Hvaða bakslag? María Rut Kristinsdóttir skrifar 2. september 2022 08:31 Fréttir af regnbogafánum sem rifnir eru niður, eyðileggingum á regnbogagötum, nýnasistaáróðri gegn hinsegin fólki, skemmdaverkum á listasýningu í tilefni Hinsegin daga, hatursorðræðu og meiðandi ummælum hafa verið óþæginlega algengar síðastliðnar vikur hér á landi. Það virðist ógna tilveru einhverra í samfélaginu okkar að fjölbreytileikinn hafi fest sig í sessi á Íslandi. Ég trúi því þó að meirihluti þjóðarinnar standi með fjölbreytileikanum. En dropinn holar steininn og hver skilaboð sem send eru út, með hatrið að vopni, geta haft í för með sér að pláss verði til fyrir enn meira hatur og jafnvel ofbeldi. Ég veit að mörg okkar sem tilheyrum hinseginsamfélaginu höfum fundið fyrir auknum ótta í kjölfar fregna sem vega að tilverurétti okkar. Við þeirri þróun er mikilvægt að spyrna. Og þar þurfum við á öllu samfélaginu okkar að halda. Svo óttinn lami okkur ekki og hreki í felur. Opnum augun Ég tilheyri kynslóð hinsegin einstaklinga sem gat farið nokkuð klakklaust í gegnum það að horfast í augu við sjálfa mig og viðurkenna fyrir mér, og mínum nánustu að ég væri svo sannarlega mjög samkynhneigð. Fyrir það er ég þakklát. Ég var samt 21 árs og hafði haldið niðri í mér andanum alla grunn- og menntaskólagönguna. En í dag er ég gift ástinni minni og á með henni tvo dásamlega stráka, yndislegt heimili og lífið okkar er gott. Ég á kynslóðinni á undan allt að þakka, þau börðust með kjafti og klóm og töpuðu mörg hver ærunni, ferlinum eða jafnvel lífi sínu til að ryðja brautina. Svo við getum öll fengið að vera við sjálf. Ég hef fylgst með aðdáun með þeirri þróun að unga fólkið hefur þorað miklu fyrr en ég þorði að vera það sjálft. Ekki í felum. Ég hef sinnt fræðslu í skólum um Hinseginleikann í mörg ár og nú heyrir það til undantekninga að það sé ekki að minnsta kosti eitt regnbogabarn komið út á unglingastigi í grunnskólum. Það er nýr veruleiki, sem við eigum að fagna. Ekki óttast. Vegna þess að við vorum öll til í grunnskólunum fyrir nokkrum árum eða áratugum. Við vorum bara regnbogabörn í felum, þjökuð af sjálfsefa og ótta yfir því að vera „öðruvísi“. Ég hef samt sem áður miklar áhyggjur af þróun mála. Nú fylgist ég með unga hugrakka fólkinu okkar, kynslóðinni á eftir mér sem fær nú að finna rækilega fyrir hatri og umræðu sem meiðir. Sum þurfa jafnvel að takast á við það jafnvel daglega að kallað sé til þeirra ókvæðisorðum, tilvera þeirra ekki viðurkennd, gelt að þeim og þeim hótað lífláti eða hvött til þess að taka eigið líf. Þetta er að gerast í gegnum skilaboð á samfélagsmiðlum, á skólagöngunum, í félagsmiðstöðvunum eða jafnvel út á götu. Ég hef því miður séð of mörg dæmi um nákvæmlega þetta síðustu mánuði. Opnum augun og hættum að þræta um það hvort hið meinta bakslag sé raunverulegt eða hættulegt. Raunveruleikinn blasir við og við verðum að taka slaginn saman gegn hatrinu. Fyrir komandi kynslóðir – og fyrir þær kynslóðir sem á undan komu. Við þurfum að standa vörð um þau réttindi sem hér hafa áunnist á sama tíma og við nýtum þá þekkingu og reynslu sem við höfum til að þoka málum áfram i löndum sem því miður eru ekki jafn langt komin í réttindabaráttu og mannréttindum og við. FO vettlingar fyrir hinseginbaráttuna um allan heim Í dag hefst FO herferð UN Women á Íslandi með sölu á einstökum FO vettlingum sem hannaðir eru af Védísi Jónsdóttur og framleiddir hjá VARMA. Í ár verður varningurinn einmitt til styrktar hinsegin verkefnum UN Women um allan heim. UN Women er sú stofnun Sameinuðu þjóðanna sem berst fyrir réttindum og málefnum hinsegin fólks um allan heim, enda verður jafnrétti ekki náð nema með jöfnum réttindum allra hópa. Mikið bakslag hefur orðið í réttindabaráttu hinsegin fólks á síðustu árum. Bakslagið hér heima er í formi meiðandi orðræðu, skemmdaverka og skoðana en sem betur fer eru lagaleg réttindi á Íslandi að mestu leyti tryggð. Sömu sögu er ekki að segja um öll ríki heims. En 35% þeirra búa yfir lögum sem banna, refsa eða dæma jafnvel til dauða fyrir hinseginleika. 84% ríkja heims banna samkynja hjónabönd og viðurkenna ekki tilvist þeirra.Víða býr hinsegin fólk við gríðarlega mismunun, skert réttindi, pyntingar og ofbeldi sökum kyns, kynhneigðar, kynvitundar eða kyntjáningar. Það er því gríðarlega mikilvægt að UN Women hafi bolmagn til að standa áfram vörð um velferð og réttindi hinsegin fólks á tímum sem þessum. Hinsegin verkefni UN Women hafa verið án fjármagns síðan í maí á þessu ári og því er fjárstuðningurinn sem hlýst af sölu vettlinganna í ár gríðarlega mikilvægur. Þú getur stutt við baráttuna með því að kaupa vettlinga hér. Höfundur er kynningarstýra UN Women á Íslandi og stofnandi Hinseginleikans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein María Rut Kristinsdóttir Hinsegin Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Fréttir af regnbogafánum sem rifnir eru niður, eyðileggingum á regnbogagötum, nýnasistaáróðri gegn hinsegin fólki, skemmdaverkum á listasýningu í tilefni Hinsegin daga, hatursorðræðu og meiðandi ummælum hafa verið óþæginlega algengar síðastliðnar vikur hér á landi. Það virðist ógna tilveru einhverra í samfélaginu okkar að fjölbreytileikinn hafi fest sig í sessi á Íslandi. Ég trúi því þó að meirihluti þjóðarinnar standi með fjölbreytileikanum. En dropinn holar steininn og hver skilaboð sem send eru út, með hatrið að vopni, geta haft í för með sér að pláss verði til fyrir enn meira hatur og jafnvel ofbeldi. Ég veit að mörg okkar sem tilheyrum hinseginsamfélaginu höfum fundið fyrir auknum ótta í kjölfar fregna sem vega að tilverurétti okkar. Við þeirri þróun er mikilvægt að spyrna. Og þar þurfum við á öllu samfélaginu okkar að halda. Svo óttinn lami okkur ekki og hreki í felur. Opnum augun Ég tilheyri kynslóð hinsegin einstaklinga sem gat farið nokkuð klakklaust í gegnum það að horfast í augu við sjálfa mig og viðurkenna fyrir mér, og mínum nánustu að ég væri svo sannarlega mjög samkynhneigð. Fyrir það er ég þakklát. Ég var samt 21 árs og hafði haldið niðri í mér andanum alla grunn- og menntaskólagönguna. En í dag er ég gift ástinni minni og á með henni tvo dásamlega stráka, yndislegt heimili og lífið okkar er gott. Ég á kynslóðinni á undan allt að þakka, þau börðust með kjafti og klóm og töpuðu mörg hver ærunni, ferlinum eða jafnvel lífi sínu til að ryðja brautina. Svo við getum öll fengið að vera við sjálf. Ég hef fylgst með aðdáun með þeirri þróun að unga fólkið hefur þorað miklu fyrr en ég þorði að vera það sjálft. Ekki í felum. Ég hef sinnt fræðslu í skólum um Hinseginleikann í mörg ár og nú heyrir það til undantekninga að það sé ekki að minnsta kosti eitt regnbogabarn komið út á unglingastigi í grunnskólum. Það er nýr veruleiki, sem við eigum að fagna. Ekki óttast. Vegna þess að við vorum öll til í grunnskólunum fyrir nokkrum árum eða áratugum. Við vorum bara regnbogabörn í felum, þjökuð af sjálfsefa og ótta yfir því að vera „öðruvísi“. Ég hef samt sem áður miklar áhyggjur af þróun mála. Nú fylgist ég með unga hugrakka fólkinu okkar, kynslóðinni á eftir mér sem fær nú að finna rækilega fyrir hatri og umræðu sem meiðir. Sum þurfa jafnvel að takast á við það jafnvel daglega að kallað sé til þeirra ókvæðisorðum, tilvera þeirra ekki viðurkennd, gelt að þeim og þeim hótað lífláti eða hvött til þess að taka eigið líf. Þetta er að gerast í gegnum skilaboð á samfélagsmiðlum, á skólagöngunum, í félagsmiðstöðvunum eða jafnvel út á götu. Ég hef því miður séð of mörg dæmi um nákvæmlega þetta síðustu mánuði. Opnum augun og hættum að þræta um það hvort hið meinta bakslag sé raunverulegt eða hættulegt. Raunveruleikinn blasir við og við verðum að taka slaginn saman gegn hatrinu. Fyrir komandi kynslóðir – og fyrir þær kynslóðir sem á undan komu. Við þurfum að standa vörð um þau réttindi sem hér hafa áunnist á sama tíma og við nýtum þá þekkingu og reynslu sem við höfum til að þoka málum áfram i löndum sem því miður eru ekki jafn langt komin í réttindabaráttu og mannréttindum og við. FO vettlingar fyrir hinseginbaráttuna um allan heim Í dag hefst FO herferð UN Women á Íslandi með sölu á einstökum FO vettlingum sem hannaðir eru af Védísi Jónsdóttur og framleiddir hjá VARMA. Í ár verður varningurinn einmitt til styrktar hinsegin verkefnum UN Women um allan heim. UN Women er sú stofnun Sameinuðu þjóðanna sem berst fyrir réttindum og málefnum hinsegin fólks um allan heim, enda verður jafnrétti ekki náð nema með jöfnum réttindum allra hópa. Mikið bakslag hefur orðið í réttindabaráttu hinsegin fólks á síðustu árum. Bakslagið hér heima er í formi meiðandi orðræðu, skemmdaverka og skoðana en sem betur fer eru lagaleg réttindi á Íslandi að mestu leyti tryggð. Sömu sögu er ekki að segja um öll ríki heims. En 35% þeirra búa yfir lögum sem banna, refsa eða dæma jafnvel til dauða fyrir hinseginleika. 84% ríkja heims banna samkynja hjónabönd og viðurkenna ekki tilvist þeirra.Víða býr hinsegin fólk við gríðarlega mismunun, skert réttindi, pyntingar og ofbeldi sökum kyns, kynhneigðar, kynvitundar eða kyntjáningar. Það er því gríðarlega mikilvægt að UN Women hafi bolmagn til að standa áfram vörð um velferð og réttindi hinsegin fólks á tímum sem þessum. Hinsegin verkefni UN Women hafa verið án fjármagns síðan í maí á þessu ári og því er fjárstuðningurinn sem hlýst af sölu vettlinganna í ár gríðarlega mikilvægur. Þú getur stutt við baráttuna með því að kaupa vettlinga hér. Höfundur er kynningarstýra UN Women á Íslandi og stofnandi Hinseginleikans.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun