Það sem langalangamma hefði gert í dag Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar 5. september 2024 08:02 Ákall til kvenna Konur hafa í gegnum aldirnar staðið upp og breytt sögunni, yfirleitt til hins betra. Fyrir réttindi sín en ekki síst fyrir börn og þá sem minna mega sín í samfélaginu. Ákveðnar, sterkar konur, oft kallaðar frekjur, hafa staðið fyrir flestum breytingum á réttindum kvenna og barna og sinnt mannúðarmálum, í nærumhverfi sínu og utan landsteinanna. Þetta á ekki einungis við um íslenskar konur heldur konur um allan heim. Ég er komin af sterkum konum, konum sem stóðu upp fyrir aðrar konur og börn, einkum og sér í lagi börn. Hvort sem það var hreppstjórinn eða eiginmaðurinn, börn voru ekki aðskilin móður eða einstæðar mæður sendar á sína sveit úr þeirra húsum. Þessar formæður mínar gáfu mér eitthvað af ákveðni, samhygð og baráttuanda. Þær sýndu í verki samhjálpina sem við eigum að veita hverju öðru þegar óréttlæti eða áföll taka yfir líf fólks. Langalangömmur mínar, fyrirmyndir mínar í lífinu. Kristín Þorgrímsdóttir, neitaði hreppstjóranum um að afhenda honum unga einstæða móður sem til stóð að senda á sveit. Kristín hafði lofað konunni vetursetu og það ætlaði hún að standa við. Jónína Benediktsdóttir, setti manni sínum stólinn fyrir dyrnar þegar hann ætlaði að aðskilja nýju vinnukonuna og börnin, börnin kæmu með konunni. Til að gera þá sögu flóknari var vinnukonan önnur langalangamma mín svo móðurfjölskylda mín stóð í þökk og vinskap við föðurfjölskylduna. Sögur af Jónínu og Kristínu kenndu mér að standa með þeim sem minna mega sín, sú gæska hafði áhrif. Með erfðaefni og fordæmi gáfu þær mér samhygð, ákveðni og vilja til að aðstoð fólk í erfiðum aðstæðum. Við erum í þessum skrifuðu orðuð að horfa á þjóðarmorð á Gaza í beinni útsendingu. Það þarf að vanda sig til að vita ekki að almennir borgarar og BÖRN eru myrt, sprengd, brennd, skotin, limlesta, elt af HUNDUM, svelt og neitað um vatn. Þeim sem eftir eru hefur nú verið smalað saman á afar lítið svæði við ströndina. Elt af sprengjuregni, hermönnum, skriðdrekum og hreinu hatri. Reyndar flytja íslenskir fjölmiðlar skammarlega lítið af fréttum frá Gaza og samfélagsmiðlar eru farnir að sigta út færslur með orðinu "genocide" (þjóðarmorð) svo það þarf kannski ekki að vanda sig lengur. Ég er viss um að þessar formæður mínar, Kristín og Jónína, hefðu ekki setið hjá, horfandi á hryllinginn sem konur og börn á Gaza ganga nú í gegnum. Vissulega hefðu Kristín og Jónína ekki getað tekið einstæðar mæður og börn þeirra frá Gaza (það kemst enginn þaðan) inn á heimili sín, eins og þær gerðu fyrir konur í neyð, í sínu nærsamfélagi á þeirra tíma. Þær sætu samt ekki auðum höndum. Ég er alveg viss um að þær væru virkar í sniðgöngu á Ísrael, vörum og fyrirtækjum þeim tengdum, til að sýna Ísraelsmönnum í verki að þær vildu ekki eiga í viðskiptum við þjóð sem sýnir slíka illsku. Þær hefðu gert allt til að forðast: Færsluhirðinn Rapyd og notað vefsíðuna hirdir.is þar sem skráð eru fyrirtæki sem nota Rapyd sem færsluhirði fyrir greiðslukort. Einnig hefðu þær gert þær sjálfsögðu kröfur að ríki og sveitarfélög slíti algjörlega viðskiptum við Rapyd. https://www.visir.is/g/20242610979d/fyrirtaeki-og-stofnanir-a-islandi-mega-logum-samkvaemt-ekki-eiga-vidskipti-vid-rapyd) Lyfjafyrirtækið Teva/Actavis. Þegar það er hægt. Þær hefðu beðið um að fá lyf frá öðrum lyfjafyrirtækjum og hvatt ríkið til að endurnýja ekki viðskiptasamninga við Teva. SodaStream. Þær myndu kaupa gashylki frá öðrum framleiðendum og hvetja þær verslanir sem selja vörur frá SodaStream að hætta því hið snarasta. Snyrtivörufyrirtækið Moroccan Oil og nota vefsíðuna Harhidir.is sem heldur utanum skráningu á sölustöðum Moroccan Oil. Þær myndu ekki kaupa þær vörur né versla við fyrirtæki sem selja þær. Matvöruframleiðandann Hälsans Kök. Það er allskonar annað í boði hvað vegan-vörur varðar og þær myndu hvetja verslanir til að hætta innkaupum á Hälsans Kök. Tölvu- og hugbúnaðarfyrirtækið HP – Hewlett-Packard, tölvur og aðrar vörur frá þeim og snúið sér til annarra fyrirtækja sem nóg er af. Ávexti eins og döðlur, avókadó og mangó myndu þær ekki kaupa ef upprunalandið væri Ísrael. Enda getur þetta ekki talist til nauðþurfta og alveg hægt að fá sér eitthvað annað í staðinn. Hægt er að lesa meira um sniðgöngu á ísraelskum vörum og fyrirtækjum inn á snidganga.is Þær væru virkar í Sniðgönguhreyfingunni á Íslandi t.d. inni á Facebook-hópnum Sniðganga fyrir Palestínu. Kristín og Jónína voru ekki ríkar konur en heldur ekki fátækar. Líklegast væru þær búnar að taka að sér fjölskyldu á Gaza og aðstoðuðu þær fjárhagslega, eftir bestu getu, með aðstoð vina og ættingja. Hjálpargögn komast lítið sem ekkert í gegnum landamærin, vegna lokana Ísrealsmanna og stanslausra sprengjuárása þeirra á svæðinu, því ríkir óðaverðbólga á því litla sem fæst orðið á Gaza. Eina leiðin til að hjálpa fjölskyldum er að aðstoða einstaklingana beint fjárhagslega. Fjölskyldurnar hefðu þær stöllur fundið með því að svara vinabeiðnum frá fólki á Gaza, á samfélagsmálum, eða í gegnum aðrar konur sem taka málin í sínar hendur. Frænka mín, nafna og afkomandi Kristínar er ein þeirra kvenna sem hefur látið verkin tala. Kristín S. Bjarnadóttir, ásamt nokkrum öðrum konum, hefur opnað söfnunarreikning sem hægt er að leggja inn á; Banki 0162-26-75930 Kt.130668-5189 og peningarnir renna beint til að aðstoða fjölskyldur á Gaza. Hægt er að fara inn á Facebook síðuna https://www.facebook.com/kristin.s.bjarnadottir.1 og lesa um fjölskyldurnar sem þær hafa tekið upp á sína arma. Einnig er hægt að finna fjölskyldur í neyð inni á Facebook hópnum Safnanir og styrkir fyrir fólk frá Palestínu https://www.facebook.com/share/g/uVoipf1WFgDZiaES/?mibextid=K35XfP Sjálf tók ég þá ákvörðun að svara vinabeiðnum á Facebook. Ég hugsaði sem svo, ef hægt hefði verið að senda bréf úr fangabúðum nasista, hefði fólk á Íslandi þá hent þeim óopnuðum í ruslið? Nei, ég leyfi mér að efast um það, ég vona ekki. Með því einu að svara ertu að hjálpa því þau upplifa að öllum sé sama um sig. Ég hef ekki mikið af fjármunum að gefa en ég get spjallað við fólk og það er virkilega þakklátt fyrir að finna einhvern sem er tilbúinn til að hlusta eða einhvern sem yfirleitt svarar. Ég hef eignast vini sem ég vona að ég eigi eftir að halda vinskap við ævilangt, hve löng sem ævin verður. Ég sendi hér með ákall til ykkar, kvenna. Notið valdið sem peningarnir ykkar hafa, valdið sem nafnið ykkar hefur, valdið sem orðin ykkar og samfélagsmiðlar hafa. Mætum á mótmæli og viðburði til stuðnings Palestínu. Eins og til dæmis Sniðgöngurnar sem verða á sama tíma á höfuðborgarsvæðinu og á Akureyri laugardaginn 14. september kl 14:00. Nánari upplýsingar á https://snidganga.is/ Sýnum í verki að við stöndum saman gegn þjóðarmorði Ísrealsmanna á Gaza. Við getum allar fundið okkar persónulegu aðferðir til þess að standa upp gegn óhugnaðinum sem nú á sér stað í Palestínu. Ég reyni að taka mér formæður mínar til fyrirmyndar og gera mitt allra besta til að aðstoða við að stoppa þennan hrylling og styðja við bakið á palestínsku þjóðinni sem þarf sárlega á okkur öllum að halda. Sameinaðar getum við flutt fjöll. Þetta er tileinkað elsku hjartans Maryam sem lést aðeins þriggja og hálfs árs gömul þann 23. ágúst síðastliðinn á Gaza. Ég mun muna þig alla mína tíð. Höfundur getur ekki setið hjá á meðan börn eru drepin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Gervigreind sem jafnréttistæki: Skóli án aðgreiningar Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð Alma D. Möller skrifar Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Sjá meira
Ákall til kvenna Konur hafa í gegnum aldirnar staðið upp og breytt sögunni, yfirleitt til hins betra. Fyrir réttindi sín en ekki síst fyrir börn og þá sem minna mega sín í samfélaginu. Ákveðnar, sterkar konur, oft kallaðar frekjur, hafa staðið fyrir flestum breytingum á réttindum kvenna og barna og sinnt mannúðarmálum, í nærumhverfi sínu og utan landsteinanna. Þetta á ekki einungis við um íslenskar konur heldur konur um allan heim. Ég er komin af sterkum konum, konum sem stóðu upp fyrir aðrar konur og börn, einkum og sér í lagi börn. Hvort sem það var hreppstjórinn eða eiginmaðurinn, börn voru ekki aðskilin móður eða einstæðar mæður sendar á sína sveit úr þeirra húsum. Þessar formæður mínar gáfu mér eitthvað af ákveðni, samhygð og baráttuanda. Þær sýndu í verki samhjálpina sem við eigum að veita hverju öðru þegar óréttlæti eða áföll taka yfir líf fólks. Langalangömmur mínar, fyrirmyndir mínar í lífinu. Kristín Þorgrímsdóttir, neitaði hreppstjóranum um að afhenda honum unga einstæða móður sem til stóð að senda á sveit. Kristín hafði lofað konunni vetursetu og það ætlaði hún að standa við. Jónína Benediktsdóttir, setti manni sínum stólinn fyrir dyrnar þegar hann ætlaði að aðskilja nýju vinnukonuna og börnin, börnin kæmu með konunni. Til að gera þá sögu flóknari var vinnukonan önnur langalangamma mín svo móðurfjölskylda mín stóð í þökk og vinskap við föðurfjölskylduna. Sögur af Jónínu og Kristínu kenndu mér að standa með þeim sem minna mega sín, sú gæska hafði áhrif. Með erfðaefni og fordæmi gáfu þær mér samhygð, ákveðni og vilja til að aðstoð fólk í erfiðum aðstæðum. Við erum í þessum skrifuðu orðuð að horfa á þjóðarmorð á Gaza í beinni útsendingu. Það þarf að vanda sig til að vita ekki að almennir borgarar og BÖRN eru myrt, sprengd, brennd, skotin, limlesta, elt af HUNDUM, svelt og neitað um vatn. Þeim sem eftir eru hefur nú verið smalað saman á afar lítið svæði við ströndina. Elt af sprengjuregni, hermönnum, skriðdrekum og hreinu hatri. Reyndar flytja íslenskir fjölmiðlar skammarlega lítið af fréttum frá Gaza og samfélagsmiðlar eru farnir að sigta út færslur með orðinu "genocide" (þjóðarmorð) svo það þarf kannski ekki að vanda sig lengur. Ég er viss um að þessar formæður mínar, Kristín og Jónína, hefðu ekki setið hjá, horfandi á hryllinginn sem konur og börn á Gaza ganga nú í gegnum. Vissulega hefðu Kristín og Jónína ekki getað tekið einstæðar mæður og börn þeirra frá Gaza (það kemst enginn þaðan) inn á heimili sín, eins og þær gerðu fyrir konur í neyð, í sínu nærsamfélagi á þeirra tíma. Þær sætu samt ekki auðum höndum. Ég er alveg viss um að þær væru virkar í sniðgöngu á Ísrael, vörum og fyrirtækjum þeim tengdum, til að sýna Ísraelsmönnum í verki að þær vildu ekki eiga í viðskiptum við þjóð sem sýnir slíka illsku. Þær hefðu gert allt til að forðast: Færsluhirðinn Rapyd og notað vefsíðuna hirdir.is þar sem skráð eru fyrirtæki sem nota Rapyd sem færsluhirði fyrir greiðslukort. Einnig hefðu þær gert þær sjálfsögðu kröfur að ríki og sveitarfélög slíti algjörlega viðskiptum við Rapyd. https://www.visir.is/g/20242610979d/fyrirtaeki-og-stofnanir-a-islandi-mega-logum-samkvaemt-ekki-eiga-vidskipti-vid-rapyd) Lyfjafyrirtækið Teva/Actavis. Þegar það er hægt. Þær hefðu beðið um að fá lyf frá öðrum lyfjafyrirtækjum og hvatt ríkið til að endurnýja ekki viðskiptasamninga við Teva. SodaStream. Þær myndu kaupa gashylki frá öðrum framleiðendum og hvetja þær verslanir sem selja vörur frá SodaStream að hætta því hið snarasta. Snyrtivörufyrirtækið Moroccan Oil og nota vefsíðuna Harhidir.is sem heldur utanum skráningu á sölustöðum Moroccan Oil. Þær myndu ekki kaupa þær vörur né versla við fyrirtæki sem selja þær. Matvöruframleiðandann Hälsans Kök. Það er allskonar annað í boði hvað vegan-vörur varðar og þær myndu hvetja verslanir til að hætta innkaupum á Hälsans Kök. Tölvu- og hugbúnaðarfyrirtækið HP – Hewlett-Packard, tölvur og aðrar vörur frá þeim og snúið sér til annarra fyrirtækja sem nóg er af. Ávexti eins og döðlur, avókadó og mangó myndu þær ekki kaupa ef upprunalandið væri Ísrael. Enda getur þetta ekki talist til nauðþurfta og alveg hægt að fá sér eitthvað annað í staðinn. Hægt er að lesa meira um sniðgöngu á ísraelskum vörum og fyrirtækjum inn á snidganga.is Þær væru virkar í Sniðgönguhreyfingunni á Íslandi t.d. inni á Facebook-hópnum Sniðganga fyrir Palestínu. Kristín og Jónína voru ekki ríkar konur en heldur ekki fátækar. Líklegast væru þær búnar að taka að sér fjölskyldu á Gaza og aðstoðuðu þær fjárhagslega, eftir bestu getu, með aðstoð vina og ættingja. Hjálpargögn komast lítið sem ekkert í gegnum landamærin, vegna lokana Ísrealsmanna og stanslausra sprengjuárása þeirra á svæðinu, því ríkir óðaverðbólga á því litla sem fæst orðið á Gaza. Eina leiðin til að hjálpa fjölskyldum er að aðstoða einstaklingana beint fjárhagslega. Fjölskyldurnar hefðu þær stöllur fundið með því að svara vinabeiðnum frá fólki á Gaza, á samfélagsmálum, eða í gegnum aðrar konur sem taka málin í sínar hendur. Frænka mín, nafna og afkomandi Kristínar er ein þeirra kvenna sem hefur látið verkin tala. Kristín S. Bjarnadóttir, ásamt nokkrum öðrum konum, hefur opnað söfnunarreikning sem hægt er að leggja inn á; Banki 0162-26-75930 Kt.130668-5189 og peningarnir renna beint til að aðstoða fjölskyldur á Gaza. Hægt er að fara inn á Facebook síðuna https://www.facebook.com/kristin.s.bjarnadottir.1 og lesa um fjölskyldurnar sem þær hafa tekið upp á sína arma. Einnig er hægt að finna fjölskyldur í neyð inni á Facebook hópnum Safnanir og styrkir fyrir fólk frá Palestínu https://www.facebook.com/share/g/uVoipf1WFgDZiaES/?mibextid=K35XfP Sjálf tók ég þá ákvörðun að svara vinabeiðnum á Facebook. Ég hugsaði sem svo, ef hægt hefði verið að senda bréf úr fangabúðum nasista, hefði fólk á Íslandi þá hent þeim óopnuðum í ruslið? Nei, ég leyfi mér að efast um það, ég vona ekki. Með því einu að svara ertu að hjálpa því þau upplifa að öllum sé sama um sig. Ég hef ekki mikið af fjármunum að gefa en ég get spjallað við fólk og það er virkilega þakklátt fyrir að finna einhvern sem er tilbúinn til að hlusta eða einhvern sem yfirleitt svarar. Ég hef eignast vini sem ég vona að ég eigi eftir að halda vinskap við ævilangt, hve löng sem ævin verður. Ég sendi hér með ákall til ykkar, kvenna. Notið valdið sem peningarnir ykkar hafa, valdið sem nafnið ykkar hefur, valdið sem orðin ykkar og samfélagsmiðlar hafa. Mætum á mótmæli og viðburði til stuðnings Palestínu. Eins og til dæmis Sniðgöngurnar sem verða á sama tíma á höfuðborgarsvæðinu og á Akureyri laugardaginn 14. september kl 14:00. Nánari upplýsingar á https://snidganga.is/ Sýnum í verki að við stöndum saman gegn þjóðarmorði Ísrealsmanna á Gaza. Við getum allar fundið okkar persónulegu aðferðir til þess að standa upp gegn óhugnaðinum sem nú á sér stað í Palestínu. Ég reyni að taka mér formæður mínar til fyrirmyndar og gera mitt allra besta til að aðstoða við að stoppa þennan hrylling og styðja við bakið á palestínsku þjóðinni sem þarf sárlega á okkur öllum að halda. Sameinaðar getum við flutt fjöll. Þetta er tileinkað elsku hjartans Maryam sem lést aðeins þriggja og hálfs árs gömul þann 23. ágúst síðastliðinn á Gaza. Ég mun muna þig alla mína tíð. Höfundur getur ekki setið hjá á meðan börn eru drepin.
Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar