Baldur bak við þig stendur Hrund Þrándardóttir skrifar 30. maí 2024 08:31 Í aðdraganda forsetakosninga hafa tvær spurningar verið hvað mest áberandi varðandi framboð Baldurs. Af hverju Baldur OG Felix? Af hverju er verið að tala um að Baldur sé samkynhneigður? Byrjum á fyrri spurningunni: Af hverju erum við að tala um Baldur OG Felix? Allt í lagi, svolítið furðulegt eða hvað? Við höfum þó áður séð maka forsetaframbjóðenda gert hátt undir höfði í baráttunni um forsetaembættið. Eins og Baldri er von og vísa hefur hann verið skýr og heiðarlegur frá upphafi framboðs, þeir Felix eru að gera þetta saman. Auðvitað er Baldur forsetaframbjóðandinn, við kjósum hann og auðvitað verður embættið hans. Hann verður okkar forseti. En þegar forsetaframbjóðandi á maka þá er afar mikilvægt að vita eitthvað um hann og hafa vissu fyrir því að sá einstaklingur muni vinna að hagsmunum þjóðar við hlið forsetans. Það sem við vitum um Felix er m.a. þetta: Felix brennur fyrir málefnum barna og ungmenna og þar munu áherslur hans á Bessastöðum liggja. Hann er óumdeildur brautryðjandi í gerð barnaefnis sem hann hefur unnið af virðingu við börn með húmor í bland við mannréttindi og fræðslu. Hann hefur lagt áherslu á mikilvægi barnamenningar og tók þátt í verkefninu „List fyrir alla“ þar sem hann ferðaðist um landið með Gunnari Helgasyni, heimsótti grunnskóla og átti spjall við börn og unglinga m.a. um mikilvægi lesturs og fjölbreytt samfélag. Það þarf vart að fjölyrða um hversu dýrmæt og kærkomin þessi mikla reynsla hans og brennandi ástríða Felixar yrði á Bessastöðum. Felix er ásamt Baldri brautryðjandi í baráttu hinsegin fólks. Hann ruddi svo sannarlega brautir í kringum síðustu aldarmót þegar hann samdi, setti upp og lék í einleiknum „Hinn fullkomnir jafningi“ sem hvatti til umræðu um málefni samkynhneigðra hérlendis og erlendis og vakti verðskuldaða athygli. Felix hefur þar að auki verið óþreytandi baráttumaður fyrir hverskyns mannréttindum og haft sig þar í frammi með sýnilegum árangri. Nægir þar að nefna setu hans í stjórnum samtakanna Blátt áfram og Mannréttindaráðs Reykjavíkur. Þá er það líka þannig Baldur og Felix hafa í gegnum árin þurft að berjast fyrir tilverurétti sínum saman. Þannig hafa þeir m.a. þurft að réttlæta sambúð sína og berjast fyrir því að litið sé á þá sem foreldra barna sinna. Felix var í Greifunum og söng Útihátið. Felix er traustur fjölskyldumaður, hlýr og greiðvikinn. Felix á auðvelt með að hlusta og spjalla við allskonar fólk, við formleg og óformleg tilefni. Felix mun vera forsetamaki sem Íslendingar geta verið afar stoltir af. Þá er það seinni spurningin: Hvað kemur það umræðunni við að Baldur sé samkynhneigður? Nákvæmlega! Það á að sjálfsögðu ekki að skipta nokkru einasta máli. Baldur er forsetaframbjóðandi, ekki hommi í framboði. Í fullkomnum heimi þar sem virðing fyrir fólki þætti sjálfsögð og mannréttindi alls fólks virt þyrftum við ekki að ræða þetta. En því miður er það svo að umræðan sem hefur sprottið upp eftir að Baldur gaf kost á sér gefur okkur tilefni til að staldra við. Einhver vill ekki homma á Bessastaði, heldur fallega fjölskyldu. Annar vill sjá skautbúning á svölum forsetans. Enn annar vill sjá „gömlu góðu gildin“ (taka kosningaréttinn aftur af konum?? Brenna nornir á báli?). Allt of mörg ummæli hafa fallið sem ekki er hægt að hafa eftir. Þetta minnir óneitanlega á framboð Vigdísar Finnbogadóttur á sínum tíma þegar m.a. var spurt hvort ekki væri nauðsynlegt að forseti hefði frú sér við hlið og jú heldur betur þótti það við hæfi að frúin tæki á móti gestum á Bessastöðum og hellti upp á könnuna. Að kona væri forseti þótti mörgum fjarstæða. En hvað gerði íslenska þjóðin fyrir 44 árum – kaus konu í embættið, fyrst allra þjóða í heiminum. Og það sem við höfum verið stolt af því alla tíð síðan. Baldur hefur óteljandi kosti og mikilvæga fyrir embætti forseta. Hann er í senn vandaður, víðsýnn og vís, vill öllum vel, hlédrægur en um leið afar frambærilegur. Baldur er einfaldlega góður maður sem stendur með sínum, fjölskyldu, vinum og þjóð. Það að hann sé samkynhneigður er bara bónus. En um leið er það sko hreint ekkert bara heldur afar mikilvægt tækifæri fyrir íslensku þjóðina að senda sterk skilaboð til allra landsmanna og út í heim. Tækifæri til að kjósa hinsegin manneskju í embættið, fyrst allra þjóða í heiminum. Baldur mun vera forseti sem Íslendingar geta verið afar stoltir af - með Felix við hlið sér. Höfundur er sálfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Forsetakosningar 2024 Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Í aðdraganda forsetakosninga hafa tvær spurningar verið hvað mest áberandi varðandi framboð Baldurs. Af hverju Baldur OG Felix? Af hverju er verið að tala um að Baldur sé samkynhneigður? Byrjum á fyrri spurningunni: Af hverju erum við að tala um Baldur OG Felix? Allt í lagi, svolítið furðulegt eða hvað? Við höfum þó áður séð maka forsetaframbjóðenda gert hátt undir höfði í baráttunni um forsetaembættið. Eins og Baldri er von og vísa hefur hann verið skýr og heiðarlegur frá upphafi framboðs, þeir Felix eru að gera þetta saman. Auðvitað er Baldur forsetaframbjóðandinn, við kjósum hann og auðvitað verður embættið hans. Hann verður okkar forseti. En þegar forsetaframbjóðandi á maka þá er afar mikilvægt að vita eitthvað um hann og hafa vissu fyrir því að sá einstaklingur muni vinna að hagsmunum þjóðar við hlið forsetans. Það sem við vitum um Felix er m.a. þetta: Felix brennur fyrir málefnum barna og ungmenna og þar munu áherslur hans á Bessastöðum liggja. Hann er óumdeildur brautryðjandi í gerð barnaefnis sem hann hefur unnið af virðingu við börn með húmor í bland við mannréttindi og fræðslu. Hann hefur lagt áherslu á mikilvægi barnamenningar og tók þátt í verkefninu „List fyrir alla“ þar sem hann ferðaðist um landið með Gunnari Helgasyni, heimsótti grunnskóla og átti spjall við börn og unglinga m.a. um mikilvægi lesturs og fjölbreytt samfélag. Það þarf vart að fjölyrða um hversu dýrmæt og kærkomin þessi mikla reynsla hans og brennandi ástríða Felixar yrði á Bessastöðum. Felix er ásamt Baldri brautryðjandi í baráttu hinsegin fólks. Hann ruddi svo sannarlega brautir í kringum síðustu aldarmót þegar hann samdi, setti upp og lék í einleiknum „Hinn fullkomnir jafningi“ sem hvatti til umræðu um málefni samkynhneigðra hérlendis og erlendis og vakti verðskuldaða athygli. Felix hefur þar að auki verið óþreytandi baráttumaður fyrir hverskyns mannréttindum og haft sig þar í frammi með sýnilegum árangri. Nægir þar að nefna setu hans í stjórnum samtakanna Blátt áfram og Mannréttindaráðs Reykjavíkur. Þá er það líka þannig Baldur og Felix hafa í gegnum árin þurft að berjast fyrir tilverurétti sínum saman. Þannig hafa þeir m.a. þurft að réttlæta sambúð sína og berjast fyrir því að litið sé á þá sem foreldra barna sinna. Felix var í Greifunum og söng Útihátið. Felix er traustur fjölskyldumaður, hlýr og greiðvikinn. Felix á auðvelt með að hlusta og spjalla við allskonar fólk, við formleg og óformleg tilefni. Felix mun vera forsetamaki sem Íslendingar geta verið afar stoltir af. Þá er það seinni spurningin: Hvað kemur það umræðunni við að Baldur sé samkynhneigður? Nákvæmlega! Það á að sjálfsögðu ekki að skipta nokkru einasta máli. Baldur er forsetaframbjóðandi, ekki hommi í framboði. Í fullkomnum heimi þar sem virðing fyrir fólki þætti sjálfsögð og mannréttindi alls fólks virt þyrftum við ekki að ræða þetta. En því miður er það svo að umræðan sem hefur sprottið upp eftir að Baldur gaf kost á sér gefur okkur tilefni til að staldra við. Einhver vill ekki homma á Bessastaði, heldur fallega fjölskyldu. Annar vill sjá skautbúning á svölum forsetans. Enn annar vill sjá „gömlu góðu gildin“ (taka kosningaréttinn aftur af konum?? Brenna nornir á báli?). Allt of mörg ummæli hafa fallið sem ekki er hægt að hafa eftir. Þetta minnir óneitanlega á framboð Vigdísar Finnbogadóttur á sínum tíma þegar m.a. var spurt hvort ekki væri nauðsynlegt að forseti hefði frú sér við hlið og jú heldur betur þótti það við hæfi að frúin tæki á móti gestum á Bessastöðum og hellti upp á könnuna. Að kona væri forseti þótti mörgum fjarstæða. En hvað gerði íslenska þjóðin fyrir 44 árum – kaus konu í embættið, fyrst allra þjóða í heiminum. Og það sem við höfum verið stolt af því alla tíð síðan. Baldur hefur óteljandi kosti og mikilvæga fyrir embætti forseta. Hann er í senn vandaður, víðsýnn og vís, vill öllum vel, hlédrægur en um leið afar frambærilegur. Baldur er einfaldlega góður maður sem stendur með sínum, fjölskyldu, vinum og þjóð. Það að hann sé samkynhneigður er bara bónus. En um leið er það sko hreint ekkert bara heldur afar mikilvægt tækifæri fyrir íslensku þjóðina að senda sterk skilaboð til allra landsmanna og út í heim. Tækifæri til að kjósa hinsegin manneskju í embættið, fyrst allra þjóða í heiminum. Baldur mun vera forseti sem Íslendingar geta verið afar stoltir af - með Felix við hlið sér. Höfundur er sálfræðingur.
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar