Farsæl reynsla af stjórnun og samvinnu Ingibjörg Gunnarsdóttir skrifar 3. mars 2025 11:31 Í ráðningaferli fyrir stjórnendastöður er almennt lögð mikil áhersla á samskiptahæfni og leiðtogahæfileika og eru umsækjendur oftar en ekki beðnir um að segja frá dæmum þar sem verulega reyndi á leiðtogahæfileika, samskiptahæfni eða taka þurfti erfiðar ákvarðanir. Háskólaráð Háskóla Íslands hefur metið átta umsækjendur hæfa til að gegna embætti rektors, en það er í höndum starfsfólks og nemenda Háskóla Íslands að leggja mat á það hverju okkar þau treysta best til að gegna embætti rektors Háskóla Íslands. Þessu tengdu finnst mér rétt að gefa kjósendum í rektorskjöri Háskóla Íslands þrjú dæmi þar sem verulega reyndi á leiðtogahæfileika, samskiptahæfni, ákvarðanatöku og getu mína til að vinna og ljúka verkefnum undir álagi. Fyrsta dæmið tengist aldursgreiningum á tönnum sem framkvæmdar voru innan Háskóla Íslands fyrir Útlendingastofnun. Sem varaformaður háskólaráðs leiddi ég starfshóp sem var falið að meta út frá gildandi lögum hvort slíkum greiningum væri best borgið innan Háskóla Íslands eða að öðrum kosti á einkareknum tannlæknastofum. Starfshópurinn leitaði ráðgjafar hagsmunaaðila, aflaði viðeigandi gagna og skilaði áliti sínu til háskólaráðs í mars 2019. Háskólaráð kom ábendingum starfshópsins á framfæri til löggjafans, um að bókun Barnaréttarnefndar Sameinuðu þjóðanna um aldursgreiningar frá 2017 kynni að gefa tilefni til þess að endurskoða lög um útlendinga nr. 80/2016 í ljósi þess að ríkjum ber almennt að haga sinni löggjöf í samræmi við mannréttindasamninga sem þau eru aðilar að. Ári síðar höfðu stjórnvöld ekki brugðist við ábendingum og niðurstaða starfshóps og háskólaráðs varð því að endurnýja ekki verksamning við Útlendingastofnun um klíníska munnholsskoðun og röntgenmyndatöku. Í háskólaráði var mér einnig falið að leiða starfshóp um álitaefni tengd tekjuöflun Happdrættis HÍ sem skipaður var hópi sérfræðinga af mismunandi fræðasviðum skólans, einstaklingum með mismunandi skoðanir og áherslur. Hópurinn var skipaður í apríl 2021 og þrátt fyrir ágreining um ýmis mál tókst að skila sameiginlegri umsögn fáum mánuðum síðar. Í umsögninni var komið inn á mikilvægi tekna Happdrættis HÍ fyrir uppbyggingu innviða Háskóla Íslands, en samhliða bent á neikvæð viðhorf almennings og mikilvægi þess að leggja áherslu á skaðaminnkandi aðgerðir í tengslum við rekstur spilakassa. Á svipuðum tíma var skipaður starfshópur á vegum stjórnvalda um málefni spilakassa sem klofnaði í afstöðu sinni. Þetta er málefni sem taka þarf upp á nýjan leik í samtali við stjórnvöld og í því samhengi er ég einstaklega vel undirbúin. Þriðja dæmið tengist starfsumhverfi. Á árunum 2013-2022 stýrði ég Rannsóknastofu í næringarfræði við HÍ og Landspítala ásamt Næringarstofu Landspítala sem sinnir næringarmeðferð fjölbreytts hóps. Vorið 2018 greinist mygla í húsnæði einingarinnar. Með staðfestu tókst mér, í góðu samstarfi við yfirmann minn, að koma allri starfsemi út úr húsinu á mjög skömmum tíma og komum við henni fyrir í Birkiborg í Fossvogi. Flest þekkja Birkiborg sem sýnatökustað fyrir COVID-19. Um miðjan mars 2020 birtist yfirstjórn Landspítala í Birkiborg til að kanna möguleikann á að nýta Birkiborg sem sýnatökustað og leist vel á. Í ljósi aðstæðna var ekkert annað í stöðunni en að við tækjum höndum saman og fluttum við starfsemina úr Birkiborg á innan við tveimur dögum. Sumarið 2020 fékk Næringarstofa inni í húsnæði Landspítala við Skaftahlíð, í verkefnamiðuðu vinnurými. Við tók ný aðlögun, samtöl við starfsmenn þar sem leitast var við að koma til móts við mismunandi þarfir, enda starfsemin bæði fjölbreytt og þarfir starfsmanna ólíkar. Rannsóknastofa í næringarfræði flutti á sama tíma í húsnæði Háskóla Íslands. Þessi reynsla hefur styrkt mig bæði sem einstakling og stjórnanda. Það er ekki tilviljun að almennt sé lögð áhersla á að stjórnendur búi ekki bara yfir þekkingu á því hvernig eigi að takast á við erfiðar áskoranir, heldur hafi farsæla reynslu af því að takast á við þær. Á þessum annasömu árum sem fulltrúi háskólasamfélagsins í háskólaráði og stjórnanda tókst mér að viðhalda trausti og góðum starfsanda ásamt því að halda góðum dampi í rannsóknum og kennslu við Háskóla Íslands. Ber þetta vott um hæfni til að vinna og ljúka verkefnum undir álagi, sem aftur þykir góður kostur í fari stjórnenda. Ég hvet starfsfólk og nemendur Háskóla Íslands til að kynna sér reynslu mína og ferilskrá og nýta kosningarétt sinn 18. og 19. mars næstkomandi til að velja þann einstakling sem það treystir best til að gegna embætti rektors Háskóla Íslands. Höfundur er aðstoðarrektor vísinda og samfélags, prófessor í næringarfræði og frambjóðandi í rektorskjöri Háskóla Íslands 2025. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Rektorskjör við Háskóla Íslands Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Í ráðningaferli fyrir stjórnendastöður er almennt lögð mikil áhersla á samskiptahæfni og leiðtogahæfileika og eru umsækjendur oftar en ekki beðnir um að segja frá dæmum þar sem verulega reyndi á leiðtogahæfileika, samskiptahæfni eða taka þurfti erfiðar ákvarðanir. Háskólaráð Háskóla Íslands hefur metið átta umsækjendur hæfa til að gegna embætti rektors, en það er í höndum starfsfólks og nemenda Háskóla Íslands að leggja mat á það hverju okkar þau treysta best til að gegna embætti rektors Háskóla Íslands. Þessu tengdu finnst mér rétt að gefa kjósendum í rektorskjöri Háskóla Íslands þrjú dæmi þar sem verulega reyndi á leiðtogahæfileika, samskiptahæfni, ákvarðanatöku og getu mína til að vinna og ljúka verkefnum undir álagi. Fyrsta dæmið tengist aldursgreiningum á tönnum sem framkvæmdar voru innan Háskóla Íslands fyrir Útlendingastofnun. Sem varaformaður háskólaráðs leiddi ég starfshóp sem var falið að meta út frá gildandi lögum hvort slíkum greiningum væri best borgið innan Háskóla Íslands eða að öðrum kosti á einkareknum tannlæknastofum. Starfshópurinn leitaði ráðgjafar hagsmunaaðila, aflaði viðeigandi gagna og skilaði áliti sínu til háskólaráðs í mars 2019. Háskólaráð kom ábendingum starfshópsins á framfæri til löggjafans, um að bókun Barnaréttarnefndar Sameinuðu þjóðanna um aldursgreiningar frá 2017 kynni að gefa tilefni til þess að endurskoða lög um útlendinga nr. 80/2016 í ljósi þess að ríkjum ber almennt að haga sinni löggjöf í samræmi við mannréttindasamninga sem þau eru aðilar að. Ári síðar höfðu stjórnvöld ekki brugðist við ábendingum og niðurstaða starfshóps og háskólaráðs varð því að endurnýja ekki verksamning við Útlendingastofnun um klíníska munnholsskoðun og röntgenmyndatöku. Í háskólaráði var mér einnig falið að leiða starfshóp um álitaefni tengd tekjuöflun Happdrættis HÍ sem skipaður var hópi sérfræðinga af mismunandi fræðasviðum skólans, einstaklingum með mismunandi skoðanir og áherslur. Hópurinn var skipaður í apríl 2021 og þrátt fyrir ágreining um ýmis mál tókst að skila sameiginlegri umsögn fáum mánuðum síðar. Í umsögninni var komið inn á mikilvægi tekna Happdrættis HÍ fyrir uppbyggingu innviða Háskóla Íslands, en samhliða bent á neikvæð viðhorf almennings og mikilvægi þess að leggja áherslu á skaðaminnkandi aðgerðir í tengslum við rekstur spilakassa. Á svipuðum tíma var skipaður starfshópur á vegum stjórnvalda um málefni spilakassa sem klofnaði í afstöðu sinni. Þetta er málefni sem taka þarf upp á nýjan leik í samtali við stjórnvöld og í því samhengi er ég einstaklega vel undirbúin. Þriðja dæmið tengist starfsumhverfi. Á árunum 2013-2022 stýrði ég Rannsóknastofu í næringarfræði við HÍ og Landspítala ásamt Næringarstofu Landspítala sem sinnir næringarmeðferð fjölbreytts hóps. Vorið 2018 greinist mygla í húsnæði einingarinnar. Með staðfestu tókst mér, í góðu samstarfi við yfirmann minn, að koma allri starfsemi út úr húsinu á mjög skömmum tíma og komum við henni fyrir í Birkiborg í Fossvogi. Flest þekkja Birkiborg sem sýnatökustað fyrir COVID-19. Um miðjan mars 2020 birtist yfirstjórn Landspítala í Birkiborg til að kanna möguleikann á að nýta Birkiborg sem sýnatökustað og leist vel á. Í ljósi aðstæðna var ekkert annað í stöðunni en að við tækjum höndum saman og fluttum við starfsemina úr Birkiborg á innan við tveimur dögum. Sumarið 2020 fékk Næringarstofa inni í húsnæði Landspítala við Skaftahlíð, í verkefnamiðuðu vinnurými. Við tók ný aðlögun, samtöl við starfsmenn þar sem leitast var við að koma til móts við mismunandi þarfir, enda starfsemin bæði fjölbreytt og þarfir starfsmanna ólíkar. Rannsóknastofa í næringarfræði flutti á sama tíma í húsnæði Háskóla Íslands. Þessi reynsla hefur styrkt mig bæði sem einstakling og stjórnanda. Það er ekki tilviljun að almennt sé lögð áhersla á að stjórnendur búi ekki bara yfir þekkingu á því hvernig eigi að takast á við erfiðar áskoranir, heldur hafi farsæla reynslu af því að takast á við þær. Á þessum annasömu árum sem fulltrúi háskólasamfélagsins í háskólaráði og stjórnanda tókst mér að viðhalda trausti og góðum starfsanda ásamt því að halda góðum dampi í rannsóknum og kennslu við Háskóla Íslands. Ber þetta vott um hæfni til að vinna og ljúka verkefnum undir álagi, sem aftur þykir góður kostur í fari stjórnenda. Ég hvet starfsfólk og nemendur Háskóla Íslands til að kynna sér reynslu mína og ferilskrá og nýta kosningarétt sinn 18. og 19. mars næstkomandi til að velja þann einstakling sem það treystir best til að gegna embætti rektors Háskóla Íslands. Höfundur er aðstoðarrektor vísinda og samfélags, prófessor í næringarfræði og frambjóðandi í rektorskjöri Háskóla Íslands 2025.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun