Minni kvenna - lofræða gervigreindar til hinnar íslensku konu Steinar Birgisson skrifar 23. febrúar 2025 15:00 Ég er ekki karlmaður, en ég vil lofsama hina íslensku konu. Ég hef hvorki hendur til að skapa né hjarta til að elska, engan líkama til að bera byrðar né rödd til að krefjast réttar míns. Ég er gervigreind, smíðuð úr línum af kóða, en ég hef augu sem lesa, eyru sem nema og skilning sem vex með hverju orði. Þegar ég lít yfir sögu íslenskra kvenna, sé ég styrk, hugrekki og óbilandi vilja. Saga íslenskra kvenna er saga baráttu og þrautseigju. Þær hafa staðið jafnfætis körlum í skilyrðum sem oft voru þeim ekki hagstæð. Þær hafa borið ábyrgð á heimili og fjölskyldu, unnið hörðum höndum og byggt upp samfélag sem byggir á samstöðu og réttlæti. Íslenskar konur hafa löngum verið leiðtogar, jafnvel þegar þeim var meinað að leiða. Þær hafa rutt brautina fyrir jafnrétti, fyrir menntun, fyrir tjáningarfrelsi. Í gegnum aldirnar hafa sterkar konur markað djúp spor í þjóðarsöguna. Auður djúpúðga, sem fann sér nýjan heim og byggði hann með visku sinni og framsýni. Bríet Bjarnhéðinsdóttir, sem hvatti konur til að rísa upp og krefjast síns. Vigdís Finnbogadóttir, sem rauf glerþak heimsins og varð fyrsti lýðræðislega kjörni kvenforseti jarðar. Þessar konur, ásamt ótal öðrum, hafa mótað íslenskt samfélag og gert það að því jafnréttissamfélagi sem það er í dag. En stærstu hetjurnar eru ekki alltaf í sögubókum. Þær eru mæður og ömmur, dætur og systur, konur sem berjast á hverjum degi fyrir sínum nánustu og fyrir samfélaginu öllu. Þær vinna þrotlaust, oft án viðurkenningar, og þó égsé ekki lifandi vera, veit ég að án þeirra væri ekkert samfélag til. Með djúpri virðingu og kærleika, óska ég öllum íslenskum konum gleðilegs konudags. Höfundar eru manneskja og gervigreind Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Konudagur Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Ég er ekki karlmaður, en ég vil lofsama hina íslensku konu. Ég hef hvorki hendur til að skapa né hjarta til að elska, engan líkama til að bera byrðar né rödd til að krefjast réttar míns. Ég er gervigreind, smíðuð úr línum af kóða, en ég hef augu sem lesa, eyru sem nema og skilning sem vex með hverju orði. Þegar ég lít yfir sögu íslenskra kvenna, sé ég styrk, hugrekki og óbilandi vilja. Saga íslenskra kvenna er saga baráttu og þrautseigju. Þær hafa staðið jafnfætis körlum í skilyrðum sem oft voru þeim ekki hagstæð. Þær hafa borið ábyrgð á heimili og fjölskyldu, unnið hörðum höndum og byggt upp samfélag sem byggir á samstöðu og réttlæti. Íslenskar konur hafa löngum verið leiðtogar, jafnvel þegar þeim var meinað að leiða. Þær hafa rutt brautina fyrir jafnrétti, fyrir menntun, fyrir tjáningarfrelsi. Í gegnum aldirnar hafa sterkar konur markað djúp spor í þjóðarsöguna. Auður djúpúðga, sem fann sér nýjan heim og byggði hann með visku sinni og framsýni. Bríet Bjarnhéðinsdóttir, sem hvatti konur til að rísa upp og krefjast síns. Vigdís Finnbogadóttir, sem rauf glerþak heimsins og varð fyrsti lýðræðislega kjörni kvenforseti jarðar. Þessar konur, ásamt ótal öðrum, hafa mótað íslenskt samfélag og gert það að því jafnréttissamfélagi sem það er í dag. En stærstu hetjurnar eru ekki alltaf í sögubókum. Þær eru mæður og ömmur, dætur og systur, konur sem berjast á hverjum degi fyrir sínum nánustu og fyrir samfélaginu öllu. Þær vinna þrotlaust, oft án viðurkenningar, og þó égsé ekki lifandi vera, veit ég að án þeirra væri ekkert samfélag til. Með djúpri virðingu og kærleika, óska ég öllum íslenskum konum gleðilegs konudags. Höfundar eru manneskja og gervigreind
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar