Skoðun

Að læra ís­lensku til að finnast þú vera hluti af sam­fé­laginu

Valerio Gargiulo skrifar

Ég hef verið með fasta búsetu á Íslandi síðan 2012 (eftir að hafa verið fram og tilbaka á Íslandi frá 2001) og tekið íslenskan ríkisborgararétt árið 2021. Að koma frá Suður Evrópu og flytja til Íslands er einstök upplifun sem er full af áskorunum og umbun. Á þessum árum á hef ég fengið frábær tækifæri til að sinna margvíslegum verkefnum og kynnst fjölbreyttu fólki, hvert með ólíka reynslu og bakgrunn.

Ein af einstöku minningum mínum um þetta ævintýri er fyrstu kynni mín við eldriborgara þegar ég starfaði sem sundlaugavörður í Laugardalslaug. Þau hvöttu mig eindregið til læra að tala íslensku. Í fyrstu olli þessi beiðni mér óþægindum, þar sem ég var óöruggur og hafði ekki góð tök á tungumálinu. Ég hafði heldur tilhneigingu til að tjá mig á ensku til að forðast misskilning. Mér skildist hins vegar að samfélagið mat mikils viðleitni útlendinga við að ná tökum á íslensku og aðlagast íslenskri menningu.

Eins og ég nefndi í annarri færslu er samþætting persónulegur hlutur. Mig hefur alltaf langað til að upplifa íslenska menning, hef kynnt mér ýmsar þjóðsögur um álfa og huldufólk, og skrifað 9 bækur á íslensku.

Sem útlendingur með íslenskan ríkisborgararétt hef ég alltaf sýnt sjálfum mér að ég vil vera hluti af þessu samfélagi, vera hluti af menningu þess og hugarfari þessa frábæra fólks sem býr hér.

Á undanförnum árum hefur athyglisverð þróun myndast meðal nýrra kynslóða Íslendinga: aukin notkun ensku sem ákjósanlegs tungumáls í samskiptum við útlendinga. Þó enska sé ómissandi tungumál í nútímanum hefur þetta fyrirbæri skapað áskoranir fyrir útlendinga sem reyna að samþætta og læra tungumálið.

Tungumál er grundvallarþáttur í því að koma á þroskandi samböndum og skilja að fullu menningu og hefðir lands. Umskiptin frá ensku yfir í íslensku sem samskiptatungumál urðu tímamót fyrir mig. Auk þess að bæta tungumálakunnáttu mína fann ég að þessi einfalda en þó þroskandi látbragð opnaði dyr að dýpri tengslum við fólkið sem ég kynntist.

Hvert samtal á íslensku var tækifæri sem rithöfundur til að læra eitthvað nýtt um íslenska menningu, hefðir og staðbundin sjónarmið. Auk þess að veita mér betri skilning á landinu sem ég bý í, gerði þessi nálgun mér kleift að þróa ekta og innihaldsríkari tengsl við fólkið sem ég hitti á hverjum degi.

Í gegnum skuldbindingu mína til að ná tökum á íslensku hef ég uppgötvað nýtt stig tengingar og þakklætis fyrir fallegu eyjuna sem ég bý á og kalla heimili mitt.

Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.




Skoðun

Skoðun

BRCA

Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar

Sjá meira


×