Þriðja myndbandið í seríunni Á bak við vöruna snýr að finnsk-sænska fjöllistamanninum og hönnuðinum, Marko Svart. Hann rekur fatamerki og verslun sem bera nafnið svartbysvart á Týsgötu ásamt meðeigandanum sínum og maka, Momo. Öll myndböndin verða sýnd hér á Vísi.
„Allt sem við gerum er unnið innanhúss en það er mjög mikilvægur hluti af vörumerkinu okkar og því sem það stendur fyrir.“
Helstu áherslur merkisins er sjálfbærni í efnisnotkun og nytjavali enda segir Marko að fataiðnaðurinn hafi nú þegar mengað of mikið
„Ég held að í nútímasamfélagi sé of auðvelt að nálgast allt sem þú vilt. Fjöldaframleiðsla er svo mikil að mér finnst heimurinn vera svolítið plastkenndur.“
Hægt er að horfa á viðtalið í heild sinni í spilaranum hér fyrir neðan.
Tabú að versla í kvennadeildinni
Stórt einkenni svartbysvart er að allur fatnaðurinn er kynlaus.
„Ástæðan fyrir því að ég byrjaði að hanna fatnað er að ég upplifði að það væri ekki mikið úrval af fatnaði til fyrir mig í verslunum. Mér fannst karlmannsfatnaður alltaf vera einfaldur og leiðinlegur. Þannig séð er það enn tabú fyrir karlmann að versla í kvennadeildinni. Ég er ekki að reyna að rjúfa niður neina múra, ég hef ekkert á móti karlleika eða kvenleika.“
Marko varð fyrir innblæstri eftir heimsókn til Íslands þar sem hann kynntist íslenskum hönnunarverslunum þar sem hönnuðirnir afgreiddu vörurnar sínar sjálfir. Frá þeim degi vissi hann að Ísland væri sá staður sem hann myndi opna sína fyrstu verslun.
Gríðarleg tækifæri
Verkefnið Á bak við við vöruna er röð örmyndbanda í heimildarmyndaformi frá Blóð stúdíó. Í þáttunum er skyggnst inn í heim íslenskra frumkvöðla og hönnuða sem starfrækja rekstur sinn í skapandi grósku Miðborgarinnar. Íslensk hönnun er ungt fag í stöðugum vexti og henni fylgir gríðarleg tækifæri í atvinnu- og verðmætasköpun.
Markmið myndbandanna er að auka sýnileika fagsins og draga fram raunhæfa mynd af einstaklingunum sem þar standa á bak við og hvernig vörur þeirra verða til - allt frá hugmynd, yfir að söluvænni vöru í verslun. Með því að auka þennan sýnileika og samtímis fræða áhorfandann er verið að virkja hann sem mögulegan neytenda og þar með stuðla að aukinni sjálfbærni hönnunar og að uppvexti þess frumkvöðlastarfs innanlands.
