Styður Ísland hópmorð? Yousef Tamimi skrifar 31. janúar 2024 08:01 Niðurstöður Alþjóðadómstólsins í Haag föstudaginn 26. janúar s.l. eru skýrar. Dómstóllinn trúir því að líklegt sé að hópmorð á Palestínufólki sé að eiga sér stað og að Ísrael verði að hætta árásum og morðum á saklausa borgara. Ísland er því á sérkennilegri vegferð þegar kemur að málefnum Palestínu. Á meðan stór meirihluti þjóðarinnar er á móti aðferðum Ísraels í Palestínu og alþjóðadómstólinn telur líklegt að hópmorð eigi sér stað þá hafa aðgerðir utanríkisráðherra Íslands verið á þá leið að styðja við og hlusta gagnrýnislaust á kröfur Ísraels. Upplýsingar, sem komu sama dag og niðurstöður Alþjóðadómstólsins, um að nokkrir af þeim 13 þúsund starfsfólki UNRWA á Gaza hafi hugsanlega tekið þátt í árásum þann 7. október varð til þess að Ísland ákvað að frysta fjármagn til helstu hjálparaðstoðar Palestínumanna. Peningur sem rennur til mannúðaraðstoðar til fólks sem er fast í hörmulegum aðstæðum, aðstæðum sem enginn getur ímyndað sér. Aðgerðir Íslands gagnvart Ísrael, þegar Alþjóðadómstólinn grunar sterklega að hópmorð eigi sér stað í Palestínu, hafa hingað til verið engar. Ásakanir gagnvart UNRWA eru engar nýjungar en Ísrael hefur haft horn í síðu þessarar stærstu hjálparstofnun fyrir Palestínu í áratugi. Núverandi ársaknir komu fram sama dag og Alþjóðadómstólinn í Haag lýsir því yfir að þau treysta UNRWA fyrir því starfi sem á sér stað á Gaza. Þrátt fyrir eðlileg og skýr viðbrögð UNRWA þá hefur Ísland ásamt öðrum löndum ákveðið að stöðva fjárframlög til stofnunarinnar. Staðreyndin er hinsvegar sú að Ísrael hefur á síðustu 3 mánuðum drepið tæplega 30 þúsund einstaklinga en Ísland hefur aldrei látið Ísrael svara fyrir það hörmulega ástand sem Ísrael hefur skapað í Palestínu. Óbrigðull stuðningur Bjarna Benediktssonar við Ísrael, ríki sem stundar arðrán á landi Palestínu og er grunað um hópmorð, er varhugaverður fyrir íslenskt lýðræði. Bjarni Benediktsson hefur ákveðið að styðja við hóprefsingu gagnvart 2.2 milljón íbúum Gaza með því að skrúfa fyrir stuðning við nánast einu líflínu íbúa Gaza. Hugtakið hóprefsing á ekki eingöngu við refsingar, heldur einnig annars konar viðurlög sem gripið er til gegn hópi í hefndarskyni fyrir verknað einstaklings eða einstaklinga sem teljast til hópsins. Bjarni Benediktson hefur því í blindni ákveðið að refsa Palestínumönnum fyrir hugsanlegar, mögulegar aðgerðir nokkurra starfsmanna. Saklaus uns sekt er sönnuð virðist vera hugtak sem flækist fyrir Bjarna og setur enn eitt spurningarmerki um hæfni hans til að gegna því starfi sem hann gegnir. Það breytir engu í þessu samhengi hvort að Ísland ætlar að flytja fjármagnið sitt til annarra stofnanna sem sinna starfi í Palestínu. Engin stofnun kemst nálægt því starfi sem UNRWA sinnir bæði í Palestínu og í flóttamannabúðum og er ákvörðunarferlið utanríkisráðherra ógegnsætt og bendir sterklega till þess að hann hlusti ákaft á kröfur Ísraels en hunsar óskir og þarfir Palestínumanna. Þessar ber þó einnig að geta að þessar ásakanir eru mjög óljósar og óvíst hve alvarlegar og sannar þær eru yfirhöfuð eða hvernig þær fengust. Hinsvegar er það bláköld staðreynd að Ísrael hefur í áratugi verið rannsakað af Amnesty International fyrir pyntingar og ómannúðlega meðferð gagnvart fönguðum Palestínumönnum. Myndbönd og vitnisburði benda til þess að slíkar meðferðir hafi aukist til muna síðan 7. október og því varhugavert að trúa gagnrýnislaust á þann áróður sem að Ísrael sendir út til að réttlæta aðgerðir sína. Það setur því enn meiri þrýsting á utanríkisráðherra að fá betur á hreint hvernig þessum upplýsingum var safnað saman – ekki nema að ráðherran trúi að pyntingar séu réttmæt aðferð við upplýsingasöfnun? Það skýtur því einnig skökku við að Ísland ætli að taka þátt í Eurovision á meðan Ísrael fái að taka þátt í þeirri gleði sem fylgi keppninni, þrátt fyrir skýrar vísbendingar um hópmorð ríkisins. Eurovision er orðinn vettvangur fyrir Ísrael til að reyna að hvítþvo sig af þjóðernishreinsunum og glæpum gegn mannkyni en stefna Ísraels á fátt sameiginlegt með þeim friðsamlegu hugsjónum sem Eurovision boðar og er í raun að taka þátt í óþökk alls friðelskandi áhugafólks um Eurovision. Vandamálið er að Eurovision er orðinn vettvangur fyrir Ísrael til að reyna að betrumbæta ímynd sína með „art washing“, listþvætti en slíkt á sér stað þegar list eða listafólk er notað til að afvegaleiða athygli frá eða réttlæta neikvæða aðgerðir stjórnvalda eða ríkis. Ef Ísrael fær að taka þátt með Íslandi og öðrum Evrópuþjóðum þá erum við að gefa okkar samþykki á að aðgerðir Ísraels eru réttlætanlegar gagnvart Palestínu. Við erum að gefa grænt ljós á að Ísrael haldi áfram núverandi stefnu gagnvart Palestínu þar sem engar afleiðingar eru gagnvart hópmorðum, landráni og arðráni Ísraels í Palestínu. RÚV og íslenska ríkið hefur sterkar skyldur til að standa með þeim sem verða fyrir þessu endalausa ofbeldi sem Ísrael fremur og það getur varla talist eðlilegt að Ísland telji sig geta verið „sameinuð“ ríkjum sem eru undir rannsókn vegna hópmorðs. Það getur varla talist eðlilegt að Ísland vilji deila sviði með ríki sem hefur hernumið annað land í yfir 70 ár, stundar þjóðernishreinsanir, arðrán og landrán á landi Palestínu. Að lokum er krafan skýr. Ísland á að sniðganga Ísrael þar til landið fer að alþjóðalögum. Eitthvað sem ríkið hefur hingað til ekki gert og virðist ekki ætla að gera. Ísrael hefur nú þegar gert lítið úr Alþjóðadómstólnum og ekkert bendir til að ríkið muni stöðva sínar aðgerðir á Gaza né tryggja að Palestína verði frjáls. Höfundur er svæfingahjúkrunarfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Yousef Ingi Tamimi Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Að gefnu tilefni Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Það er ákvörðun að beita mannvonsku Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Löng barátta XD fyrir jafnrétti og frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Niðurstöður Alþjóðadómstólsins í Haag föstudaginn 26. janúar s.l. eru skýrar. Dómstóllinn trúir því að líklegt sé að hópmorð á Palestínufólki sé að eiga sér stað og að Ísrael verði að hætta árásum og morðum á saklausa borgara. Ísland er því á sérkennilegri vegferð þegar kemur að málefnum Palestínu. Á meðan stór meirihluti þjóðarinnar er á móti aðferðum Ísraels í Palestínu og alþjóðadómstólinn telur líklegt að hópmorð eigi sér stað þá hafa aðgerðir utanríkisráðherra Íslands verið á þá leið að styðja við og hlusta gagnrýnislaust á kröfur Ísraels. Upplýsingar, sem komu sama dag og niðurstöður Alþjóðadómstólsins, um að nokkrir af þeim 13 þúsund starfsfólki UNRWA á Gaza hafi hugsanlega tekið þátt í árásum þann 7. október varð til þess að Ísland ákvað að frysta fjármagn til helstu hjálparaðstoðar Palestínumanna. Peningur sem rennur til mannúðaraðstoðar til fólks sem er fast í hörmulegum aðstæðum, aðstæðum sem enginn getur ímyndað sér. Aðgerðir Íslands gagnvart Ísrael, þegar Alþjóðadómstólinn grunar sterklega að hópmorð eigi sér stað í Palestínu, hafa hingað til verið engar. Ásakanir gagnvart UNRWA eru engar nýjungar en Ísrael hefur haft horn í síðu þessarar stærstu hjálparstofnun fyrir Palestínu í áratugi. Núverandi ársaknir komu fram sama dag og Alþjóðadómstólinn í Haag lýsir því yfir að þau treysta UNRWA fyrir því starfi sem á sér stað á Gaza. Þrátt fyrir eðlileg og skýr viðbrögð UNRWA þá hefur Ísland ásamt öðrum löndum ákveðið að stöðva fjárframlög til stofnunarinnar. Staðreyndin er hinsvegar sú að Ísrael hefur á síðustu 3 mánuðum drepið tæplega 30 þúsund einstaklinga en Ísland hefur aldrei látið Ísrael svara fyrir það hörmulega ástand sem Ísrael hefur skapað í Palestínu. Óbrigðull stuðningur Bjarna Benediktssonar við Ísrael, ríki sem stundar arðrán á landi Palestínu og er grunað um hópmorð, er varhugaverður fyrir íslenskt lýðræði. Bjarni Benediktsson hefur ákveðið að styðja við hóprefsingu gagnvart 2.2 milljón íbúum Gaza með því að skrúfa fyrir stuðning við nánast einu líflínu íbúa Gaza. Hugtakið hóprefsing á ekki eingöngu við refsingar, heldur einnig annars konar viðurlög sem gripið er til gegn hópi í hefndarskyni fyrir verknað einstaklings eða einstaklinga sem teljast til hópsins. Bjarni Benediktson hefur því í blindni ákveðið að refsa Palestínumönnum fyrir hugsanlegar, mögulegar aðgerðir nokkurra starfsmanna. Saklaus uns sekt er sönnuð virðist vera hugtak sem flækist fyrir Bjarna og setur enn eitt spurningarmerki um hæfni hans til að gegna því starfi sem hann gegnir. Það breytir engu í þessu samhengi hvort að Ísland ætlar að flytja fjármagnið sitt til annarra stofnanna sem sinna starfi í Palestínu. Engin stofnun kemst nálægt því starfi sem UNRWA sinnir bæði í Palestínu og í flóttamannabúðum og er ákvörðunarferlið utanríkisráðherra ógegnsætt og bendir sterklega till þess að hann hlusti ákaft á kröfur Ísraels en hunsar óskir og þarfir Palestínumanna. Þessar ber þó einnig að geta að þessar ásakanir eru mjög óljósar og óvíst hve alvarlegar og sannar þær eru yfirhöfuð eða hvernig þær fengust. Hinsvegar er það bláköld staðreynd að Ísrael hefur í áratugi verið rannsakað af Amnesty International fyrir pyntingar og ómannúðlega meðferð gagnvart fönguðum Palestínumönnum. Myndbönd og vitnisburði benda til þess að slíkar meðferðir hafi aukist til muna síðan 7. október og því varhugavert að trúa gagnrýnislaust á þann áróður sem að Ísrael sendir út til að réttlæta aðgerðir sína. Það setur því enn meiri þrýsting á utanríkisráðherra að fá betur á hreint hvernig þessum upplýsingum var safnað saman – ekki nema að ráðherran trúi að pyntingar séu réttmæt aðferð við upplýsingasöfnun? Það skýtur því einnig skökku við að Ísland ætli að taka þátt í Eurovision á meðan Ísrael fái að taka þátt í þeirri gleði sem fylgi keppninni, þrátt fyrir skýrar vísbendingar um hópmorð ríkisins. Eurovision er orðinn vettvangur fyrir Ísrael til að reyna að hvítþvo sig af þjóðernishreinsunum og glæpum gegn mannkyni en stefna Ísraels á fátt sameiginlegt með þeim friðsamlegu hugsjónum sem Eurovision boðar og er í raun að taka þátt í óþökk alls friðelskandi áhugafólks um Eurovision. Vandamálið er að Eurovision er orðinn vettvangur fyrir Ísrael til að reyna að betrumbæta ímynd sína með „art washing“, listþvætti en slíkt á sér stað þegar list eða listafólk er notað til að afvegaleiða athygli frá eða réttlæta neikvæða aðgerðir stjórnvalda eða ríkis. Ef Ísrael fær að taka þátt með Íslandi og öðrum Evrópuþjóðum þá erum við að gefa okkar samþykki á að aðgerðir Ísraels eru réttlætanlegar gagnvart Palestínu. Við erum að gefa grænt ljós á að Ísrael haldi áfram núverandi stefnu gagnvart Palestínu þar sem engar afleiðingar eru gagnvart hópmorðum, landráni og arðráni Ísraels í Palestínu. RÚV og íslenska ríkið hefur sterkar skyldur til að standa með þeim sem verða fyrir þessu endalausa ofbeldi sem Ísrael fremur og það getur varla talist eðlilegt að Ísland telji sig geta verið „sameinuð“ ríkjum sem eru undir rannsókn vegna hópmorðs. Það getur varla talist eðlilegt að Ísland vilji deila sviði með ríki sem hefur hernumið annað land í yfir 70 ár, stundar þjóðernishreinsanir, arðrán og landrán á landi Palestínu. Að lokum er krafan skýr. Ísland á að sniðganga Ísrael þar til landið fer að alþjóðalögum. Eitthvað sem ríkið hefur hingað til ekki gert og virðist ekki ætla að gera. Ísrael hefur nú þegar gert lítið úr Alþjóðadómstólnum og ekkert bendir til að ríkið muni stöðva sínar aðgerðir á Gaza né tryggja að Palestína verði frjáls. Höfundur er svæfingahjúkrunarfræðingur.
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun