Að etja saman yngri og eldri borgurum Egill Þór Jónsson skrifar 18. apríl 2018 06:18 Síðastliðinn laugardag voru kosningaloforð Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík kynnt fyrir fullu húsi. Til stendur að efna þau strax á næsta kjörtímabili, líkt og fram kom í máli Eyþórs Arnalds, borgarstjóraefnis flokksins. Flest loforðanna eru sjálfsögð, t.d. að börn hafi leikskólapláss við 18 mánaða aldur, að koma í veg fyrir að svifryksmengun fari yfir heilsuverndarmörk, auka skilvirkni í stjórnkerfi og samgöngum, byggja íbúðir til að anna eftirspurn á markaði og fella niður fasteignaskatt á íbúa borgarinnar, 70 ára og eldri. Eins undarlega og það kann að hljóma, þá hefur ekki tekist vel til í neinum af þessum málaflokkum á undanförnum árum.Þarf eitt að útiloka annað? Það markmið Sjálfstæðisflokksins sem hefur fengið hvað mesta athygli er að lækka álögur á eldri borgara. Flestir hafa lýst yfir ánægju sinni með þetta loforð og eru sammála um að álögur á eldri borgara séu allt of háar, tekjumöguleikar þeirra séu takmarkaðir og að þeir hafi þegar skilað sínu til samfélagsins. Aðgerðin ætti að veita þeim sem kjósa helst að búa lengur heima hjá sér betri möguleika til þess og auka þar af leiðandi valfrelsi og sjálfstæði þeirra í lífinu. Allir ættu að vera sammála um að aukið val á efri árum sé hið besta mál. Helstu röksemdir sem hafa komið fram gegn hugmyndinni eru að eldra fólk í samfélaginu sé eignameira að meðaltali en ungt fólk. Eðli máls samkvæmt stækkar eignasafn með hækkandi aldri hjá flestum þó það sé alls ekki algilt. Aukið réttlæti gagnvart eldri borgurum á þó ekki að koma niður á öðrum hópum samfélagsins. Eitt á ekki að útiloka annað og það er réttlætismál í sjálfu sér að íbúar Reykjavíkur búi við sem allra minnstar álögur. Það er miður að stjórnmálaumræðan sé ekki viturlegri en svo, að tveimur hópum (eða fleiri) sé stillt upp á móti hver öðrum í annarlegum tilgangi, einhverjir myndu kalla slíkt lýðskrum. Hugðarefni og vandamál ungs fólks í borginni eru ekki síður mikilvægt viðfangsefni en að lækka álögur á eldri borgara. Sá vandi er annars eðlis en þeirra sem eldri eru, en þó er aðeins um aðra hlið á sama peningi að ræða. Ungt fólk og tekjulægri einstaklingar í borginni eiga erfitt með að eignast húsnæði á viðráðanlegu verði. Til þess að koma til móts við þarfir þessara hópa þarf að úthluta lóðum á ódýrari stöðum en í miðborg Reykjavíkur og bjóða í auknum mæli upp á litlar og meðalstórar íbúðir.Sameinuð stöndum vér Sjálfstæðisflokkurinn lofar því að 2000 nýjar íbúðir rísi á hverju ári að jafnaði næstu fjögur ár og slá þannig á framboðsvandann sem vinstri meirihlutinn hirti ekki um að leysa. Þar af leiðandi mun fasteignaverð lækka til lengri tíma litið. Með þessum hætti skapast skilyrði fyrir eldri borgara í stærri eignum til að fjárfesta í minni eignum á hagstæðu verði. Með þessu móti losnar um „keðjuna“ og fólk á miðjum aldri með barnahópa geta stækkað við sig. Þá skapast einnig rými fyrir ungt fólk til að fjárfesta í fyrstu eign. Þó skal bent á að of lítið framboð er af litlum og meðalstórum íbúðum og stórátak þarf í byggingu slíkra eigna, líkt og áður sagði. Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík stefna ekki að því að sundra íbúum borgarinnar og stilla þeim upp gegn hver öðrum líkt og forsvarsmenn meirihlutans virðast vilja, heldur vinna að heildstæðum lausnum fyrir alla hópa. Fyrir daufum eyrum meirihlutans hefur Sjálfstæðisflokkurinn ítrekað bent á húsnæðisvandann. Meirihlutinn virðist ekki hafa áhuga á því að bregðast við framboðsvandanum og jafnvel þótt einhverjir bendi á að sett hafi verið met í útgáfu byggingarleyfa, þá hefur fáum tekist að búa í byggingarleyfum. Eftir átta ára óstjórn í húsnæðismálum í borginni er kominn tími á tiltekt og ekkert rennir stoðum undir það að meirihlutinn haldi nú af þeirri braut sem hann hefur verið á undanfarin ár.Höfundur skipar 4. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Egill Þór Jónsson Sveitarstjórnarkosningar Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson Skoðun Óásættanleg málsmeðferð Linda Íris Emilsdóttir,Katrín Oddsdóttir Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson Skoðun Samþjöppunin hefur ekkert að gera með veiðigjöldin Sigurjón Þórðarson Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson Skoðun Orðsins fyllsta merking Eiríkur Kristjánsson Skoðun Ætlar vinstri meirihlutinn að skila auðu? Þórdís Lóa Þórhalldóttir Skoðun Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Skoðun Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Skoðun Pólitískur gúmmítékki Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson skrifar Skoðun Orðsins fyllsta merking Eiríkur Kristjánsson skrifar Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson skrifar Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar vinstri meirihlutinn að skila auðu? Þórdís Lóa Þórhalldóttir skrifar Skoðun Óásættanleg málsmeðferð Linda Íris Emilsdóttir,Katrín Oddsdóttir skrifar Skoðun Fjárfestavernd sem gengur of langt? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Æfðu þig í virkum og uppbyggilegum viðbrögðum Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Samþjöppunin hefur ekkert að gera með veiðigjöldin Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Aðför Vinnueftirlits að hagsmunum slasaðra. Steinar Harðarson skrifar Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Karlar, piltar og strákar Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Eiga ellilífeyrir og örorkubætur að fylgja launavísitölu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Ísland verður að vernda hafið og fiskimiðin frá námuvinnslu á hafsbotni Laura Sólveig Lefort Scheefer,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Belén García Ovide,Huld Hafliðadóttir skrifar Skoðun Nennið þið plís blessaða ríkisstjórn! Derek T. Allen skrifar Skoðun Ertu klár? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Kengúrur eða Þorskar: Hver forritar framtíð Íslands? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir skrifar Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Brimrót og veðragnýr í alþjóðamálum Árni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Forstjórinn stígur fram Örn Pálsson skrifar Skoðun Lífsgæði íbúa Mosfellsbæjar skert Regína Ásvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Síðastliðinn laugardag voru kosningaloforð Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík kynnt fyrir fullu húsi. Til stendur að efna þau strax á næsta kjörtímabili, líkt og fram kom í máli Eyþórs Arnalds, borgarstjóraefnis flokksins. Flest loforðanna eru sjálfsögð, t.d. að börn hafi leikskólapláss við 18 mánaða aldur, að koma í veg fyrir að svifryksmengun fari yfir heilsuverndarmörk, auka skilvirkni í stjórnkerfi og samgöngum, byggja íbúðir til að anna eftirspurn á markaði og fella niður fasteignaskatt á íbúa borgarinnar, 70 ára og eldri. Eins undarlega og það kann að hljóma, þá hefur ekki tekist vel til í neinum af þessum málaflokkum á undanförnum árum.Þarf eitt að útiloka annað? Það markmið Sjálfstæðisflokksins sem hefur fengið hvað mesta athygli er að lækka álögur á eldri borgara. Flestir hafa lýst yfir ánægju sinni með þetta loforð og eru sammála um að álögur á eldri borgara séu allt of háar, tekjumöguleikar þeirra séu takmarkaðir og að þeir hafi þegar skilað sínu til samfélagsins. Aðgerðin ætti að veita þeim sem kjósa helst að búa lengur heima hjá sér betri möguleika til þess og auka þar af leiðandi valfrelsi og sjálfstæði þeirra í lífinu. Allir ættu að vera sammála um að aukið val á efri árum sé hið besta mál. Helstu röksemdir sem hafa komið fram gegn hugmyndinni eru að eldra fólk í samfélaginu sé eignameira að meðaltali en ungt fólk. Eðli máls samkvæmt stækkar eignasafn með hækkandi aldri hjá flestum þó það sé alls ekki algilt. Aukið réttlæti gagnvart eldri borgurum á þó ekki að koma niður á öðrum hópum samfélagsins. Eitt á ekki að útiloka annað og það er réttlætismál í sjálfu sér að íbúar Reykjavíkur búi við sem allra minnstar álögur. Það er miður að stjórnmálaumræðan sé ekki viturlegri en svo, að tveimur hópum (eða fleiri) sé stillt upp á móti hver öðrum í annarlegum tilgangi, einhverjir myndu kalla slíkt lýðskrum. Hugðarefni og vandamál ungs fólks í borginni eru ekki síður mikilvægt viðfangsefni en að lækka álögur á eldri borgara. Sá vandi er annars eðlis en þeirra sem eldri eru, en þó er aðeins um aðra hlið á sama peningi að ræða. Ungt fólk og tekjulægri einstaklingar í borginni eiga erfitt með að eignast húsnæði á viðráðanlegu verði. Til þess að koma til móts við þarfir þessara hópa þarf að úthluta lóðum á ódýrari stöðum en í miðborg Reykjavíkur og bjóða í auknum mæli upp á litlar og meðalstórar íbúðir.Sameinuð stöndum vér Sjálfstæðisflokkurinn lofar því að 2000 nýjar íbúðir rísi á hverju ári að jafnaði næstu fjögur ár og slá þannig á framboðsvandann sem vinstri meirihlutinn hirti ekki um að leysa. Þar af leiðandi mun fasteignaverð lækka til lengri tíma litið. Með þessum hætti skapast skilyrði fyrir eldri borgara í stærri eignum til að fjárfesta í minni eignum á hagstæðu verði. Með þessu móti losnar um „keðjuna“ og fólk á miðjum aldri með barnahópa geta stækkað við sig. Þá skapast einnig rými fyrir ungt fólk til að fjárfesta í fyrstu eign. Þó skal bent á að of lítið framboð er af litlum og meðalstórum íbúðum og stórátak þarf í byggingu slíkra eigna, líkt og áður sagði. Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík stefna ekki að því að sundra íbúum borgarinnar og stilla þeim upp gegn hver öðrum líkt og forsvarsmenn meirihlutans virðast vilja, heldur vinna að heildstæðum lausnum fyrir alla hópa. Fyrir daufum eyrum meirihlutans hefur Sjálfstæðisflokkurinn ítrekað bent á húsnæðisvandann. Meirihlutinn virðist ekki hafa áhuga á því að bregðast við framboðsvandanum og jafnvel þótt einhverjir bendi á að sett hafi verið met í útgáfu byggingarleyfa, þá hefur fáum tekist að búa í byggingarleyfum. Eftir átta ára óstjórn í húsnæðismálum í borginni er kominn tími á tiltekt og ekkert rennir stoðum undir það að meirihlutinn haldi nú af þeirri braut sem hann hefur verið á undanfarin ár.Höfundur skipar 4. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík
Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar
Skoðun Ísland verður að vernda hafið og fiskimiðin frá námuvinnslu á hafsbotni Laura Sólveig Lefort Scheefer,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Belén García Ovide,Huld Hafliðadóttir skrifar
Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir skrifar
Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar