Af jöklum og hvölum Micah Garen skrifar 23. ágúst 2024 12:33 Þann 18. ágúst síðastliðinn hélt hópur fræðimanna, blaðamanna og göngufólks upp á jökulinn Ok til að minnast þess að fimm ár eru liðin frá því hann lést. Í Ágúst 2019 var settur upp minningarskjöldur til heiðurs Ok og þar voru orð Andra Snæs Magnasonar rituð: „Ok er fyrsti nafnkunni jökullinn til að missa stöðu sína sem jökull. Á næstu 200 árum er talið að allir jöklar landsins muni hljóta sömu örlög. Þetta minnismerki er til vitnis um það að við vitum hvert stefnir og hvað er til ráða. Aðeins þú veist hvort við gerðum eitthvað í þessu. “Eins og til að minna okkur á það sem glataðist og það sem mun glatast, varð þessi annars óvenjulega fallegi og sólríki dagur á fjallinu dimmur og snjóþungur, slyddan breiddi sig yfir alla viðstadda og stytta þurfti ræðuhöldin. Samt sem áður vakti atburðurinn vonarglætu. Það hefur þó ekki mikið breyst á fimm árum, nema hvað að veggskjöldurinn er orðinn fallega veðraður og talan yfir milljónustuhluta af kolefni í andrúmsloftinu er komin úr 415 upp í 420. Þetta er samkvæmt útreikningum Cymene Howe, sem vill meina að slíkar tölur hafi ekki sést á jörðinni í yfir tvö milljón ár, en Howe er mannfræðingur frá Rice háskólanum og setti hún saman minningarverkefnið ásamt félaga sínum Dominic Boyer. Ísland, sem og reyndar heimurinn allur, er á góðri leið að glata öllum sínum jöklunum á meðan við missum sjónar af markmiðum okkar í loftslagsmálum og upplifum áður óþekkta sjávarborðshækkun. Mun gereyðingin ná hápunkti sínum í okkar lífstíð, eða barna okkar? Ómögulegt er að segja til um það, en þangað stefnum við þar sem árlega eru slegin hitamet á því sem virðist vera aflíðandi braut í átt að útrýmingu. Það er svo sannarlega leið okkar ef við gerum ekki neitt og höldum áfram á sömu braut. Kristján Loftsson fullyrti nýlega í Viðskiptablaðinu að dráp hans á langreyðum hafi skilað 20 milljónum dollara í hagnað. Kristján er hér að undirbúa jarðveginn til að geta óskað eftir nýju hvalveiðileyfi í janúar, svo hann geti haldið áfram að drepa langreyðar við strendur Íslands næsta sumar. Greining Gæðaendurskoðunar á bókhaldi hans leiddi hinsvegar í ljós allt aðra niðurstöðu og í ljós kom að Kristján hafi í raun tapað næstum 9 milljónum Bandaríkjadala árið 2022/2023 á veiðunum sem áttu að fara í að selja hvalkjöt til Japans. Japanir hafa hins vegar sett á flot nýtt, risavaxið hvalveiðiskip og hófu veiðar á langreyðum í sumar, með kvóta upp á 59 hvali. Af hverju ætti Japan að hafa kvóta upp á 59 langreyðar og Ísland kvóta upp á 128 þegar Japan er eini markaður Íslands? Sannleikurinn er sá að það er nánast enginn markaður fyrir hvalkjöt og eru þær því ekki aðeins reknar með tapi, heldur stofna þær framtíð okkar allra í hættu. Á meðan situr Paul Watson, sem hefur helgað líf sitt í að vernda hafið, í fangelsi á Grænlandi. Japanir fóru fram á að Danir handtækju Paul Watson með leynilegri Interpol tilkynningu á meðan hann var staddur í Grænlandi, vegna afskipta hans af hvalveiðum fyrir rúmum áratug. Watson var á leið til Japans til að reyna að stöðva slátrun á viðkvæmum hvölum í útrýmingarhættu. Þess má geta að stjórnvöld í Ástralíu kærðu Japan vegna þessara sömu hvalveiða á Suðurskautinu sem Watson var að reyna að stöðva. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði árið 2014 að veiðarnar væru ólöglegar og að Japanir yrðu að hætta hvalveiðum í Suður-Íshafinu. En hver er nákvæmlega tengingin á milli bráðnandi jökla og hvala? Vistkerfi okkar er vefur lífríkis, frá jöklum til sjávar. Hvalir eru lykiltegund í hafinu. Þeir eru loftslagsstríðsmenn og leika lykilhlutverk í bindingu kolefnis í hafinu. Þeir binda tonn af kolefni á líkama sínum á líftímanum, og frjóvga höfin á sama tíma til þess að gróðursvif geti blómstrað, sem aftur togar massa kolefnis úr andrúmsloftinu. Hafið er stærsti kolefnisvaskurinn á jörðinni. Hvalastofnar hafa verið lagðir í rúst frá því að hvalveiðar í atvinnuskyni hófust. NAMMCO og Hafrannsóknastofnun hófu átak í sumar og töldu hvali í kringum Ísland frá bátum sínum. Eins og hægt er að ímynda sér þá er þetta ekki skotheld aðferðafræði, og hefur fólk tilhneigingu til að telja sama hvalinn oftar en einu sinni þar sem hann kemur upp á mismunandi stöðum og á mismunandi dögum. Mun áreiðanlegri aðferð við að telja hvali er með gervihnattamyndefni sem rekið er af SPACEWHALE eða GEIMHVALUR, en sú aðferð var ekki notuð. Ef markmiðið þitt hinsvegar er að veiða hvali til neyslu, eins og er raunin hjá fyrirtækjum eins og NAMMCO, þá sérð þú kannski hag þinn í því að oftelja hvalina sem sem synda í kringum Íslenskar strendur. Enn og aftur mun Ísland standa frammi fyrir vali. Við getum valið að vernda jöklana, vernda hafið og vernda hvalina okkar, eða haldið áfram eins og ekkert sé og þar með glatað þessum verðmætum. Að binda enda á hvaladráp mun ekki leysa loftslagsvandann, né heldur mun það endurlífga Ok. En það er nauðsynlegt skref í rétta átt. Ef við getum ekki gert eitthvað svo einfalt og augljóst með slíkum ávinningi fyrir hafið og loftslagið, hvernig getum við tekist á við þessar mun erfiðari áskoranir sem framundan eru? Sameinuðu þjóðirnar hafa lýst því yfir að áratugur krýóhvolfvísinda mun hefjast á næsta ári. Crysophere vísar til alls þess sem er úr ís eða klaka, og kemur frá gríska orðinu krios, sem þýðir kuldi. Ísland þarf að berjast fyrir ísnum í sínu nafni og að binda enda á hvalveiðar fyrir fullt og allt. Annars verðum við bara að land sem minnkar smátt og smátt með hækkandi sjávarmáli. Höfundur er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvölum. Of Glaciers and Whales On August 18, a group of academics, journalists and hikers, climbed Ok to celebrate the five year anniversary of a dead glacier, memorialized by a plaque put there in August, 2019 on which the words of Andri Snær Magnason were inscribed. "Ok is the first Icelandic glacier to lose its status as a glacier. In the next 200 years all our glaciers are expected to follow the same path. This monument is to acknowledge that we know what is happening and what needs to be done. Only you will know if we did it." As if reminding us of what was lost, and what will be lost, the otherwise unusually beautiful sunny day turned dark and snowy on the mountain, pelting everyone with sleet, and cutting the speeches short. Still the event was positive and hopeful. But not much has changed in five years, except that the plaque had a beautiful weathered patina, and where we were at 415 ppm carbon in the atmosphere in 2019, we are now at 420 ppm, a number that Cymene Howe, an anthropologist from Rice University who put together the memorial project with her partner Dominic Boyer, reminds us earth has not seen in two million years. Iceland is on course to lose all its glaciers, as is the world, as we plunge into planetary chaos and unprecedented sea level rise. Will this collapse happen in our generation, or our children's generation? It's impossible to predict, but the rapidly moving trajectory is clear as we surpass year after year of heat records on what appears to be an asymptotic curve towards extinction. That is certainly our path, if we do nothing and carry on business as usual. On the subject of business as usual, or rather business unusual, Kristján Loftsson recently claimed in Viðskiptablaðið that his business killing vulnerable fin whales made $20 million USD in profit. Loftsson is preparing the ground to request a new whaling permit in January to kill fin whales off the coast of Iceland next summer. An analysis of his books by the accounting firm Gæðaendurskoðun came to the opposite conclusion, that he in fact lost nearly $9 million USD in 2022/2023 on the business, which relies on selling whale meat to Japan. Japan, however, has launched a new massive whaling vessel, and started hunting their own fin whales this summer, with a quota of 59. Why would Japan have a quota of 59, and Iceland a quota of 128, when Japan is Iceland's only market? Because the truth is none of this makes sense. There is almost no market for whale meat. Whaling is a money losing venture that endangers all our futures. Meanwhile, Paul Watson, who dedicated his life to protecting the ocean, sits today in a prison in Greenland. Japan requested that Denmark arrest Paul Watson on a secret Interpol red notice while he was in Greenland for interfering with whaling over a decade ago. Watson was on his way to Japan to try to try to stop the slaughter of vulnerable and endangered whales. It is worth noting that Japan was sued by Australia over the same whaling in the Antarctic that Watson was trying to stop, and the International Court of Justice ruled in 2014 the Japan's whaling activities were illegal, and must end whaling in the Southern Ocean. But what exactly is the connection between the melting glaciers and whales? Our ecosystem is connected, it is indeed a web of life, from the glaciers to the ocean. And whales are a keystone species in the ocean. They are climate warriors, playing a critical role in the oceans carbon pump, sequestering tons of carbon on their bodies during their lifetime, while fertilizing the oceans so phytoplankton can bloom, which in turn pulls masses of carbon from the atmosphere. The ocean is the largest carbon sink on the planet. Whale populations have been decimated since the start of industrial whaling. NAMMCO and the Marine & Freshwater Research Institute launched an effort to count whales this summer around Iceland, using spotters on boats. As you might imagine, that methodology tends towards overcounting - how do you know you are not counting the same whale over and over as it surfaces in different places and on different days? You don't. As a side note, there is a much more reliable method of counting whales using satellite imagery run by companies like SPACEWHALE, which was not used. Of course if your agenda, like NAMMCO, is the continued eating of marine mammals, what better opportunity than to announce there are lots of whales swimming around Iceland ready to be eaten. And so once again Iceland will have a choice, forge a path ahead to protect the glaciers, protect the oceans, and protect whales, or do nothing and carry on business as unusual. Ending the killing of whales isn't going to solve the climate crisis. And it isn't going to bring Ok back. But it is a necessary step in the right direction. If we can't do something so simple and obvious with such benefit to the ocean and our climate, how can we possibly address the much more difficult challenges ahead of us? The UN has declared the Decade for Cryospheric Science starting next year. Crysophere refers to all things ice from the Greek word for cold - krios. Iceland needs to fight for the krios in its name, and end whaling for good, or soon Iceland will just be Land, and much less of it as the ocean rises. The author is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Micah Garen Hvalir Mest lesið Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Næringarráðleggingar: fræðsla eða hroki? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Þann 18. ágúst síðastliðinn hélt hópur fræðimanna, blaðamanna og göngufólks upp á jökulinn Ok til að minnast þess að fimm ár eru liðin frá því hann lést. Í Ágúst 2019 var settur upp minningarskjöldur til heiðurs Ok og þar voru orð Andra Snæs Magnasonar rituð: „Ok er fyrsti nafnkunni jökullinn til að missa stöðu sína sem jökull. Á næstu 200 árum er talið að allir jöklar landsins muni hljóta sömu örlög. Þetta minnismerki er til vitnis um það að við vitum hvert stefnir og hvað er til ráða. Aðeins þú veist hvort við gerðum eitthvað í þessu. “Eins og til að minna okkur á það sem glataðist og það sem mun glatast, varð þessi annars óvenjulega fallegi og sólríki dagur á fjallinu dimmur og snjóþungur, slyddan breiddi sig yfir alla viðstadda og stytta þurfti ræðuhöldin. Samt sem áður vakti atburðurinn vonarglætu. Það hefur þó ekki mikið breyst á fimm árum, nema hvað að veggskjöldurinn er orðinn fallega veðraður og talan yfir milljónustuhluta af kolefni í andrúmsloftinu er komin úr 415 upp í 420. Þetta er samkvæmt útreikningum Cymene Howe, sem vill meina að slíkar tölur hafi ekki sést á jörðinni í yfir tvö milljón ár, en Howe er mannfræðingur frá Rice háskólanum og setti hún saman minningarverkefnið ásamt félaga sínum Dominic Boyer. Ísland, sem og reyndar heimurinn allur, er á góðri leið að glata öllum sínum jöklunum á meðan við missum sjónar af markmiðum okkar í loftslagsmálum og upplifum áður óþekkta sjávarborðshækkun. Mun gereyðingin ná hápunkti sínum í okkar lífstíð, eða barna okkar? Ómögulegt er að segja til um það, en þangað stefnum við þar sem árlega eru slegin hitamet á því sem virðist vera aflíðandi braut í átt að útrýmingu. Það er svo sannarlega leið okkar ef við gerum ekki neitt og höldum áfram á sömu braut. Kristján Loftsson fullyrti nýlega í Viðskiptablaðinu að dráp hans á langreyðum hafi skilað 20 milljónum dollara í hagnað. Kristján er hér að undirbúa jarðveginn til að geta óskað eftir nýju hvalveiðileyfi í janúar, svo hann geti haldið áfram að drepa langreyðar við strendur Íslands næsta sumar. Greining Gæðaendurskoðunar á bókhaldi hans leiddi hinsvegar í ljós allt aðra niðurstöðu og í ljós kom að Kristján hafi í raun tapað næstum 9 milljónum Bandaríkjadala árið 2022/2023 á veiðunum sem áttu að fara í að selja hvalkjöt til Japans. Japanir hafa hins vegar sett á flot nýtt, risavaxið hvalveiðiskip og hófu veiðar á langreyðum í sumar, með kvóta upp á 59 hvali. Af hverju ætti Japan að hafa kvóta upp á 59 langreyðar og Ísland kvóta upp á 128 þegar Japan er eini markaður Íslands? Sannleikurinn er sá að það er nánast enginn markaður fyrir hvalkjöt og eru þær því ekki aðeins reknar með tapi, heldur stofna þær framtíð okkar allra í hættu. Á meðan situr Paul Watson, sem hefur helgað líf sitt í að vernda hafið, í fangelsi á Grænlandi. Japanir fóru fram á að Danir handtækju Paul Watson með leynilegri Interpol tilkynningu á meðan hann var staddur í Grænlandi, vegna afskipta hans af hvalveiðum fyrir rúmum áratug. Watson var á leið til Japans til að reyna að stöðva slátrun á viðkvæmum hvölum í útrýmingarhættu. Þess má geta að stjórnvöld í Ástralíu kærðu Japan vegna þessara sömu hvalveiða á Suðurskautinu sem Watson var að reyna að stöðva. Alþjóðadómstóllinn úrskurðaði árið 2014 að veiðarnar væru ólöglegar og að Japanir yrðu að hætta hvalveiðum í Suður-Íshafinu. En hver er nákvæmlega tengingin á milli bráðnandi jökla og hvala? Vistkerfi okkar er vefur lífríkis, frá jöklum til sjávar. Hvalir eru lykiltegund í hafinu. Þeir eru loftslagsstríðsmenn og leika lykilhlutverk í bindingu kolefnis í hafinu. Þeir binda tonn af kolefni á líkama sínum á líftímanum, og frjóvga höfin á sama tíma til þess að gróðursvif geti blómstrað, sem aftur togar massa kolefnis úr andrúmsloftinu. Hafið er stærsti kolefnisvaskurinn á jörðinni. Hvalastofnar hafa verið lagðir í rúst frá því að hvalveiðar í atvinnuskyni hófust. NAMMCO og Hafrannsóknastofnun hófu átak í sumar og töldu hvali í kringum Ísland frá bátum sínum. Eins og hægt er að ímynda sér þá er þetta ekki skotheld aðferðafræði, og hefur fólk tilhneigingu til að telja sama hvalinn oftar en einu sinni þar sem hann kemur upp á mismunandi stöðum og á mismunandi dögum. Mun áreiðanlegri aðferð við að telja hvali er með gervihnattamyndefni sem rekið er af SPACEWHALE eða GEIMHVALUR, en sú aðferð var ekki notuð. Ef markmiðið þitt hinsvegar er að veiða hvali til neyslu, eins og er raunin hjá fyrirtækjum eins og NAMMCO, þá sérð þú kannski hag þinn í því að oftelja hvalina sem sem synda í kringum Íslenskar strendur. Enn og aftur mun Ísland standa frammi fyrir vali. Við getum valið að vernda jöklana, vernda hafið og vernda hvalina okkar, eða haldið áfram eins og ekkert sé og þar með glatað þessum verðmætum. Að binda enda á hvaladráp mun ekki leysa loftslagsvandann, né heldur mun það endurlífga Ok. En það er nauðsynlegt skref í rétta átt. Ef við getum ekki gert eitthvað svo einfalt og augljóst með slíkum ávinningi fyrir hafið og loftslagið, hvernig getum við tekist á við þessar mun erfiðari áskoranir sem framundan eru? Sameinuðu þjóðirnar hafa lýst því yfir að áratugur krýóhvolfvísinda mun hefjast á næsta ári. Crysophere vísar til alls þess sem er úr ís eða klaka, og kemur frá gríska orðinu krios, sem þýðir kuldi. Ísland þarf að berjast fyrir ísnum í sínu nafni og að binda enda á hvalveiðar fyrir fullt og allt. Annars verðum við bara að land sem minnkar smátt og smátt með hækkandi sjávarmáli. Höfundur er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvölum. Of Glaciers and Whales On August 18, a group of academics, journalists and hikers, climbed Ok to celebrate the five year anniversary of a dead glacier, memorialized by a plaque put there in August, 2019 on which the words of Andri Snær Magnason were inscribed. "Ok is the first Icelandic glacier to lose its status as a glacier. In the next 200 years all our glaciers are expected to follow the same path. This monument is to acknowledge that we know what is happening and what needs to be done. Only you will know if we did it." As if reminding us of what was lost, and what will be lost, the otherwise unusually beautiful sunny day turned dark and snowy on the mountain, pelting everyone with sleet, and cutting the speeches short. Still the event was positive and hopeful. But not much has changed in five years, except that the plaque had a beautiful weathered patina, and where we were at 415 ppm carbon in the atmosphere in 2019, we are now at 420 ppm, a number that Cymene Howe, an anthropologist from Rice University who put together the memorial project with her partner Dominic Boyer, reminds us earth has not seen in two million years. Iceland is on course to lose all its glaciers, as is the world, as we plunge into planetary chaos and unprecedented sea level rise. Will this collapse happen in our generation, or our children's generation? It's impossible to predict, but the rapidly moving trajectory is clear as we surpass year after year of heat records on what appears to be an asymptotic curve towards extinction. That is certainly our path, if we do nothing and carry on business as usual. On the subject of business as usual, or rather business unusual, Kristján Loftsson recently claimed in Viðskiptablaðið that his business killing vulnerable fin whales made $20 million USD in profit. Loftsson is preparing the ground to request a new whaling permit in January to kill fin whales off the coast of Iceland next summer. An analysis of his books by the accounting firm Gæðaendurskoðun came to the opposite conclusion, that he in fact lost nearly $9 million USD in 2022/2023 on the business, which relies on selling whale meat to Japan. Japan, however, has launched a new massive whaling vessel, and started hunting their own fin whales this summer, with a quota of 59. Why would Japan have a quota of 59, and Iceland a quota of 128, when Japan is Iceland's only market? Because the truth is none of this makes sense. There is almost no market for whale meat. Whaling is a money losing venture that endangers all our futures. Meanwhile, Paul Watson, who dedicated his life to protecting the ocean, sits today in a prison in Greenland. Japan requested that Denmark arrest Paul Watson on a secret Interpol red notice while he was in Greenland for interfering with whaling over a decade ago. Watson was on his way to Japan to try to try to stop the slaughter of vulnerable and endangered whales. It is worth noting that Japan was sued by Australia over the same whaling in the Antarctic that Watson was trying to stop, and the International Court of Justice ruled in 2014 the Japan's whaling activities were illegal, and must end whaling in the Southern Ocean. But what exactly is the connection between the melting glaciers and whales? Our ecosystem is connected, it is indeed a web of life, from the glaciers to the ocean. And whales are a keystone species in the ocean. They are climate warriors, playing a critical role in the oceans carbon pump, sequestering tons of carbon on their bodies during their lifetime, while fertilizing the oceans so phytoplankton can bloom, which in turn pulls masses of carbon from the atmosphere. The ocean is the largest carbon sink on the planet. Whale populations have been decimated since the start of industrial whaling. NAMMCO and the Marine & Freshwater Research Institute launched an effort to count whales this summer around Iceland, using spotters on boats. As you might imagine, that methodology tends towards overcounting - how do you know you are not counting the same whale over and over as it surfaces in different places and on different days? You don't. As a side note, there is a much more reliable method of counting whales using satellite imagery run by companies like SPACEWHALE, which was not used. Of course if your agenda, like NAMMCO, is the continued eating of marine mammals, what better opportunity than to announce there are lots of whales swimming around Iceland ready to be eaten. And so once again Iceland will have a choice, forge a path ahead to protect the glaciers, protect the oceans, and protect whales, or do nothing and carry on business as unusual. Ending the killing of whales isn't going to solve the climate crisis. And it isn't going to bring Ok back. But it is a necessary step in the right direction. If we can't do something so simple and obvious with such benefit to the ocean and our climate, how can we possibly address the much more difficult challenges ahead of us? The UN has declared the Decade for Cryospheric Science starting next year. Crysophere refers to all things ice from the Greek word for cold - krios. Iceland needs to fight for the krios in its name, and end whaling for good, or soon Iceland will just be Land, and much less of it as the ocean rises. The author is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales.
Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson Skoðun
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson Skoðun