Fimm stjörnu lúxushótel bananaflugunnar Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar 4. september 2023 08:31 Þessi fagurlega mótaða karfa undir matarafganga sem SORPA færði okkur að gjöf um daginn er gott dæmi um mjög góða hönnun. Um matarafgangana leikur gott loftflæði og bananaflugurnar sem ég skaut yfir skjólshúsi núna nýlega hafa gott aðgengi að sinni fæðu allan sólarhringinn. Vegna þessa fína loftflæðis er engin lykt af þessu. Þessi elskulega, fagurmótaða, rauðbrúna fluga er líka kölluð ediksgerla, sem mér finnst mun fallegra nafn á svona fallega flugu. Samkvæmt Náttúruvísindastofnun er ediksgerlan bara helvítis fyllibytta sem er sjúk í gamlan mat sem er farinn að skemmast, opinn bjór og vínflöskur og ef þú kemur heim af djamminu löðrandi í bjór um munninn þá kemur hún í sleik við þig. Þetta vissi ég náttúrlega ekki þegar ég tók við körfunni góðu og opnaði heimili mitt fyrir vandalausum edikgerlunum. En nú búum við í sátt og samlyndi því ég hef ekkert val. Okkur hefur verið þröngvað í sambúð, gegn vilja mínum allavega. Þær eru bara hressar með þennan ráðahag. Þær hafa tekið þögnina á mig þegar ég hef reynt að brydda upp á því við þær að við þyrftum kannski aðeins að tala saman. En ég hef verið að leita allra leiða til að senda þeim skýr skilaboð en þær ansa engu. Ég hef til dæmis reynt að vera aðeins þrifalegri og vera ekki að skilja eftir skemmdan mat út um allt, setja hann í almennileg ílát eins og þessa forláta körfu og skilja ekki eftir flöskur og dósir frá áfengisverslun ríkisins út um allt hús. Ég hef reynt að flokka þetta rétt og hætta þessum sóðaskap. Annars er ég að bjóða ediksgerlu í gott partý og þegar hún er komin í gott partý þá fer hún ekkert heim ef það er til vín. Svona eins og vont Tinderdeit sem ég ætlaði bara að sofa hjá einu sinni en er flutt inn mér að óvörum og búin að hirða eina skúffu í kommóðunni og komin með sinn eigin tannbursta inn á bað. En aftur að þessarri fínu hönnun á matarleifatunnunni. Fimmtán hæða hótel edikgerlunnar þar sem er hlaðborð allan sólarhringinn, opið tventíforseven og fyrsta Michelin-stjarnan komin í hús. Pokarnir sem fylgdu með mígleka þannig að vökvinn lendir þarna á botninum á körfunni. Samkvæmt leiðbeiningarbleðlinum sem fylgdi með má alls ekki setja tvo poka því það eykur hættu á leka því ef maður er með tvo poka þá er ekkert loftflæði. Það er víst mjög góð uppgufun af vökva í þessum pokum þannig að það þarf bara alls ekki tvo. Því þá lekur bara svo miklu miklu meira. Því þetta eru svona loftflæðispokar sem haldast þurrir ef maður er bara með einn. En ef svo ólíklega vill til að þeir leki þá passar maður bara að skipta mjög ört um poka svo það fari ekki að flæða upp úr og yfir lága kantana á körfunni. Einu sinni á dag, javel tvisvar. Svona allavega á meðan pokarnir eru ókeypis en þeir verða það til að byrja með. Á meðan við pöpullinn erum að ná þessu. Það er mjög auðvelt að þrífa botninn á körfunni með sápu og séruppþvottabursta sem maður kaupir bara í matvöruverslun eða Jysk, sem nýverið skipti um nafn því Rúmfatalagerinn var ekki lengur lýsandi fyrir starfsemina. Það er Jysk hinsvegar, eins og öllum ætti að vera ljóst. Þeir segja líka þarna hjá SORPU að karfan undir bréfpokana passi auðveldlega í flokkunarhirslur eldhúsinnréttinga því við erum öll með slíkar hirslur í okkar glænýju eldhúsum. Ég er byrjuð að rífa út mína 25 ára gömlu eldhúsinnréttingu svo ég komi tunnunum fyrir í betra skipulagi. Þetta verður heill veggur í eldhúsinu sem fer undir þetta flokkunakerfi í nýja eldhúsinu því ég vil flokka rétt og gera það vel. Það verður sko nóg pláss fyrir körfuna því hún fær sér skúffu. En það verður enginn skynjari. Ég hef aldrei átt ruslatunnu með skynjara og hef aldrei skilið slíkar tunnur. Þetta eru sekúndur sem ég fæ aldrei til baka, sekúndur sem ég hef eytt við það að bíða eftir að ruslatunnan heima hjá systur minni opnist svo ég geti hent einu snýtibréfi eða öðru smálegu. En nú fer það náttúrlega í nýju körfuna. Almennt sorp hlýtur að heyra sögunni til innan skamms og þá losnar náttúrlega pláss þarna undir vaskinum. Þetta er allt gert af hugsjón og það er eins gott að við stöndum okkur öll í stykkinu svo SORPA geti staðið við sín loforð. Þegar pöpullinn fer svo að gera þetta almennilega og sérsöfnun á matarleifum á höfuðborgarsvæðinu festir sig í sessi verður einnig unnið úr þessu jarðvegsbæti eða moltu og matarleifar heimilisins komast því á góðan stað og þá fer okkar vinna loksins að skila sér. En það er ekki fyrr en við starfsmenn á plani förum að vanda okkur aðeins við þetta, gera meira af þessu og gera það vel. Það skrýtna við þetta allt saman er að undanfarna daga hef ég gefið matarsóun mikinn gaum og er eiginlega orðin frekar nísk á það hvað fer í þessa körfu og set það oft frekar upp í mig frekar en að gefa SORPU mína matarafganga. Ég sem hef hingað til ekki verið mjög gefin fyrir matarafganga. En ég fann til dæmis um daginn sódavatnsdós með smá gutli í botninum, skellti síðasta sopanum í mig og komst þá að því að þar var öskubakki frá konu sem reykir myntulauf í laumi. Maðurinn minn heimsótti ruslageymsluna um daginn því örmjóa ruslarennan frá 1966 var stífluð og hann fór að losa hana með kústskafti. Það var hátíð sem mætti honum þar því einhver í húsinu hafði kastað tveggja lítra sódavatnsflösku ofan í rennuna. Einn poki rifnaði og eitthvað skvettist framan í manninn minn sem við viljum ekki vita hvað var. Þetta var allt honum til mikillar gleði og yndisauka. En eitthvað hefur þeim sem henti flöskunni láðst að lesa flokkunarleiðbeiningarnar enda doðrantur sem tekur svolítinn tíma að komast í gegnum svo ég lái þeim það ekki. En þar var sko eftirpartý í ruslageymslunni hjá edikgerlunum! Þar var ekki bara saman kominn heill ættbálkur af bananaflugum heldur líka köngulær í ofurstærð sem hafa þar nóg að bíta og brenna, japlandi á bananaflugum allan sólarhringinn. Þarna er hringrás náttúrunnar að verki, risaköngulær og bananaflugur í ruslageymslu í Reykjavík ætti að vera góður innblástur í enn aðra ógeðslega hryllingssögu fyrir börn eftir vin minn Ævar Þór Benediktsson um eitthvað alveg hræðilegt og ógeðslegt sem auðveldlega svæfir börn á kvöldin. Að fá tækifæri til að setja matarleifarnar í þessa fínu öskju er gjöf. Mér er þakklæti efst í huga og bý í sátt og samlyndi við edikgerlurnar svo ég geti stutt við bakið á SORPU svo þau geti búið til metangas og grætt fullt af pening. Við erum öll ókeypis vinnuafl í metagasframleiðslu SORPU og þurfum því að fara að hysja upp um okkur og gera þetta almennilega í skráðri sambúð við bananaflugurnar sem við þurfum bara að læra að elska mjög heitt. En ættum við ekki að fá prósentu fyrir metangasið? Og mér er spurn: Af hverju er ekki lok á fjandans körfunni? Höfundur er leikkona, handritshöfundur og leikstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sorphirða Umhverfismál Anna Gunndís Guðmundsdóttir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Þessi fagurlega mótaða karfa undir matarafganga sem SORPA færði okkur að gjöf um daginn er gott dæmi um mjög góða hönnun. Um matarafgangana leikur gott loftflæði og bananaflugurnar sem ég skaut yfir skjólshúsi núna nýlega hafa gott aðgengi að sinni fæðu allan sólarhringinn. Vegna þessa fína loftflæðis er engin lykt af þessu. Þessi elskulega, fagurmótaða, rauðbrúna fluga er líka kölluð ediksgerla, sem mér finnst mun fallegra nafn á svona fallega flugu. Samkvæmt Náttúruvísindastofnun er ediksgerlan bara helvítis fyllibytta sem er sjúk í gamlan mat sem er farinn að skemmast, opinn bjór og vínflöskur og ef þú kemur heim af djamminu löðrandi í bjór um munninn þá kemur hún í sleik við þig. Þetta vissi ég náttúrlega ekki þegar ég tók við körfunni góðu og opnaði heimili mitt fyrir vandalausum edikgerlunum. En nú búum við í sátt og samlyndi því ég hef ekkert val. Okkur hefur verið þröngvað í sambúð, gegn vilja mínum allavega. Þær eru bara hressar með þennan ráðahag. Þær hafa tekið þögnina á mig þegar ég hef reynt að brydda upp á því við þær að við þyrftum kannski aðeins að tala saman. En ég hef verið að leita allra leiða til að senda þeim skýr skilaboð en þær ansa engu. Ég hef til dæmis reynt að vera aðeins þrifalegri og vera ekki að skilja eftir skemmdan mat út um allt, setja hann í almennileg ílát eins og þessa forláta körfu og skilja ekki eftir flöskur og dósir frá áfengisverslun ríkisins út um allt hús. Ég hef reynt að flokka þetta rétt og hætta þessum sóðaskap. Annars er ég að bjóða ediksgerlu í gott partý og þegar hún er komin í gott partý þá fer hún ekkert heim ef það er til vín. Svona eins og vont Tinderdeit sem ég ætlaði bara að sofa hjá einu sinni en er flutt inn mér að óvörum og búin að hirða eina skúffu í kommóðunni og komin með sinn eigin tannbursta inn á bað. En aftur að þessarri fínu hönnun á matarleifatunnunni. Fimmtán hæða hótel edikgerlunnar þar sem er hlaðborð allan sólarhringinn, opið tventíforseven og fyrsta Michelin-stjarnan komin í hús. Pokarnir sem fylgdu með mígleka þannig að vökvinn lendir þarna á botninum á körfunni. Samkvæmt leiðbeiningarbleðlinum sem fylgdi með má alls ekki setja tvo poka því það eykur hættu á leka því ef maður er með tvo poka þá er ekkert loftflæði. Það er víst mjög góð uppgufun af vökva í þessum pokum þannig að það þarf bara alls ekki tvo. Því þá lekur bara svo miklu miklu meira. Því þetta eru svona loftflæðispokar sem haldast þurrir ef maður er bara með einn. En ef svo ólíklega vill til að þeir leki þá passar maður bara að skipta mjög ört um poka svo það fari ekki að flæða upp úr og yfir lága kantana á körfunni. Einu sinni á dag, javel tvisvar. Svona allavega á meðan pokarnir eru ókeypis en þeir verða það til að byrja með. Á meðan við pöpullinn erum að ná þessu. Það er mjög auðvelt að þrífa botninn á körfunni með sápu og séruppþvottabursta sem maður kaupir bara í matvöruverslun eða Jysk, sem nýverið skipti um nafn því Rúmfatalagerinn var ekki lengur lýsandi fyrir starfsemina. Það er Jysk hinsvegar, eins og öllum ætti að vera ljóst. Þeir segja líka þarna hjá SORPU að karfan undir bréfpokana passi auðveldlega í flokkunarhirslur eldhúsinnréttinga því við erum öll með slíkar hirslur í okkar glænýju eldhúsum. Ég er byrjuð að rífa út mína 25 ára gömlu eldhúsinnréttingu svo ég komi tunnunum fyrir í betra skipulagi. Þetta verður heill veggur í eldhúsinu sem fer undir þetta flokkunakerfi í nýja eldhúsinu því ég vil flokka rétt og gera það vel. Það verður sko nóg pláss fyrir körfuna því hún fær sér skúffu. En það verður enginn skynjari. Ég hef aldrei átt ruslatunnu með skynjara og hef aldrei skilið slíkar tunnur. Þetta eru sekúndur sem ég fæ aldrei til baka, sekúndur sem ég hef eytt við það að bíða eftir að ruslatunnan heima hjá systur minni opnist svo ég geti hent einu snýtibréfi eða öðru smálegu. En nú fer það náttúrlega í nýju körfuna. Almennt sorp hlýtur að heyra sögunni til innan skamms og þá losnar náttúrlega pláss þarna undir vaskinum. Þetta er allt gert af hugsjón og það er eins gott að við stöndum okkur öll í stykkinu svo SORPA geti staðið við sín loforð. Þegar pöpullinn fer svo að gera þetta almennilega og sérsöfnun á matarleifum á höfuðborgarsvæðinu festir sig í sessi verður einnig unnið úr þessu jarðvegsbæti eða moltu og matarleifar heimilisins komast því á góðan stað og þá fer okkar vinna loksins að skila sér. En það er ekki fyrr en við starfsmenn á plani förum að vanda okkur aðeins við þetta, gera meira af þessu og gera það vel. Það skrýtna við þetta allt saman er að undanfarna daga hef ég gefið matarsóun mikinn gaum og er eiginlega orðin frekar nísk á það hvað fer í þessa körfu og set það oft frekar upp í mig frekar en að gefa SORPU mína matarafganga. Ég sem hef hingað til ekki verið mjög gefin fyrir matarafganga. En ég fann til dæmis um daginn sódavatnsdós með smá gutli í botninum, skellti síðasta sopanum í mig og komst þá að því að þar var öskubakki frá konu sem reykir myntulauf í laumi. Maðurinn minn heimsótti ruslageymsluna um daginn því örmjóa ruslarennan frá 1966 var stífluð og hann fór að losa hana með kústskafti. Það var hátíð sem mætti honum þar því einhver í húsinu hafði kastað tveggja lítra sódavatnsflösku ofan í rennuna. Einn poki rifnaði og eitthvað skvettist framan í manninn minn sem við viljum ekki vita hvað var. Þetta var allt honum til mikillar gleði og yndisauka. En eitthvað hefur þeim sem henti flöskunni láðst að lesa flokkunarleiðbeiningarnar enda doðrantur sem tekur svolítinn tíma að komast í gegnum svo ég lái þeim það ekki. En þar var sko eftirpartý í ruslageymslunni hjá edikgerlunum! Þar var ekki bara saman kominn heill ættbálkur af bananaflugum heldur líka köngulær í ofurstærð sem hafa þar nóg að bíta og brenna, japlandi á bananaflugum allan sólarhringinn. Þarna er hringrás náttúrunnar að verki, risaköngulær og bananaflugur í ruslageymslu í Reykjavík ætti að vera góður innblástur í enn aðra ógeðslega hryllingssögu fyrir börn eftir vin minn Ævar Þór Benediktsson um eitthvað alveg hræðilegt og ógeðslegt sem auðveldlega svæfir börn á kvöldin. Að fá tækifæri til að setja matarleifarnar í þessa fínu öskju er gjöf. Mér er þakklæti efst í huga og bý í sátt og samlyndi við edikgerlurnar svo ég geti stutt við bakið á SORPU svo þau geti búið til metangas og grætt fullt af pening. Við erum öll ókeypis vinnuafl í metagasframleiðslu SORPU og þurfum því að fara að hysja upp um okkur og gera þetta almennilega í skráðri sambúð við bananaflugurnar sem við þurfum bara að læra að elska mjög heitt. En ættum við ekki að fá prósentu fyrir metangasið? Og mér er spurn: Af hverju er ekki lok á fjandans körfunni? Höfundur er leikkona, handritshöfundur og leikstjóri.
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar