Puigdemont snýr aftur til að gera það ljóst að baráttan fyrir sjálfstæði Katalóníu heldur áfram Jordi Oriola Folch skrifar 12. ágúst 2024 11:01 Frá 1714 hefur Spánn litið á Katalóníu sem nýlendu, með ríkisfjármálarán upp á 22.000 milljónir evra árlega (10% af vergri landsframleiðslu Katalóníu!) og með kynþáttafordómum gegn Katalóníu. Og þetta hefur lifað til þessa dags og þess vegna þurfum við sjálfstæði Katalóníu. Við skipulögðum þjóðaratkvæðagreiðslu um sjálfsákvörðunarrétt árið 2017 og vegna kúgunarinnar í kjölfarið hefur Puigdemont forseti þurft að vera í útlegð í Belgíu í 7 ár. Á þessu ári, vegna þess að Pedro Sánchez forseti þurfti að fá atkvæði flokks Puigdemonts, Junts, voru lög um sakaruppgjöf samþykkt 11. júní sem ætluðu að binda enda á kúgun, meðal annars, á Puigdemont forseta. Af þessum sökum sagði Puigdemont, meðan á katalónsku kosningaferlinu stóð 12. maí, að hann myndi snúa aftur til Katalóníu til að taka þátt í fjárfestingu verðandi forseta Katalóníustjórnarinnar. Kúgunin hefur orðið til þess að einn af stærstu sjálfstæðisflokkunum, ERC, hefur stöðvað átökin og viljað friða landið, en það hefur leitt til þess að það hefur tapað mörgum atkvæðum virkustu og kröfuhörðustu stuðningsmanna sjálfstæðismanna. Annar sjálfstæðisflokkur, CUP, sem er ruglaður í þessari atburðarás, hefur einnig tapað allmörgum atkvæðum. Í síðustu kosningum fyrir ríkisstjórn Katalóníu hefur kúgun enn og aftur gert frambjóðandanum Puigdemont ómögulegt að halda kosningabaráttuna í Katalóníu, hann hefur þurft að framkvæma hana úr fjarlægð í gegnum netið og hann hefur ekki getað taka þátt í sjónvarpsumræðum líka. Á endanum hefur þetta óeðlilega samhengi haft áhrif á að sjálfstæðishreyfingin missti hreinan meirihluta sem hún hafði haft á síðustu tólf árum. PSC, flokkur gegn sjálfstæði úr eigin flokki Sánchez, forseta Spánar, kom í fyrsta sæti en þurfti atkvæði ERC til að ná hreinum meirihluta. Og ERC, til að forðast nýjar kosningar (þar sem það hefði fallið enn meira), hefur gefið atkvæði sín svo PSC geti stjórnað í Katalóníu í eins konar friðsældri nýlendu, í skiptum fyrir ímyndað fullveldi í ríkisfjármálum fyrir Katalóníu (loforð um að við vitum öll hvað verður ekki uppfyllt vegna þess að það myndi ganga gegn ríkisfjármálaráninu sem er grundvöllur sambands Spánar og Katalóníu). En spænsku dómararnir, í samfellu við misnotkunina sem þeir hafa áður ofsótt katalónska sjálfstæðismenn með, neita að beita sakaruppgjöfinni sem samþykkt var af spænska þinginu og sýna refsilaust fram á að þeir beiti réttlætinu óviðeigandi í pólitískum tilgangi. Þrátt fyrir allt þetta, nú þegar Puigdemont hefur verið kjörinn varamaður næst atkvæðamesta flokksins á katalónska þinginu, tilkynnti hann að, eins og hann hafði lofað, myndi hann snúa aftur til Barcelona á þingfestingardegi, 8. ágúst. Dómararnir gáfu fyrirmæli til katalónsku lögreglunnar sem, undir stjórn ERC og þurfti að fara að lögum samkvæmt, setti upp glæsilegt lögreglutæki til að koma í veg fyrir að Puigdemont kæmist inn á þingið. Síðan, fyrir mannfjöldann sem hafði komið til að taka á móti honum fyrir framan þinggarðinn, flutti Puigdemont forseti ræðu þar sem hann sagði mjög skýrt að dómararnir væru að brjóta lög, að átökin milli Katalóníu og Spánar væru ekki horfin og að Katalóníumenn haldi áfram að krefjast sjálfstæðis Katalóníu. Eftir ræðuna rann hann inn í mannfjöldann og slapp án þess að vera handtekinn. Lögreglan, ógnað af dómurum, kveikti á Operation Cage og stöðvaði umferð á öllum vegum í Katalóníu í sannkallaðri leit. Þessi aðgerð hafði aðeins verið notuð gegn íslömskum hryðjuverkamönnum sem réðust á Barcelona 17. ágúst 2017. Nú var það gert til að reyna að handtaka varamann, kjörinn af 700.000 Katalóníumönnum, sakaður um fjárdrátt. Ennfremur sviksamlega sakaður af sömu dómurum og vilja nú ekki beita lögum um sakaruppgjöf, samþykkt af spænska þinginu einmitt til að hætta að ofsækja hann fyrir dómstólum. Það væri óútskýranlegt ef það væri ekki að Puigdemont og katalónsku sjálfstæðismenn séu óvinir Spánar númer eitt. Puigdemont forseti hefur sloppið frá lögreglunni og er nú aftur í útlegð í Belgíu og hefur sýnt að dómararnir starfa með pólitískum markmiðum. En enginn gagnrýnir þá á Spáni, né ætlar nokkur að gera neitt. Það á eftir að koma í ljós hvort Junts muni draga stuðning frá spænsku ríkisstjórninni til baka og það verður óstöðugleika. Í bili hefur ögrandi framkoma Puigdemont forseta í Barcelona hjálpað allri heimspressunni að setja Katalóníuvandann aftur á forsíðurnar og gera það ljóst að átökin halda áfram og að engin pólitísk lausn verði fyrr en Katalónarnir sjálfir eru þeir geta ákveðið hvort Katalónía sé sjálfstætt eða ekki. Höfundur er frá Katalóníu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Spánn Sjálfstæðisbarátta Katalóníu Mest lesið Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson skrifar Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Skoðun Sjálfsvíg eru ekki óumflýjanleg Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson skrifar Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson skrifar Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Flumbrugangur í framhaldsskólum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Miðbær Selfoss vekur ánægju Bragi Bjarnason skrifar Skoðun PCOS: Er ódýrara að halda heilsu eða meðhöndla veikindi? Elísa Ósk Línadóttir skrifar Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar Skoðun Be Kind - ekki kind Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir ,Perla Magnúsdóttir skrifar Skoðun Illa verndaðir Íslendingar Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Viðreisn afhjúpar sig endanlega Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heimalestur – gæðastund en ekki grátur og gnístan tanna Svava Þ. Hjaltalín skrifar Skoðun Frelsi til sölu Erling Kári Freysson skrifar Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar Skoðun Móðir í Breiðholti hjólar 5.000 kílómetra Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Viðreisn lætur verkin tala Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Frá 1714 hefur Spánn litið á Katalóníu sem nýlendu, með ríkisfjármálarán upp á 22.000 milljónir evra árlega (10% af vergri landsframleiðslu Katalóníu!) og með kynþáttafordómum gegn Katalóníu. Og þetta hefur lifað til þessa dags og þess vegna þurfum við sjálfstæði Katalóníu. Við skipulögðum þjóðaratkvæðagreiðslu um sjálfsákvörðunarrétt árið 2017 og vegna kúgunarinnar í kjölfarið hefur Puigdemont forseti þurft að vera í útlegð í Belgíu í 7 ár. Á þessu ári, vegna þess að Pedro Sánchez forseti þurfti að fá atkvæði flokks Puigdemonts, Junts, voru lög um sakaruppgjöf samþykkt 11. júní sem ætluðu að binda enda á kúgun, meðal annars, á Puigdemont forseta. Af þessum sökum sagði Puigdemont, meðan á katalónsku kosningaferlinu stóð 12. maí, að hann myndi snúa aftur til Katalóníu til að taka þátt í fjárfestingu verðandi forseta Katalóníustjórnarinnar. Kúgunin hefur orðið til þess að einn af stærstu sjálfstæðisflokkunum, ERC, hefur stöðvað átökin og viljað friða landið, en það hefur leitt til þess að það hefur tapað mörgum atkvæðum virkustu og kröfuhörðustu stuðningsmanna sjálfstæðismanna. Annar sjálfstæðisflokkur, CUP, sem er ruglaður í þessari atburðarás, hefur einnig tapað allmörgum atkvæðum. Í síðustu kosningum fyrir ríkisstjórn Katalóníu hefur kúgun enn og aftur gert frambjóðandanum Puigdemont ómögulegt að halda kosningabaráttuna í Katalóníu, hann hefur þurft að framkvæma hana úr fjarlægð í gegnum netið og hann hefur ekki getað taka þátt í sjónvarpsumræðum líka. Á endanum hefur þetta óeðlilega samhengi haft áhrif á að sjálfstæðishreyfingin missti hreinan meirihluta sem hún hafði haft á síðustu tólf árum. PSC, flokkur gegn sjálfstæði úr eigin flokki Sánchez, forseta Spánar, kom í fyrsta sæti en þurfti atkvæði ERC til að ná hreinum meirihluta. Og ERC, til að forðast nýjar kosningar (þar sem það hefði fallið enn meira), hefur gefið atkvæði sín svo PSC geti stjórnað í Katalóníu í eins konar friðsældri nýlendu, í skiptum fyrir ímyndað fullveldi í ríkisfjármálum fyrir Katalóníu (loforð um að við vitum öll hvað verður ekki uppfyllt vegna þess að það myndi ganga gegn ríkisfjármálaráninu sem er grundvöllur sambands Spánar og Katalóníu). En spænsku dómararnir, í samfellu við misnotkunina sem þeir hafa áður ofsótt katalónska sjálfstæðismenn með, neita að beita sakaruppgjöfinni sem samþykkt var af spænska þinginu og sýna refsilaust fram á að þeir beiti réttlætinu óviðeigandi í pólitískum tilgangi. Þrátt fyrir allt þetta, nú þegar Puigdemont hefur verið kjörinn varamaður næst atkvæðamesta flokksins á katalónska þinginu, tilkynnti hann að, eins og hann hafði lofað, myndi hann snúa aftur til Barcelona á þingfestingardegi, 8. ágúst. Dómararnir gáfu fyrirmæli til katalónsku lögreglunnar sem, undir stjórn ERC og þurfti að fara að lögum samkvæmt, setti upp glæsilegt lögreglutæki til að koma í veg fyrir að Puigdemont kæmist inn á þingið. Síðan, fyrir mannfjöldann sem hafði komið til að taka á móti honum fyrir framan þinggarðinn, flutti Puigdemont forseti ræðu þar sem hann sagði mjög skýrt að dómararnir væru að brjóta lög, að átökin milli Katalóníu og Spánar væru ekki horfin og að Katalóníumenn haldi áfram að krefjast sjálfstæðis Katalóníu. Eftir ræðuna rann hann inn í mannfjöldann og slapp án þess að vera handtekinn. Lögreglan, ógnað af dómurum, kveikti á Operation Cage og stöðvaði umferð á öllum vegum í Katalóníu í sannkallaðri leit. Þessi aðgerð hafði aðeins verið notuð gegn íslömskum hryðjuverkamönnum sem réðust á Barcelona 17. ágúst 2017. Nú var það gert til að reyna að handtaka varamann, kjörinn af 700.000 Katalóníumönnum, sakaður um fjárdrátt. Ennfremur sviksamlega sakaður af sömu dómurum og vilja nú ekki beita lögum um sakaruppgjöf, samþykkt af spænska þinginu einmitt til að hætta að ofsækja hann fyrir dómstólum. Það væri óútskýranlegt ef það væri ekki að Puigdemont og katalónsku sjálfstæðismenn séu óvinir Spánar númer eitt. Puigdemont forseti hefur sloppið frá lögreglunni og er nú aftur í útlegð í Belgíu og hefur sýnt að dómararnir starfa með pólitískum markmiðum. En enginn gagnrýnir þá á Spáni, né ætlar nokkur að gera neitt. Það á eftir að koma í ljós hvort Junts muni draga stuðning frá spænsku ríkisstjórninni til baka og það verður óstöðugleika. Í bili hefur ögrandi framkoma Puigdemont forseta í Barcelona hjálpað allri heimspressunni að setja Katalóníuvandann aftur á forsíðurnar og gera það ljóst að átökin halda áfram og að engin pólitísk lausn verði fyrr en Katalónarnir sjálfir eru þeir geta ákveðið hvort Katalónía sé sjálfstætt eða ekki. Höfundur er frá Katalóníu.
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar
Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun