Brjótum vítahringinn Rebekka Karlsdóttir skrifar 24. mars 2021 10:01 Undanfarið ár hefur kórónuveirufaraldurinn haft veruleg áhrif á daglegt líf námsmanna. Fjöldi stúdenta missti vinnuna í upphafi faraldursins og kom það mörgum í opna skjöldu að vegna þess að þau voru námsmenn áttu þau ekki rétt á atvinnuleysisbótum, þrátt fyrir að af launum þeirra sé greitt mánaðarlega í atvinnuleysistryggingasjóð. Þrátt fyrir ötula vinnu og mikinn þrýsting stúdenta undanfarið ár hafa yfirvöld ekki látið undan og veitt stúdentum þennan rétt. Samkvæmt fyrstu tölum úr könnun Eurostudent VII telja 72% íslenskra stúdenta að án vinnu hefðu þau ekki efni á að vera í námi. Þá telja 25 prósent íslenskra stúdenta að vinna þeirra hafi áhrif á námsframvindu, 31 prósent glímir við fjárhagslega erfiðleika og 43 prósent eyða 40 prósent eða meira af mánaðarlegum tekjum sínum í húsnæði. Sú staðreynd að 31% íslenskra stúdenta glími við fjárhagslega örðugleika getur ekki talist eðlilegt. Hvers vegna þurfa námsmenn að hafa fjárhagsáhyggjur og vinna með skóla? Grunnframfærsla Menntasjóðs námsmanna fyrir skólaárið 2020-2021 fyrir barnlausan stúdent í eigin- eða leiguhúsnæði eru rétt rúmar 112 þúsund krónur á mánuði. Dæmigert neysluviðmið, sem Félagsmálaráðuneytið áætlar, er 130 þúsund krónur. Þetta þýðir að grunnframfærsla lánanna er einungis 85% af dæmigerðu neysluviðmiði. Stúdentar eiga því að ná að lifa á upphæð sem er lægri en viðmið félagsmálaráðuneytisins fyrir mánaðarlegum útgjöldum. Hvers vegna fá námsmenn ekki framfærslulán sem duga fyrir útgjöldum? Vegna lágrar grunnframfærslu neyðast margir stúdentar til þess að vinna með námi. Einn stærsti sigur sem náðst hefur í lánasjóðsmálum á undanförnum árum er hækkun frítekjumarksins, þröskuldsins sem segir til um hversu mikið stúdent má þéna á ári áður en námslánið þeirra skerðist. Árstekjur flestra stúdenta eru meiri en frítekjumarkið segir til um. Vegna þess þurfa stúdentar að vinna enn meira og vítahringurinn heldur áfram. Þetta getur ekki talist eðlilegt. Röskva vill að grunnframfærslan verði hækkuð um 17 prósent hið minnsta svo að stúdentar sem taka námslán neyðist ekki til að vinna með námi og lenda í þessum vítahringi. Úthlutunarreglna vegna skólaársins 2021-2022 er að vænta á næstu dögum og vonum við að mennta- og menningarmálaráðherra sjái hag í því að tryggja stúdentum mannsæmandi grunnframfærslu. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á Félagsvísindasviði Break the vicious cycle In the past year the COVID-19 pandemic has had a significant impact on students' daily lives. Many students lost their jobs at the beginning of the pandemic so it came as a surprise to many that because of their status as students, they were not entitled to unemployment benefits, even though they pay each month into the Unemployment Insurance Fund. Despite hard work and students’ pressure in recent years, the authorities have not backed down and granted unemployment benefits to students. According to initial figures from the Eurostudent VII survey, 72% of Icelandic students believe that without work, they would not be able to afford to study. 25% of Icelandic students believe that their work affects academic progress, 31% struggle with financial straits and 43% spend 40% or more of their monthly income on housing. The fact that 31% of Icelandic students are struggling financially cannot be considered normal. Why do students have to worry about finances and work with studying? For a childless student in their own or rented housing, the maintenance support stipend from the Student Education Fund, for the school year 2020-21, is just over ISK 112.000 per month. A typical consumption standard, estimated by the Ministry of Social Affairs, is ISK 130.000. This means that the basic loan stipend is only 85% of the typical consumption standard. Students are therefore expected to survive on an amount that is lower than the Ministry of Social Affairs' criteria for monthly expenses. Why do students not get enough for living expenses? Due to low loan stipends, many students are forced to work along with their studies. In recent years, one of the biggest achievements in loan fund matters is the increase of the maximum income threshold, that indicates how much a student can earn a year before their student loan stipends are reduced. The annual income of most students is higher than the maximum income threshold. As a result, students need to work even harder and the vicious cycle continues. This can not be considered normal. Röskva wants the basic maintenance support stipend to be increased by at least 17%, so that students who take out student loans are not forced to work alongside their studies and end up in this vicious cycle. Allocation rules for the school year 2021-22 are expected in the next few days and we hope that the Minister of Education and Culture will see an advantage in ensuring students decent basic loan stipends. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Social Sciences. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hagsmunir stúdenta Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Undanfarið ár hefur kórónuveirufaraldurinn haft veruleg áhrif á daglegt líf námsmanna. Fjöldi stúdenta missti vinnuna í upphafi faraldursins og kom það mörgum í opna skjöldu að vegna þess að þau voru námsmenn áttu þau ekki rétt á atvinnuleysisbótum, þrátt fyrir að af launum þeirra sé greitt mánaðarlega í atvinnuleysistryggingasjóð. Þrátt fyrir ötula vinnu og mikinn þrýsting stúdenta undanfarið ár hafa yfirvöld ekki látið undan og veitt stúdentum þennan rétt. Samkvæmt fyrstu tölum úr könnun Eurostudent VII telja 72% íslenskra stúdenta að án vinnu hefðu þau ekki efni á að vera í námi. Þá telja 25 prósent íslenskra stúdenta að vinna þeirra hafi áhrif á námsframvindu, 31 prósent glímir við fjárhagslega erfiðleika og 43 prósent eyða 40 prósent eða meira af mánaðarlegum tekjum sínum í húsnæði. Sú staðreynd að 31% íslenskra stúdenta glími við fjárhagslega örðugleika getur ekki talist eðlilegt. Hvers vegna þurfa námsmenn að hafa fjárhagsáhyggjur og vinna með skóla? Grunnframfærsla Menntasjóðs námsmanna fyrir skólaárið 2020-2021 fyrir barnlausan stúdent í eigin- eða leiguhúsnæði eru rétt rúmar 112 þúsund krónur á mánuði. Dæmigert neysluviðmið, sem Félagsmálaráðuneytið áætlar, er 130 þúsund krónur. Þetta þýðir að grunnframfærsla lánanna er einungis 85% af dæmigerðu neysluviðmiði. Stúdentar eiga því að ná að lifa á upphæð sem er lægri en viðmið félagsmálaráðuneytisins fyrir mánaðarlegum útgjöldum. Hvers vegna fá námsmenn ekki framfærslulán sem duga fyrir útgjöldum? Vegna lágrar grunnframfærslu neyðast margir stúdentar til þess að vinna með námi. Einn stærsti sigur sem náðst hefur í lánasjóðsmálum á undanförnum árum er hækkun frítekjumarksins, þröskuldsins sem segir til um hversu mikið stúdent má þéna á ári áður en námslánið þeirra skerðist. Árstekjur flestra stúdenta eru meiri en frítekjumarkið segir til um. Vegna þess þurfa stúdentar að vinna enn meira og vítahringurinn heldur áfram. Þetta getur ekki talist eðlilegt. Röskva vill að grunnframfærslan verði hækkuð um 17 prósent hið minnsta svo að stúdentar sem taka námslán neyðist ekki til að vinna með námi og lenda í þessum vítahringi. Úthlutunarreglna vegna skólaársins 2021-2022 er að vænta á næstu dögum og vonum við að mennta- og menningarmálaráðherra sjái hag í því að tryggja stúdentum mannsæmandi grunnframfærslu. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á Félagsvísindasviði Break the vicious cycle In the past year the COVID-19 pandemic has had a significant impact on students' daily lives. Many students lost their jobs at the beginning of the pandemic so it came as a surprise to many that because of their status as students, they were not entitled to unemployment benefits, even though they pay each month into the Unemployment Insurance Fund. Despite hard work and students’ pressure in recent years, the authorities have not backed down and granted unemployment benefits to students. According to initial figures from the Eurostudent VII survey, 72% of Icelandic students believe that without work, they would not be able to afford to study. 25% of Icelandic students believe that their work affects academic progress, 31% struggle with financial straits and 43% spend 40% or more of their monthly income on housing. The fact that 31% of Icelandic students are struggling financially cannot be considered normal. Why do students have to worry about finances and work with studying? For a childless student in their own or rented housing, the maintenance support stipend from the Student Education Fund, for the school year 2020-21, is just over ISK 112.000 per month. A typical consumption standard, estimated by the Ministry of Social Affairs, is ISK 130.000. This means that the basic loan stipend is only 85% of the typical consumption standard. Students are therefore expected to survive on an amount that is lower than the Ministry of Social Affairs' criteria for monthly expenses. Why do students not get enough for living expenses? Due to low loan stipends, many students are forced to work along with their studies. In recent years, one of the biggest achievements in loan fund matters is the increase of the maximum income threshold, that indicates how much a student can earn a year before their student loan stipends are reduced. The annual income of most students is higher than the maximum income threshold. As a result, students need to work even harder and the vicious cycle continues. This can not be considered normal. Röskva wants the basic maintenance support stipend to be increased by at least 17%, so that students who take out student loans are not forced to work alongside their studies and end up in this vicious cycle. Allocation rules for the school year 2021-22 are expected in the next few days and we hope that the Minister of Education and Culture will see an advantage in ensuring students decent basic loan stipends. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Social Sciences.
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar