Hugleiðingar grunnskólakennara Elín Halldórsdóttir skrifar 16. mars 2020 09:03 Kæra viðkvæma sál sem lifir á nýjum tímum, kórónu tímum. „Eigum við ekki að horfa á jákvæðu hliðarnar”, jú við skulum reyna það. Erindi þessa pistils er að varpa ljósi á nokkur atriði í því ástandi sem upp er komið. Fyrst langar mig að byrja á að lýsa yfir undrun minni á ítrekuðum staðhæfingum sóttvarnarlæknis um það að börn séu ekki smitberar. Ég les hverja greinina eftir aðra til dæmis þessar 2 sem vitnað er í hér að neðan þar sem fram kemur að börn séu smitberar og aðgát þarf að hafa af því yfirleitt fá þau lítil sem engin einkenni þegar þau fá veiruna en eru samt að smita, þannig að þeir sem umgangast þau í áhættuhópum, bæði önnur börn og fullorðnir þurfa að gæta ítrustu varúðar. Af því sóttvarnarlæknir og hans teymi trúa því að börn séu ekki smitberar hefur verið ákveðið að láta skólahald haldast með einhverjum breytingum þó. Því er líka ítrekað lýst yfir og lesa má á milli línanna að ástæðan sé líka að það þurfi að ná helst svo vitnað sé í sóttvarnarlækni “60% smiti til að mynda ónæmi” og já þetta hlutverk hafa nú börn og starfsfólk skólanna ná sér í smit sín á milli í opnum skólum, þegar flest eða öll nágrannaríki eru að loka skólum, til að bjarga þjóðinni. Já grunn og leikskólar samtímans eru bjargvætturinn og settir í þetta hlutverk án þess að nokkur hvorki heilsuhraustir, börn eða fullorðnir eða eldri kennarar sem eru í meirihluta og oft í áhættuhópi með undirliggjandi sjúkdóma séu spurðir hvort þeir vilji taka þetta verkefni að sér. Í þessum gjörningi felst að mínu mati mikið siðleysi í því að á meðan stofnanir og fyrirtæki sem það mögulega geta senda allt sitt starfsfólk heim þá mega börnin hýrast með sínum kennurum í kennslustofum en ... með 2m millibili (sem næst ekki í neinni kennslustofu sem ég þekki) og ekki fleiri en 20 ( hvaða 7 eða 2 eða 5 sem eru yfir 20 nemenda markið eiga þá að fara annað, hvað eiga þau að gera og hvar fást kennarar eða starfslið til að hugsa um þau)? Margir nemendur eru í áhættuhópi, margir foreldrar eru í áhættuhópi, tölum ekki um afar og ömmur og eða frænkur og frændur, sem eflaust munu eitthvað hittast þrátt fyrir samgöngubann. Jafnvel kannski óvart. Víðir kemur í Morgunútvarpið Bylgjunnar og lýsir því yfir að kennarar séu nú að sinna mikilvægasta starfinu í landinu já smitliðinu. Hér finnst mér ég sem grunnskólakennari vera komin langt út yfir mitt starfssvið ég hef núna hlutverk í líffræðilegum hernaði við veiru á meðal nemanda minna og samkennara. Börn, foreldrar, fullorðnir, unglingar og gamalt fólk er skelkað. Ég tel það vera sameiginlegt hlutverk samfélagsins að sinna þessu hlutverki ekki skólanna og þess starfsfólks. Ég vil ekki lenda í því að smitast af nemanda eða einhverjum öðrum sem ég hitti og bera smit í alla 300 sem starfa í mínum skóla nemendur og kennara, sem síðan bera það til sinna foreldra, systkina og ættingja. Ég hef hvergi séð þetta hlutverk í starfslýsingu minni sem grunnskólakennara. Mér finnst eðlilegt að skólar loki dyrunum í 3-4 vikur. Mér finnst fáránlegt að vera í mínu starfi í hlutverki smitbera og starfa í aðstæðum þar sem kennarar mega ekki næra sig vera á kaffistofu, mötuneyti er lokað, nemendur mega ekki tala við hjúkrunarfræðing og mega helst ekki fara út stofunni. Ekki má nota tölvur eða önnur gögn vegna smithættu. Svona skólastarf verður óvanalegt og erfitt fyrir alla. Svona skólastarf með öfugum formerkjum er ekki umhverfi sem á að bjóða kennurum eða nemendum. Ég biðla einnig til kennara forystunnar að skoða lagalegan rétt kennara í þessu samhengi. Er það eðlilegt að kennarar starfi í heilsuspillandi aðstæðum og séu í hlutverki smitbera? Virðingarfyllst, Elín Halldorsdottir, tónmenntakennari, rétthafi til kennslu í grunnskóla og framhaldsskóla, tónskáld, söngkona, rithöfundur og kórstjóri. Frétt CNN. Frétt Fox Business Frétt Berlingske Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Samkomubann á Íslandi Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Kæra viðkvæma sál sem lifir á nýjum tímum, kórónu tímum. „Eigum við ekki að horfa á jákvæðu hliðarnar”, jú við skulum reyna það. Erindi þessa pistils er að varpa ljósi á nokkur atriði í því ástandi sem upp er komið. Fyrst langar mig að byrja á að lýsa yfir undrun minni á ítrekuðum staðhæfingum sóttvarnarlæknis um það að börn séu ekki smitberar. Ég les hverja greinina eftir aðra til dæmis þessar 2 sem vitnað er í hér að neðan þar sem fram kemur að börn séu smitberar og aðgát þarf að hafa af því yfirleitt fá þau lítil sem engin einkenni þegar þau fá veiruna en eru samt að smita, þannig að þeir sem umgangast þau í áhættuhópum, bæði önnur börn og fullorðnir þurfa að gæta ítrustu varúðar. Af því sóttvarnarlæknir og hans teymi trúa því að börn séu ekki smitberar hefur verið ákveðið að láta skólahald haldast með einhverjum breytingum þó. Því er líka ítrekað lýst yfir og lesa má á milli línanna að ástæðan sé líka að það þurfi að ná helst svo vitnað sé í sóttvarnarlækni “60% smiti til að mynda ónæmi” og já þetta hlutverk hafa nú börn og starfsfólk skólanna ná sér í smit sín á milli í opnum skólum, þegar flest eða öll nágrannaríki eru að loka skólum, til að bjarga þjóðinni. Já grunn og leikskólar samtímans eru bjargvætturinn og settir í þetta hlutverk án þess að nokkur hvorki heilsuhraustir, börn eða fullorðnir eða eldri kennarar sem eru í meirihluta og oft í áhættuhópi með undirliggjandi sjúkdóma séu spurðir hvort þeir vilji taka þetta verkefni að sér. Í þessum gjörningi felst að mínu mati mikið siðleysi í því að á meðan stofnanir og fyrirtæki sem það mögulega geta senda allt sitt starfsfólk heim þá mega börnin hýrast með sínum kennurum í kennslustofum en ... með 2m millibili (sem næst ekki í neinni kennslustofu sem ég þekki) og ekki fleiri en 20 ( hvaða 7 eða 2 eða 5 sem eru yfir 20 nemenda markið eiga þá að fara annað, hvað eiga þau að gera og hvar fást kennarar eða starfslið til að hugsa um þau)? Margir nemendur eru í áhættuhópi, margir foreldrar eru í áhættuhópi, tölum ekki um afar og ömmur og eða frænkur og frændur, sem eflaust munu eitthvað hittast þrátt fyrir samgöngubann. Jafnvel kannski óvart. Víðir kemur í Morgunútvarpið Bylgjunnar og lýsir því yfir að kennarar séu nú að sinna mikilvægasta starfinu í landinu já smitliðinu. Hér finnst mér ég sem grunnskólakennari vera komin langt út yfir mitt starfssvið ég hef núna hlutverk í líffræðilegum hernaði við veiru á meðal nemanda minna og samkennara. Börn, foreldrar, fullorðnir, unglingar og gamalt fólk er skelkað. Ég tel það vera sameiginlegt hlutverk samfélagsins að sinna þessu hlutverki ekki skólanna og þess starfsfólks. Ég vil ekki lenda í því að smitast af nemanda eða einhverjum öðrum sem ég hitti og bera smit í alla 300 sem starfa í mínum skóla nemendur og kennara, sem síðan bera það til sinna foreldra, systkina og ættingja. Ég hef hvergi séð þetta hlutverk í starfslýsingu minni sem grunnskólakennara. Mér finnst eðlilegt að skólar loki dyrunum í 3-4 vikur. Mér finnst fáránlegt að vera í mínu starfi í hlutverki smitbera og starfa í aðstæðum þar sem kennarar mega ekki næra sig vera á kaffistofu, mötuneyti er lokað, nemendur mega ekki tala við hjúkrunarfræðing og mega helst ekki fara út stofunni. Ekki má nota tölvur eða önnur gögn vegna smithættu. Svona skólastarf verður óvanalegt og erfitt fyrir alla. Svona skólastarf með öfugum formerkjum er ekki umhverfi sem á að bjóða kennurum eða nemendum. Ég biðla einnig til kennara forystunnar að skoða lagalegan rétt kennara í þessu samhengi. Er það eðlilegt að kennarar starfi í heilsuspillandi aðstæðum og séu í hlutverki smitbera? Virðingarfyllst, Elín Halldorsdottir, tónmenntakennari, rétthafi til kennslu í grunnskóla og framhaldsskóla, tónskáld, söngkona, rithöfundur og kórstjóri. Frétt CNN. Frétt Fox Business Frétt Berlingske
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun