Fjölmiðlanefnd í stað Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar Ásdís Bergþórsdóttir skrifar 7. janúar 2025 11:03 Til er stofnun sem heitir Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin og er stofnun innan Sameinuðu þjóðanna. Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin sér m.a. um læknisfræðilegt greiningarkerfi (ICD) sem heilbrigðisstarfsmönnum hér á landi ber lagaleg skylda til að nota. Ef taka þarf upp nýjar læknisfræðilegar greiningar fer fram vinna hjá Alþjóðheilbrigðismálastofnuninni sem skilgreinir þá nýja sjúkdómsgreiningu. Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin ákvað á sínum tíma að taka ekki upp skjáfíkn eða aðrar slíkar fíknir, nema Gaming Disorder, tölvuleikjaröskun. Vinnan var alþjóðleg og tók mörg ár. Eftir að hafa hlustað á röksemdir starfsmanns Fjölmiðlanefndar sem er með B.A. próf í fjölmiðlafræði þá kvað hann Alþjóðaheilbrigðismálastofnunina svo í kútinn að við verðum verulega að efast um getu Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar til að vinna að heilbrigðismálum. Starfsmaður Fjölmiðlanefndar sagði: „Þetta [skjáfíkn] er svo sem ekki á lista yfir fíknir. En svo er spurningin: Erum við ekki farin að upplifa þetta dálítið sem skjáfíkn? Og ef við hlustum svolítið á innsæið þá held ég að við séum alveg farin að sjá ansi mörg merki um það.“ (1) „Og þegar við erum að tala um skjáfíkn, fíknin sem er ekki á lista yfir fíknir og það má aldrei segja þetta. Nú við ætlum að tala um fílinn í herberginu sem má ekki kalla fíl.“ (2) Greiningarkerfi Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar er bara listi! Eftir allt mitt sálfræðinám kemur í ljós að þetta læknisfræðilega greiningarkerfi sem á að ná yfir alla sjúkdóma er ómerkilegur listi sem byggir ekki á innsæi almennings. Eftir þessi ummæli stórefast ég um að við eigum að treysta lengur á Alþjóðaheilbrigðismálastofnunina um læknisfræðilegar greiningar. Mín tillaga er því: Úr því að einn starfsmaður Fjölmiðlanefndar getur leyst af fjölda manna með heilbrigðismenntun sem tóku þátt í margra ára vinnu af hverju látum við ekki Fjölmiðlanefnd taka yfir starfsemi Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar og laga þennan ICD-lista? Segjum okkur bara úr Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni, hættum við þetta greiningarkerfi – ég meina lista – og látum Fjölmiðlanefnd um að skilgreina hvað eru sjúkdómar. Þá spörum við okkur fjárútlát til Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar. Með tíð og tíma gætum við svo ráðið fólk útskrifað í fjölmiðlafræði sem lækna, hjúkrunarfræðinga, sálfræðinga og aðra heilbrigðisstarfsmenn. Þetta myndi stórspara fé því menntun heilbrigðisstarfmanna er dýr. Ég vil líka benda á að ýmsar læknisfræðilegar skoðanir (t.d. krabbameinsskimun, ristilspeglun, heilaskönnun) mætti leysa af með innsæi því innsæi kostar ekki neitt. Það er sem betur fer mikil sátt í samfélaginu um frammistöðu Fjölmiðlanefndar. Fjölmiðlanefnd gefur alltaf skýrar og greinargóðar upplýsingar eins og að skjáfíkn sé bara víst fíknisjúkdómur. Þetta er til fyrirmyndar því það er alltaf best – eins og Fjölmiðlanefnd veit – að hafa ein skýr sönn skilaboð í fjölmiðlum. Vandinn hefst þegar almenningur fær mörg sjónarmið og þarf að taka afstöðu. Þess vegna erum við svo þakklát að Fjölmiðlanefnd hafi tekið rétta afstöðu og sleppt okkur við mismunandi sjónarhorn í þessum skjánotkunarmálum. Mikið væri nú gott ef nefndin gæti afgreitt stjórnmálin á sama hátt og leiðbeint okkur um hvað er rétt þar. En sama hvað því líður þá verð ég að leggja til að öll heilbrigðisfræðsla, heilbrigðisaðvaranir og álíka verði sett á ábyrgð Fjölmiðlanefndar. Stjórnmálin mega bíða aðeins. Lýðheilsuhlutverk fjölmiðlanefndar er hins vegar óumdeilt og í það þarf engan menntaðan í lýðheilsu eða heilbrigðismálum til að sjá um það, aðeins fólk sem flytur hina einu réttu skoðun. Ég, eins og almenningur, styð rétta fræðslu til almennings um heilbrigðismál, byggða á innsæi! Enginn heilbrigður maður getur viljað fræðslu um fíknisjúkdóma eða aðra sjúkdóma út frá sjónarmiðum Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar. Landlæknisembættið eða einhver önnur stofnun gæti svo skutlað inn á vefinn hjá sér leiðbeiningum um foreldrastillingar á helstu öppum og forritum sem börn nota á íslensku. Það vantar einfaldar, skýrar leiðbeiningar á íslensku fyrir foreldra sem eru ekki vel tæknilæsir á ensku og það er alveg skiljanlegt að Fjölmiðlanefnd sé of upptekin í heilbrigðismálunum til að standa í svoleiðis. Að lokum vil ég þakka Fjölmiðlanefnd fyrir að koma með skýrar og vandaðar skilgreiningar á því hvernig á að skilgreina sjúkdóma og rjúfa þar með einokun heilbrigðisstarfsmanna á því að skilgreina sjúkdóma. Ég vona að nefndin leggi niður krabbamein á næstunni og striki það af þessum lista. Mér leiðist sá sjúkdómur mikið. Þetta er C00-C97 á listanum sem er núna í gildi á Íslandi ef þið munið það ekki úr námi ykkar! P.S. Því miður er þetta ekki sparnaðartillaga fyrir ríkisstjórnina heldur háð. 1 https://www.ruv.is/utvarp/spila/siddegisutvarpid/23825/7h2is1 á c. 14:50 mínútu 2 https://www.youtube.com/watch?v=95r1yVrzge8 á c. 11:00 mínútu Höfundur er algerlega innsæislaus sálfræðingur og það er ekki háð. Hún mun fljótlega birta grein um þær grunnspurningar sem skjáfíknisinnar hafa ekki svarað í gegnum árin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Fjölmiðlar Mest lesið Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Bullandi hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Villa um fyrir bæjarbúum Vilhjálmur Árnason Skoðun Skoðun Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Villa um fyrir bæjarbúum Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Bullandi hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm skrifar Skoðun Vaxtastefna Seðlabankans – á kostnað launafólks Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson skrifar Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit við Ísland? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir skrifar Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson skrifar Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson skrifar Sjá meira
Til er stofnun sem heitir Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin og er stofnun innan Sameinuðu þjóðanna. Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin sér m.a. um læknisfræðilegt greiningarkerfi (ICD) sem heilbrigðisstarfsmönnum hér á landi ber lagaleg skylda til að nota. Ef taka þarf upp nýjar læknisfræðilegar greiningar fer fram vinna hjá Alþjóðheilbrigðismálastofnuninni sem skilgreinir þá nýja sjúkdómsgreiningu. Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin ákvað á sínum tíma að taka ekki upp skjáfíkn eða aðrar slíkar fíknir, nema Gaming Disorder, tölvuleikjaröskun. Vinnan var alþjóðleg og tók mörg ár. Eftir að hafa hlustað á röksemdir starfsmanns Fjölmiðlanefndar sem er með B.A. próf í fjölmiðlafræði þá kvað hann Alþjóðaheilbrigðismálastofnunina svo í kútinn að við verðum verulega að efast um getu Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar til að vinna að heilbrigðismálum. Starfsmaður Fjölmiðlanefndar sagði: „Þetta [skjáfíkn] er svo sem ekki á lista yfir fíknir. En svo er spurningin: Erum við ekki farin að upplifa þetta dálítið sem skjáfíkn? Og ef við hlustum svolítið á innsæið þá held ég að við séum alveg farin að sjá ansi mörg merki um það.“ (1) „Og þegar við erum að tala um skjáfíkn, fíknin sem er ekki á lista yfir fíknir og það má aldrei segja þetta. Nú við ætlum að tala um fílinn í herberginu sem má ekki kalla fíl.“ (2) Greiningarkerfi Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar er bara listi! Eftir allt mitt sálfræðinám kemur í ljós að þetta læknisfræðilega greiningarkerfi sem á að ná yfir alla sjúkdóma er ómerkilegur listi sem byggir ekki á innsæi almennings. Eftir þessi ummæli stórefast ég um að við eigum að treysta lengur á Alþjóðaheilbrigðismálastofnunina um læknisfræðilegar greiningar. Mín tillaga er því: Úr því að einn starfsmaður Fjölmiðlanefndar getur leyst af fjölda manna með heilbrigðismenntun sem tóku þátt í margra ára vinnu af hverju látum við ekki Fjölmiðlanefnd taka yfir starfsemi Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar og laga þennan ICD-lista? Segjum okkur bara úr Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni, hættum við þetta greiningarkerfi – ég meina lista – og látum Fjölmiðlanefnd um að skilgreina hvað eru sjúkdómar. Þá spörum við okkur fjárútlát til Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar. Með tíð og tíma gætum við svo ráðið fólk útskrifað í fjölmiðlafræði sem lækna, hjúkrunarfræðinga, sálfræðinga og aðra heilbrigðisstarfsmenn. Þetta myndi stórspara fé því menntun heilbrigðisstarfmanna er dýr. Ég vil líka benda á að ýmsar læknisfræðilegar skoðanir (t.d. krabbameinsskimun, ristilspeglun, heilaskönnun) mætti leysa af með innsæi því innsæi kostar ekki neitt. Það er sem betur fer mikil sátt í samfélaginu um frammistöðu Fjölmiðlanefndar. Fjölmiðlanefnd gefur alltaf skýrar og greinargóðar upplýsingar eins og að skjáfíkn sé bara víst fíknisjúkdómur. Þetta er til fyrirmyndar því það er alltaf best – eins og Fjölmiðlanefnd veit – að hafa ein skýr sönn skilaboð í fjölmiðlum. Vandinn hefst þegar almenningur fær mörg sjónarmið og þarf að taka afstöðu. Þess vegna erum við svo þakklát að Fjölmiðlanefnd hafi tekið rétta afstöðu og sleppt okkur við mismunandi sjónarhorn í þessum skjánotkunarmálum. Mikið væri nú gott ef nefndin gæti afgreitt stjórnmálin á sama hátt og leiðbeint okkur um hvað er rétt þar. En sama hvað því líður þá verð ég að leggja til að öll heilbrigðisfræðsla, heilbrigðisaðvaranir og álíka verði sett á ábyrgð Fjölmiðlanefndar. Stjórnmálin mega bíða aðeins. Lýðheilsuhlutverk fjölmiðlanefndar er hins vegar óumdeilt og í það þarf engan menntaðan í lýðheilsu eða heilbrigðismálum til að sjá um það, aðeins fólk sem flytur hina einu réttu skoðun. Ég, eins og almenningur, styð rétta fræðslu til almennings um heilbrigðismál, byggða á innsæi! Enginn heilbrigður maður getur viljað fræðslu um fíknisjúkdóma eða aðra sjúkdóma út frá sjónarmiðum Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar. Landlæknisembættið eða einhver önnur stofnun gæti svo skutlað inn á vefinn hjá sér leiðbeiningum um foreldrastillingar á helstu öppum og forritum sem börn nota á íslensku. Það vantar einfaldar, skýrar leiðbeiningar á íslensku fyrir foreldra sem eru ekki vel tæknilæsir á ensku og það er alveg skiljanlegt að Fjölmiðlanefnd sé of upptekin í heilbrigðismálunum til að standa í svoleiðis. Að lokum vil ég þakka Fjölmiðlanefnd fyrir að koma með skýrar og vandaðar skilgreiningar á því hvernig á að skilgreina sjúkdóma og rjúfa þar með einokun heilbrigðisstarfsmanna á því að skilgreina sjúkdóma. Ég vona að nefndin leggi niður krabbamein á næstunni og striki það af þessum lista. Mér leiðist sá sjúkdómur mikið. Þetta er C00-C97 á listanum sem er núna í gildi á Íslandi ef þið munið það ekki úr námi ykkar! P.S. Því miður er þetta ekki sparnaðartillaga fyrir ríkisstjórnina heldur háð. 1 https://www.ruv.is/utvarp/spila/siddegisutvarpid/23825/7h2is1 á c. 14:50 mínútu 2 https://www.youtube.com/watch?v=95r1yVrzge8 á c. 11:00 mínútu Höfundur er algerlega innsæislaus sálfræðingur og það er ekki háð. Hún mun fljótlega birta grein um þær grunnspurningar sem skjáfíknisinnar hafa ekki svarað í gegnum árin.
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson skrifar
Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar
Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar
Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar
Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar
Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar