Orðsendingar milli dómara. Réttlæti hins sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar 29. september 2023 15:30 Í dómsmáli sem ég lenti í fannst mér ég sjá vísbendingar um og sýndist ég jafnvel hafa sannanir fyrir því að dómari sendi rithandarsérfræðingi sem átti að sjá um greiningu undirritana í dómsmálinu og dómurum á efra dómstigi orðsendingar beinlínis til þess að hafa áhrif á að niðurstöðu þeirra með illa duldum ábendingum um hvernig þeir ættu að haga sínum úrskurðum og dómum. Ég hef fengið það staðfest með viðtölum við lögmenn að þetta sé vel þekkt fyrirbæri. Í fyrsta sinn sá ég þetta á skjali sem rithandarsérfræðingurinn hafði fengið sent. Um var að ræða tölvupóst til dómarans frá erlendum lögmanni hins aðila málsins þar sem hann fullyrðir að forráðamenn þess hafi verið viðstaddir svokallaðar undirritanir mínar. Reyndar voru í þessu plaggi beinlínis rangfærslur þar sem einungis tvær undirritanir gátu hafa verið ritaðar á þeim tíma sem þær áttu að hafa átt sér stað vegna þess að hin skjölin voru ekki til fyrr en síðar. Þar fyrir utan voru undirritanirnar ekki mínar eins og síðar kom í ljós. Ég hafði samband við rithandarsérfræðinginn og spurði hann hvernig og frá hverjum hann hefði fengið þetta skjal. Hann svaraði því til að dómarinn hefði sent sér hann í tölvupósti. Í annað skiptið sem þessi hegðan dómara virtist gerast var þegar ég reyndi allt sem ég gat til þess að sýna fram á að ég hefði ekki ritað umræddar undirskriftir og vildi að leitað væri til annarra sérfræðinga á öðrum forsendum. Eftir höfnun í undirrétti áfrýjaði ég til Hæstaréttar. Úrskurður héraðsdómara var auðvitað sendur Hæstarétti (Þetta gerðist áður en Landsréttur var stofnaður). Eftirfarandi staðhæfingar dómarans í honum vakti sérstaka athygli mína. Mér fannst hún einmitt ætluð Hæstarétti færi málið þangað. Hún var eitthvað á þessa leið: Í fyrsta lagi: Af gögnum málsins mætti ráða að ósætti hefði komið upp milli mín og hins eigenda fyrirtækisins. Ég veit reyndar ekki hvaða gögn dómarinn er að vísa í. Að minnsta kosti hafa þau ekki borið fyrir mín augu. Auk þess er þetta rangt. Dómsmálið kom ekki til vegna einhvers ósættis milli okkar heldur einfaldlega vegna ógreiddra reikninga. Í öðru lagi: Fyrir lægi yfirlýsing félaga míns í fyrirtækinu um að hann hefði ekki veitt félaginu ákveðna heimild enda fæli það í sér tvígreiðslu af hálfu hins aðilans í málinu. Hann væri samt helmingseigandi að fyrirtæki okkar og hefði verið framkvæmdastjóri þess á þessum tíma. Minna skýringa á málinu var ekki getið frekar en þær væru ekki til. Meðal annars var hin svokallaða tvígreiðsla út í hött. Þessar fullyrðingar dómara fannst mér afar furðulegar. Þær komu úrskurðinum, hvort leita mætti til fleiri sérfræðinga varðandi undirritanir, nákvæmlega ekkert við. Mér fannst að þeim væri beint til Hæstaréttar sem sérstökum upplýsingum til þess að hafa áhrif á úrskurð hans sem reyndar kallast dómur. Í hitt skiptið sem mér virtist upplýsingar vera sendar frá einu dómstigi til annars birtist í dómi Hæstaréttar. Hann staðfesti að öllu leyti dóm héraðsdóms en bætti við fáeinum atriðum sem greinilega áttu að styrkja hann.Meðal þeirra var að fyrirtæki okkar hefði fengið um 8 milljónum króna of háa upphæð frá hinum aðila málsins. Þessi ásökun hafði mér vitandi hvergi komið fram í gögnum málsins hjá Hæstarétti og örugglega ekki í málflutningi fyrir honum. Hún hafði komið fram í málflutningi fyrir héraðsdómi og var önnur af tveimur röksemdum hins aðilans í málinu sem héraðsdómarinn hafði ekki sett fram í forsendum fyrir dómnum. Hann hafði samt þrætt sig í gegnum allar aðrar röksemdir hans (en sleppt mínum eins og þær væru ekki til). Þess vegna hélt ég að það væri þar með komið út úr málinu og einbeitti mér að því að gagnrýna þau atriði sem komu fram í dómnum sjálfum. Eftir því sem ég best get séð hefur héraðsdómarinn bent dómurum í Hæstarétti á hana annaðhvort munnlega eða í tölvupósti. Ég var ekki í hæstarétti spurður út í eitt né neitt í þessu sambandi. Skýringin var einföld. Af ofangreindum átta milljónum hafði mér verið greiddar fimm milljónir samkvæmt samningi en afgangurinn þrjár milljónir virtust hafa horfið í vasa félaga míns. Spyrja má. Getur það verið að það kveði að því að dómarar gefi sérfræðingum sem taka að sér að greina ákveðinn hluta máls fyrir dómi og dómurum á efri dómstigum ábendingar um hver sé sekur og hver ekki að hans mati og hvernig megi gera dóma áhrifameiri? Svar mitt er að það séu jú til sterkar vísbendingar um að einhverjir þeirra að minnsta kosti hafi gert það.Enn má spyrja. Er þetta eðlilegt og í samræmi við lög? Ég held að það geti bara ekki verið! Dæmi hver fyrir sig! Höfundur er rekstrarverkfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jörgen Ingimar Hansson Dómstólar Mest lesið Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Icelandic Learning is a Gendered Health Issue Logan Lee Sigurðsson Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson skrifar Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar – byggjum á trausti, ekki tortryggni Helga Kristín Kolbeins skrifar Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Gæludýr geta dimmu í dagsljós breytt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson skrifar Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða skrifar Skoðun Icelandic Learning is a Gendered Health Issue Logan Lee Sigurðsson skrifar Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Mælt fyrir miklum kjarabótum öryrkja og aldraðra Inga Sæland skrifar Skoðun Mannréttindabrot og stríðsglæpir Rússa í Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson skrifar Skoðun Vaka stendur með Menntavísindasviði í verki Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson skrifar Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar Sjá meira
Í dómsmáli sem ég lenti í fannst mér ég sjá vísbendingar um og sýndist ég jafnvel hafa sannanir fyrir því að dómari sendi rithandarsérfræðingi sem átti að sjá um greiningu undirritana í dómsmálinu og dómurum á efra dómstigi orðsendingar beinlínis til þess að hafa áhrif á að niðurstöðu þeirra með illa duldum ábendingum um hvernig þeir ættu að haga sínum úrskurðum og dómum. Ég hef fengið það staðfest með viðtölum við lögmenn að þetta sé vel þekkt fyrirbæri. Í fyrsta sinn sá ég þetta á skjali sem rithandarsérfræðingurinn hafði fengið sent. Um var að ræða tölvupóst til dómarans frá erlendum lögmanni hins aðila málsins þar sem hann fullyrðir að forráðamenn þess hafi verið viðstaddir svokallaðar undirritanir mínar. Reyndar voru í þessu plaggi beinlínis rangfærslur þar sem einungis tvær undirritanir gátu hafa verið ritaðar á þeim tíma sem þær áttu að hafa átt sér stað vegna þess að hin skjölin voru ekki til fyrr en síðar. Þar fyrir utan voru undirritanirnar ekki mínar eins og síðar kom í ljós. Ég hafði samband við rithandarsérfræðinginn og spurði hann hvernig og frá hverjum hann hefði fengið þetta skjal. Hann svaraði því til að dómarinn hefði sent sér hann í tölvupósti. Í annað skiptið sem þessi hegðan dómara virtist gerast var þegar ég reyndi allt sem ég gat til þess að sýna fram á að ég hefði ekki ritað umræddar undirskriftir og vildi að leitað væri til annarra sérfræðinga á öðrum forsendum. Eftir höfnun í undirrétti áfrýjaði ég til Hæstaréttar. Úrskurður héraðsdómara var auðvitað sendur Hæstarétti (Þetta gerðist áður en Landsréttur var stofnaður). Eftirfarandi staðhæfingar dómarans í honum vakti sérstaka athygli mína. Mér fannst hún einmitt ætluð Hæstarétti færi málið þangað. Hún var eitthvað á þessa leið: Í fyrsta lagi: Af gögnum málsins mætti ráða að ósætti hefði komið upp milli mín og hins eigenda fyrirtækisins. Ég veit reyndar ekki hvaða gögn dómarinn er að vísa í. Að minnsta kosti hafa þau ekki borið fyrir mín augu. Auk þess er þetta rangt. Dómsmálið kom ekki til vegna einhvers ósættis milli okkar heldur einfaldlega vegna ógreiddra reikninga. Í öðru lagi: Fyrir lægi yfirlýsing félaga míns í fyrirtækinu um að hann hefði ekki veitt félaginu ákveðna heimild enda fæli það í sér tvígreiðslu af hálfu hins aðilans í málinu. Hann væri samt helmingseigandi að fyrirtæki okkar og hefði verið framkvæmdastjóri þess á þessum tíma. Minna skýringa á málinu var ekki getið frekar en þær væru ekki til. Meðal annars var hin svokallaða tvígreiðsla út í hött. Þessar fullyrðingar dómara fannst mér afar furðulegar. Þær komu úrskurðinum, hvort leita mætti til fleiri sérfræðinga varðandi undirritanir, nákvæmlega ekkert við. Mér fannst að þeim væri beint til Hæstaréttar sem sérstökum upplýsingum til þess að hafa áhrif á úrskurð hans sem reyndar kallast dómur. Í hitt skiptið sem mér virtist upplýsingar vera sendar frá einu dómstigi til annars birtist í dómi Hæstaréttar. Hann staðfesti að öllu leyti dóm héraðsdóms en bætti við fáeinum atriðum sem greinilega áttu að styrkja hann.Meðal þeirra var að fyrirtæki okkar hefði fengið um 8 milljónum króna of háa upphæð frá hinum aðila málsins. Þessi ásökun hafði mér vitandi hvergi komið fram í gögnum málsins hjá Hæstarétti og örugglega ekki í málflutningi fyrir honum. Hún hafði komið fram í málflutningi fyrir héraðsdómi og var önnur af tveimur röksemdum hins aðilans í málinu sem héraðsdómarinn hafði ekki sett fram í forsendum fyrir dómnum. Hann hafði samt þrætt sig í gegnum allar aðrar röksemdir hans (en sleppt mínum eins og þær væru ekki til). Þess vegna hélt ég að það væri þar með komið út úr málinu og einbeitti mér að því að gagnrýna þau atriði sem komu fram í dómnum sjálfum. Eftir því sem ég best get séð hefur héraðsdómarinn bent dómurum í Hæstarétti á hana annaðhvort munnlega eða í tölvupósti. Ég var ekki í hæstarétti spurður út í eitt né neitt í þessu sambandi. Skýringin var einföld. Af ofangreindum átta milljónum hafði mér verið greiddar fimm milljónir samkvæmt samningi en afgangurinn þrjár milljónir virtust hafa horfið í vasa félaga míns. Spyrja má. Getur það verið að það kveði að því að dómarar gefi sérfræðingum sem taka að sér að greina ákveðinn hluta máls fyrir dómi og dómurum á efri dómstigum ábendingar um hver sé sekur og hver ekki að hans mati og hvernig megi gera dóma áhrifameiri? Svar mitt er að það séu jú til sterkar vísbendingar um að einhverjir þeirra að minnsta kosti hafi gert það.Enn má spyrja. Er þetta eðlilegt og í samræmi við lög? Ég held að það geti bara ekki verið! Dæmi hver fyrir sig! Höfundur er rekstrarverkfræðingur.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar
Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar
Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar
Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar
Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun