Víst er ég Reykvíkingur Sabine Leskopf skrifar 11. maí 2022 11:46 Mikið hefur verið rætt um meintan flótta íbúa úr borginni. Í Pallborði hjá Vísi og Stöð2 benti Þórdís Lóa Þórhallsdóttir oddviti Viðreisnar fyrir nokkru réttilega á að Reykvíkingum hafi fjölgað um 10.000 á síðustu fjórum árum. Þá svaraði Einar Þorsteinsson, oddviti Framsóknarflokksins: „En megnið af því fólki er að koma að utan.“ Innflytjendur teljast sem sagt ekki með. Ég hef búið á Íslandi í 22 ár, ég veit varla lengur hvort ég sé Þjóðverji eða Íslendingur. En ég á heima í Laugardalnum, þar gengu börnin mín í skólann, þar labba ég með hundinn minn, þar tek ég spjall við fólkið í hverfisbúðinni. Ég kom hingað með MA og viðbótarnám sem kostuðu íslenska skattborgara ekki krónu. Ég kom líka hingað með lífs- og starfsreynslu og síðast en ekki síst með tvö af börnunum mínum sem þýska heilbrigðiskerfið sá um að koma í heiminn alveg ókeypis fyrir íslenska skattgreiðendur. Ég hef unnið hér í 22 ár og þar að auki starfað þrautalaust sem sjálfboðaliði og aktívisti í þágu samfélagsins, í málefnum innflytjenda, í foreldrastarfi og dýravernd sem dæmi. En fólk eins og ég telst sem sagt ekki með. Mikið er ég þakklát fyrir að hafa valið mér flokk sem er þessari fullyrðingu Einars bara alls ekki sammála. Ég hafði reyndar áður fengið boð um að vera neðarlega á lista hjá öðrum flokki en bara Samfylkingin bauð mér tækifæri að komast í áhrifastöðu, að vera hluti af öflugu teymi sem litur á mig sem jafningja og þátttakanda í þessu samfélagi. Ég er ekki tilbúin að afskrifa fólk sem kemur hingað „að utan“ og er oft með mikla menntun og lífsreynslu, með þrár og drauma, með óbilandi metnað fyrir framtíð barnanna sinna. Fólk sem oftast er á besta aldri sem leggur samkvæmt öllum tölum miklu meira til samfélagsins en það fær úthlutað. Nú eru samt sem áður flestir flokkar að vakna við þann veruleika að samkvæmt nýjum kosningalögum eiga yfir 23.000 innflytjendur á landinu öllu rétt á að kjósa í sveitarstjórnarkosningum. Kosningaréttindi eru bundin við að hafa haft lögheimili hér í þrjú ár en Norðurlandabúar mega kjósa strax. Flestir flokkar þýða núna eitthvað á ensku, sumir líka á pólsku og eiginlega allir eru með innflytjendur í skrautsætum. Stjórnarráðið hefur hins vegar varla haft fyrir því að dreifa þessum upplýsingum; einhverjar upplýsingar á ensku eru faldar á íslenska vefsvæðinu en enska vefsvæðið nefnir ekki einu sinni sveitarstjórnarkosningar. Áhugaleysi á málaflokknum hjá ríkisstjórninni er alger enda ekki einu sinni búið að skipa innflytjendaráð félagsmálaráðuneytisins sem átti að starfa á milli kosninga. Og framkvæmdaráætlunin í málefnum innflytjenda hefur legið tilbúin en óafgreidd í skúffum ríkisstjórnarinnar í tvö ár. Sá flokkur sem að mínu mati sker sig úr er Samfylkingin. Samfylkingin í Reykjavík er með fjölbreyttan lista, einn meðal efstu fjögurra frambjóðenda er innflytjandi, fjögur á meðal efstu 20 og samtals eru sex frambjóðendur á öllum listanum sem hafa ekki íslensku að móðurmáli. Samfylkingin er líka með mjög metnaðarfulla stefnu í málefnum innflytjenda, hefur stóraukið fjármagn sem fer til barna af erlendum uppruna í Reykjavík, lækkað launamun sem var til staðar á grundvelli ríkisfangs og beitt sér til dæmis fyrir þátttöku listafólks af erlendum uppruna í menningarlífi borgarinnar. Nú í þessum kosningum hefur Samfylkingin einnig boðið upp á upplýsingar um kosningaþátttöku á tíu tungumálum og lagt sérstaka áherslu á að láta innflytjendur vita að þeir séu með kosningarétt þegar við bönkum á dyr, hringjum símtöl og göngum milli húsa. Við höfum átt samtal við íbúa alls staðar í borginni og því viljum við halda áfram - sama hvaðan þeir koma. Því fjölbreytileikinn auðgar samfélagið og bætir fyrir okkur öll. Ég er Reykvíkingur. Ég er líka jafnaðarmaður og stolt af borginni minni og hverfinu mínu því þar er samfélag sem er opið, umburðarlynt og skemmtilegt. Ég telst víst með. Höfundur skipar 4. sæti á lista Samfylkingarinnar í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sabine Leskopf Innflytjendamál Samfylkingin Reykjavík Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Borgarstjórn Mest lesið Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Mikið hefur verið rætt um meintan flótta íbúa úr borginni. Í Pallborði hjá Vísi og Stöð2 benti Þórdís Lóa Þórhallsdóttir oddviti Viðreisnar fyrir nokkru réttilega á að Reykvíkingum hafi fjölgað um 10.000 á síðustu fjórum árum. Þá svaraði Einar Þorsteinsson, oddviti Framsóknarflokksins: „En megnið af því fólki er að koma að utan.“ Innflytjendur teljast sem sagt ekki með. Ég hef búið á Íslandi í 22 ár, ég veit varla lengur hvort ég sé Þjóðverji eða Íslendingur. En ég á heima í Laugardalnum, þar gengu börnin mín í skólann, þar labba ég með hundinn minn, þar tek ég spjall við fólkið í hverfisbúðinni. Ég kom hingað með MA og viðbótarnám sem kostuðu íslenska skattborgara ekki krónu. Ég kom líka hingað með lífs- og starfsreynslu og síðast en ekki síst með tvö af börnunum mínum sem þýska heilbrigðiskerfið sá um að koma í heiminn alveg ókeypis fyrir íslenska skattgreiðendur. Ég hef unnið hér í 22 ár og þar að auki starfað þrautalaust sem sjálfboðaliði og aktívisti í þágu samfélagsins, í málefnum innflytjenda, í foreldrastarfi og dýravernd sem dæmi. En fólk eins og ég telst sem sagt ekki með. Mikið er ég þakklát fyrir að hafa valið mér flokk sem er þessari fullyrðingu Einars bara alls ekki sammála. Ég hafði reyndar áður fengið boð um að vera neðarlega á lista hjá öðrum flokki en bara Samfylkingin bauð mér tækifæri að komast í áhrifastöðu, að vera hluti af öflugu teymi sem litur á mig sem jafningja og þátttakanda í þessu samfélagi. Ég er ekki tilbúin að afskrifa fólk sem kemur hingað „að utan“ og er oft með mikla menntun og lífsreynslu, með þrár og drauma, með óbilandi metnað fyrir framtíð barnanna sinna. Fólk sem oftast er á besta aldri sem leggur samkvæmt öllum tölum miklu meira til samfélagsins en það fær úthlutað. Nú eru samt sem áður flestir flokkar að vakna við þann veruleika að samkvæmt nýjum kosningalögum eiga yfir 23.000 innflytjendur á landinu öllu rétt á að kjósa í sveitarstjórnarkosningum. Kosningaréttindi eru bundin við að hafa haft lögheimili hér í þrjú ár en Norðurlandabúar mega kjósa strax. Flestir flokkar þýða núna eitthvað á ensku, sumir líka á pólsku og eiginlega allir eru með innflytjendur í skrautsætum. Stjórnarráðið hefur hins vegar varla haft fyrir því að dreifa þessum upplýsingum; einhverjar upplýsingar á ensku eru faldar á íslenska vefsvæðinu en enska vefsvæðið nefnir ekki einu sinni sveitarstjórnarkosningar. Áhugaleysi á málaflokknum hjá ríkisstjórninni er alger enda ekki einu sinni búið að skipa innflytjendaráð félagsmálaráðuneytisins sem átti að starfa á milli kosninga. Og framkvæmdaráætlunin í málefnum innflytjenda hefur legið tilbúin en óafgreidd í skúffum ríkisstjórnarinnar í tvö ár. Sá flokkur sem að mínu mati sker sig úr er Samfylkingin. Samfylkingin í Reykjavík er með fjölbreyttan lista, einn meðal efstu fjögurra frambjóðenda er innflytjandi, fjögur á meðal efstu 20 og samtals eru sex frambjóðendur á öllum listanum sem hafa ekki íslensku að móðurmáli. Samfylkingin er líka með mjög metnaðarfulla stefnu í málefnum innflytjenda, hefur stóraukið fjármagn sem fer til barna af erlendum uppruna í Reykjavík, lækkað launamun sem var til staðar á grundvelli ríkisfangs og beitt sér til dæmis fyrir þátttöku listafólks af erlendum uppruna í menningarlífi borgarinnar. Nú í þessum kosningum hefur Samfylkingin einnig boðið upp á upplýsingar um kosningaþátttöku á tíu tungumálum og lagt sérstaka áherslu á að láta innflytjendur vita að þeir séu með kosningarétt þegar við bönkum á dyr, hringjum símtöl og göngum milli húsa. Við höfum átt samtal við íbúa alls staðar í borginni og því viljum við halda áfram - sama hvaðan þeir koma. Því fjölbreytileikinn auðgar samfélagið og bætir fyrir okkur öll. Ég er Reykvíkingur. Ég er líka jafnaðarmaður og stolt af borginni minni og hverfinu mínu því þar er samfélag sem er opið, umburðarlynt og skemmtilegt. Ég telst víst með. Höfundur skipar 4. sæti á lista Samfylkingarinnar í Reykjavík.
Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson Skoðun
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson Skoðun