Að skoða meira inn í sumar ástæður misnotkunar Matthildur Björnsdóttir skrifar 18. mars 2024 17:01 Er alla vega oft um að fara inn í líf þeirra sem fengu ekki að skilja hver þau væru eða hvað þau höfðu þráð að gera við líf sitt. Þá er ég að tala meira um þá tíma sem engar gagnlegar getnaðarvarnir voru í boði. Kristni vildi hafa kynin í hegðun einfaldrar formúlu þess að setja sem flest börn í heiminn. Samt bara eftir að hafa sagt já að einhverju altari. Konan átti að sjá um að ala börnin upp, en hann að afla viðurværis. Þeir skildu ekki að það væri ekki draumur allra um alla eilífð. Né að það væru einstaklingar sem upplifðu sig í einskonar hugrænu fangelsi. Sem var af því að það líf var ekki það sem brann í þeim að fá að lifa, þegar heilabúið var komið með það á hreint hvað líf hans eða hennar ætti að vera. Þeir skildu ekki að sálir koma til jarðar með allskonar drauma og tilgang. Þó að sem börn séu þau ekki alltaf meðvituð um það. Sum eru það þó. Við að vera heft í hlutverki sem viðkomandi hafði ekki þráð. Þá urðu börnin og konan ansi oft þolendur skaps fyrirvinnu. Kringumstæður sem um aldir var nær ógerlegt að sleppa vel frá að láta sig verða reyrðan til. Þá er það hvernig taugakerfin í einstaklingum virka sem er með mjög mismunandi hætti og þá líka eftir eðli og þyngd vonbrigða. Sumir fá pirringinn í gegn um vöðva og verða að lemja eða nota líkamlega hlið til að fá átrás. Aðrir fá það í gegn um það að tjá sig með allskonar slæmum orðum. Það var dæmi mitt og vinkonu minnar, sem voru samt frá tveim ólíkum ástæðum. Hennar var að amma hennar læsti hana í einn möguleika sem hún veitti þó enga gagnlega leiðbeiningu um hvernig ætti að virka. En mitt af því að tilvist mín var eilíf áminning um tapaðan draum. Uppskriftin sem ég fékk var frá því að hún og í raun engin kona þá gat fengið hjálp eða hlustun til að fá úrlausn á vonbrigðum sínum. Báðar uppskriftir leiddu til afvegaleiðandi áhrifa á að fá að upplifa innan frá í okkur hverjar við værum í raun, eða hvað líf okkar ætti að verða um frá okkar eigin innri rödd. Sú rödd var send í felur í langan tíma í mínu tilviki en ég fékk hana svo þegar ég var miðaldra. En vinkonan náði því aldrei og skildi ekki afleiðingar frá áhrifum ömmunnar fyrr en á ævikvöldinu. Það var engin almenn fræðsla í boði um hvað væri rétt leiðbeining til að börn fengu að vera það sem þau væru eða kæmu til að þjóna samfélaginu með. Sem betur fer voru þó til þeir foreldrar sem af einhverjum ástæðum voru betur í stakk búin með að byggja börn sín upp andlega og tilfinningalega, frekar en að rífa þau niður og tæta hvaða sjálfvirði sem hafi með þeim frá fæðingu niður á núll. Það þýddi sjálfvirkt að hvað sem hafði verið á undan, og þeir foreldrar fengið af góðu eða slæmu var oft meira og minna fært áfram á næstu kynslóðir sem Thomas Hubl og fleiri vita núna og bækur eru um. Svo voru og eru þeir sem hafa taugakerfi sem tengist mest við getnaðar- færa-kerfið sem þá er notað til kynlífs-misnotkunar, ef viðkomandi einstaklingur hefur ekki þroska og vit til að stjórna því betur. Við erum að sjá dæmi um það um allan heim og meira á Íslandi núna en ég vissi áður en ég flutti í burtu. Af því að slíkt var ekki sett eða séð sem frétt á mínum tímum á landinu til 1987. En var auðvitað að gerast eins og vitað er núna. Annarskonar dæmi um vanrækslu er þegar foreldri kúplar út hugrænt séð og fer inn í sinn eiginn heim, og sleppir því að eiga við tjáskipti við börnin. Áhugaleysi sem þá getur gefið þeim þá tilfinningu, að þau, líf þeirra og innri heimur skipti það foreldri engu máli. Þá missir barnið af þeirri mikilvægu heilaörvun sem nú í dag áratugum eftir að ég var ung, er séð sem mjög mikilvæg fyrir líf barna og framtíð þeirra. Atriði sem Julia Gilliard fyrrum forsætisráðherra Ástralíu talar um. Þessi og auðvitað ótal fleiri atriði eiga ábyggilega hlut í því sorglega ferli sem við erum að læra æ meira um í heiminum. Sem er um mikla þörf í ungu fólki til að deyfa heilabúið í sér með eiturlyfjum og víni. Vín hefur auðvitað verið notað um aldir til slíks, og afleiðingar af því óteljandi. En voru ekki í fréttunum nema kannski ef það að vera dauðadrukkinn var tengt við glæpi. Ef foreldrar verða að vera í vinnu allan daginn til að eiga fyrir lifibrauði, og enginn er einstaklingslega að sinna barninu. Þá er það spurning hvernig slíkt fer með, og inn í hugi þeirra um sjálf sig. Þegar ég fór í kvennagönguna um árið, þá var megin hugsun mín að börnum væri best sinnt og gætt fyrstu árin af báðum foreldrum. Þau myndu skipta með sér vinnu-vikunni og sinna öllum þörfum þeirra, tilfinningalegum sem líkamlegum. Með því myndu börn sjá bæði kyn gera allt heima elda og halda hreinu. Það reyndist því miður bara draumur. Hinn meiriháttar nú látni Ástralski „Sveita-söngva-söngvari“ hann Slim Dusty“ söng lagið „Looking forward, looking back“ sem er svo mikill og mikilvægur sannleikur. Ekki síst þegar árunum fjölgar, og við fengið það góða og erfiða frá fortíðinni. Svo sungu „The Seekers“ sungu lagið: „I will never meet another you“ sem er annar sannleikur um þau sem við höfum þekkt og elskað, eða ekki? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur til langs tíma í Ástralíu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun Að gjamma á stóra grábjörninn getur haft afleiðingar! Davíð Bergmann Skoðun Vægið eftir sem áður dropi í hafið Hjörtur J Guðmundsson Skoðun Við erum ekki valdalausar. Við erum óbrjótandi Noorina Khalikyar Skoðun Allir geta hjálpað einhverjum Árni Sigurðsson Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson Skoðun Halldór 06.09.2025 Halldór Skoðun Skoðun Að gjamma á stóra grábjörninn getur haft afleiðingar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Allir geta hjálpað einhverjum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Við erum ekki valdalausar. Við erum óbrjótandi Noorina Khalikyar skrifar Skoðun Vægið eftir sem áður dropi í hafið Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar Skoðun Fólk í sárum veldur tárum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Segðu skilið við sektarkenndina Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar Skoðun Lög um vinnu og virknimiðstöðvar Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Áfram Breiðholt og Kjalarnes! Skúli Helgason skrifar Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Vesturlönd mega ekki leyfa Pútín að skrifa leikreglurnar Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Umfjöllun Kastljóss Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Gulur september María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason skrifar Skoðun Sakborningur hjá saksóknara Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Reiði á tímum allsnægta Jökull Gíslason skrifar Skoðun 60.000 auðir fermetrar Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Kristinn átrúnaður á tímum þjóðarmorðs Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Tölur segja ekki alla söguna Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Skólinn er ekki verksmiðja Kristinn Jón Ólafsson,Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Enn úr sömu sveitinni Trausti Hjálmarsson skrifar Skoðun Palestínsk börn eiga betra skilið Anna Lúðvíksdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Sjá meira
Er alla vega oft um að fara inn í líf þeirra sem fengu ekki að skilja hver þau væru eða hvað þau höfðu þráð að gera við líf sitt. Þá er ég að tala meira um þá tíma sem engar gagnlegar getnaðarvarnir voru í boði. Kristni vildi hafa kynin í hegðun einfaldrar formúlu þess að setja sem flest börn í heiminn. Samt bara eftir að hafa sagt já að einhverju altari. Konan átti að sjá um að ala börnin upp, en hann að afla viðurværis. Þeir skildu ekki að það væri ekki draumur allra um alla eilífð. Né að það væru einstaklingar sem upplifðu sig í einskonar hugrænu fangelsi. Sem var af því að það líf var ekki það sem brann í þeim að fá að lifa, þegar heilabúið var komið með það á hreint hvað líf hans eða hennar ætti að vera. Þeir skildu ekki að sálir koma til jarðar með allskonar drauma og tilgang. Þó að sem börn séu þau ekki alltaf meðvituð um það. Sum eru það þó. Við að vera heft í hlutverki sem viðkomandi hafði ekki þráð. Þá urðu börnin og konan ansi oft þolendur skaps fyrirvinnu. Kringumstæður sem um aldir var nær ógerlegt að sleppa vel frá að láta sig verða reyrðan til. Þá er það hvernig taugakerfin í einstaklingum virka sem er með mjög mismunandi hætti og þá líka eftir eðli og þyngd vonbrigða. Sumir fá pirringinn í gegn um vöðva og verða að lemja eða nota líkamlega hlið til að fá átrás. Aðrir fá það í gegn um það að tjá sig með allskonar slæmum orðum. Það var dæmi mitt og vinkonu minnar, sem voru samt frá tveim ólíkum ástæðum. Hennar var að amma hennar læsti hana í einn möguleika sem hún veitti þó enga gagnlega leiðbeiningu um hvernig ætti að virka. En mitt af því að tilvist mín var eilíf áminning um tapaðan draum. Uppskriftin sem ég fékk var frá því að hún og í raun engin kona þá gat fengið hjálp eða hlustun til að fá úrlausn á vonbrigðum sínum. Báðar uppskriftir leiddu til afvegaleiðandi áhrifa á að fá að upplifa innan frá í okkur hverjar við værum í raun, eða hvað líf okkar ætti að verða um frá okkar eigin innri rödd. Sú rödd var send í felur í langan tíma í mínu tilviki en ég fékk hana svo þegar ég var miðaldra. En vinkonan náði því aldrei og skildi ekki afleiðingar frá áhrifum ömmunnar fyrr en á ævikvöldinu. Það var engin almenn fræðsla í boði um hvað væri rétt leiðbeining til að börn fengu að vera það sem þau væru eða kæmu til að þjóna samfélaginu með. Sem betur fer voru þó til þeir foreldrar sem af einhverjum ástæðum voru betur í stakk búin með að byggja börn sín upp andlega og tilfinningalega, frekar en að rífa þau niður og tæta hvaða sjálfvirði sem hafi með þeim frá fæðingu niður á núll. Það þýddi sjálfvirkt að hvað sem hafði verið á undan, og þeir foreldrar fengið af góðu eða slæmu var oft meira og minna fært áfram á næstu kynslóðir sem Thomas Hubl og fleiri vita núna og bækur eru um. Svo voru og eru þeir sem hafa taugakerfi sem tengist mest við getnaðar- færa-kerfið sem þá er notað til kynlífs-misnotkunar, ef viðkomandi einstaklingur hefur ekki þroska og vit til að stjórna því betur. Við erum að sjá dæmi um það um allan heim og meira á Íslandi núna en ég vissi áður en ég flutti í burtu. Af því að slíkt var ekki sett eða séð sem frétt á mínum tímum á landinu til 1987. En var auðvitað að gerast eins og vitað er núna. Annarskonar dæmi um vanrækslu er þegar foreldri kúplar út hugrænt séð og fer inn í sinn eiginn heim, og sleppir því að eiga við tjáskipti við börnin. Áhugaleysi sem þá getur gefið þeim þá tilfinningu, að þau, líf þeirra og innri heimur skipti það foreldri engu máli. Þá missir barnið af þeirri mikilvægu heilaörvun sem nú í dag áratugum eftir að ég var ung, er séð sem mjög mikilvæg fyrir líf barna og framtíð þeirra. Atriði sem Julia Gilliard fyrrum forsætisráðherra Ástralíu talar um. Þessi og auðvitað ótal fleiri atriði eiga ábyggilega hlut í því sorglega ferli sem við erum að læra æ meira um í heiminum. Sem er um mikla þörf í ungu fólki til að deyfa heilabúið í sér með eiturlyfjum og víni. Vín hefur auðvitað verið notað um aldir til slíks, og afleiðingar af því óteljandi. En voru ekki í fréttunum nema kannski ef það að vera dauðadrukkinn var tengt við glæpi. Ef foreldrar verða að vera í vinnu allan daginn til að eiga fyrir lifibrauði, og enginn er einstaklingslega að sinna barninu. Þá er það spurning hvernig slíkt fer með, og inn í hugi þeirra um sjálf sig. Þegar ég fór í kvennagönguna um árið, þá var megin hugsun mín að börnum væri best sinnt og gætt fyrstu árin af báðum foreldrum. Þau myndu skipta með sér vinnu-vikunni og sinna öllum þörfum þeirra, tilfinningalegum sem líkamlegum. Með því myndu börn sjá bæði kyn gera allt heima elda og halda hreinu. Það reyndist því miður bara draumur. Hinn meiriháttar nú látni Ástralski „Sveita-söngva-söngvari“ hann Slim Dusty“ söng lagið „Looking forward, looking back“ sem er svo mikill og mikilvægur sannleikur. Ekki síst þegar árunum fjölgar, og við fengið það góða og erfiða frá fortíðinni. Svo sungu „The Seekers“ sungu lagið: „I will never meet another you“ sem er annar sannleikur um þau sem við höfum þekkt og elskað, eða ekki? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur til langs tíma í Ástralíu.
Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar
Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar
Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar
Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar
Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun