Menntun má kosta! Álfhildur Leifsdóttir og Hólmfríður Árnadóttir skrifa 11. september 2023 08:01 Sameiningarhugmyndir framhaldsskólanna MA og VMA sem mennta- og barnamálaráðherra, Ásmundur Einar Daðason, áformar eru fráleitar að okkar mati, þó er hvorug okkar stúdent frá öðrum hvorum skólanum. Fyrir utan hróplegar þversagnir í skýrslu PwC, sem mörg hafa fjallað um og litlu er við að bæta, er skoðun okkar faglegs eðlis og byggir á þörfum fjölbreytts nemendahóps og ólíkra ungmenna á landsbyggðinni. Í lögum um framhaldsskóla (92/2008) stendur að hlutverk hans sé ,,að stuðla að alhliða þroska allra nemenda og virkri þátttöku þeirra í lýðræðisþjóðfélagi með því að bjóða hverjum nemenda nám við hæfi”. Við sem samfélag verðum að tryggja fjölbreytt val ungmenna til náms, að tekið sé tillit til jafnréttis og jöfnuðar er varðar aðgengi að námi og inngildingu nemenda. Að öll sem vilja stunda nám geti það óháð atgervi, fötlun, örorku, félagslegri stöðu, búsetu, móðurmáli eða námsgetu og að skólar geti mætt þessum þörfum fjölbreytts nemendahóps með viðeigandi stuðningi. Ráðherra málaflokksins hefur sett fram heildstæða stefnu og markmið í þágu farsældar barna, sem og frumvarp til laga um nýja Mennta- og skólaþjónustustofu. Segir í lögum um samþættingu þjónustu í þágu farsældar barna að leggja eigi ríka áhersla á heildstæða stefnumótun þegar kemur að málefnum barna, einkum er lýtur að þjónustu. Litið sé til þess að tryggja aukna samfellu þvert á þjónustukerfi og málefnasvið með heildarsýn og sameiginleg markmið (í þágu barna vonandi) að leiðarljósi og að tryggja aukna aðkomu barna og nemenda að stefnumótun í samræmi við ákvæði samnings Sameinuðu þjóðanna um réttindi barnsins og tilmæli barnaréttarnefndar Sameinuðu þjóðanna til íslenskra stjórnvalda þar að lútandi (ráðherra málaflokksins, 24. apríl 2023). Í frumvarpi til laga um nýja Mennta- og skólaþjónustustofa á að ,,tryggja og efla gæði náms, efla stuðning við nemendur og skólaþróun í framhaldsskólum”. Ráðherra talar fjálglega um að við fjárfestum í einstaklingnum og menntun hans því menntun skili arði, hver sá nemandi sem nær að mennta sig og fer út á vinnumarkaðinn léttir á heilbrigðis- og félagslega kerfinu. Þessi fjárfesting í menntun skili sér þegar nemandi verður skattgreiðandi og arðsemi þess sé á við arðsemi stórfyrirtækja. Þarna er hvor höndin upp á móti annarri, í reynd virðist starfsemi ráðherra stríða þvert gegn þessu orðagjálfri hans sjálfs og á engan hátt fylgja orðum hans faglegar og rökfastar athafnir sem styðja við farsæld barna og ungmenna eða efla stuðning og skólaþróun í framhaldsskólum heldur þvert á móti. Með þessum áætlunum um sameiningu MA og VMA er verði að ganga þvert gegn fyrr nefndum orðum með aukinni einsleitni og minna vali nemenda að loknu skyldunámi. Fræðafólk hefur bent á rangfærslur við útfærslu og útreikninga á fjármagni, tilvonandi nemendafjölda framhaldsskólanna og viðleitni ráðuneytis menntamála til að spara aurinn og kasta krónunni með óraunhæfum aðhaldsaðgerðum ár hvert. Staðreyndin er sú að nemendahópurinn mun stækka, hann mun verða fjölbreyttari og þarfnast flóknari þjónustu sem ekki verður mætt nema með áherslu á aukna þjónustu og skólaþróun byggða á grunni hvors skóla. Þar kemur fjölbreytt val nemenda út frá þörfum og atgervi til með að skipta máli sem og aðkoma sérfræðinga og starfsfólks skólanna en ekki síst nemenda sjálfra sem gjarnan vita vel hvers þeir þarfnast og hvað þeir vilja. Rannsóknir síðustu ára á líðan barna og ungmenna (Rannsóknir og greining, Eurostudent) sýna fram á aukna vanlíðan meðal nemenda framhaldsskólanna, sérstaklega stúlkna. Til að bregðast við því á ekki að draga úr þjónustu sálfræðinga og námsráðgjafa. Þá flosna drengir frekar upp úr námi í framhaldsskólum um leið og brotthvarf nemenda er með því hæsta hér á landi ef borið er saman við hin Norðurlöndin. Aftur er leiðin til árangurs ekki að draga úr stoðþjónustu og vali nemenda til náms heldur mikilvægt að styrkja starfsemi skólanna eins og hægt er. Tillaga til þingsályktunar um átak í uppbyggingu verknámsaðstöðu í framhaldsskólum vakti einnig vonir um að nú stæði mikið til og fjármögnun VMA yrði loks í takt við þörfina. Þar var vitnað í nefnd menntamálaráðherra um mótun menntastefnu sem boðaði að stórefla beri alla verk- og starfsmenntun í landinu enda lengi verið rætt um nauðsyn þess. Hvoru tveggja, farsældarlögin og uppbygging verknámsaðstöðu, lofaði góðu sérstaklega þar sem enn er ekki gróið um heilt eftir styttingu framhaldsskólans niður í þrjú ár, en þar eru vísbendingar um að meðaleinkunnir nemenda á stúdentsprófi hafi lækkað og þeir komi verr undirbúnir inn í háskóla (Mennta- og menningarmálaráðuneytið). En skammgóður var sá vermir því þó standi í fjárhagsáætlun ríkisstjórnar að 900 milljónir séu ætlaðar til þess að innleiða nýja menntastefnu munu framlög til framhaldsskóla samhliða lækka um 600 milljónir strax á næsta ári. Aðgerða er sannarlega þörf, ekki ofbeldisaðgerða af hálfu ráðuneytis í formi sameiningaráforma tveggja ólíkra framhaldsskóla eins og MA og VMA eru, heldur aðgerða sem tryggja ungmennum okkar framtíð sem hentar þeim og þeirra þörfum og þróun skólastarfs á grunni þess sem fyrir er. Slíkt er eins og fleiri hafa bent á, aðför að framhaldsnámi á landsbyggðinni, bæði bók- og iðnnámi. Sameining sem stríðir ekki aðeins gegn almennri skynsemi heldur samfélaginu sem við viljum búa í, samfélagi sem mætir fjölbreyttum þörfum og aðstæðum, byggir á jöfnuði og er sveigjanlegt. Með þessum hugmyndum mun auk þess sérfræðistörfum kennara beggja skóla að öllum líkindum fækka um 30-40, sparnaður upp á 400 milljónir segir okkur að einhvers staðar þarf að klípa meira af. Í okkar huga er nefnilega ekki aðeins verið að fella bóknámsskólann MA niður heldur og einnig halda áfram að svelta iðnnámið í VMA eins og gert hefur verið síðastliðin 10 ár. Nemendur munu þurfa sækja iðnnám annað með tilheyrandi kostnaði forsjáraðila og ekki verður hægt að stunda hefðbundið bóknám í bekkjarkerfi á Norðurlandi. Í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar er kveðið á um nýjan Tækniskóla í Hafnarfirði. Skóla sem er einkarekinn og í eigu aðila atvinnulífsins, Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi (SFS), Samtaka iðnaðarins (SI) og Samorku og Iðnaðarmannafélagsins í Reykjavík (IMFR). Í skýrslu stýrihóps Mennta- og barnamálaráðuneytis kemur fram að byggja eigi nýjar höfuðstöðvar Tækniskólans í Hafnarfirði til að mæta fyrirsjáanlegri 1.500–1.700 nemenda fjölgun í iðn- og starfsnámi á næstu 5–6 árum. Tækniskólinn á þá að rúma um 3000 nemendur með möguleika á enn meiri stækkun. Má leiða líkum að því að verið sé að undirbúa tilfærslu alls verknáms á einn stað á höfuðborgarsvæðinu og skerða þannig möguleika ungs fólks á landbyggðinni til iðnnáms. Við teljum vegið hart og á óvæginn hátt að tveimur mikilvægustu stofnunum Akureyrar og köllum eftir faglegum vinnubrögðum frá ráðuneyti menntamála við eflingu framhaldsnáms fyrir öll ungmenni og að ávallt sé haft í huga það sem börnum og ungmennum er fyrir bestu. Við köllum eftir fjármögnun íslenskrar menntastefnu og að ráðuneyti menntamála komi fram af virðingu við þær stofnanir, starfsfólk þeirra og nemendur, sem hlúa að og mennta ungmennin okkar. Þeirra er framtíðin og menntun þeirra má kosta. Álfhildur Leifsdóttir, grunnskólakennari, og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði. Hólmfríður Árnadóttir, menntunarfræðingur og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla- og menntamál Framhaldsskólar Akureyri Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Vinstri græn Álfhildur Leifsdóttir Tengdar fréttir Kennarafélag MA alfarið á móti sameiningu Kennarafélag Menntaskólans á Akureyri er alfarið á móti sameiningu skólans við Verkmenntaskólann á Akureyri. Félagið segir skýrslu starfshóps um málið fulla af þversögnum. Hún hafi verið unnin án samráðs við starfsfólk og nemendur. Skorað er á ráðherra að falla frá áformunum. 8. september 2023 18:35 Umboðsmaður sendir Ásmundi bréf vegna sameiningar Umboðsmaður barna hefur sent Ásmundi Einari Daðasyni, mennta-og barnamálaráðherra bréf vegna sameiningar Menntaskólans á Akureyri og Verkmenntaskóla Akureyrar. Óskar umboðsmaður eftir upplýsingum um það hvort mat hafi verið lagt á bestu hagsmuni barna og hvort nemendur hafi fengið að koma sjónarmiðum á framfæri. 8. september 2023 13:01 Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Sjá meira
Sameiningarhugmyndir framhaldsskólanna MA og VMA sem mennta- og barnamálaráðherra, Ásmundur Einar Daðason, áformar eru fráleitar að okkar mati, þó er hvorug okkar stúdent frá öðrum hvorum skólanum. Fyrir utan hróplegar þversagnir í skýrslu PwC, sem mörg hafa fjallað um og litlu er við að bæta, er skoðun okkar faglegs eðlis og byggir á þörfum fjölbreytts nemendahóps og ólíkra ungmenna á landsbyggðinni. Í lögum um framhaldsskóla (92/2008) stendur að hlutverk hans sé ,,að stuðla að alhliða þroska allra nemenda og virkri þátttöku þeirra í lýðræðisþjóðfélagi með því að bjóða hverjum nemenda nám við hæfi”. Við sem samfélag verðum að tryggja fjölbreytt val ungmenna til náms, að tekið sé tillit til jafnréttis og jöfnuðar er varðar aðgengi að námi og inngildingu nemenda. Að öll sem vilja stunda nám geti það óháð atgervi, fötlun, örorku, félagslegri stöðu, búsetu, móðurmáli eða námsgetu og að skólar geti mætt þessum þörfum fjölbreytts nemendahóps með viðeigandi stuðningi. Ráðherra málaflokksins hefur sett fram heildstæða stefnu og markmið í þágu farsældar barna, sem og frumvarp til laga um nýja Mennta- og skólaþjónustustofu. Segir í lögum um samþættingu þjónustu í þágu farsældar barna að leggja eigi ríka áhersla á heildstæða stefnumótun þegar kemur að málefnum barna, einkum er lýtur að þjónustu. Litið sé til þess að tryggja aukna samfellu þvert á þjónustukerfi og málefnasvið með heildarsýn og sameiginleg markmið (í þágu barna vonandi) að leiðarljósi og að tryggja aukna aðkomu barna og nemenda að stefnumótun í samræmi við ákvæði samnings Sameinuðu þjóðanna um réttindi barnsins og tilmæli barnaréttarnefndar Sameinuðu þjóðanna til íslenskra stjórnvalda þar að lútandi (ráðherra málaflokksins, 24. apríl 2023). Í frumvarpi til laga um nýja Mennta- og skólaþjónustustofa á að ,,tryggja og efla gæði náms, efla stuðning við nemendur og skólaþróun í framhaldsskólum”. Ráðherra talar fjálglega um að við fjárfestum í einstaklingnum og menntun hans því menntun skili arði, hver sá nemandi sem nær að mennta sig og fer út á vinnumarkaðinn léttir á heilbrigðis- og félagslega kerfinu. Þessi fjárfesting í menntun skili sér þegar nemandi verður skattgreiðandi og arðsemi þess sé á við arðsemi stórfyrirtækja. Þarna er hvor höndin upp á móti annarri, í reynd virðist starfsemi ráðherra stríða þvert gegn þessu orðagjálfri hans sjálfs og á engan hátt fylgja orðum hans faglegar og rökfastar athafnir sem styðja við farsæld barna og ungmenna eða efla stuðning og skólaþróun í framhaldsskólum heldur þvert á móti. Með þessum áætlunum um sameiningu MA og VMA er verði að ganga þvert gegn fyrr nefndum orðum með aukinni einsleitni og minna vali nemenda að loknu skyldunámi. Fræðafólk hefur bent á rangfærslur við útfærslu og útreikninga á fjármagni, tilvonandi nemendafjölda framhaldsskólanna og viðleitni ráðuneytis menntamála til að spara aurinn og kasta krónunni með óraunhæfum aðhaldsaðgerðum ár hvert. Staðreyndin er sú að nemendahópurinn mun stækka, hann mun verða fjölbreyttari og þarfnast flóknari þjónustu sem ekki verður mætt nema með áherslu á aukna þjónustu og skólaþróun byggða á grunni hvors skóla. Þar kemur fjölbreytt val nemenda út frá þörfum og atgervi til með að skipta máli sem og aðkoma sérfræðinga og starfsfólks skólanna en ekki síst nemenda sjálfra sem gjarnan vita vel hvers þeir þarfnast og hvað þeir vilja. Rannsóknir síðustu ára á líðan barna og ungmenna (Rannsóknir og greining, Eurostudent) sýna fram á aukna vanlíðan meðal nemenda framhaldsskólanna, sérstaklega stúlkna. Til að bregðast við því á ekki að draga úr þjónustu sálfræðinga og námsráðgjafa. Þá flosna drengir frekar upp úr námi í framhaldsskólum um leið og brotthvarf nemenda er með því hæsta hér á landi ef borið er saman við hin Norðurlöndin. Aftur er leiðin til árangurs ekki að draga úr stoðþjónustu og vali nemenda til náms heldur mikilvægt að styrkja starfsemi skólanna eins og hægt er. Tillaga til þingsályktunar um átak í uppbyggingu verknámsaðstöðu í framhaldsskólum vakti einnig vonir um að nú stæði mikið til og fjármögnun VMA yrði loks í takt við þörfina. Þar var vitnað í nefnd menntamálaráðherra um mótun menntastefnu sem boðaði að stórefla beri alla verk- og starfsmenntun í landinu enda lengi verið rætt um nauðsyn þess. Hvoru tveggja, farsældarlögin og uppbygging verknámsaðstöðu, lofaði góðu sérstaklega þar sem enn er ekki gróið um heilt eftir styttingu framhaldsskólans niður í þrjú ár, en þar eru vísbendingar um að meðaleinkunnir nemenda á stúdentsprófi hafi lækkað og þeir komi verr undirbúnir inn í háskóla (Mennta- og menningarmálaráðuneytið). En skammgóður var sá vermir því þó standi í fjárhagsáætlun ríkisstjórnar að 900 milljónir séu ætlaðar til þess að innleiða nýja menntastefnu munu framlög til framhaldsskóla samhliða lækka um 600 milljónir strax á næsta ári. Aðgerða er sannarlega þörf, ekki ofbeldisaðgerða af hálfu ráðuneytis í formi sameiningaráforma tveggja ólíkra framhaldsskóla eins og MA og VMA eru, heldur aðgerða sem tryggja ungmennum okkar framtíð sem hentar þeim og þeirra þörfum og þróun skólastarfs á grunni þess sem fyrir er. Slíkt er eins og fleiri hafa bent á, aðför að framhaldsnámi á landsbyggðinni, bæði bók- og iðnnámi. Sameining sem stríðir ekki aðeins gegn almennri skynsemi heldur samfélaginu sem við viljum búa í, samfélagi sem mætir fjölbreyttum þörfum og aðstæðum, byggir á jöfnuði og er sveigjanlegt. Með þessum hugmyndum mun auk þess sérfræðistörfum kennara beggja skóla að öllum líkindum fækka um 30-40, sparnaður upp á 400 milljónir segir okkur að einhvers staðar þarf að klípa meira af. Í okkar huga er nefnilega ekki aðeins verið að fella bóknámsskólann MA niður heldur og einnig halda áfram að svelta iðnnámið í VMA eins og gert hefur verið síðastliðin 10 ár. Nemendur munu þurfa sækja iðnnám annað með tilheyrandi kostnaði forsjáraðila og ekki verður hægt að stunda hefðbundið bóknám í bekkjarkerfi á Norðurlandi. Í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar er kveðið á um nýjan Tækniskóla í Hafnarfirði. Skóla sem er einkarekinn og í eigu aðila atvinnulífsins, Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi (SFS), Samtaka iðnaðarins (SI) og Samorku og Iðnaðarmannafélagsins í Reykjavík (IMFR). Í skýrslu stýrihóps Mennta- og barnamálaráðuneytis kemur fram að byggja eigi nýjar höfuðstöðvar Tækniskólans í Hafnarfirði til að mæta fyrirsjáanlegri 1.500–1.700 nemenda fjölgun í iðn- og starfsnámi á næstu 5–6 árum. Tækniskólinn á þá að rúma um 3000 nemendur með möguleika á enn meiri stækkun. Má leiða líkum að því að verið sé að undirbúa tilfærslu alls verknáms á einn stað á höfuðborgarsvæðinu og skerða þannig möguleika ungs fólks á landbyggðinni til iðnnáms. Við teljum vegið hart og á óvæginn hátt að tveimur mikilvægustu stofnunum Akureyrar og köllum eftir faglegum vinnubrögðum frá ráðuneyti menntamála við eflingu framhaldsnáms fyrir öll ungmenni og að ávallt sé haft í huga það sem börnum og ungmennum er fyrir bestu. Við köllum eftir fjármögnun íslenskrar menntastefnu og að ráðuneyti menntamála komi fram af virðingu við þær stofnanir, starfsfólk þeirra og nemendur, sem hlúa að og mennta ungmennin okkar. Þeirra er framtíðin og menntun þeirra má kosta. Álfhildur Leifsdóttir, grunnskólakennari, og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði. Hólmfríður Árnadóttir, menntunarfræðingur og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði.
Kennarafélag MA alfarið á móti sameiningu Kennarafélag Menntaskólans á Akureyri er alfarið á móti sameiningu skólans við Verkmenntaskólann á Akureyri. Félagið segir skýrslu starfshóps um málið fulla af þversögnum. Hún hafi verið unnin án samráðs við starfsfólk og nemendur. Skorað er á ráðherra að falla frá áformunum. 8. september 2023 18:35
Umboðsmaður sendir Ásmundi bréf vegna sameiningar Umboðsmaður barna hefur sent Ásmundi Einari Daðasyni, mennta-og barnamálaráðherra bréf vegna sameiningar Menntaskólans á Akureyri og Verkmenntaskóla Akureyrar. Óskar umboðsmaður eftir upplýsingum um það hvort mat hafi verið lagt á bestu hagsmuni barna og hvort nemendur hafi fengið að koma sjónarmiðum á framfæri. 8. september 2023 13:01
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hinn opni tékki samgöngusáttmálans – ljósastýring og Sundabraut Eiríkur S. Svavarsson skrifar
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar