Getur Kristrún orðið Makkabeus íslenskra jafnaðarmanna? Birgir Dýrfjörð skrifar 2. september 2022 07:30 Nafngiftin Makkabeus var þekkt í menningu Gyðinga löngu fyrir Krists burð. Í þeirra huga var Makkabeus heiðursnafnbót á leiðtoga, sem upphófst af sjálfum sér meðal fólksins. Með trausti fólksin lánaðist fátækum bóndasyni að fylkja Gyðingum í uppreisn gegn áratuga kúgun Sýrlendinga og Grikkja. Gyðingar heiðruðu hann með sæmdarheitinu Makkabeus. Dæmi um nútíma Makkabeus er rafvirkinn, sem í skjóli nætur læddist inn í skipasmíðastöð í Póllandi. Þar ríkti uppnám. Starfmenn hótuðu verkfalli og stöðin var umkringd her og lögreglu. Honum tókst að ræða við fólkið, sem herinn hafði umkringt. Hann náði trausti þess, og það valdi hann sem leiðtoga sinn. Þannig varð Lech Walesa, Makkabeus og forseti Pólverja. Kristrún Frostadóttir hefur nú lýst vilja sínum til að vera leiðtogi Samfylkingarinnar. Ég held að yfirlýsing Kristrúnar sé það besta sem komið hefur fyrir okkur í Samfylkingunni eftir að þjóðin henti þingmönnum okkar á haug, í þingkosningum árið 2016. Það var skelfilegt. Líkn með þraut Þeirri skelfingu fylgdi þó sú líkn og glópalán, að flokkurinn skreið á broti úr prósenti yfir lámarkið, sem þarf til, að fá uppbótasæti á Alþingi. Einn sitjandi þingmaður náði þá kjördæmiskjöri. Sá maður er Logi Már, fráfarandi formaður Samfylkingarinnar. Logi hefur margsýnt og sannað,að hann er jafnaðarmaður í fegurstu mynd þess orðs. Ég á ljúfa minningu um atvik þegar hann klökknaði frammi fyrir flokksstjórn. Þá var hann, ræða aðstæður fátækra barna og skyldu okkar að bæta líf þeirra. Á þeirri stundu upplifði ég og fann vel, að Logi Már er einlægur ekta jafnaðarmaður. Hann skynjar sársaukann í annarra sárum, og brennur fyrir að bæta þar úr. Kunnug kona hefur líkt Loga við natinn og hugulsaman bónda, sem hugsar af alúð um sitt stóð. En er linur tamningamaður, og gefur hrekkjóttum og slægum flokkshestum of slakan tauminn. Öllum, sem ég þekki, finnst afar dýrmætt að eiga Loga sem þingmann jafnaðarmanna. Hver er Kristrún? Ég hef engin persónuleg kynni af Kristrúnu Frostadóttur önnur en þau, að fyrir síðustu Alþingiskosningar kom hún á fund 14 manna uppstillingarnefndar Samfylkingarinnar í Reykjavík. Kristrún sat andspænis okkur í nefndinni. Þetta var fjarfundur og nokkrir nefndar fulltrúar tóku þátt í fundinum gegnum myndvarpa. Í framhaldi af því að formaður kynnti Kristrúnu ávarpaði ég hana fyrstur. Ég sagðist vera með spurningar sem ég vildi fá svar við. Þá greip formaður nefndarinnar frammí fyrir mér; nei Birgir ekkert svona sko. við ætlum ekki að fara í einhverjar stjórnmálaumræður hér. Það fauk í mig og ég hreytti út úr mér. Hvað er þetta maður við eigum að velja hér fólk til að fara með umboð flokksins á Alþingi. Við verðum að vita hver afstaða þess er í veigamiklum málum. „Helvíti er hún góð“ Þá gerðist nokkuð skemmtilegt. Gesturinn Kristrún, sem hafði setið hljóð og prúð framan við hópinn lyfti hökunni ákveðin, og yfirtók dagskrárvaldið á samkomunni. Með sinni skæru og áreitnu rödd greip hún frammí, og talaði yfir formanninn. „Ég vil hafa umræður um þessi mál. Ég vil láta spyrja mig.“ Við þessa óvæntu yfirtöku á dagskrárvaldi fundarins, sagði ég við sjálfan mig; „Helvíti er hún góð þessi, það eru greinanlegar töggur í henni.“ Svo byrjaði Kristrún að tala, og hún talaði stanslaust í 15 mínútur eða meira um íslenska Pólitík Leiðarljós Ég ætla ekki að reyna að endursegja ræðu Kristrúnar, en víða kom hún við. Eitt sagði hún þó, sem ég hef ekki heyrt stjórnmálamenn hafa í hávegum í Herrans tíð. Hún sagði efnislega: Fólk, sem fer með vald, á hvaða sviði sem er. Fólk, Sem tekur ákvarðanir, sem varða aðra. það á alltaf að spyrja sjáft sig. Hvaða áhrif hefur ákvörðun mín á líf annarra? Mikið væri Íslensk alþýða betur sett í dag ef ráðamenn hefðu haft það verklag að leiðarljósi. Gylfi Þ. og Jón Baldvin Meðan ég hlustaði á ræðu Kristrúnar um það, sem þarf að laga og bæta í Íslenskum stjórnálum, þá komu í huga minn nöfn stjórnmálamanna, sem ég hef verið í námunda við. Manna sem breyttu miklu á betri veg í Íslensku þjóðfélagi. Eftir ræðuna sagði ég henni frá því og nefndi einn þessarra manna. Hann var Gylfi Þ. Gíslason. Ég nefndi ekki þann mann, sem hún minnti mig þó mest á, sá var Jón Baldvin. Og þá er stórt sagt. Þau, sem eru eitthvað upplýst um Íslensk stjórnmál deila ekki um það, að Íslendingar eiga engum núlifandi manni meira, að þakka góðan efnahag þjóðarinnar en Jóni Baldvini Hannibalssyni. Auðna mun ráða Nú hefur Kristrún Frostadóttir gefið kost á sér sem formaður Samfylkingarinnar. Það þarf engin ósköp til að vera formaður í Samfylkingunni. En það þarf mikið til að endurheimta tapaða tiltrú kjósenda hennar, og hefja hana á fyrri stall. Ég trúi, að Kristrún hafi þá þekkingu, þrek og vit og góðu hæfileika, sem til þarf. Það styrkir þá trú, að hvar og hvenær, sem hún kveður sér hljóðs, þá á hún sviðið. Sú gáfa er ekki mörgum gefin. En auðna mun ráða um árangur af hennar för. Tekst henni að sameina félagshyggjufólk um það, sem það á sameiginlegt. Eins og við gerðum í R-listanum þegar félagshyggjan sigraði í Reykjavík? Eða mun hún una þeim hugmyndum hugsanalöggunnar, að binda allt flokksfólk á einn bás. Að hneppa alla á klafa einnar hugsunar. Fari svo þá verður til lítils barist. Höfundur er rafvirkjameistari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birgir Dýrfjörð Samfylkingin Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Bylting, bóla, bölvun - bull? Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Skoðun Skoðun Það að þrá börn eða ekki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tímanna tákn? Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson skrifar Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson skrifar Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og traust á raforkumarkaði Einar S Einarsson skrifar Skoðun Ef þetta er rétt – hvað er þá rangt? Anna Berg Samúelsdóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta MG? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sjúkraþyrlu sem allra fyrst, kerfi sem veitir lífsbjörg Gunnar Svanur Einarsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson skrifar Skoðun Bylting, bóla, bölvun - bull? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson skrifar Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Jafnlaunabarnið og baðvatnið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson skrifar Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Nafngiftin Makkabeus var þekkt í menningu Gyðinga löngu fyrir Krists burð. Í þeirra huga var Makkabeus heiðursnafnbót á leiðtoga, sem upphófst af sjálfum sér meðal fólksins. Með trausti fólksin lánaðist fátækum bóndasyni að fylkja Gyðingum í uppreisn gegn áratuga kúgun Sýrlendinga og Grikkja. Gyðingar heiðruðu hann með sæmdarheitinu Makkabeus. Dæmi um nútíma Makkabeus er rafvirkinn, sem í skjóli nætur læddist inn í skipasmíðastöð í Póllandi. Þar ríkti uppnám. Starfmenn hótuðu verkfalli og stöðin var umkringd her og lögreglu. Honum tókst að ræða við fólkið, sem herinn hafði umkringt. Hann náði trausti þess, og það valdi hann sem leiðtoga sinn. Þannig varð Lech Walesa, Makkabeus og forseti Pólverja. Kristrún Frostadóttir hefur nú lýst vilja sínum til að vera leiðtogi Samfylkingarinnar. Ég held að yfirlýsing Kristrúnar sé það besta sem komið hefur fyrir okkur í Samfylkingunni eftir að þjóðin henti þingmönnum okkar á haug, í þingkosningum árið 2016. Það var skelfilegt. Líkn með þraut Þeirri skelfingu fylgdi þó sú líkn og glópalán, að flokkurinn skreið á broti úr prósenti yfir lámarkið, sem þarf til, að fá uppbótasæti á Alþingi. Einn sitjandi þingmaður náði þá kjördæmiskjöri. Sá maður er Logi Már, fráfarandi formaður Samfylkingarinnar. Logi hefur margsýnt og sannað,að hann er jafnaðarmaður í fegurstu mynd þess orðs. Ég á ljúfa minningu um atvik þegar hann klökknaði frammi fyrir flokksstjórn. Þá var hann, ræða aðstæður fátækra barna og skyldu okkar að bæta líf þeirra. Á þeirri stundu upplifði ég og fann vel, að Logi Már er einlægur ekta jafnaðarmaður. Hann skynjar sársaukann í annarra sárum, og brennur fyrir að bæta þar úr. Kunnug kona hefur líkt Loga við natinn og hugulsaman bónda, sem hugsar af alúð um sitt stóð. En er linur tamningamaður, og gefur hrekkjóttum og slægum flokkshestum of slakan tauminn. Öllum, sem ég þekki, finnst afar dýrmætt að eiga Loga sem þingmann jafnaðarmanna. Hver er Kristrún? Ég hef engin persónuleg kynni af Kristrúnu Frostadóttur önnur en þau, að fyrir síðustu Alþingiskosningar kom hún á fund 14 manna uppstillingarnefndar Samfylkingarinnar í Reykjavík. Kristrún sat andspænis okkur í nefndinni. Þetta var fjarfundur og nokkrir nefndar fulltrúar tóku þátt í fundinum gegnum myndvarpa. Í framhaldi af því að formaður kynnti Kristrúnu ávarpaði ég hana fyrstur. Ég sagðist vera með spurningar sem ég vildi fá svar við. Þá greip formaður nefndarinnar frammí fyrir mér; nei Birgir ekkert svona sko. við ætlum ekki að fara í einhverjar stjórnmálaumræður hér. Það fauk í mig og ég hreytti út úr mér. Hvað er þetta maður við eigum að velja hér fólk til að fara með umboð flokksins á Alþingi. Við verðum að vita hver afstaða þess er í veigamiklum málum. „Helvíti er hún góð“ Þá gerðist nokkuð skemmtilegt. Gesturinn Kristrún, sem hafði setið hljóð og prúð framan við hópinn lyfti hökunni ákveðin, og yfirtók dagskrárvaldið á samkomunni. Með sinni skæru og áreitnu rödd greip hún frammí, og talaði yfir formanninn. „Ég vil hafa umræður um þessi mál. Ég vil láta spyrja mig.“ Við þessa óvæntu yfirtöku á dagskrárvaldi fundarins, sagði ég við sjálfan mig; „Helvíti er hún góð þessi, það eru greinanlegar töggur í henni.“ Svo byrjaði Kristrún að tala, og hún talaði stanslaust í 15 mínútur eða meira um íslenska Pólitík Leiðarljós Ég ætla ekki að reyna að endursegja ræðu Kristrúnar, en víða kom hún við. Eitt sagði hún þó, sem ég hef ekki heyrt stjórnmálamenn hafa í hávegum í Herrans tíð. Hún sagði efnislega: Fólk, sem fer með vald, á hvaða sviði sem er. Fólk, Sem tekur ákvarðanir, sem varða aðra. það á alltaf að spyrja sjáft sig. Hvaða áhrif hefur ákvörðun mín á líf annarra? Mikið væri Íslensk alþýða betur sett í dag ef ráðamenn hefðu haft það verklag að leiðarljósi. Gylfi Þ. og Jón Baldvin Meðan ég hlustaði á ræðu Kristrúnar um það, sem þarf að laga og bæta í Íslenskum stjórnálum, þá komu í huga minn nöfn stjórnmálamanna, sem ég hef verið í námunda við. Manna sem breyttu miklu á betri veg í Íslensku þjóðfélagi. Eftir ræðuna sagði ég henni frá því og nefndi einn þessarra manna. Hann var Gylfi Þ. Gíslason. Ég nefndi ekki þann mann, sem hún minnti mig þó mest á, sá var Jón Baldvin. Og þá er stórt sagt. Þau, sem eru eitthvað upplýst um Íslensk stjórnmál deila ekki um það, að Íslendingar eiga engum núlifandi manni meira, að þakka góðan efnahag þjóðarinnar en Jóni Baldvini Hannibalssyni. Auðna mun ráða Nú hefur Kristrún Frostadóttir gefið kost á sér sem formaður Samfylkingarinnar. Það þarf engin ósköp til að vera formaður í Samfylkingunni. En það þarf mikið til að endurheimta tapaða tiltrú kjósenda hennar, og hefja hana á fyrri stall. Ég trúi, að Kristrún hafi þá þekkingu, þrek og vit og góðu hæfileika, sem til þarf. Það styrkir þá trú, að hvar og hvenær, sem hún kveður sér hljóðs, þá á hún sviðið. Sú gáfa er ekki mörgum gefin. En auðna mun ráða um árangur af hennar för. Tekst henni að sameina félagshyggjufólk um það, sem það á sameiginlegt. Eins og við gerðum í R-listanum þegar félagshyggjan sigraði í Reykjavík? Eða mun hún una þeim hugmyndum hugsanalöggunnar, að binda allt flokksfólk á einn bás. Að hneppa alla á klafa einnar hugsunar. Fari svo þá verður til lítils barist. Höfundur er rafvirkjameistari.
Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar