla og góða samvinnu og samráð úr öllum áttum. Við megum ekki gleyma því að að kynferðisofbeldi og áreitni varð ekki til úr lausu lofti heldur er þetta mein rótgróinn samfélagsvandi og því er nauðsynlegt að afmá þá þætti í umhverfinu sem leyfa slíku ofbeldi að viðgangast og jafnvel þrífast. Hvað getum við gert? Í fyrsta lagi er mikilvægt að muna að kynferðislegt ofbeldi gegn börnum á sér oftast stað innan veggja heimilisins, hvort heldur heimili barnanna, vina, ættingja eða einhvers annars nákomins sem nýtur trausts fjölskyldunnar. Það að vera meðvituð um þetta getur hjálpað okkur að fyrirbyggja að slíkt ofbeldi eigi sér stað. Að ræða ofbeldi við fjölskyldumeðlimi og aðra gesti getur einnig haft fælingarmátt á mögulega gerendur og getur verið góð forvörn. Gott er að ræða við börnin okkar um hvað er í lagi og hvað ekki. Notum tækifærið yfir hátíðarnar og venjum okkur af því að neyða börn til að knúsa og kyssa fólk, kennum þeim frekar að þau hafi fullan rétt á að segja nei og veifa bless, ef þau vilja heldur. Aldur barnsins skiptir engu máli, fimm ára barn á fullan rétt á að segja nei rétt eins og sextán ára. Æfum okkur að spyrja hvort við megum fá knús eða koss bless, og virðum svarið. Margir veigra sér við að taka þetta samtal af ótta við að hræða barnið frá nánum tengslum við ættingja sem eðlilega vilja barninu ekkert nema vel, en þá gæti verið gott að ræða við börnin um þeirra réttindi samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Öll börn eiga rétt á lífi án ofbeldis, en þó er ofbeldi ein helsta ógn sem steðjar að börnum á Íslandi. Tölfræðin er sturluð. Munum líka að börn reyna oft að segja frá ofbeldi mörgum sinnum áður en það tekst, svo við þurfum að hlusta, vera vakandi og leggja okkur fram við að vera „mikilvægur annar“ í lífi barnsins. Sum börn eiga engan mikilvægan að sem hlúir að þeim, gætir þeirra og hlustar. Tökum það að okkur og verum öruggt athvarf, þangað sem þau geta leitað ef þau upplifa ótta, vanlíðan eða hungur. Ef barn segir okkur að á því hafi verið brotið, þá hlustum við og hrósum þeim fyrir hugrekkið. Við gætum okkur að því að spyrja ekki leiðandi spurninga og segjum þeim að við ætlum að hjálpa þeim. Ykkar viðbrögð og fullvissa um að þið munið grípa til aðgerða gæti gert það að verkum að barn upplifir von og öryggi í fyrsta sinn í langan tíma. Ekki vera hrædd um að gera mistök, það sem skiptir mestu máli er að hlusta og trúa orðunum þeirra. Við tökum ábyrgðina af herðum barnanna og verndum þau af öllum okkar mætti. Ef þið getið verið eitthvað yfir hátíðarnar; verið traustsins verð í aðstæðum sem þessum. Við þurfum að skapa umhverfi fyrir börn sem þar sem þau upplifa sig örugg. Margir eru hikandi við að tilkynna til barnaverndar ef vaknar grunur um brot gegn barni, sérstaklega yfir hátíðarnar, þar sem enginn vill bera ábyrgð á því að að bregðast fjölskyldunni og „vera með leiðindi“, en hvað ef við tökum okkur saman um að vera öll leiðinleg yfir hátíðarnar? Verum leiðinlega vakandi fyrir ofbeldi, tölum leiðinlega mikið um það og verum bara öll svolítið leiðinleg við gerendur og mögulega gerendur. Mantra jólanna 2021 Þau sem beita börn ofbeldi eru þau sem eru að bregðast þeim. Þau sem beita börn ofbeldi eru þau sem bregðast þeim. Þau sem beita börn ofbeldi eru þau sem bregðast þeim. Ekki við sem látum vita. Vakni grunur um að barn sé eða hafi verið beitt ofbeldi er alltaf hægt að hringja í neyðarsíma Barnaverndar í 112. Höfundur er forvarnafulltrúi á þróunar- og alþjóðasviði Sambands íslenskra sveitarfélaga.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun