Kosningar og knattspyrna Haraldur Ingi Haraldsson skrifar 30. október 2024 20:31 Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Samfylkingin Viðreisn Sjálfstæðisflokkurinn Miðflokkurinn Vinstri græn Píratar Flokkur fólksins Framsóknarflokkurinn Mest lesið Hversu góð eru laun lækna? Teitur Ari Theodórsson Skoðun Réttlæti Hallgríms Helgasonar Hildur Sverrisdóttir Skoðun Ég er alveg nógu verðmæt eins og ég er! Ragnheiður Stephensen Skoðun „Ekki í mínum bakgarði, TAKK!“ Davíð Bergmann Skoðun Atvinnubótastarfsemi framboða DIljá Mist Einarsdóttir Skoðun Nægjusamur nóvember – Að endurstilla neyslumenningu okkar Guðrún Schmidt Skoðun Er Kristófer talsmaður skyndilegrar skattheimtu á ferðaþjónustu? Ingvar Örn Ingvarsson Skoðun Stjórnsýsla eða pólitík? Helgi Brynjarsson Skoðun Kennarinn sem hvarf Sigrún Birna Björnsdóttir Kaaber Skoðun Af hverju ætti ungt fólk að kjósa Sjálfstæðisflokkinn? Anton Berg Sævarsson Skoðun Skoðun Skoðun Árás á fátækasta fólkið í borginni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Fjármögnum háskólana til jafns við hin Norðurlöndin Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Af hverju ætti ungt fólk að kjósa Sjálfstæðisflokkinn? Anton Berg Sævarsson skrifar Skoðun Mennska eða harka í málefnum hælisleitenda Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun „Ekki í mínum bakgarði, TAKK!“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Er Kristófer talsmaður skyndilegrar skattheimtu á ferðaþjónustu? Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Börnin okkar á biðlistunum Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Leiðtogar í grænum umskiptum Nótt Thorberg skrifar Skoðun „Samningana í gildi“ Pjetur St. Arason skrifar Skoðun Ég er alveg nógu verðmæt eins og ég er! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Atvinnubótastarfsemi framboða DIljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Hversu góð eru laun lækna? Teitur Ari Theodórsson skrifar Skoðun Nægjusamur nóvember – Að endurstilla neyslumenningu okkar Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Stjórnsýsla eða pólitík? Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Réttlæti Hallgríms Helgasonar Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Misrétti, vonleysi og baráttan við að halda í bjartsýnina Ari Orrason skrifar Skoðun Börnin okkar eru að deyja – hvernig bregst þjóðin við? Björk Jónsdóttir skrifar Skoðun Hin huldu rándýr í mannslíkömum sem skaða unga fólkið Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Hið augljósa útlendingavandamál Hallþór Jökull Hákonarson skrifar Skoðun Þúsundir íbúða á glámbekk! Guðfinna Jóh. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kennarinn sem hvarf Sigrún Birna Björnsdóttir Kaaber skrifar Skoðun 10 ára Heilbrigðisstofnun Suðurlands Díana Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnlaunavottun verði valkvæð en ekki skylda Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennir bara meira! Aðalheiður Marta Steindórsdóttir skrifar Skoðun Það er kominn tími á uppfærslu á Íslandi Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Af hverju Píratar? Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Kallar veikleiki stjórnmálaflokkanna á þekkt andlit til liðsinnis? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Ruglaðist Kristrún á flokkum, þegar hún fór í stjórnmál? - Það hefði verið einfaldara fyrir hana, að ganga strax í Framsókn, en að breyta Samfylkingunni í Framsókn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningar og knattspyrna Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Hvert er „útlendingavandamálið“? Karen Kjartansdóttir skrifar Sjá meira
Alþingispólitíkin dregur æ meira dám af knattspyrnu og kosningar eru stórmót þar sem keppt er í atkvæðasöfnun. Það er þess vegna augljóst að alþingisklúbbarnir vilja styrkja sig fyrir átökin sem framundan eru. Félagskiptaglugginn hefur staðið opinn og mikil tíðindi hafa orðið sem hafa valdið aðdáendum sem andstæðingum miklu tilfinninga róti. Það sem gerir nýja leikmenn eftirsótta er fyrst og frems frægð. Annað skiptir litlu máli. Á þennan hátt hefur Samfó. gert risasamninga við Kóvíd-fræga. Grínfrægur er stolt Viðreisnar þó svo að hann hafi ekki náð að gera samning um að spila fremstur í sókninni. Framsókn landaði samningi við orku- og forsetafræga. Nánast allir aðrir klúbbar kepptust um að kaupa leikmanninn en hún tryggði sér að síðustu feitan díl við framsókn. Flokkur fólksins hefur lengi verið slyngur í leikmannakaupum. Fyrir þetta stórmót ákvað klúbbstjórnin í eintölu að skipta út hamborgarafrægum og poppfrægum fyrir verkalýðsfrægan. Poppfrægur brást æfur við og sagði tafarlaust skilið við klúbbinn. Náði að smeygja sér inná leikmannamarkaðinn rétt áður en að félagskiptaglugginn skall aftur og gera prýðilegan samning við Miðflokkinn. Þetta er dæmigert fyrir hið margrómaða markaðskerfi nútímans þar sem eiginhagsmunir eru það eina sem skiptir máli. Miðflokkurinn þurfti ekki að styrkja sig mikið. Það má líkja honum við Manchester City í enska boltanum þar sem valinn maður er í hverju rúmi. Sex „klausturperrar“ í framvarðarsveitinni ættu að vera nóg í hvaða svall sem er sem er en samt bætti klúbburinn við sig „hrökklaðist úr ráðherraembætti-frægri“ og poppfrægum eins og áður var greint frá. Það er augljóst að Miðflokkurinn hefur, á pappírunum, yfir langsterkasta leikmannahópnum að ráða hvað varðar frægð af endemum. Píratar binda bagga sína á annan hátt en aðrir alþingisklúbbar þar telur alþingisforysta klúbbsins atkvæði eftir á og eftir að “grasrótin” hefur fellt dóm sinn í prófkjöri er endurraðað á lista. Líklegt er að Pírötum hefnist fyrir að fara ekki eftir þrautreyndu leikskipulagi reynslubolta í öðrum klúbbum. XD og VG hafa rímað svo vel saman í 7 ár. Þau búa að þeim tíma. Það er einfaldlega ekki hægt að hugsa sér frægari leikmann en Bjarna Ben; „besta samstarfsmannsins,“ svo vitnað sé til fyrrverandi forsætisráðherra . Óbilandi sjálfstraust og keppniskap þessara fornfrægu klúbba sést best á því að þeir stilla aftur upp sinni úrvalssveit óbreyttri. Alþingi hefur tekið miklum breytingum síðustu áratugi. Ávallt ríkja yfir því ríkistjórnir sem hata ríkisvaldið og vilja gera vald þess sem minnst. Eina aðkoma almenning að því sem kallað er lýðræði er að kjósa á nokkurra ára fresti fólk inná þetta svið samfélagsins sem alltaf er að minka og tapa frá sér völdum. Valdið liggur í síauknum mæli hjá lobbíistasamtökum, stórfyrirtækjum, fjármálafyrirtækjum, bröskurum og svo framvegis. Tæki ríkisvaldsins til eftirlits eru sífellt skorin niður og ný fylgja ekki þróun samfélagsins eftir. Eignir eru seldar í burtu og ríkisvaldið verður æ fátækara og skuldsettara. Meira að segja lagasetning er unnin að miklum hluta til með einkavæðingu (útvistun). Eftir er brotið lýðræði sem býr á litlu svæði í samfélaginu þar sem er hópur fólks sem við köllum stjórnmálastétt af því að það býr við allt önnur kjör en við og hefur aðra hagsmuni en við. Þekkiði einhverja sem tala um stjórnmálastéttina sem; foringja, leiðtoga eða samherja? Ekki geri ég það. Þess vegna er sjóið svona nauðsynlegt og þau frægu sem draga athyglina til sín og frá aðalatriðunum. Sniðugheitin og auglýsingatrixin ráða ríkjum og svo á mínútunni þegar kjörstöðum lokar tekur allt annar veruleiki við. Raunveruleikinn innan múra alþingis þar sem gert er allt annað en lofað var að gera í kosningunum sem eru þá nýliðnar. Og af hverju get ég sagt það? Vegna þess að þannig gerðist það síðast og þar áður og þar áður og þar áður. Og hér getur lesandinn haldið áfram að bæta við „þar áður“ að vild. Höfundur er eftirlaunamaður og áhugamaður um knattspyrnu.
Skoðun Er Kristófer talsmaður skyndilegrar skattheimtu á ferðaþjónustu? Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Kallar veikleiki stjórnmálaflokkanna á þekkt andlit til liðsinnis? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Ruglaðist Kristrún á flokkum, þegar hún fór í stjórnmál? - Það hefði verið einfaldara fyrir hana, að ganga strax í Framsókn, en að breyta Samfylkingunni í Framsókn Ole Anton Bieltvedt skrifar