Menning

Undiralda þegar að er gáð

Gunnþóra Gunnarsdóttir skrifar
"Þegar ég vinn að minni list þá nota ég bara filmu, það kemur ekkert annað til greina.  Ég er samt ekkert á móti stafrænu tækninni í myndatökum. Þetta er bara svipað og þegar listmálarar velja sína pensla,“ segir Friðgeir.
"Þegar ég vinn að minni list þá nota ég bara filmu, það kemur ekkert annað til greina. Ég er samt ekkert á móti stafrænu tækninni í myndatökum. Þetta er bara svipað og þegar listmálarar velja sína pensla,“ segir Friðgeir. Mynd/Magnús Helgason
Sýningin er nokkurs konar samtal milli tveggja staða, Suðurríkja Bandaríkjanna og Íslands og stemninguna sem ég upplifði þar. Þetta eru þeir tveir staðir sem eru mér kærastir,“ segir Friðgeir Helgason ljósmyndari um ljósmyndasýninguna Stemningu sem hann opnar í Listasafninu á Akureyri, Ketilhúsi klukkan 15 í dag.

„Myndirnar voru teknar á árunum 2008-2013 þegar ég þvældist um þessi svæði. Sumir mundu segja: Hva, Louisiana og Ísland eiga ekkert sameiginlegt en þeir eiga mig sameiginlegan því ég ólst upp á Íslandi og bjó í sextán ár í New Orleans.“

Landslagið er býsna ólíkt sem myndirnar birta.



„Louisiana er flatt eins og pönnukaka, þar er ekki einu sinni Himmel­bjerg, heldur mikið fenjasvæði sem er á hraðri leið að sökkva í sjóinn. Bara að hverfa. Olíufélögin eru búin að grafa svo mikið af skurðum þarna og eyðileggja heilu svæðin,“ segir Friðgeir.

„Sýningin er smá ádeila á hvernig maðurinn fer með náttúruna og hins vegar hversu hjálparlaus við erum gagnvart henni því í raun og veru höfum við enga stjórn á henni. Þarna eru nokkrar myndir af eldfjöllum á Íslandi, meðal annars af Eyjafjallajökulsgosinu. Samt er þetta ekki áróður sem er í andlitinu á fólki heldur undiralda þegar að er gáð.“

Sjálfur er Friðgeir úr Vestmanneyjum og byrjaði eiginlega ævi sína á að lenda í stórum náttúruhamförum. „Ég flutti frá Eyjum gosnóttina 23. janúar 1973 í Breiðholtið. Fyrsta ljósmyndasýning mín var Breiðholtssýning sem var á Listahátíð Reykjavíkur 2010 og mynd eftir mig var valin einkennismynd hátíðarinnar það árið. Afi minn með haglarann úti á svölum.“





Ein myndanna á sýningunni: Hekla. Mynd/Friðgeir Helgason
Myndirnar á Stemningu voru allar teknar á Kodakfilmu og Friðgeir prentaði þær í stækkara upp á gamla mátann.

„Það jafnast fátt á við að keyra stefnulaust um þjóðvegi með gamla góða Pent­axinn og slatta af filmum í skottinu. Stoppa í vegasjoppum, fá sér í gogginn og spjalla við innfædda,“ segir hann.

Friðgeir hefur búið í Bandaríkjunum í þrátíu ár og er á förum heim til LA eftir að hafa verið yfirkokkur á Hótel Flatey í sumar. „Besta leiðin til að vera ekki sveltandi listamaður er að vera kokkur líka,“ segir hann sposkur.

Tvær sýningar verða opnaðar í Listasafninu á Akureyri, Ketilhúsi, klukkan þrjú í dag, auk Stemningar er það Jafnvægi – Úr jafnvægi eftir myndlistarkonuna Rúrí.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×