Um eflingu rannsóknainnviða ferðaþjónustunnar Gunnar Þór Jóhannesson, Guðrún Þóra Gunnarsdóttir, Magnús Haukur Ásgeirsson og Edward H. Huijbens skrifa 4. janúar 2025 10:01 Fyrir um það bil 15 árum, vorið 2010, vakti birting á tölum um rannsóknarfé ferðaþjónustunnar nokkra athygli. Í ljós kom að ferðaþjónusta fékk 0,5% af heildarfjármagni sem ríkið varði til rannsóknarstarfs helstu atvinnuvega á árinu 2007. Ljóst var að rannsóknarþörf sjávarútvegs og landbúnaðar, iðnaðar og orkugeirans var viðurkennd en framlag til rannsókna í þessum greinum var um 12,6 milljarðar árið 2007 sem eru tæpir 30 milljarðar á núvirði. Sama ár voru lagðar tæpar 70 milljónir til rannsókna í ferðaþjónustu sem samsvara um 165 milljónum í dag. Síðan 2010 hefur ferðaþjónusta sprungið út og koma nú um ferfalt fleiri ferðamenn til landsins en þá. Ferðaþjónusta hefur mikil áhrif á umhverfi, samfélag og hagkerfi, jákvæð og neikvæð. Hún er sem dæmi mannaflsfrekasta atvinnugrein landsins og stendur fyrir tæpum 9% af vergri þjóðarframleiðslu. Í ljósi þessarar margföldunar í gestakomum og hraða vaxtar greinarinnar mætti ætla að bætt hafi verið úr þessu mikla misræmi framlaga til rannsókna til grunnatvinnuvega þjóðarinnar á síðustu 14 árum. En það er ekki svo. Fjárframlög til rannsókna á sviði ferðamála eru hverfandi samanborið við til að mynda sjávarútveg og landbúnað eða um það bil 300 milljónir sem eru fyrst og fremst bundin tilteknum verkefnum. Þar með talið er framlag ríkisins til Rannsóknamiðstöðvar ferðamála, rannsóknaáætlunar Ferðamálastofu og rannsókna í háskólum. Ítrekað hefur verið kallað eftir auknu fjármagni til eflingar rannsókna á sviði ferðamála og rannsóknarinnviða. Til að mynda skoraði stjórn Rannsóknamiðstöðvar ferðamála (RMF) á stjórnvöld árið 2020 að efla rannsóknir á sviði ferðamála til að tryggja mætti sjálfbæra nýtingu þeirra viðkvæmu auðlinda sem ferðaþjónusta byggir á og auka verðmætasköpun í greininni. Í vinnu við Ferðamálastefnu og aðgerðaáætlun til 2030 var einnig skýrt ákall eftir auknum rannsóknum og markvissri gagnasöfnun af hálfu ólíkra hagsmunaaðila. Ný skýrsla OECD um ferðaþjónustu styður þessa áherslu en í henni er mikilvægi upplýstrar ákvörðunartöku á sviði ferðaþjónustu skýrt ítrekuð og hún sögð forsenda aukinnar sjálfbærni greinarinnar. Það þýðir með öðrum orðum að ef við, sem þjóð, ætlum að stýra vexti og móta uppbyggingu greinarinnar þannig að hún skili velsæld til samfélaga í víðtækum skilningi er fjárfesting í rannsóknum ekki bara skynsöm heldur nauðsynleg. Í ljósi þess að sjálfbær þróun ferðaþjónustu er leiðarljós téðrar Ferðamálastefnu til 2030 sem samþykkt var á Alþingi í júní sl. er afar ánægjulegt að samkvæmt henni skal stefnt að framlag til rannsókna á ferðamálum verði 1% af virðisauka greinarinnar sem myndi þýða um 3 milljarða hækkun á fjárframlögum til rannsókna í ferðamálum. Áætlunin gerir ráð fyrir að auknar fjárveitingar til rannsókna verði nýttar til að styðja við verkefni sem miða að því að bæta upplifun ferðamanna, vernda náttúru og auka verðmætasköpun og efla samkeppnishæfni. Það er mikilvægt að hafa í huga að þegar talað er um meiri rannsóknir er átt við grunnrannsóknir jafnt sem verkefnamiðaðar rannsóknir. Grunnrannsóknir eru fyrst og fremst framkvæmdar til að afla nýrrar þekkingar, án skírskotunar í sértæk verkefni. Þær veita nauðsynlegan grunn fyrir ólíka aðila greinarinnar og auka skilning á því margbrotna fyrirbæri sem ferðaþjónusta og ferðamennska er. Verkefnamiðaðar rannsóknir snúa frekar að því að leysa ákveðin og sértæk vandamál m.a. til að halda utan um tölfræði sem snýr að fjölda eða eyðslu ferðamanna, vakta áhrif ferðamennsku á umhverfi og náttúru eða vinna að því að auka gæði og fagmennsku í greininni svo dæmi séu tekin. Nýlega samþykkt fjárlög gefa ekki tilefni til bjarstýni um að þetta markmið náist í náinni framtíð. Framlög til rannsókna í ferðamálum standa í stað og þegar við bætist niðurskurður til helstu rannsóknasjóða sem standa fræðifólki til boða til að fjármagna rannsóknir virðist ljóst að skilningur alþingisfólks á sjálfbærni og mikilvægi rannsókna á ferðmálum er afar takmarkaður. Ferðaþjónustulandið Ísland stendur frammi fyrir margvíslegum og flóknum áskorunum til framtíðar. Þar gegnir öflugt rannsóknarstarf, hvort heldur sem snýr að grunnrannsóknum eða verkefnamiðuðum, lykilhlutverki sem forsenda upplýstra ákvarðana og stefnumótunar í uppbyggingu og stjórnun ferðaþjónustu sem og til nýsköpunar og aukinnar framlegðar í rekstri. Aðgengi að fjármagni til rannsókna og markviss uppbygging rannsóknainnviða er grunnforsenda þekkingarsköpunar en ljóst er, á nýsamþykktum fjárlögum, að framlög hins opinbera eru hvorki í samræmi við vægi greinarinnar í hagkerfinu né áhrifa ferðaþjónustu á samfélag og náttúru. Við skorum á þá ríkisstjórn sem nú er að taka við völdum að fylgja stefnu þeirri sem Alþingi hefur samþykkt og gera bragarbót á fjármögnun rannsókna, svo rannsakendur geti lagt sitt á vogarskálarnar í þekkingarsköpun og velsæld fyrir íslenska ferðaþjónustu. Höfundar hafa öll stundað rannsóknir á ferðamálum um árabil. Gunnar Þór Jóhannesson, prófessor í ferðamálafræði við Háskóla Íslands. Guðrún Þóra Gunnarsdóttir, forstöðumaður Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Magnús Haukur Ásgeirsson, aðjúnkt í ferðamálafræði við Háskóla Íslands. Edward H. Huijbens, prófessor í menningarlandfræði við Wageningen háskóla, Hollandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ferðamennska á Íslandi Fjárlagafrumvarp 2025 Mest lesið Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Fyrir um það bil 15 árum, vorið 2010, vakti birting á tölum um rannsóknarfé ferðaþjónustunnar nokkra athygli. Í ljós kom að ferðaþjónusta fékk 0,5% af heildarfjármagni sem ríkið varði til rannsóknarstarfs helstu atvinnuvega á árinu 2007. Ljóst var að rannsóknarþörf sjávarútvegs og landbúnaðar, iðnaðar og orkugeirans var viðurkennd en framlag til rannsókna í þessum greinum var um 12,6 milljarðar árið 2007 sem eru tæpir 30 milljarðar á núvirði. Sama ár voru lagðar tæpar 70 milljónir til rannsókna í ferðaþjónustu sem samsvara um 165 milljónum í dag. Síðan 2010 hefur ferðaþjónusta sprungið út og koma nú um ferfalt fleiri ferðamenn til landsins en þá. Ferðaþjónusta hefur mikil áhrif á umhverfi, samfélag og hagkerfi, jákvæð og neikvæð. Hún er sem dæmi mannaflsfrekasta atvinnugrein landsins og stendur fyrir tæpum 9% af vergri þjóðarframleiðslu. Í ljósi þessarar margföldunar í gestakomum og hraða vaxtar greinarinnar mætti ætla að bætt hafi verið úr þessu mikla misræmi framlaga til rannsókna til grunnatvinnuvega þjóðarinnar á síðustu 14 árum. En það er ekki svo. Fjárframlög til rannsókna á sviði ferðamála eru hverfandi samanborið við til að mynda sjávarútveg og landbúnað eða um það bil 300 milljónir sem eru fyrst og fremst bundin tilteknum verkefnum. Þar með talið er framlag ríkisins til Rannsóknamiðstöðvar ferðamála, rannsóknaáætlunar Ferðamálastofu og rannsókna í háskólum. Ítrekað hefur verið kallað eftir auknu fjármagni til eflingar rannsókna á sviði ferðamála og rannsóknarinnviða. Til að mynda skoraði stjórn Rannsóknamiðstöðvar ferðamála (RMF) á stjórnvöld árið 2020 að efla rannsóknir á sviði ferðamála til að tryggja mætti sjálfbæra nýtingu þeirra viðkvæmu auðlinda sem ferðaþjónusta byggir á og auka verðmætasköpun í greininni. Í vinnu við Ferðamálastefnu og aðgerðaáætlun til 2030 var einnig skýrt ákall eftir auknum rannsóknum og markvissri gagnasöfnun af hálfu ólíkra hagsmunaaðila. Ný skýrsla OECD um ferðaþjónustu styður þessa áherslu en í henni er mikilvægi upplýstrar ákvörðunartöku á sviði ferðaþjónustu skýrt ítrekuð og hún sögð forsenda aukinnar sjálfbærni greinarinnar. Það þýðir með öðrum orðum að ef við, sem þjóð, ætlum að stýra vexti og móta uppbyggingu greinarinnar þannig að hún skili velsæld til samfélaga í víðtækum skilningi er fjárfesting í rannsóknum ekki bara skynsöm heldur nauðsynleg. Í ljósi þess að sjálfbær þróun ferðaþjónustu er leiðarljós téðrar Ferðamálastefnu til 2030 sem samþykkt var á Alþingi í júní sl. er afar ánægjulegt að samkvæmt henni skal stefnt að framlag til rannsókna á ferðamálum verði 1% af virðisauka greinarinnar sem myndi þýða um 3 milljarða hækkun á fjárframlögum til rannsókna í ferðamálum. Áætlunin gerir ráð fyrir að auknar fjárveitingar til rannsókna verði nýttar til að styðja við verkefni sem miða að því að bæta upplifun ferðamanna, vernda náttúru og auka verðmætasköpun og efla samkeppnishæfni. Það er mikilvægt að hafa í huga að þegar talað er um meiri rannsóknir er átt við grunnrannsóknir jafnt sem verkefnamiðaðar rannsóknir. Grunnrannsóknir eru fyrst og fremst framkvæmdar til að afla nýrrar þekkingar, án skírskotunar í sértæk verkefni. Þær veita nauðsynlegan grunn fyrir ólíka aðila greinarinnar og auka skilning á því margbrotna fyrirbæri sem ferðaþjónusta og ferðamennska er. Verkefnamiðaðar rannsóknir snúa frekar að því að leysa ákveðin og sértæk vandamál m.a. til að halda utan um tölfræði sem snýr að fjölda eða eyðslu ferðamanna, vakta áhrif ferðamennsku á umhverfi og náttúru eða vinna að því að auka gæði og fagmennsku í greininni svo dæmi séu tekin. Nýlega samþykkt fjárlög gefa ekki tilefni til bjarstýni um að þetta markmið náist í náinni framtíð. Framlög til rannsókna í ferðamálum standa í stað og þegar við bætist niðurskurður til helstu rannsóknasjóða sem standa fræðifólki til boða til að fjármagna rannsóknir virðist ljóst að skilningur alþingisfólks á sjálfbærni og mikilvægi rannsókna á ferðmálum er afar takmarkaður. Ferðaþjónustulandið Ísland stendur frammi fyrir margvíslegum og flóknum áskorunum til framtíðar. Þar gegnir öflugt rannsóknarstarf, hvort heldur sem snýr að grunnrannsóknum eða verkefnamiðuðum, lykilhlutverki sem forsenda upplýstra ákvarðana og stefnumótunar í uppbyggingu og stjórnun ferðaþjónustu sem og til nýsköpunar og aukinnar framlegðar í rekstri. Aðgengi að fjármagni til rannsókna og markviss uppbygging rannsóknainnviða er grunnforsenda þekkingarsköpunar en ljóst er, á nýsamþykktum fjárlögum, að framlög hins opinbera eru hvorki í samræmi við vægi greinarinnar í hagkerfinu né áhrifa ferðaþjónustu á samfélag og náttúru. Við skorum á þá ríkisstjórn sem nú er að taka við völdum að fylgja stefnu þeirri sem Alþingi hefur samþykkt og gera bragarbót á fjármögnun rannsókna, svo rannsakendur geti lagt sitt á vogarskálarnar í þekkingarsköpun og velsæld fyrir íslenska ferðaþjónustu. Höfundar hafa öll stundað rannsóknir á ferðamálum um árabil. Gunnar Þór Jóhannesson, prófessor í ferðamálafræði við Háskóla Íslands. Guðrún Þóra Gunnarsdóttir, forstöðumaður Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Magnús Haukur Ásgeirsson, aðjúnkt í ferðamálafræði við Háskóla Íslands. Edward H. Huijbens, prófessor í menningarlandfræði við Wageningen háskóla, Hollandi.
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun