Handstýring á gengi krónu er óréttlætanleg og eingöngu til að auka tekjur útgerðanna á kostnað laun og lífeyisþega Ólafur Örn Jónsson skrifar 6. janúar 2022 09:31 Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Agnar Már Másson Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun Landspítali í bráðri hættu Læknar á Landspítala Skoðun Vókismi gagnrýndur frá vinstri Andri Sigurðsson Skoðun Ölmusa útgerðarinnar Bolli Héðinsson Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Agnar Már Másson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir skrifar Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar Sjá meira
Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar
Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar
Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson Skoðun