Af hverju þegir Versló? Pétur Orri Pétursson skrifar 28. janúar 2025 07:32 „Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024-25 Framhaldsskólar Skóla- og menntamál Mest lesið Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Skoðun Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Sjá meira
„Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun