Bæjarandinn skiptir máli! Sigríður Sigmarsdóttir skrifar 14. maí 2014 13:37 Að búa á Seltjarnarnesi er dásamlegt. Við búum við þau forréttindi að náttúran er rétt við útidyrnar hjá okkur með öllum þeim kostum og göllum. Kostirnir eru fleiri en gallarnir og hef ég tamið mér jákvæðni í umræðunni um rokið á Seltjarnarnesi og svara ætíð þeim sem vilja heyra að „hér sé engin svifryksmengun og lognið ferðist hratt yfir á Nesinu“ (að baki þessarar fullyrðingar eru engar vísindalegar rannsóknir). Fleiri kostir fylgja því að búa á Seltjarnarnesi en það er nándin og samheldni bæjarbúa og vilji fólks til að bæta samfélagið og ekki síst bæjarandann. Ég fékk að kynnast þessum ótrúlega krafti sem býr í Seltirningum síðastliðið sumar þegar góður nágranni bað mig um að koma að skipulagi „gamla Stuðmannaballsins“. Það var auðsótt mál enda undirrituð ávallt til í skemmtilegt partý. Undirbúningshópurinn var blanda af öflugum bæjarbúum sem langaði að endurvekja partýstemmninguna á Nesinu og eru í dag orðnir hluti af mínum dásamlega vina og nágrannahóp. Undirbúningur gekk vonum framar og í undirbúningsferlinu komu upp margar skemmtilegar og á stundum fráleitar hugmyndir en allar gengu þær út á samvinnu bæjarbúa og félaga í bænum til að reisa við þennan vinsæla viðburð sem á árum áður dró að fólk allsstaðar af höfuðborgarsvæðinu.Bæjarandinn efldur Á sama tíma var verið að skipuleggja opnun á listasýningu Haraldar Sigmundssonar og fannst okkur frábært að tengja bæjarbúa saman með einhvers konar bæjarhátíð líkt og gert er víða annars staðar á landinu. Við leituðum til bæjaryfirvalda sem tóku þessum hugmyndum opnum örmum og greiddu götu okkar sem best þau gátu. Útkoman varð hin skemmtilegasta bæjarhátíð þar sem fléttað var saman menningu, íþróttum og skemmtun fyrir alla bæjarbúa. Bæjarbúar skreyttu götur í ákveðnum litum og var magnað að sjá hversu vel allir tóku þessum viðburði og hversu metnaðarfullir Seltirningar eru þegar kemur að því að prýða bæinn. Íþróttafélagið Grótta hélt sinn árlega íþróttadag þar sem saman komu iðkendur, þjálfarar og foreldrar og kepptu í ýmsum greinum. Ekki má nú gleyma sundlaugarpartýinu sem við héldum í fyrsta sinn með Zumba og vatnaboltum. Og fyrir þá sem vildu slaka á var boðið upp á lifandi tónlist. Þessi helgi samanstóð af viðburðum sem tengdu saman kynslóðir og nágranna. Og á Seltjarnarnesi blésu vindar gleði, eftirvæntingar og kátínu milli manna. Með þessu samstillta átaki tókst bæjarbúum að efla bæjarandann og gera sér glaðan dag. En hvernig tengist upphaf greinar minnar tali um partý? Jú það var brjálað veður þessa helgi. Við héldum sundlaugarpartý í nístandi norðangarra. Það var svo kalt að Zumba var dansað með húfu og vatnið flaut upp að hálsi. Umsjónarmenn Vatnabolta mættu í kuldagalla og þurftu í fyrsta skipti að festa band í boltana svo þeir fykju ekki í burtu. Bæjarbúar skreyttu göturnar í hífandi roki og rigningu svo að hætta var á útkalli hjá björgunarsveitinni. Ekki til að bjarga skreytingum heldur fólki sem klifraði í stigum og gerði sitt besta til að hengja upp borða, skraut og lýsingu. Nágrannar sameinuðust í hugmyndavinnu, skreytingainnkaupum -- og urðu til skemmtilegar hugmyndir fyrir komandi bæjarhátíðir. Ó já, það var strax farið að tala um hvernig skreytingum yrði háttað á næsta ári, hvort sundlaugarpartý væri ekki örugglega komið til að vera og hverju mætti bæta við dagskrána. Það gladdi okkar litlu hjörtu að sjá forvitna Seltirninga ganga um göturnar í hífandi roki og rigningu til að skoða skreytingar nágrannanna og jafnvel stoppa til að spjalla við fólk sem áður þekktist lítið eða ekkert. Á fundi með Ásgerði Halldórsdóttur bæjarstjóra viku seinna var ákveðið að bæjarhátíðin fengi fastan sess því bærinn hefði á vissan hátt verið vakinn af værum svefni og bæjarbúa þyrsti í meira.Mikil ánægja með búsetuskilyrði Þessi samheldni er eitt sterkasta einkenni bæjarbúa. Ekki þarf að leita lengra en nokkur ár aftur í tímann þegar fílefldar konur tóku sig til og endurvöktu Þorrablót Gróttu með þvílíkum krafti að annað eins hefur ekki sést. Aðsóknin eykst ár frá ári og nú er stóra spurningin: Hvenær verður farið með blótið inn í Íþróttahús aftur? Samheldnin er eitt mikilvægasta einkenni foreldrastarfs á Seltjarnarnesi. Sést það vel á íþróttamótum. Á stundum er spurning hvort börnin eða foreldrar skemmti sér betur. Ef hjálpar er þörf eru foreldrar boðnir og búnir til að létta undir með öðrum foreldrum því allir vita að greiðinn verður endurgoldin. Ef þú vilt láta að þér kveða þá er þér tekið opnum örmum í hverju því starfi sem þú hefur áhuga á. Þetta er samfélag sem ég vil vera hluti af. Samfélag sem vill taka höndum saman um að gera bæinn betri, virkari og síðast en ekki síst skemmtilegri. Samkvæmt árlegri þjónustukönnun Capacent eru 92% íbúa ánægðir með búsetuskilyrðin á Seltjarnarnesi og bærinn er með hæstu einkunn allra sveitarfélaga í könnuninni eða 4,5 af 5 mögulegum. Ég er stolt af því að búa í samfélagi með þessa einkunn og hvet alla Seltirninga til að láta rödd sína heyrast og nýta kosningarétt sinn 31. maí næstkomandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Að búa á Seltjarnarnesi er dásamlegt. Við búum við þau forréttindi að náttúran er rétt við útidyrnar hjá okkur með öllum þeim kostum og göllum. Kostirnir eru fleiri en gallarnir og hef ég tamið mér jákvæðni í umræðunni um rokið á Seltjarnarnesi og svara ætíð þeim sem vilja heyra að „hér sé engin svifryksmengun og lognið ferðist hratt yfir á Nesinu“ (að baki þessarar fullyrðingar eru engar vísindalegar rannsóknir). Fleiri kostir fylgja því að búa á Seltjarnarnesi en það er nándin og samheldni bæjarbúa og vilji fólks til að bæta samfélagið og ekki síst bæjarandann. Ég fékk að kynnast þessum ótrúlega krafti sem býr í Seltirningum síðastliðið sumar þegar góður nágranni bað mig um að koma að skipulagi „gamla Stuðmannaballsins“. Það var auðsótt mál enda undirrituð ávallt til í skemmtilegt partý. Undirbúningshópurinn var blanda af öflugum bæjarbúum sem langaði að endurvekja partýstemmninguna á Nesinu og eru í dag orðnir hluti af mínum dásamlega vina og nágrannahóp. Undirbúningur gekk vonum framar og í undirbúningsferlinu komu upp margar skemmtilegar og á stundum fráleitar hugmyndir en allar gengu þær út á samvinnu bæjarbúa og félaga í bænum til að reisa við þennan vinsæla viðburð sem á árum áður dró að fólk allsstaðar af höfuðborgarsvæðinu.Bæjarandinn efldur Á sama tíma var verið að skipuleggja opnun á listasýningu Haraldar Sigmundssonar og fannst okkur frábært að tengja bæjarbúa saman með einhvers konar bæjarhátíð líkt og gert er víða annars staðar á landinu. Við leituðum til bæjaryfirvalda sem tóku þessum hugmyndum opnum örmum og greiddu götu okkar sem best þau gátu. Útkoman varð hin skemmtilegasta bæjarhátíð þar sem fléttað var saman menningu, íþróttum og skemmtun fyrir alla bæjarbúa. Bæjarbúar skreyttu götur í ákveðnum litum og var magnað að sjá hversu vel allir tóku þessum viðburði og hversu metnaðarfullir Seltirningar eru þegar kemur að því að prýða bæinn. Íþróttafélagið Grótta hélt sinn árlega íþróttadag þar sem saman komu iðkendur, þjálfarar og foreldrar og kepptu í ýmsum greinum. Ekki má nú gleyma sundlaugarpartýinu sem við héldum í fyrsta sinn með Zumba og vatnaboltum. Og fyrir þá sem vildu slaka á var boðið upp á lifandi tónlist. Þessi helgi samanstóð af viðburðum sem tengdu saman kynslóðir og nágranna. Og á Seltjarnarnesi blésu vindar gleði, eftirvæntingar og kátínu milli manna. Með þessu samstillta átaki tókst bæjarbúum að efla bæjarandann og gera sér glaðan dag. En hvernig tengist upphaf greinar minnar tali um partý? Jú það var brjálað veður þessa helgi. Við héldum sundlaugarpartý í nístandi norðangarra. Það var svo kalt að Zumba var dansað með húfu og vatnið flaut upp að hálsi. Umsjónarmenn Vatnabolta mættu í kuldagalla og þurftu í fyrsta skipti að festa band í boltana svo þeir fykju ekki í burtu. Bæjarbúar skreyttu göturnar í hífandi roki og rigningu svo að hætta var á útkalli hjá björgunarsveitinni. Ekki til að bjarga skreytingum heldur fólki sem klifraði í stigum og gerði sitt besta til að hengja upp borða, skraut og lýsingu. Nágrannar sameinuðust í hugmyndavinnu, skreytingainnkaupum -- og urðu til skemmtilegar hugmyndir fyrir komandi bæjarhátíðir. Ó já, það var strax farið að tala um hvernig skreytingum yrði háttað á næsta ári, hvort sundlaugarpartý væri ekki örugglega komið til að vera og hverju mætti bæta við dagskrána. Það gladdi okkar litlu hjörtu að sjá forvitna Seltirninga ganga um göturnar í hífandi roki og rigningu til að skoða skreytingar nágrannanna og jafnvel stoppa til að spjalla við fólk sem áður þekktist lítið eða ekkert. Á fundi með Ásgerði Halldórsdóttur bæjarstjóra viku seinna var ákveðið að bæjarhátíðin fengi fastan sess því bærinn hefði á vissan hátt verið vakinn af værum svefni og bæjarbúa þyrsti í meira.Mikil ánægja með búsetuskilyrði Þessi samheldni er eitt sterkasta einkenni bæjarbúa. Ekki þarf að leita lengra en nokkur ár aftur í tímann þegar fílefldar konur tóku sig til og endurvöktu Þorrablót Gróttu með þvílíkum krafti að annað eins hefur ekki sést. Aðsóknin eykst ár frá ári og nú er stóra spurningin: Hvenær verður farið með blótið inn í Íþróttahús aftur? Samheldnin er eitt mikilvægasta einkenni foreldrastarfs á Seltjarnarnesi. Sést það vel á íþróttamótum. Á stundum er spurning hvort börnin eða foreldrar skemmti sér betur. Ef hjálpar er þörf eru foreldrar boðnir og búnir til að létta undir með öðrum foreldrum því allir vita að greiðinn verður endurgoldin. Ef þú vilt láta að þér kveða þá er þér tekið opnum örmum í hverju því starfi sem þú hefur áhuga á. Þetta er samfélag sem ég vil vera hluti af. Samfélag sem vill taka höndum saman um að gera bæinn betri, virkari og síðast en ekki síst skemmtilegri. Samkvæmt árlegri þjónustukönnun Capacent eru 92% íbúa ánægðir með búsetuskilyrðin á Seltjarnarnesi og bærinn er með hæstu einkunn allra sveitarfélaga í könnuninni eða 4,5 af 5 mögulegum. Ég er stolt af því að búa í samfélagi með þessa einkunn og hvet alla Seltirninga til að láta rödd sína heyrast og nýta kosningarétt sinn 31. maí næstkomandi.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun