Kynjahljóð Sigurður Helgi Guðjónsson skrifar 15. mars 2023 13:01 Annað veifið koma til kasta Húseigendafélagsins klögumál vegna kynlífsóhljóða í fjölbýlishúsum. Fólk spyr hver sé réttur þess þegar um þverbak keyrir. Oft er í húsum heyrandi nær. Það er margt sem bendir til að kynlíf sé stundað í allríkum mæli í fjöleignarhúsum og hefur svo verið frá öðli alda. Réttur fólks í því efni er álitinn sjálfsagður hluti af eignaráðum þess og er venjuhelgaður. Meginreglan er sú að fólk má stunda kynlíf í íbúðum sínum og það jafnvel með tilþrifum og þarf hvorki að fá til þess leyfi né að standa nokkrum reikningsskap gerða sinna. Á móti kemur réttur annarra íbúa hússins til næðis og friðar og til að þurfa ekki nauðugt viljugt að vera áheyrnarfulltrúar að kynlífsbrölti nágranna sinna. Hávært kynlíf í fjölbýli eitt gleggsta dæmið um að það sem er einum til ánægju og yndis geti verið öðrum til ama og leiðinda. Þetta eru oftast óþægileg feimnismál sem grannar veigra sér við að kvarta yfir. Það er afstætt í tíma og rúmi hvað má og ekki má og hvað er viðeigandi og eðlilegt og hvað er óviðeigandi og óeðlilegt. Það eru engar nákvæmar reglur eða staðlar til um þetta og staðlaráð EB hefur meira að segja látið þetta svið í frið. Óhljóð af þessum toga geta verið skemmtileg fyrst en eru óþolandi til lengdar og særa svo blygðunarsemi granna. Umburðarlyndi og tillitssemi. Í raun og veru gilda alveg sömu sjónarmið og reglur um kynlíf í fjölbýli og um aðrar mannlegar athafnir. Hér eru það eins og endranær hagsmunamat og hin gullnu gildi, tillitssemi og umburðarlyndi sem ráða því hvað má og ekki má. Það er meðalhófið sem gildir um kynlífið eins og annað í fjöleignarhúsum. Eigendum fjöleignarhúsa er skylt að haga hagnýtingu sinni og umgengni þannig að aðrir í húsinu verði ekki fyrir meiri ama, ónæði og óþægindum en óhjákvæmileg er og venjulegt í sambærilegum húsum. Yfirvegað og settlegt kynlíf er sem sagt venjuhelgaður partur af heimilisbrölti fólks. Aðrir eigendur hafa þröngar heimildir til afskipta af því en þó má húsfélag hugsanlega setja hömlulausu og hávaðasömu kynlífi einhverjar skorður. Er þá miðað við meðalhóf og upp- og ofanfólk. Alltaf má í hita leiks búast við einhverjum ópum, skrækjum og fyrirgangi frá íbúðum og venjulegt grannakynlíf verða aðrir eigendur að umlíða þrátt fyrir stöku stunu og eitt og eitt andvarp milli hæða. Öfgar og náttúruhamfarir. Það er alveg ljóst að það er hægt að gerast offari í þessu efni með fyrirgangi og óhljóðum sem fara út fyrir allt velsæmi og æra óstöðugan. Þá er sameigendum óskylt að búa við ósköpin. Það er afstætt í tíma og rúmi hvað má og hvað er eðlilegt. Þeir sem eru fyrirferðarmiklir og háværir eiga ekki kröfu á því að grannar umlíði þeim það. Sömuleiðis eiga þeir sem eru viðkvæmir ekki rétt á því að grannarnir taki sérstakt tillit til þeirra. Allt mannanna bauk og brölt getur valdið óþægindum og ónæði. Eigendur hljóta alltaf að verða fyrir einhverju ónæði eða óþægindum. Það er gömul saga og ný að sumir eru fyrirferðarmeiri í þessu efni en aðrir og aðrir viðkvæmari fyrir kynlífi en sumir. Sumt fólk er hömlulausara og háværara en annað. Sumir koma í kyrrþey, hægt og hljótt, meðan aðrir koma með miklum fyrigangi og látum. Meðan sumir láta fágað andvarp duga, þá hrína aðrir hástöfum. Stundum má líkja því við náttúruhamfarir. Fólki ber eftir föngum að gera ráðstafanir til að draga úr hljóðum sínum og tempra þau eftir föngum. Mörg góð húsráð eru til enda vandamálið ekki nýtt af nálinni. Hefur t.d sængurhorn og koddi í gegn um tíðina reynst vel í að drepa hljóð og varnað mörgu kynlegu hljóði frá að magnast um allt hús. Kópavogur á kortið. Safaríkasta málið af þessum toga er “Óp-og stunumálið í Kópavogi” sem upp kom fyrir hálfum öðrum áratug og olli því að þjóðin stóð á öndinni yfir lýsingum fólks á rekkjulátum nágranna. Ástarleikirnir voru 3 á dag og stóðu í þrjá tíma hver og hafði svo verið í 7 mánuði áður en sambýlisfólkið bugaðist. Óhljóðin voru ómennsk; sambland af útburðarvæli, spangóli hunds, jarmi kinda og Tarsanöskra eins og Johnny Weismuller, var að gera alla gráhærða með á elliheimilinu. Fram að þessu var Kópavogur síðasta sort. Menn villtust stundum og höfnuðu þar en enginn kom þangað viljandi. En þetta mál kom Kópavogi á kortið og síðan hefur verið þar rífandi uppgangur og velmegun. Það er gott að búa í Kópavogi. Úrræði. Hvað er til ráða? Dugi kvartanir og umvandanir ekki kemur til greina að aðvara fólkið og benda því á að brot á skráðum og óskráðum umgengnisreglum getur réttlætt kröfu um brottvísun og/eða sölu íbúðar. Í því efni eru gerðar ríkar kröfur um brot og sönnun fyrir þeim. Húsfélag eða einstakir eigendur verða að sanna brot og að þau séu það stórvægileg og þess eðlis að til svo róttækra úrræða megi grípa. Sennilega er best að bíða bylinn af sér. Það er verst að maður veit aldrei hversu lengi hann stendur og hversu harður hann verður. Höfundur er formaður Húseigendafélagsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni fjölbýlishúsa Kynlíf Sigurður Helgi Guðjónsson Mest lesið Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Gerum betur Hilmar Björnsson Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Sjá meira
Annað veifið koma til kasta Húseigendafélagsins klögumál vegna kynlífsóhljóða í fjölbýlishúsum. Fólk spyr hver sé réttur þess þegar um þverbak keyrir. Oft er í húsum heyrandi nær. Það er margt sem bendir til að kynlíf sé stundað í allríkum mæli í fjöleignarhúsum og hefur svo verið frá öðli alda. Réttur fólks í því efni er álitinn sjálfsagður hluti af eignaráðum þess og er venjuhelgaður. Meginreglan er sú að fólk má stunda kynlíf í íbúðum sínum og það jafnvel með tilþrifum og þarf hvorki að fá til þess leyfi né að standa nokkrum reikningsskap gerða sinna. Á móti kemur réttur annarra íbúa hússins til næðis og friðar og til að þurfa ekki nauðugt viljugt að vera áheyrnarfulltrúar að kynlífsbrölti nágranna sinna. Hávært kynlíf í fjölbýli eitt gleggsta dæmið um að það sem er einum til ánægju og yndis geti verið öðrum til ama og leiðinda. Þetta eru oftast óþægileg feimnismál sem grannar veigra sér við að kvarta yfir. Það er afstætt í tíma og rúmi hvað má og ekki má og hvað er viðeigandi og eðlilegt og hvað er óviðeigandi og óeðlilegt. Það eru engar nákvæmar reglur eða staðlar til um þetta og staðlaráð EB hefur meira að segja látið þetta svið í frið. Óhljóð af þessum toga geta verið skemmtileg fyrst en eru óþolandi til lengdar og særa svo blygðunarsemi granna. Umburðarlyndi og tillitssemi. Í raun og veru gilda alveg sömu sjónarmið og reglur um kynlíf í fjölbýli og um aðrar mannlegar athafnir. Hér eru það eins og endranær hagsmunamat og hin gullnu gildi, tillitssemi og umburðarlyndi sem ráða því hvað má og ekki má. Það er meðalhófið sem gildir um kynlífið eins og annað í fjöleignarhúsum. Eigendum fjöleignarhúsa er skylt að haga hagnýtingu sinni og umgengni þannig að aðrir í húsinu verði ekki fyrir meiri ama, ónæði og óþægindum en óhjákvæmileg er og venjulegt í sambærilegum húsum. Yfirvegað og settlegt kynlíf er sem sagt venjuhelgaður partur af heimilisbrölti fólks. Aðrir eigendur hafa þröngar heimildir til afskipta af því en þó má húsfélag hugsanlega setja hömlulausu og hávaðasömu kynlífi einhverjar skorður. Er þá miðað við meðalhóf og upp- og ofanfólk. Alltaf má í hita leiks búast við einhverjum ópum, skrækjum og fyrirgangi frá íbúðum og venjulegt grannakynlíf verða aðrir eigendur að umlíða þrátt fyrir stöku stunu og eitt og eitt andvarp milli hæða. Öfgar og náttúruhamfarir. Það er alveg ljóst að það er hægt að gerast offari í þessu efni með fyrirgangi og óhljóðum sem fara út fyrir allt velsæmi og æra óstöðugan. Þá er sameigendum óskylt að búa við ósköpin. Það er afstætt í tíma og rúmi hvað má og hvað er eðlilegt. Þeir sem eru fyrirferðarmiklir og háværir eiga ekki kröfu á því að grannar umlíði þeim það. Sömuleiðis eiga þeir sem eru viðkvæmir ekki rétt á því að grannarnir taki sérstakt tillit til þeirra. Allt mannanna bauk og brölt getur valdið óþægindum og ónæði. Eigendur hljóta alltaf að verða fyrir einhverju ónæði eða óþægindum. Það er gömul saga og ný að sumir eru fyrirferðarmeiri í þessu efni en aðrir og aðrir viðkvæmari fyrir kynlífi en sumir. Sumt fólk er hömlulausara og háværara en annað. Sumir koma í kyrrþey, hægt og hljótt, meðan aðrir koma með miklum fyrigangi og látum. Meðan sumir láta fágað andvarp duga, þá hrína aðrir hástöfum. Stundum má líkja því við náttúruhamfarir. Fólki ber eftir föngum að gera ráðstafanir til að draga úr hljóðum sínum og tempra þau eftir föngum. Mörg góð húsráð eru til enda vandamálið ekki nýtt af nálinni. Hefur t.d sængurhorn og koddi í gegn um tíðina reynst vel í að drepa hljóð og varnað mörgu kynlegu hljóði frá að magnast um allt hús. Kópavogur á kortið. Safaríkasta málið af þessum toga er “Óp-og stunumálið í Kópavogi” sem upp kom fyrir hálfum öðrum áratug og olli því að þjóðin stóð á öndinni yfir lýsingum fólks á rekkjulátum nágranna. Ástarleikirnir voru 3 á dag og stóðu í þrjá tíma hver og hafði svo verið í 7 mánuði áður en sambýlisfólkið bugaðist. Óhljóðin voru ómennsk; sambland af útburðarvæli, spangóli hunds, jarmi kinda og Tarsanöskra eins og Johnny Weismuller, var að gera alla gráhærða með á elliheimilinu. Fram að þessu var Kópavogur síðasta sort. Menn villtust stundum og höfnuðu þar en enginn kom þangað viljandi. En þetta mál kom Kópavogi á kortið og síðan hefur verið þar rífandi uppgangur og velmegun. Það er gott að búa í Kópavogi. Úrræði. Hvað er til ráða? Dugi kvartanir og umvandanir ekki kemur til greina að aðvara fólkið og benda því á að brot á skráðum og óskráðum umgengnisreglum getur réttlætt kröfu um brottvísun og/eða sölu íbúðar. Í því efni eru gerðar ríkar kröfur um brot og sönnun fyrir þeim. Húsfélag eða einstakir eigendur verða að sanna brot og að þau séu það stórvægileg og þess eðlis að til svo róttækra úrræða megi grípa. Sennilega er best að bíða bylinn af sér. Það er verst að maður veit aldrei hversu lengi hann stendur og hversu harður hann verður. Höfundur er formaður Húseigendafélagsins.
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir Skoðun