Jákvæð leið fram á við, fyrir hvali og lax Micah Garen skrifar 22. apríl 2024 07:00 Ísland stendur nú frammi fyrir tveimur mikilvægum og umdeildum vistfræðilegum vandamálum - hvalveiðum og laxeldi í opnum kvíum. Í boði er þó jákvæð og náttúruleg lausn á báðum málum: Þangbúskapur. Með köldu loftslagi og gjöfulum fjörðum er Ísland fullkomið náttúrulegt búsvæði fyrir þang. Þang er hægt að nýta á margvíslegan hátt, allt frá kolefnisbindingu, plastvalkostum, fatnaði, mat, lyfjum og snyrtivörum svo eitthvað sé nefnt. Í nýlegri rannsókn Alþjóðabankans er áætlað að markaður fyrir þang gæti vaxið í 11 milljarða Bandaríkjadala fyrir árið 2030. Nú þegar hafa fyrirtæki eins og Running Tide, sem nýtir þara til kolefnisbindingar á kolefnislánamarkaði, haslað sér völl á Akranesi. Og mörg önnur fyrirtæki sem byggja á þörungauppskeru hafa sprottið upp um Ísland, þar á meðal Marea, ISEA og Taramar. Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, skrifaði á Facebook á föstudag um beiðni um nýtt hvalveiðileyfi: „Eftir mínum bestu upplýsingum þá eru 99% líkur á að íslenskum stjórnvöldum sé búið að takast að koma í veg fyrir gjaldeyrisöflun upp á 3 milljarða vegna hvalveiða þetta árið.“ Verkalýðsfélag Akraness, sem sinnir eingöngu árstíðabundnum störfum í hvalveiðum, ætti frekar að horfa lengra en til Hvals hf. og skoða langtímamöguleika þangs í staðinn, sérstaklega í ljósi sögu þeirra gagnvart Hvals hf. Fyrir einungis sex árum síðan stefndi Verkalýðsfélag Akraness Hvali hf. fyrir ítrekuð brot á vinnuréttindum og kjarasamningum. Vilhjálmur Birgisson lýkur erindi sínu á að "öll fyrirtæki þurfa fyrirsjáanleika til að geta gert ráðstafanir og matvælaráðuneytið hefur séð til þess að fyrirsjáanleiki er enginn!" Hvaða leið er betri fram á við fyrir verkafólk á Akranesi en að hætta við deyjandi og ofbeldisfullar hvalveiðar og aðhyllast fyrirsjáanlega framtíð náttúrubundinna lausna eins og þangs, sem er gott fyrir bæði umhverfið og nærsamfélagið. Í stað þeirrar eitruðu og umhverfisspillandi framkvæmda við laxeldi í opnum kvíum sem fjármagnaðar eru af norskum samsteypum, gætu samfelög stofnað eigin fyrirtæki til að rækta þang í fjörðunum kringum landið. Með því væri líka komið í veg fyrir landeldi á laxi, sem er bæði grimmt við stórkostlega farfiska, sem og hættulegt umhverfinu. Það er augljóst að samfélög sem hafa snúið baki við eyðileggjandi vistfræðilegum aðferðum - eins og hvalveiðum - hafa í staðinn fundið verulegan efnahagslegan ávinning. Á Azoreyjum, sem eitt sinn var miðstöð hvalveiða í Portúgal, dafnar hagkerfið nú með ferðaþjónustu og landbúnaði. Hér á landi hefur ógn af eldvirkni á Reykjanesskaga þegar sett strik í reikninginn í ferðaþjónustu á þessu ári og ef hvalveiðar hefjast að nýju gæti það skaðað ferðamannahagkerfið á Íslandi enn frekar. Krafan um umhverfisvernd fer vaxandi um allan heim. Á einungis fyrstu þremur mánuðum þessa árs samþykkti ESB-þingið að gera vistvæna glæpastarfsemi refsiverða, konungur maóra á Nýja Sjálandi lýsti því yfir að hvalir hefðu sömu lagalegu réttindi og fólk, og hópur aldraðra svissneskra kvenna vann mál fyrir Mannréttindadómstóli Evrópu vegna skorts á aðgerðum landsins vegna loftslagsbreytinga. Í dag er Dagur jarðar og leiðin fram á við fyrir okkur öll getur verið sýn um heilbrigða framtíð ef við einungis höfum kjark til að losa okkur við eyðileggjandi starfshætti okkar og tileinkum okkur náttúrulegar lausnir til góðs fyrir nærsamfélagið okkar. Micah Garen er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvalunum. A positive path forward, for whales and salmon Iceland is facing two significant and controversial ecological challenges right now - whaling hunting and open-pen salmon farming. There is a positive and natural solution to these issues that can provide economic benefit to local communities: Seaweed farming. With a cold climate and bountiful fjords, Iceland is a perfect natural habitat for seaweed. Seaweed has a vast array of uses, from carbon sequestration, plastic alternatives, clothing, food, medicine, cosmetics, just to name a few. A recent World Bank study estimates the market for seaweed could grow to $11 billion USD by 2030. Already companies like Running Tide, which utilizes seaweed for carbon sequestration in the carbon credit market, have established themselves in Akranes. And many other companies based on harvesting algae have sprung up around Iceland including Marea, isea, and Taramar. Vilhjálmur Birgisson, head of Verkalýðsfélag Akraness (Akranes Labor Union) posted on Facebook on Friday about the request for a new whaling license, "according to my best information, there is a 99% chance that the Icelandic government has succeeded in preventing foreign exchange of 3 billion ($21 million USD) due to whaling this year." The Akranes Trade Union, which is concerned with what are only seasonal jobs in the whaling industry, would be wise to look beyond Hvalur hf. and at the long term potential of seaweed instead, particularly given their history with Hvalur hf. Just six year ago Verkalýðsfélag Akraness sued Hvalur hf. 'for systematic violations of labor laws and labor contracts'. Vilhjálmur Birgisson ends his message with "all companies need predictability to be able to take measures and the food ministry has made sure that there is no predictability!" What better way forward for the workers of Akranes than to give up the dying and abusive industry of whaling, and embrace the predictable future of nature-based solutions like seaweed that are both good for the environment and the local community. In Fjords all across Iceland, instead of the toxic and environmentally destructive practice of open-pen salmon farming funded by Norwegian conglomerates, local communities could start their own businesses growing seaweed. This would also obviate the need to move to land-based farming of salmon, which is both cruel to a magnificent migratory fish species and environmentally hazardous. What is abundantly clear is that communities that have turned away from the destructive ecological practices - like whaling - have found significant economic benefits. In the Azores, once a center of whaling in Portugal, the economy is now thriving on tourism and agriculture. In Iceland, the threat of volcanic activity on the Reykjanes peninsula has already put a dent in tourism this year, and a resumption of whaling could do even more harm to Iceland's tourist economy. The demand around the world for environmental stewardship is growing exponentially. In just the first three months of this year the EU Parliament voted to criminalize ecocide, the Maori king in New Zealand declared that whales have the same legal rights as people, and a group of elderly Swiss women won a lawsuit in the European Court for Human Rights over the country's lack of action on climate change. Today is Earth Day, and the path forward for all of us can be a vision of a healthy future if we just have the courage to dispose of our destructive practices, and embrace nature-based solutions at hand, and our local communities. Micah Garen is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Micah Garen Hvalveiðar Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Ísland stendur nú frammi fyrir tveimur mikilvægum og umdeildum vistfræðilegum vandamálum - hvalveiðum og laxeldi í opnum kvíum. Í boði er þó jákvæð og náttúruleg lausn á báðum málum: Þangbúskapur. Með köldu loftslagi og gjöfulum fjörðum er Ísland fullkomið náttúrulegt búsvæði fyrir þang. Þang er hægt að nýta á margvíslegan hátt, allt frá kolefnisbindingu, plastvalkostum, fatnaði, mat, lyfjum og snyrtivörum svo eitthvað sé nefnt. Í nýlegri rannsókn Alþjóðabankans er áætlað að markaður fyrir þang gæti vaxið í 11 milljarða Bandaríkjadala fyrir árið 2030. Nú þegar hafa fyrirtæki eins og Running Tide, sem nýtir þara til kolefnisbindingar á kolefnislánamarkaði, haslað sér völl á Akranesi. Og mörg önnur fyrirtæki sem byggja á þörungauppskeru hafa sprottið upp um Ísland, þar á meðal Marea, ISEA og Taramar. Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, skrifaði á Facebook á föstudag um beiðni um nýtt hvalveiðileyfi: „Eftir mínum bestu upplýsingum þá eru 99% líkur á að íslenskum stjórnvöldum sé búið að takast að koma í veg fyrir gjaldeyrisöflun upp á 3 milljarða vegna hvalveiða þetta árið.“ Verkalýðsfélag Akraness, sem sinnir eingöngu árstíðabundnum störfum í hvalveiðum, ætti frekar að horfa lengra en til Hvals hf. og skoða langtímamöguleika þangs í staðinn, sérstaklega í ljósi sögu þeirra gagnvart Hvals hf. Fyrir einungis sex árum síðan stefndi Verkalýðsfélag Akraness Hvali hf. fyrir ítrekuð brot á vinnuréttindum og kjarasamningum. Vilhjálmur Birgisson lýkur erindi sínu á að "öll fyrirtæki þurfa fyrirsjáanleika til að geta gert ráðstafanir og matvælaráðuneytið hefur séð til þess að fyrirsjáanleiki er enginn!" Hvaða leið er betri fram á við fyrir verkafólk á Akranesi en að hætta við deyjandi og ofbeldisfullar hvalveiðar og aðhyllast fyrirsjáanlega framtíð náttúrubundinna lausna eins og þangs, sem er gott fyrir bæði umhverfið og nærsamfélagið. Í stað þeirrar eitruðu og umhverfisspillandi framkvæmda við laxeldi í opnum kvíum sem fjármagnaðar eru af norskum samsteypum, gætu samfelög stofnað eigin fyrirtæki til að rækta þang í fjörðunum kringum landið. Með því væri líka komið í veg fyrir landeldi á laxi, sem er bæði grimmt við stórkostlega farfiska, sem og hættulegt umhverfinu. Það er augljóst að samfélög sem hafa snúið baki við eyðileggjandi vistfræðilegum aðferðum - eins og hvalveiðum - hafa í staðinn fundið verulegan efnahagslegan ávinning. Á Azoreyjum, sem eitt sinn var miðstöð hvalveiða í Portúgal, dafnar hagkerfið nú með ferðaþjónustu og landbúnaði. Hér á landi hefur ógn af eldvirkni á Reykjanesskaga þegar sett strik í reikninginn í ferðaþjónustu á þessu ári og ef hvalveiðar hefjast að nýju gæti það skaðað ferðamannahagkerfið á Íslandi enn frekar. Krafan um umhverfisvernd fer vaxandi um allan heim. Á einungis fyrstu þremur mánuðum þessa árs samþykkti ESB-þingið að gera vistvæna glæpastarfsemi refsiverða, konungur maóra á Nýja Sjálandi lýsti því yfir að hvalir hefðu sömu lagalegu réttindi og fólk, og hópur aldraðra svissneskra kvenna vann mál fyrir Mannréttindadómstóli Evrópu vegna skorts á aðgerðum landsins vegna loftslagsbreytinga. Í dag er Dagur jarðar og leiðin fram á við fyrir okkur öll getur verið sýn um heilbrigða framtíð ef við einungis höfum kjark til að losa okkur við eyðileggjandi starfshætti okkar og tileinkum okkur náttúrulegar lausnir til góðs fyrir nærsamfélagið okkar. Micah Garen er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvalunum. A positive path forward, for whales and salmon Iceland is facing two significant and controversial ecological challenges right now - whaling hunting and open-pen salmon farming. There is a positive and natural solution to these issues that can provide economic benefit to local communities: Seaweed farming. With a cold climate and bountiful fjords, Iceland is a perfect natural habitat for seaweed. Seaweed has a vast array of uses, from carbon sequestration, plastic alternatives, clothing, food, medicine, cosmetics, just to name a few. A recent World Bank study estimates the market for seaweed could grow to $11 billion USD by 2030. Already companies like Running Tide, which utilizes seaweed for carbon sequestration in the carbon credit market, have established themselves in Akranes. And many other companies based on harvesting algae have sprung up around Iceland including Marea, isea, and Taramar. Vilhjálmur Birgisson, head of Verkalýðsfélag Akraness (Akranes Labor Union) posted on Facebook on Friday about the request for a new whaling license, "according to my best information, there is a 99% chance that the Icelandic government has succeeded in preventing foreign exchange of 3 billion ($21 million USD) due to whaling this year." The Akranes Trade Union, which is concerned with what are only seasonal jobs in the whaling industry, would be wise to look beyond Hvalur hf. and at the long term potential of seaweed instead, particularly given their history with Hvalur hf. Just six year ago Verkalýðsfélag Akraness sued Hvalur hf. 'for systematic violations of labor laws and labor contracts'. Vilhjálmur Birgisson ends his message with "all companies need predictability to be able to take measures and the food ministry has made sure that there is no predictability!" What better way forward for the workers of Akranes than to give up the dying and abusive industry of whaling, and embrace the predictable future of nature-based solutions like seaweed that are both good for the environment and the local community. In Fjords all across Iceland, instead of the toxic and environmentally destructive practice of open-pen salmon farming funded by Norwegian conglomerates, local communities could start their own businesses growing seaweed. This would also obviate the need to move to land-based farming of salmon, which is both cruel to a magnificent migratory fish species and environmentally hazardous. What is abundantly clear is that communities that have turned away from the destructive ecological practices - like whaling - have found significant economic benefits. In the Azores, once a center of whaling in Portugal, the economy is now thriving on tourism and agriculture. In Iceland, the threat of volcanic activity on the Reykjanes peninsula has already put a dent in tourism this year, and a resumption of whaling could do even more harm to Iceland's tourist economy. The demand around the world for environmental stewardship is growing exponentially. In just the first three months of this year the EU Parliament voted to criminalize ecocide, the Maori king in New Zealand declared that whales have the same legal rights as people, and a group of elderly Swiss women won a lawsuit in the European Court for Human Rights over the country's lack of action on climate change. Today is Earth Day, and the path forward for all of us can be a vision of a healthy future if we just have the courage to dispose of our destructive practices, and embrace nature-based solutions at hand, and our local communities. Micah Garen is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales.
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun