Kosningar og knattspyrna Haraldur Ingi Haraldsson skrifar 30. október 2024 20:31 Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Samfylkingin Viðreisn Sjálfstæðisflokkurinn Miðflokkurinn Vinstri græn Píratar Flokkur fólksins Framsóknarflokkurinn Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson skrifar Sjá meira
Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu.
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar