Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir, þingkona Viðreisnar, segir Íslandsbanka hafa sýnt viðleitni til að gera málið upp en að því sé alls ekki lokið þar.
„Mér finnst Íslandsbanki fyrir sitt leyti sína viðleitni og vilja til að gera hreint fyrir sínum dyrum. Það má kannski sjá þetta sem þriggja fasa fléttur. Ríkisstjórnin tekur ákvörðun um sölu og leggur upp hvernig eigi að framkvæma hana, Bankasýsla ríkisins vinnur í nafni stjórnvalda og svo er Íslandsbanki einn söluaðila,“ segir Þorbjörg og að henni finnist nýr bankastjóri hafa verið skýr með það að hann skilji alvarleika lögbrotanna.
„Og skilji að lögbrot, þau hafa afleiðingar, og hafa í þessu tilfelli haft mikil áhrif á traust.“
Hún segir að málið eigi eftir að gera upp frá upphafi til enda, eins og einn nýr stjórnarmaður, Helga Hlín Hákonardóttir, hafði orð á í gær að stjórnarkjöri loknu:
„Það á eftir að klára rannsóknir á því frá upphafi til enda. Ég kem með þekkingu á stjórnarháttum fyrirtækja í opinberri eigu. Ábyrgð ríkisins sem eiganda og Bankasýslunnar sem handhafa stærsta hluthafans í bankanum er rík.“
Helga Hlín Hákonardóttir, nýr stjórnarmaður Íslandsbanka
Þorbjörg segir að stærsta breytan þar sé pólitíkin og pólitískar ákvarðanir. Hún bendir á að ríkisendurskoðandi hafi enn eftirfylgni með málinu og umboðsmaður Alþingis sé enn með aðkomu fjármálaráðherra til skoðunar.
„Stóra, stóra málið myndi ég segja að liggi hjá umboðsmanni Alþingis sem hefur verið að spyrja fjármálaráðherra spurninga um það hvort hann líti svo á að stjórnsýslulög hafi ekki gilt um fjármálaráðherra í þessum verkefnum. Þannig ég von á því að þegar niðurstaða umboðsmanns liggur fyrir og frekari skoðun Ríkisendurskoðunar þá fari þessi umræða aftur af stað.“
Þriggja fasa leikflétta
Þá segir hún að enn eigi, sem dæmi, eftir að fá úr því skorið af hverju leiðbeiningum fjármálaráðherra um þátttöku í útboðinu var ekki fylgt.
„Þá vaknar auðvitað spurningin: Hverjar voru leiðbeiningar fjármálaráðherra til bankasýslunnar? Hvers vegna tókst Bankasýslunni ekki að koma þessu leiðbeiningum skýrt á framfæri við Íslandsbanka? Þetta er þriggja fasa leikflétta en fulltrúar ríkisstjórnarinnar vilja takmarka samtalið við það hverjar starfslokagreiðslur voru, sem er lítið korn leikfléttunnar, í stað þess að horfa á stóru myndina,“ segir Þorbjörg og að það megi ekki gleyma því að það var verið að selja eigur almennings fyrir 53 milljarðar króna og að salan hafi leitt til þess að bankinn þarf að greiða milljarðasekt, að það eigi að leggja niður bankasýslunnar og að frekari sala sé í strand vegna skorti á trausti almennings.
„Það segir alla söguna um það hversu vel tókst til og alla söguna um að ríkisstjórnin verður að sýna þá pólitísku forystu að gera upp málið heildstætt og þora að líta í eigin barm“
Þorbjörg segist telja ólíklegt að ríkisstjórnin vilji það en að það sé, til dæmis, lykilforsenda fyrir áframhaldandi sölu á hlut ríkisins í bankanum.
„Traustið til fjármálaráðherra og ríkisstjórnarinnar er ekkert og á meðan þau neita að líta eigin barm og gera málið upp með þeim verkfærum sem við höfum, þá verður ekkert framhald á,“ segir hún og að ekkert traust sé til þess á Alþingi eða annars staðar að halda áfram með söluna á meðan restin sé ekki gerð upp.
Hvað varðar framhaldið segist Þorbjörg nú bíða þess að fjárlaganefnd komi saman.
„Formaður nefndar hefur neitað okkur um það að hittast til að ræða málefni Íslandsbanka í sumar og hefur neitað okkur um að senda skriflegar fyrirspurnir í nafni nefndarinnar um það til dæmis hvort greiða eigi Íslandsbanka fulla söluþóknun fyrir söluna. Svo stendur það auðvitað eftir að það er tugmilljarða gat í næstu fjárlögum vegna þess að ríkissjóður gerði ráð fyrir áframhaldandi tekjum [innsk. Blm. Vegna sölu á hlut ríkisins í bankanum] en þetta hefur ekki þótt tilefni til þess að funda,“ segir hún og að það sé mjög bagalegt í ljósi þessa stóra máls.
Fréttin hefur verið leiðrétt. Þorbjörg er ekki Gísladóttir heldur Gunnlaugsdóttir.
