Venesúelska samsærið Eva Hauksdóttir skrifar 17. nóvember 2023 09:31 Til er fólk sem trúir því að jörðin sé flöt. Það fólk er almennt álitið kjánar. Það er samt ekki órökrétt ályktun í huga þess sem kann lítið í eðlisfræði. Ef lögun jarðar það væri umdeild meðal vísindamanna væri ég mögulega opin fyrir flatjarðarkenningum. Sú hugmynd að ríkisstjórnir veraldar og vísindasamfélagið hafi sameinast um að ljúga upp heimsmynd sem á sér enga stoð, er að mínu viti töluvert ótrúlegri en það að jörðin sé flöt. Jafnvel þótt einhver trúverðugur hvati væri fyrir hendi er útilokað að hægt væri að leyna svo víðtæku samsæri. Kannski ætti það ekki að koma á óvart að illa upplýstir einstaklingar trúi á samsæri stjórnvalda en það er áhugavert að slíkar hugmyndir skuli þrífast á okkar dögum. Enn meiri furðu vekur að stjórnvöld skuli trúa á víðtækt samsæri almennra borgara. Ekkert að óttast Útlendingastofnun er merkilegt fyrirbæri. Að því leyti er hún ennþá áhugaverðari en flatjarðarsinnar að forsvarsmenn hennar trúa á samsæri. Þeir trúa því að milljónir manns hafi yfirgefið Venesúela og sótt um alþjóðlega vernd án þess að vera í neinni hættu. Útlendingastofnun trúir því að allt þetta fólk sé í rauninni bara að flýja verðbólguna. Þau hafi sameinast um að ljúga því að í Venesúela starfi glæpagengi í skjóli stjórnvalda. Þau hafi bundist samtökum um að ljúga því að það sé í besta falli tilgangslaust fyrir þolendur afbrota að leita til lögreglu og að það geti jafnvel sett kærendur í stórkostlega hættu. Í stöðluðu bréfi sem Útlendingastofnun sendir fólki frá Venesúela þegar því er synjað um alþjóðlega vernd, kemur m.a. fram að upp á síðkastið hafi verið dregið úr manndrápum og að 86% landsmanna segist ekki hafa orðið fyrir afbrotum á síðustu 12 mánuðum. Hin 14% þarf víst ekkert að ræða, hvað þá þessar milljónir sem hafa flúið land og eru því ekki til frásagnar. Útlendingastofnun telur það að lögreglan hafi ekki brugðist við kærum vegna vopnaðra rána, húsbrota, frelsissviptingu og fjárkúgun, ekki vera neina sönnun fyrir því að þessi brot verði ekki rannsökuð með tíð og tíma enda munu víst vera einhver dæmi um það í Venesúela að lögreglan taki kærur alvarlega. Farsæl útlendingastefna Fyrr í vikunni stuðluðu íslensk stjórnvöld að farsælli heimför brottrekinna samsærismanna til Venesúela. Þegar allt kemur til alls hefur dregið úr kerfisbundnum mannréttindabrotum og þar með engin ástæða fyrir þetta fólk að þvælast úr landi. Íslenska ríkið kostaði flugið og gaf samsærisfólkinu meira að segja pening svo þau þyrftu ekki að fara beint á götuna. Þetta farsæla fólk mun hafa yfirgefið landið "sjálfviljugt". Það merkir í raun að þau biðu ekki eftir því að vera flutt burt með valdi, heldur sýndu samstarfsvilja í von um að eiga afturkvæmt inn á Schengen svæðið. Við komuna til Venesúela beið þeirra meðferð sem þarf ekki að koma neinum á óvart, nema auðvitað stjórnvöldum sem trúa á venesúelska samsærið. Samkvæmt frásögn fólks sem hlaut þessa farsælu heimför í boði Íslenska ríkisins, en hefur tekist að koma boðum til aðstandenda sinna, gerðist eftirfarandi: Þegar þau lentu á flugvellinum í Caracas voru þau svipt frelsi sínu og rekin upp í rútur. Þeim var ekki sagt hvað væri að gerast og aðstandendur sem voru mættir í flugstöðina fengu heldur engar upplýsingar. Þau voru flutt í miðstöð þar sem þau undirgengust læknisskoðun án þess að hafa neitt um það að segja. Allt fé sem þau höfðu handbært var gert upptækt. Vegabréfin voru tekin af þeim. Það voru teknar af þeim lögreglumyndir og persónuupplýsingar skráðar, þetta á líka við um börnin sem voru með í för. Þeim var gert að undirrita yfirlýsingar þar sem þau játa það á sig að vera "óvinir ríkisins". Ég veit ekki hvort það er túlkað sem landráð eða eitthvað vægara. Einu upplýsingarnar sem þau hafa fengið eru þær að þeim verði sleppt fljótlega, þegar yfirvöld hafi aflað nægra upplýsinga. Afleiðingarnar af þessari farsældarstefnu Íslenska ríkisins er sú að fólkið er nú án vegabréfa og kemst ekki burt nema mögulega með smyglurum. Þar sem þau hafa játað á sig einhverskonar andstöðu eða svik við föðurlandið er hægt að kippa þeim úr umferð hvenær sem er. Líklegt er að einhverjir úr þessum 180 manna hóps lendi í fangelsi fyrir það eitt að hafa sótt um alþjóðlega vernd. Ég spái því að Útlendingastofnun taki þá afstöðu að þessar frásagnir séu ómarktækar og bara enn einn þátturinn í venesúelska samsærinu. Næstu umsækjendur sem fá tilkynningu um brottvísun fá væntanlega þær skýringar að engar sannanir séu fyrir því að fleiri en 180 manns hafi hlotið „farsæla heimför“. Höfundur er lögmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eva Hauksdóttir Hælisleitendur Venesúela Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Bylting, bóla, bölvun - bull? Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Skoðun Skoðun Það að þrá börn eða ekki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tímanna tákn? Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson skrifar Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson skrifar Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og traust á raforkumarkaði Einar S Einarsson skrifar Skoðun Ef þetta er rétt – hvað er þá rangt? Anna Berg Samúelsdóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta MG? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sjúkraþyrlu sem allra fyrst, kerfi sem veitir lífsbjörg Gunnar Svanur Einarsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson skrifar Skoðun Bylting, bóla, bölvun - bull? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson skrifar Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Jafnlaunabarnið og baðvatnið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson skrifar Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Til er fólk sem trúir því að jörðin sé flöt. Það fólk er almennt álitið kjánar. Það er samt ekki órökrétt ályktun í huga þess sem kann lítið í eðlisfræði. Ef lögun jarðar það væri umdeild meðal vísindamanna væri ég mögulega opin fyrir flatjarðarkenningum. Sú hugmynd að ríkisstjórnir veraldar og vísindasamfélagið hafi sameinast um að ljúga upp heimsmynd sem á sér enga stoð, er að mínu viti töluvert ótrúlegri en það að jörðin sé flöt. Jafnvel þótt einhver trúverðugur hvati væri fyrir hendi er útilokað að hægt væri að leyna svo víðtæku samsæri. Kannski ætti það ekki að koma á óvart að illa upplýstir einstaklingar trúi á samsæri stjórnvalda en það er áhugavert að slíkar hugmyndir skuli þrífast á okkar dögum. Enn meiri furðu vekur að stjórnvöld skuli trúa á víðtækt samsæri almennra borgara. Ekkert að óttast Útlendingastofnun er merkilegt fyrirbæri. Að því leyti er hún ennþá áhugaverðari en flatjarðarsinnar að forsvarsmenn hennar trúa á samsæri. Þeir trúa því að milljónir manns hafi yfirgefið Venesúela og sótt um alþjóðlega vernd án þess að vera í neinni hættu. Útlendingastofnun trúir því að allt þetta fólk sé í rauninni bara að flýja verðbólguna. Þau hafi sameinast um að ljúga því að í Venesúela starfi glæpagengi í skjóli stjórnvalda. Þau hafi bundist samtökum um að ljúga því að það sé í besta falli tilgangslaust fyrir þolendur afbrota að leita til lögreglu og að það geti jafnvel sett kærendur í stórkostlega hættu. Í stöðluðu bréfi sem Útlendingastofnun sendir fólki frá Venesúela þegar því er synjað um alþjóðlega vernd, kemur m.a. fram að upp á síðkastið hafi verið dregið úr manndrápum og að 86% landsmanna segist ekki hafa orðið fyrir afbrotum á síðustu 12 mánuðum. Hin 14% þarf víst ekkert að ræða, hvað þá þessar milljónir sem hafa flúið land og eru því ekki til frásagnar. Útlendingastofnun telur það að lögreglan hafi ekki brugðist við kærum vegna vopnaðra rána, húsbrota, frelsissviptingu og fjárkúgun, ekki vera neina sönnun fyrir því að þessi brot verði ekki rannsökuð með tíð og tíma enda munu víst vera einhver dæmi um það í Venesúela að lögreglan taki kærur alvarlega. Farsæl útlendingastefna Fyrr í vikunni stuðluðu íslensk stjórnvöld að farsælli heimför brottrekinna samsærismanna til Venesúela. Þegar allt kemur til alls hefur dregið úr kerfisbundnum mannréttindabrotum og þar með engin ástæða fyrir þetta fólk að þvælast úr landi. Íslenska ríkið kostaði flugið og gaf samsærisfólkinu meira að segja pening svo þau þyrftu ekki að fara beint á götuna. Þetta farsæla fólk mun hafa yfirgefið landið "sjálfviljugt". Það merkir í raun að þau biðu ekki eftir því að vera flutt burt með valdi, heldur sýndu samstarfsvilja í von um að eiga afturkvæmt inn á Schengen svæðið. Við komuna til Venesúela beið þeirra meðferð sem þarf ekki að koma neinum á óvart, nema auðvitað stjórnvöldum sem trúa á venesúelska samsærið. Samkvæmt frásögn fólks sem hlaut þessa farsælu heimför í boði Íslenska ríkisins, en hefur tekist að koma boðum til aðstandenda sinna, gerðist eftirfarandi: Þegar þau lentu á flugvellinum í Caracas voru þau svipt frelsi sínu og rekin upp í rútur. Þeim var ekki sagt hvað væri að gerast og aðstandendur sem voru mættir í flugstöðina fengu heldur engar upplýsingar. Þau voru flutt í miðstöð þar sem þau undirgengust læknisskoðun án þess að hafa neitt um það að segja. Allt fé sem þau höfðu handbært var gert upptækt. Vegabréfin voru tekin af þeim. Það voru teknar af þeim lögreglumyndir og persónuupplýsingar skráðar, þetta á líka við um börnin sem voru með í för. Þeim var gert að undirrita yfirlýsingar þar sem þau játa það á sig að vera "óvinir ríkisins". Ég veit ekki hvort það er túlkað sem landráð eða eitthvað vægara. Einu upplýsingarnar sem þau hafa fengið eru þær að þeim verði sleppt fljótlega, þegar yfirvöld hafi aflað nægra upplýsinga. Afleiðingarnar af þessari farsældarstefnu Íslenska ríkisins er sú að fólkið er nú án vegabréfa og kemst ekki burt nema mögulega með smyglurum. Þar sem þau hafa játað á sig einhverskonar andstöðu eða svik við föðurlandið er hægt að kippa þeim úr umferð hvenær sem er. Líklegt er að einhverjir úr þessum 180 manna hóps lendi í fangelsi fyrir það eitt að hafa sótt um alþjóðlega vernd. Ég spái því að Útlendingastofnun taki þá afstöðu að þessar frásagnir séu ómarktækar og bara enn einn þátturinn í venesúelska samsærinu. Næstu umsækjendur sem fá tilkynningu um brottvísun fá væntanlega þær skýringar að engar sannanir séu fyrir því að fleiri en 180 manns hafi hlotið „farsæla heimför“. Höfundur er lögmaður.
Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar