„Bíddu, hvað er í gangi?“/ “O co tak naprawdę chodzi?” Nichole Leigh Mosty og Halldór Benjamín Þorbergsson skrifa 3. febrúar 2023 14:31 Polski poniżej Flest höfum við séð einhvern hrópa á sjónvarpsskjáinn, baða út öngunum og höfum þá spurt hvað sé eiginlega í gangi í sjónvarpinu, sem kalli á þessi viðbrögð. Í sumum tilfellum er það raunveruleikaþáttur eða íþróttaleikur en stundum líka þjóðmálin. Stór deilumál, sem sumir fylgjast með af áfergju en sem fara framhjá ansi mörgum. Við þurfum ekki öll að hafa skoðun á öllu, en því sem snertir okkar persónulega hag ættum við að minnsta kosti að geta gefið gaum. Við eigum ekki að sætta okkur við að 10% eða jafnvel færri taki ákvarðanir fyrir hönd margra. Það geta verið ýmsar ástæður fyrir því að fólk setur sig ekki inn í mál. Stundum er það einfaldlega áhugaleysi en einnig oft félagsleg staða, tengslaleysi eða skortur á tungumálakunnáttu í nýju landi. Íslenskan er hindrun fyrir þau sem eru enn að læra tungumálið. Við þurfum aukna þátttöku fólks, bæði Íslendinga og aðfluttra íbúa, í ákvörðunum sem snerta þeirra hag. Við þurfum jafnt aðgengi að upplýsingum. Jafnt aðgengi að samfélaginu. Þetta kann að hljóma eins og draumsýn en við verðum að gera þennan draum að veruleika. Lítil þátttaka stórra hópa í mikilvægum ákvörðunum þýðir að minna er hlustað á þau þegar á reynir. Þau fái ekki að segja sitt eða spyrja spurningar sem skiptir máli þegar það kemur að því að taka ákvörðun eða taka þátt. Afleiðingin er þá ákveðin hringrás (e. cycle) þar sem vantraust myndast í garð þeirra sem taka ákvarðanir fyrir hönd minnihlutans og minnkandi áhugi á að taka virkan þátt. Þetta á við í kosningum, þetta á við í kjaradeilum og þetta á við í launaviðtölum (sem samkvæmt kjarasamningum eiga að fara fram einu sinni á ári). Hér koma nokkrar staðreyndir: 21% vinnandi fólks á Íslandi eru innflytjendur. Aðgengi þeirra að íslenskukennslu er verulega ábótavant. Margir festast í láglaunastörfum og fá ekki möguleika á framgangi. Alltof margir starfa þar sem þeir nota ekki eða fá ekki greitt fyrir menntun eða starfshæfni/reynslu Einungis 42.1% innflytjenda greiddi atkvæði í alþingiskosningunum 2021. Framboðslistar stjórnmálaflokka endurspegla ekki fjölbreyttara samfélag, þar sem innflytjendur voru einungis 3.8% af frambjóðendum í heild árið 2021. Í Eflingu eru 53% félagsmanna af erlendum uppruna. Kosningaþátttaka í félaginu er jafnan í kringum 10-15%. Aðgengi og þátttaka eru, og verða ávallt, lykilorð í stórum ákvörðunum sem snerta daglegt líf fólks, hag þess og laun. Við verðum aldrei öll sammála og hagsmunir eru oft ólíkir en mikilvægast er að fólk geti nálgast upplýsingar, tekið vel upplýsta ákvörðun og sagt sína skoðun. Nichole Leigh Mosty, forstöðumaður FjölmenningasetursHalldór Benjamín Þorbergsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins O co tak naprawdę chodzi? Większość z nas widziała ludzi krzyczących na ekranach telewizorów, nawet wpadających w furię i zastanawiała się, co się właściwe dzieje? Co wywołuje u nich taką reakcję? W niektórych przypadkach takie emocje wywołują reality show, mecze, a czasami kwestie narodowe. Wielkie spory śledzone przez jednych z zapartym tchem, przez innych są zupełnie pomijane. Nie musimy mieć swojej opinii na temat wszystkiego, co się dzieje w społeczeństwie, ale jeżeli w grę wchodzą nasze interesy, powinniśmy chociaż umieć aktywnie śledzić pojawiające się informacje. Nie możemy godzić się na to, że 10%, lub nawet mniej osób podejmuje decyzję za większość. Ludzie często nie uczestniczą aktywnie ze względu na ogólny brak zainteresowania, jednak w wielu przypadkach brak aktywnego uczestnictwa wynika ze statusu społecznego, braku powiązań lub nieznajomości języka w nowym kraju. Język islandzki stanowi przeszkodę dla osób, które dopiero się go uczą. Dlatego powinniśmy zwiększyć udział zarówno Islandczyków, jak i imigrantów w podejmowaniu decyzji, które dotyczą ich interesów. Potrzebujemy równego dostępu do informacji i równego dostępu do społeczeństwa. Takie zdania brzmią może jak mrzonka, ale naszym zadaniem jest ich urealnienie. Kiedy duże grupy w niewielkim stopniu uczestniczą w podejmowaniu ważnych decyzji, skutkuje to mniejszą szansą na bycie wysłuchanymi, kiedy ich sytuacja stanie się trudna. Wtedy nie dopuszcza się ich do głosu i nie pozwala na zadawanie ważnych pytań, które mają znaczenie przy podejmowaniu decyzji i aktywnym uczestnictwie w życiu społeczeństwa. W rezultacie wpadamy w błędne koło, w którym zaufanie do podejmujących decyzję w imieniu mniejszości jest ograniczane, a przez to aktywny udział tych osób w podejmowaniu decyzji. Odnosi się to zarówno do wyborów, do negocjacji układów zbiorowych, jak i indywidualnego negocjowania wysokości wynagrodzenia (które zgodnie z układami zbiorowymi powinny odbywać się raz w roku). Oto kilka faktów: 21% osób pracujących na Islandii to emigranci. Ich dostęp do nauki języka islandzkiego jest bardzo ograniczony. Wiele osób utknęło na nisko opłacanych stanowiskach i nie ma szansy na awans. Zdecydowanie zbyt wiele osób pracuje w miejscach, gdzie nie wykorzystują swojego wykształcenia lub nie uzyskują wynagrodzenia adekwatnego do posiadanego wykształcenia, lub umiejętności/doświadczenia. Wyłącznie 42,1% imigrantów głosowało w wyborach powszechnych w 2021 roku. Listy kandydatów partii politycznych nie odzwierciedlają różnorodności w społeczeństwie. W wyborach w 2021 r. imigranci stanowili ogółem tylko 3,8% kandydatów. 53% członków związków zawodowych Efling ma obce pochodzenie. Frekwencja wyborcza w związkach wynosi zwykle około 10-15%. Dostępność i aktywne uczestnictwo są i zawsze będą kluczowymi czynnikami przy podejmowaniu istotnych decyzji, które mają wpływ na codzienne życie ludzi, ich interesy oraz wynagrodzenia. Powszechna zgoda nie jest możliwa, gdyż często nasze interesy są bardzo różne, ale najistotniejsze jest, żeby wszyscy mieli dostęp do informacji, podejmowali świadome decyzje i mieli możliwość wyrażenia swojej opinii. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Halldór Benjamín Þorbergsson Innflytjendamál Nichole Leigh Mosty Mest lesið Halldór 05.07.2025 Halldór Baldursson Halldór Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Sjá meira
Polski poniżej Flest höfum við séð einhvern hrópa á sjónvarpsskjáinn, baða út öngunum og höfum þá spurt hvað sé eiginlega í gangi í sjónvarpinu, sem kalli á þessi viðbrögð. Í sumum tilfellum er það raunveruleikaþáttur eða íþróttaleikur en stundum líka þjóðmálin. Stór deilumál, sem sumir fylgjast með af áfergju en sem fara framhjá ansi mörgum. Við þurfum ekki öll að hafa skoðun á öllu, en því sem snertir okkar persónulega hag ættum við að minnsta kosti að geta gefið gaum. Við eigum ekki að sætta okkur við að 10% eða jafnvel færri taki ákvarðanir fyrir hönd margra. Það geta verið ýmsar ástæður fyrir því að fólk setur sig ekki inn í mál. Stundum er það einfaldlega áhugaleysi en einnig oft félagsleg staða, tengslaleysi eða skortur á tungumálakunnáttu í nýju landi. Íslenskan er hindrun fyrir þau sem eru enn að læra tungumálið. Við þurfum aukna þátttöku fólks, bæði Íslendinga og aðfluttra íbúa, í ákvörðunum sem snerta þeirra hag. Við þurfum jafnt aðgengi að upplýsingum. Jafnt aðgengi að samfélaginu. Þetta kann að hljóma eins og draumsýn en við verðum að gera þennan draum að veruleika. Lítil þátttaka stórra hópa í mikilvægum ákvörðunum þýðir að minna er hlustað á þau þegar á reynir. Þau fái ekki að segja sitt eða spyrja spurningar sem skiptir máli þegar það kemur að því að taka ákvörðun eða taka þátt. Afleiðingin er þá ákveðin hringrás (e. cycle) þar sem vantraust myndast í garð þeirra sem taka ákvarðanir fyrir hönd minnihlutans og minnkandi áhugi á að taka virkan þátt. Þetta á við í kosningum, þetta á við í kjaradeilum og þetta á við í launaviðtölum (sem samkvæmt kjarasamningum eiga að fara fram einu sinni á ári). Hér koma nokkrar staðreyndir: 21% vinnandi fólks á Íslandi eru innflytjendur. Aðgengi þeirra að íslenskukennslu er verulega ábótavant. Margir festast í láglaunastörfum og fá ekki möguleika á framgangi. Alltof margir starfa þar sem þeir nota ekki eða fá ekki greitt fyrir menntun eða starfshæfni/reynslu Einungis 42.1% innflytjenda greiddi atkvæði í alþingiskosningunum 2021. Framboðslistar stjórnmálaflokka endurspegla ekki fjölbreyttara samfélag, þar sem innflytjendur voru einungis 3.8% af frambjóðendum í heild árið 2021. Í Eflingu eru 53% félagsmanna af erlendum uppruna. Kosningaþátttaka í félaginu er jafnan í kringum 10-15%. Aðgengi og þátttaka eru, og verða ávallt, lykilorð í stórum ákvörðunum sem snerta daglegt líf fólks, hag þess og laun. Við verðum aldrei öll sammála og hagsmunir eru oft ólíkir en mikilvægast er að fólk geti nálgast upplýsingar, tekið vel upplýsta ákvörðun og sagt sína skoðun. Nichole Leigh Mosty, forstöðumaður FjölmenningasetursHalldór Benjamín Þorbergsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins O co tak naprawdę chodzi? Większość z nas widziała ludzi krzyczących na ekranach telewizorów, nawet wpadających w furię i zastanawiała się, co się właściwe dzieje? Co wywołuje u nich taką reakcję? W niektórych przypadkach takie emocje wywołują reality show, mecze, a czasami kwestie narodowe. Wielkie spory śledzone przez jednych z zapartym tchem, przez innych są zupełnie pomijane. Nie musimy mieć swojej opinii na temat wszystkiego, co się dzieje w społeczeństwie, ale jeżeli w grę wchodzą nasze interesy, powinniśmy chociaż umieć aktywnie śledzić pojawiające się informacje. Nie możemy godzić się na to, że 10%, lub nawet mniej osób podejmuje decyzję za większość. Ludzie często nie uczestniczą aktywnie ze względu na ogólny brak zainteresowania, jednak w wielu przypadkach brak aktywnego uczestnictwa wynika ze statusu społecznego, braku powiązań lub nieznajomości języka w nowym kraju. Język islandzki stanowi przeszkodę dla osób, które dopiero się go uczą. Dlatego powinniśmy zwiększyć udział zarówno Islandczyków, jak i imigrantów w podejmowaniu decyzji, które dotyczą ich interesów. Potrzebujemy równego dostępu do informacji i równego dostępu do społeczeństwa. Takie zdania brzmią może jak mrzonka, ale naszym zadaniem jest ich urealnienie. Kiedy duże grupy w niewielkim stopniu uczestniczą w podejmowaniu ważnych decyzji, skutkuje to mniejszą szansą na bycie wysłuchanymi, kiedy ich sytuacja stanie się trudna. Wtedy nie dopuszcza się ich do głosu i nie pozwala na zadawanie ważnych pytań, które mają znaczenie przy podejmowaniu decyzji i aktywnym uczestnictwie w życiu społeczeństwa. W rezultacie wpadamy w błędne koło, w którym zaufanie do podejmujących decyzję w imieniu mniejszości jest ograniczane, a przez to aktywny udział tych osób w podejmowaniu decyzji. Odnosi się to zarówno do wyborów, do negocjacji układów zbiorowych, jak i indywidualnego negocjowania wysokości wynagrodzenia (które zgodnie z układami zbiorowymi powinny odbywać się raz w roku). Oto kilka faktów: 21% osób pracujących na Islandii to emigranci. Ich dostęp do nauki języka islandzkiego jest bardzo ograniczony. Wiele osób utknęło na nisko opłacanych stanowiskach i nie ma szansy na awans. Zdecydowanie zbyt wiele osób pracuje w miejscach, gdzie nie wykorzystują swojego wykształcenia lub nie uzyskują wynagrodzenia adekwatnego do posiadanego wykształcenia, lub umiejętności/doświadczenia. Wyłącznie 42,1% imigrantów głosowało w wyborach powszechnych w 2021 roku. Listy kandydatów partii politycznych nie odzwierciedlają różnorodności w społeczeństwie. W wyborach w 2021 r. imigranci stanowili ogółem tylko 3,8% kandydatów. 53% członków związków zawodowych Efling ma obce pochodzenie. Frekwencja wyborcza w związkach wynosi zwykle około 10-15%. Dostępność i aktywne uczestnictwo są i zawsze będą kluczowymi czynnikami przy podejmowaniu istotnych decyzji, które mają wpływ na codzienne życie ludzi, ich interesy oraz wynagrodzenia. Powszechna zgoda nie jest możliwa, gdyż często nasze interesy są bardzo różne, ale najistotniejsze jest, żeby wszyscy mieli dostęp do informacji, podejmowali świadome decyzje i mieli możliwość wyrażenia swojej opinii.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun