Þögul sem gröfin um aug­lýsinguna um­deildu

Talsverða athygli vakti þegar löng auglýsing birtist á Rúv í auglýsingahléinu á milli hálfleika áramótaskaupsins, dýrasta auglýsingaplássi sem fæst keypt hér á landi. Það vakti helst athygli sökum þess að Isavia er í samkeppni við nákvæmlega engan um viðskiptavini.

Meðal þeirra sem vöktu máls á auglýsingunni var Skúli Gunnar Sigfússon, athafnamaður og einn hluthafa í Isavia líkt og allir Íslendingar, eins og hann titlaði sig í aðsendri grein hér á Vísi í byrjun árs. Í grein sinni fullyrðir hann að birting auglýsingarinnar hafi kostað rétt rúmar þrjár milljónir króna og áætlar að framleiðslan hafi kostað annað eins.

Nutu fulltingis samskiptafélags við smíði svargreinar

Jón Clean, deildarstjóri hjá Isavia sem sér um markaðsmál og upplifun, þvertók fyrir að almenningur standi kostnað af auglýsingunni, eftir að Vísir fjallaði um grein Skúla Gunnars.

„Auglýsingin var ekki fjármögnuð með opinberum fjármunum heldur úr sameiginlegum markaðssjóði sem allir rekstraraðilar á vellinum leggja til,“ sagði Jón. Hann vísaði til tilkynningar á heimasíðu Keflavíkurflugvallar, sem Isavia heldur úti, þar sem fjallað er um auglýsinguna undir fyrirsögninni „KEF – þar sem sögur fara á flug“.

Morgunblaðið greindi frá því, með vísan til tölvupóstsamskipta starfsmanna Isavia, að félagið hafi keypt þjónustu samskiptafélagins Aton til þess að svara grein Skúla Gunnars.

Hvatti Isavia til að gefa upp kostnaðinn

Skúli Gunnar reit aðra grein nokkrum dögum seinna, þar sem hann sagði að auglýsingin hafi verið birt nokkrum sinnum á ljósvakamiðlum eftir að hann skrifaði fyrstu greinina. Því væri ljóst að kostnaður Isavia hefði aukist vegna auglýsingarinnar.

„Það er nokkuð augljóst að stjórnendur Isavia hafa í þessu tilviki varið fjármagni sem þeir eiga ekki sjálfir til að bæta eigin ímynd og reyna að telja okkur trú um að allt sé í himnalagi á flugvellinum, sem er auðvitað alls ekki staðan og blasir við ferðalöngum ár eftir ár. Betur færi á því að skipuleggja betur uppbyggingu á flugvellinum og sinna viðeigandi viðhaldi þannig að upplifun þeirra sem um völlinn fara verði betri.“

Þá hvatti hann Isavia til þess að upplýsa um heildarkostnað við yfirstandandi auglýsingaherferðina, bæði heildarframleiðslukostnað og heildarbirtingarkostnað.

„Ég er sannfærður um að Isavia mun góðfúslega verða við því, enda varla nein ástæða til að pukrast með þær upplýsingar.“

Isavia verður ekki góðfúslega við því

Vísi lá einnig forvitni á að vita hversu miklu Isavia hefur eytt í auglýsinguna og sendi því fyrirspurn þess efnis á opinbera hlutafélagið. Þá var óskað eftir upplýsingum um kostnað Isavia af viðskiptum við samskipta- og auglýsingafyrirtæki undanfarin fimm ár.

Svarið var einfalt:

„Isavia deilir ekki upplýsingum um fjármál félagsins umfram það sem kemur fram í ársreikningum þess.“