Hvað er að gerast í ASÍ? Halldóra Sigr. Sveinsdóttir skrifar 14. mars 2023 10:31 Að vera starfandi í verkalýðshreyfingunni eru oft miklar áskoranir og átök. Félagsmenn ASÍ eru tæplega 130.000 í 5 landssamböndum og 44 aðildarfélögum um allt land. Félagsmenn eru starfandi á flestum sviðum samfélagsins, á almennum vinnumarkaði og hjá ríki og sveitarfélögum. Saga Alþýðusambands Íslands sem er rúmlega 100 ára segir sína sögu og staðfestir dug og þor þeirra sem komið hafa að málum í hreyfingunni í gegnum tíðina. Öll helstu réttindamálin í dag hafa komið vegna samstöðu og þrautseigju launafólks og forystu ASÍ. Undirrituð er formaður í mjög vaxandi stéttarfélagi á landsbyggðinni sem telur 3-4000 félagsmenn. Það er umfangsmikið, krefjandi og skemmtilegt starf að vinna að hagsmunum launafólks. Forystufólk í stéttarfélögunum vinnur ekki einsamalt. Í Bárunni, stéttarfélagi er mikið af góðu fólki. Stjórn, trúnaðarmenn og félagsmenn eru ósérhlífið fólk sem mætir oftast eftir erfiðan vinnudag á fundi þar sem félagslegar ákvarðanir eru teknar. Að ógleymdu því starfsfólki sem vinnur á skrifstofum félaganna. Það er verið að vinna mikið og gott starf í félögum alls staðar á landinu. Eins og áður hefur verið komið inn á eru verkefnin margþætt en snúa öll að því að finna leiðir til þess að bæta og lagfæra kjör félagsmanna sem enda fyrri dómstólum ef með þarf. Styrkur hreyfingarinnar er fjöldinn, fjölbreytileikinn, ólíkar áherslur og lýðræðislegt samtal. Í gegnum tíðina hefur gríðarlegur fjöldi félagsmanna og starfsmanna félaganna unnið af sameiginlegum hagsmunamálum fyrir félögin og samböndin í stórum og litlum hópum. Afrakstur þessarar vinnu er ekki alltaf sýnilegur á yfirborðinu og hverjir unnu að málum. Árangurinn sést út um allt samfélagið meðal annars í bættum kjörum, í lagaumhverfinu og í félagslega kerfinu. Við eigum að vera stolt af þessu fólki og vinnu þeirra þó mikið sé óunnið. Því miður hafa önnur mál dregið úr þeim krafti og það eru innibyrgðis átök inn hreyfingarinnar. Fórnarlömb innibyrgðs átaka verkalýðshreyfingarinnar er láglaunafólk. Að vera í opinberum fjölmiðlaslag innan okkar eigin félaga skilar ekki neinum árangri fyrir launafólk. Að sitja stöðugt undir því að verkalýðshreyfingin hafi aldrei gert neitt og allir sem koma þar af málum, starfsmenn, stjórnendur, trúnaðarmenn og fl. sem eru félagsmenn stéttarfélaganna séu óalandi og óferjandi. Þessi síendurtekni málflutningur sem einkennist af ofbeldi, rangfærslum og slagorðum á sér enga stoð. Á samfélagsmiðlum viðgengst áróður og rýrð kastað á fólk sem síst skyldi. Fjölmiðlar hafa nært umræðuna oftar en ekki án þess að vera gagnrýnir á þennan málflutning. Umræðan er oft á því plani að þetta er ekki svaravert. Það er búin til einhver mynd af persónum og leikendum sem stenst engan vegin. Það er vegið að mannorði fólks og einhverjar skrýtnar samsæriskenningar í gangi, stór innantóm orð. Þessi málflutningur er ekkert annað en ofbeldi og lítilsvirðing af verstu gerð. Það virðist vera lítil stemming fyrir málefnalegri og faglegri umræðu og einhvern veginn virðast allir standa á öndinni að fylgjast með þessum sirkus, sem harðlínuöfl halda á floti. Að hafa verið starfandi formaður frá 2010 og unnið innan hreyfingarinnar frá 2001 er mér alveg fyrirmunað að skilja hvernig svona málflutningur geti fengið hljómgrunn almennt séð. Ekki hafa komið stórir sigrar fyrir launafólk út úr þessari orðræðu. Þetta eru hrein hryðjuverk. Frumvarp sjálfstæðismanna um félagsaðild er afraksturinn af þessu öllu. Það verður okkar hlutverk á næstu misserum að verja vinnumarkaðsmódelið. Lögfræðingar keppast við að túlka hlutina hver ofan í annann og dómstólar hafa nóg að gera að finna út úr málum. Einhver sameiginlegur skilningur og sátt er rokin út í veður og vind. Fólk í verkalýðshreyfingunni kemur og fer en alltaf heldur baráttan fyrir góðum málum áfram, styrkurinn hefur verið samstaða, hugmyndafræðin og skoðanaskipti þar sem fólk ræðir sig niður á niðurstöðu. Oft hafa verið átök en niðurstaðan verið okkar félagsmönnum til heilla sem skiptir öllu máli. Um áramót er alltaf spiluð saga Alþýðusambandsins. Maður fyllist stolti að horfa á þá sigra og þau réttindamál sem við höfum náð á þessum rúmlega 100 árum. Stærstu réttindamálin í dag er komin til vegna baráttu alls launafólks í gegnum tíðina en ekki einhvers eins, tveggja eða þriggja einstaklinga sem virðast hafa fundið upp Verkalýðshreyfinguna. Höfundur er formaður Bárunnar, stéttarfélags. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein ASÍ Stéttarfélög Mest lesið Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke Skoðun Halldór 25.10.2025 Halldór Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Konan - Vinnan - Kjörin í 40 ár Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Íslenskur her og íslensk leyniþjónusta Steingrímur Jónsson skrifar Skoðun Er jafnrétti fyrir allar? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ættu konur að fara í háskólanám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Íris Björk Ágústsdóttir skrifar Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpunarlaust haust Jón Gunnarsson skrifar Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar Skoðun Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Einfaldar lausnir á vaxtamálavanda bankanna Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er sköpun í skólastarfi? Bryngeir Valdimarsson skrifar Sjá meira
Að vera starfandi í verkalýðshreyfingunni eru oft miklar áskoranir og átök. Félagsmenn ASÍ eru tæplega 130.000 í 5 landssamböndum og 44 aðildarfélögum um allt land. Félagsmenn eru starfandi á flestum sviðum samfélagsins, á almennum vinnumarkaði og hjá ríki og sveitarfélögum. Saga Alþýðusambands Íslands sem er rúmlega 100 ára segir sína sögu og staðfestir dug og þor þeirra sem komið hafa að málum í hreyfingunni í gegnum tíðina. Öll helstu réttindamálin í dag hafa komið vegna samstöðu og þrautseigju launafólks og forystu ASÍ. Undirrituð er formaður í mjög vaxandi stéttarfélagi á landsbyggðinni sem telur 3-4000 félagsmenn. Það er umfangsmikið, krefjandi og skemmtilegt starf að vinna að hagsmunum launafólks. Forystufólk í stéttarfélögunum vinnur ekki einsamalt. Í Bárunni, stéttarfélagi er mikið af góðu fólki. Stjórn, trúnaðarmenn og félagsmenn eru ósérhlífið fólk sem mætir oftast eftir erfiðan vinnudag á fundi þar sem félagslegar ákvarðanir eru teknar. Að ógleymdu því starfsfólki sem vinnur á skrifstofum félaganna. Það er verið að vinna mikið og gott starf í félögum alls staðar á landinu. Eins og áður hefur verið komið inn á eru verkefnin margþætt en snúa öll að því að finna leiðir til þess að bæta og lagfæra kjör félagsmanna sem enda fyrri dómstólum ef með þarf. Styrkur hreyfingarinnar er fjöldinn, fjölbreytileikinn, ólíkar áherslur og lýðræðislegt samtal. Í gegnum tíðina hefur gríðarlegur fjöldi félagsmanna og starfsmanna félaganna unnið af sameiginlegum hagsmunamálum fyrir félögin og samböndin í stórum og litlum hópum. Afrakstur þessarar vinnu er ekki alltaf sýnilegur á yfirborðinu og hverjir unnu að málum. Árangurinn sést út um allt samfélagið meðal annars í bættum kjörum, í lagaumhverfinu og í félagslega kerfinu. Við eigum að vera stolt af þessu fólki og vinnu þeirra þó mikið sé óunnið. Því miður hafa önnur mál dregið úr þeim krafti og það eru innibyrgðis átök inn hreyfingarinnar. Fórnarlömb innibyrgðs átaka verkalýðshreyfingarinnar er láglaunafólk. Að vera í opinberum fjölmiðlaslag innan okkar eigin félaga skilar ekki neinum árangri fyrir launafólk. Að sitja stöðugt undir því að verkalýðshreyfingin hafi aldrei gert neitt og allir sem koma þar af málum, starfsmenn, stjórnendur, trúnaðarmenn og fl. sem eru félagsmenn stéttarfélaganna séu óalandi og óferjandi. Þessi síendurtekni málflutningur sem einkennist af ofbeldi, rangfærslum og slagorðum á sér enga stoð. Á samfélagsmiðlum viðgengst áróður og rýrð kastað á fólk sem síst skyldi. Fjölmiðlar hafa nært umræðuna oftar en ekki án þess að vera gagnrýnir á þennan málflutning. Umræðan er oft á því plani að þetta er ekki svaravert. Það er búin til einhver mynd af persónum og leikendum sem stenst engan vegin. Það er vegið að mannorði fólks og einhverjar skrýtnar samsæriskenningar í gangi, stór innantóm orð. Þessi málflutningur er ekkert annað en ofbeldi og lítilsvirðing af verstu gerð. Það virðist vera lítil stemming fyrir málefnalegri og faglegri umræðu og einhvern veginn virðast allir standa á öndinni að fylgjast með þessum sirkus, sem harðlínuöfl halda á floti. Að hafa verið starfandi formaður frá 2010 og unnið innan hreyfingarinnar frá 2001 er mér alveg fyrirmunað að skilja hvernig svona málflutningur geti fengið hljómgrunn almennt séð. Ekki hafa komið stórir sigrar fyrir launafólk út úr þessari orðræðu. Þetta eru hrein hryðjuverk. Frumvarp sjálfstæðismanna um félagsaðild er afraksturinn af þessu öllu. Það verður okkar hlutverk á næstu misserum að verja vinnumarkaðsmódelið. Lögfræðingar keppast við að túlka hlutina hver ofan í annann og dómstólar hafa nóg að gera að finna út úr málum. Einhver sameiginlegur skilningur og sátt er rokin út í veður og vind. Fólk í verkalýðshreyfingunni kemur og fer en alltaf heldur baráttan fyrir góðum málum áfram, styrkurinn hefur verið samstaða, hugmyndafræðin og skoðanaskipti þar sem fólk ræðir sig niður á niðurstöðu. Oft hafa verið átök en niðurstaðan verið okkar félagsmönnum til heilla sem skiptir öllu máli. Um áramót er alltaf spiluð saga Alþýðusambandsins. Maður fyllist stolti að horfa á þá sigra og þau réttindamál sem við höfum náð á þessum rúmlega 100 árum. Stærstu réttindamálin í dag er komin til vegna baráttu alls launafólks í gegnum tíðina en ekki einhvers eins, tveggja eða þriggja einstaklinga sem virðast hafa fundið upp Verkalýðshreyfinguna. Höfundur er formaður Bárunnar, stéttarfélags.
Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar
Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun