Þess vegna er ég á lista VG í Suðurkjördæmi Þorsteinn Ólafsson skrifar 26. nóvember 2024 10:10 Ég bjó í Noregi að mestu frá 1967 til vors 1979. Þar voru á því tímabili tveir flokkar vinstra megin í stjórnmálum, Arbeiderpartiet og Sosialastisk venstreparti. Ég var alinn upp í Bústaðahverfinu af foreldrum sem líklega kusu Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að þeim fannst hann hafa gert mikið fyrir þau að fá litla íbúð á Hólmgarðinum og þau voru ættuð úr Gnúpverjahreppnum þar sem fólk kaus annað hvort Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn. Þá gerðist það á árum mínum í MR frá 1963 til ´67 að hugur minn fór að hneigjast til vinstri. Fyrsta hugsunin var að við þyrftum að losa okkur við bandarísku herstöðina og tókumst við pabbi á um það, hann var hallur undir Aronskuna (Aron Guðbrandsson). Vinstrimennska var þó alls ekki ríkjandi í MR. Í Osló sló hjartað vinstra megin, þar vorum við að mennta okkur til að vinna fyrir íslenskt samfélag sem þurfti á sérfræðiþekkingu að halda, hvort sem var jarðvísindi, dýralækningar, margvísleg líffræði eða huglæg vísindi eins og sagnfræði og málvísindi. Þessu fylgdi að við hneigðumst mörg til félagshyggju þ.e. sósíalisma. Þegar heim var komið tók við brauðstrit með búsetu í Kópavogi. Það var erfitt að koma sér upp húsnæði, húsbréfin voru seld með 25% afföllum. Allt hafðist þetta, en eftir skilnað sit ég enn þá eftir með húsnæðislán. Þó að ég hefði áhuga á stjórnmálum gekk ég ekki til liðs við neinn stjórnmálaflokk þó að bæjarmálapólitíkin hefði getað heillað, en ég flutti austur á Selfoss 1992. Það varð breyting á vinstri væng stjórnmálanna þegar gerð var tilraun til að sameina nokkrar stjórnmálahreyfingar. Þá var hópur sósíalista sem komu sér saman um að stofna hreyfingu sem væri til vinstri við samfylkingu kratanna. Ég gekk til liðs við þessa vinstrihreyfingu og var með í að stofna það sem varð Vinstrihreyfingin grænt framboð. Það sem heillaði var áberandi sósíalistísk hugsun sem samtvinnaðist umhverfisvernd og kynjajafnrétti og kvenfrelsi. Þegar stefnuskrá VG er skoðuð sést að ef eitthvað er hefur þessi stefna styrkst. Eftir kosningarnar 2017 var þröngt um valkosti að mynda ríkisstjórn eftir stutta stjórnarsetu fyrri ríkisstjórnar. Eini möguleikinn á 3 flokkastjórn var Sjálfstæðisflokkur, Framsóknaflokkur og VG. Stjórn án Sjálfstæðisflokks var tæpast möguleg nema með Framsókn sem hafði lýst yfir að vilja ekki starfa með Pírötum eða Viðreisn. Þá höfðu Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir þann kjark að bjóða félögum sínum í VG birginn og mynda stjórn með D og B, vitandi að það gæti dregið verulega úr fylgi VG. Sú stjórn undir forsæti Katrínar var farsæl og tókst vel á við kóronafaraldurinn og markað djúp spor t.d. með því að fá í gegn 3 skattþrep, stefnu í lofslagsmálum, friðlýsingar í náttúrunni, leggja drög að miðhálendisþjóðgarði og styrkja þá þjóðgarða sem þegar voru komnir, standa vörð um kynrænt jafnræði og margt fleira. Það fór reyndar svo að í kosningunum 2021 hélt ríkisstjórnin velli og VG var enn þá 3. stærsti flokkurinn á þingi. Nú var uppi sú staða að D og B gátu myndað þriggja flokka stjórn með öllum flokkum á Alþingi. Við þessar aðstæður lá nokkuð beint við að halda áfram ríkisstjórnarsamstarfinu. Sú ríkisstjórn fékk í hendurnar mjög erfið mál, óðaverðbólgu í kjölfar innrásar Rússa í Úkraínu, mikinn flóttamannastraum frá Úkraínu og Venesúela, náttúrhamfarir í Grindavík. VG hefur þurft að berjast í þessari ríkisstjórn en mér er til efs að nein önnur stjórn hefði tekið betur á þessum málum. Kjarasamningar á almennum markaði tókust og eru lykillinn að því dregið hefur úr verðbólgu og nú hafa vextir verið lækkaðir. Þar skipti samtal Katrínar Jakobsdóttur við verkalýðshreyfinguna miklu máli. Unnið var að mjög mikilvægu lagafrumvarpi um sjávareldi sem því miður komst ekki áfram fyrst og fremst vegna hagsmunagæslu Sjálfstæðisflokksins. Svandís lét reyna á það hvort ný og nútímaleg dýravelferðarlög hefðu meira vægi en gömul og úrelt lög um hvalveiðar. Það bjargaði lífi á annað hundrað langreyða. Guðmundur Ingi kom í gegn gríðarlega mikilvægum lögum um réttindi öryrkja. Réttlætiskennd hans varð einnig til þess að langveikur drengur frá Palestínu slapp frá ómannúðlegum útflutningi og hefur nú fengið hæli hér á landi. Þátttaka VG í ríkisstjórn undanfarin 6 ár hefur skipt verulegu máli vegna þess að það hefur verið staðinn vörður um hagsmuni almennings og náttúrunnar. Þess vegna er mikilvægt að rödd VG heyrist áfram á Alþingi eftir kosningarna 30. nóvember. Höfundur er einn af stofnendum VG og er í 20. sæti á lista VG í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Vinstri græn Mest lesið Kemur maður í manns stað? Steinunn Þórðardóttir Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Hvað er að vera vók? Eva Hauksdóttir Skoðun Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen Skoðun Halldór 22.11.2025 Samúel Karl Ólason Halldór Hjólhýsabyggð á heima í borginni Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Þeir vita sem nota Jón Pétur Zimsen Skoðun Hvar eru sérkennararnir í nýjum lögum um inngildandi menntun? Sædís Ósk Harðardóttir Skoðun Gleymdu ekki þínum minnsta bróður. Sigurður Fossdal Skoðun R-BUGL: Ábyrgðin er okkar allra Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Kemur maður í manns stað? Steinunn Þórðardóttir skrifar Skoðun R-BUGL: Ábyrgðin er okkar allra Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Gleymdu ekki þínum minnsta bróður. Sigurður Fossdal skrifar Skoðun Íslensk tunga þarf meiri stuðning Ármann Jakobsson,Eva María Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sérkennararnir í nýjum lögum um inngildandi menntun? Sædís Ósk Harðardóttir skrifar Skoðun Hjálpum spilafíklum Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Hvað er að vera vók? Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Hvað kennir hugrekki okkur? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Þeir vita sem nota Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hjólhýsabyggð á heima í borginni Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mannréttindi eða plakat á vegg? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Friðartillögur“ Bandaríkjamanna eru svik við Úkraínu Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Styrkur Íslands liggur í grænni orku Sverrir Falur Björnsson skrifar Skoðun Eftir hverju er verið að bíða? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fjölmenningarborgin Reykjavík - með stóru Effi Sabine Leskopf skrifar Skoðun Á öllum tímum í sögunni hafa verið til Pönkarar Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Hlutverk hverfa í borgarstefnu Óskar Dýrmundur Ólafsson skrifar Skoðun Gæludýraákvæðin eru gallagripur Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Glæpamenn í glerhúsi Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Það kostar að menga, þú sparar á að menga minna Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þolinmæði Hafnfirðinga er á þrotum! Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hægagangur í samskiptum við bæjaryfirvöld Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Dagur mannréttinda (sumra) barna Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Sterk ferðaþjónusta skapar sterkara samfélag Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar Skoðun Alvöru tækifæri í gervigreind Halldór Kári Sigurðarson skrifar Skoðun Erum við í ofbeldissambandi við ESB? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun „Við lofum að gera þetta ekki aftur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Ég bjó í Noregi að mestu frá 1967 til vors 1979. Þar voru á því tímabili tveir flokkar vinstra megin í stjórnmálum, Arbeiderpartiet og Sosialastisk venstreparti. Ég var alinn upp í Bústaðahverfinu af foreldrum sem líklega kusu Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að þeim fannst hann hafa gert mikið fyrir þau að fá litla íbúð á Hólmgarðinum og þau voru ættuð úr Gnúpverjahreppnum þar sem fólk kaus annað hvort Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn. Þá gerðist það á árum mínum í MR frá 1963 til ´67 að hugur minn fór að hneigjast til vinstri. Fyrsta hugsunin var að við þyrftum að losa okkur við bandarísku herstöðina og tókumst við pabbi á um það, hann var hallur undir Aronskuna (Aron Guðbrandsson). Vinstrimennska var þó alls ekki ríkjandi í MR. Í Osló sló hjartað vinstra megin, þar vorum við að mennta okkur til að vinna fyrir íslenskt samfélag sem þurfti á sérfræðiþekkingu að halda, hvort sem var jarðvísindi, dýralækningar, margvísleg líffræði eða huglæg vísindi eins og sagnfræði og málvísindi. Þessu fylgdi að við hneigðumst mörg til félagshyggju þ.e. sósíalisma. Þegar heim var komið tók við brauðstrit með búsetu í Kópavogi. Það var erfitt að koma sér upp húsnæði, húsbréfin voru seld með 25% afföllum. Allt hafðist þetta, en eftir skilnað sit ég enn þá eftir með húsnæðislán. Þó að ég hefði áhuga á stjórnmálum gekk ég ekki til liðs við neinn stjórnmálaflokk þó að bæjarmálapólitíkin hefði getað heillað, en ég flutti austur á Selfoss 1992. Það varð breyting á vinstri væng stjórnmálanna þegar gerð var tilraun til að sameina nokkrar stjórnmálahreyfingar. Þá var hópur sósíalista sem komu sér saman um að stofna hreyfingu sem væri til vinstri við samfylkingu kratanna. Ég gekk til liðs við þessa vinstrihreyfingu og var með í að stofna það sem varð Vinstrihreyfingin grænt framboð. Það sem heillaði var áberandi sósíalistísk hugsun sem samtvinnaðist umhverfisvernd og kynjajafnrétti og kvenfrelsi. Þegar stefnuskrá VG er skoðuð sést að ef eitthvað er hefur þessi stefna styrkst. Eftir kosningarnar 2017 var þröngt um valkosti að mynda ríkisstjórn eftir stutta stjórnarsetu fyrri ríkisstjórnar. Eini möguleikinn á 3 flokkastjórn var Sjálfstæðisflokkur, Framsóknaflokkur og VG. Stjórn án Sjálfstæðisflokks var tæpast möguleg nema með Framsókn sem hafði lýst yfir að vilja ekki starfa með Pírötum eða Viðreisn. Þá höfðu Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir þann kjark að bjóða félögum sínum í VG birginn og mynda stjórn með D og B, vitandi að það gæti dregið verulega úr fylgi VG. Sú stjórn undir forsæti Katrínar var farsæl og tókst vel á við kóronafaraldurinn og markað djúp spor t.d. með því að fá í gegn 3 skattþrep, stefnu í lofslagsmálum, friðlýsingar í náttúrunni, leggja drög að miðhálendisþjóðgarði og styrkja þá þjóðgarða sem þegar voru komnir, standa vörð um kynrænt jafnræði og margt fleira. Það fór reyndar svo að í kosningunum 2021 hélt ríkisstjórnin velli og VG var enn þá 3. stærsti flokkurinn á þingi. Nú var uppi sú staða að D og B gátu myndað þriggja flokka stjórn með öllum flokkum á Alþingi. Við þessar aðstæður lá nokkuð beint við að halda áfram ríkisstjórnarsamstarfinu. Sú ríkisstjórn fékk í hendurnar mjög erfið mál, óðaverðbólgu í kjölfar innrásar Rússa í Úkraínu, mikinn flóttamannastraum frá Úkraínu og Venesúela, náttúrhamfarir í Grindavík. VG hefur þurft að berjast í þessari ríkisstjórn en mér er til efs að nein önnur stjórn hefði tekið betur á þessum málum. Kjarasamningar á almennum markaði tókust og eru lykillinn að því dregið hefur úr verðbólgu og nú hafa vextir verið lækkaðir. Þar skipti samtal Katrínar Jakobsdóttur við verkalýðshreyfinguna miklu máli. Unnið var að mjög mikilvægu lagafrumvarpi um sjávareldi sem því miður komst ekki áfram fyrst og fremst vegna hagsmunagæslu Sjálfstæðisflokksins. Svandís lét reyna á það hvort ný og nútímaleg dýravelferðarlög hefðu meira vægi en gömul og úrelt lög um hvalveiðar. Það bjargaði lífi á annað hundrað langreyða. Guðmundur Ingi kom í gegn gríðarlega mikilvægum lögum um réttindi öryrkja. Réttlætiskennd hans varð einnig til þess að langveikur drengur frá Palestínu slapp frá ómannúðlegum útflutningi og hefur nú fengið hæli hér á landi. Þátttaka VG í ríkisstjórn undanfarin 6 ár hefur skipt verulegu máli vegna þess að það hefur verið staðinn vörður um hagsmuni almennings og náttúrunnar. Þess vegna er mikilvægt að rödd VG heyrist áfram á Alþingi eftir kosningarna 30. nóvember. Höfundur er einn af stofnendum VG og er í 20. sæti á lista VG í Suðurkjördæmi.
Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun
Skoðun Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar
Skoðun Hvað finnst Grindvíkingum? Jóhanna Lilja Birgisdóttir,Guðrún Pétursdóttir,Ingibjörg Lilja Ómarsdóttir skrifar
Þjóðin sem ákvað að leggja sjálfa sig niður Margrét Tryggvadóttir,Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun