Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar 14. ágúst 2025 21:02 Ég frétti af konu sem hefur árum saman verið beitt ofbeldi af hendi maka síns. Frá upphafi sambands þeirra hefur maki hennar beitt hana miklu andlegu, líkamlegu, kynferðislegu og fjárhagslegu ofbeldi. Hún hefur látið sig hafa þetta enda hefur hún ekki í önnur hús að venda, er skuldbundin manninum og á með honum börn. Dag einn brast eitthvað hjá henni og hún réðst á maka sinn með kjafti og klóm. Hann var þá búinn að ganga þannig í skrokk á henni að hún missti fóstur. Hann var þá líka farinn að beita börnin grófu ofbeldi. Það gat hún ekki horft upp á, réðst á manninn og barði hann í hausinn með því sem hendi var næst. Maðurinn hlaut áverka og mun líklega bera ör eftir árásina það sem eftir er. Hann brást auðvitað ókvæða við og hefur nú aukið ofbeldi sitt til muna. Enda konan í hans augum sturluð og óalandi. Ekki nokkur leið fyrir manninn að búa með svona brjálaðri konu. Honum finnst hreinlega stafa af henni mikil ógn og að hann þurfi að beita öllum tiltækum ráðum til að hafa hemil á henni. Nú er svo komið að konan er fangi á eigin heimili í bráðum tvö ár. Hann hefur einangrað hana frá umheiminum, tekið af henni öll fjárráð og hleypir henni ekki út úr húsi. Börnin eru líka föst heima í hræðilegum aðstæðum. Þau fá ekki nægan mat og hafa ekki getað leitað til læknis með lífshættuleg veikindi sín. Segja má að þau séu nú í verulegri lífshættu, vannærð, veik og vonlaus, auk þess sem karlinn beitir þau enn miklu líkamlegu ofbeldi og ekki ólíklegt að hann muni á endanum hreinlega drepa þau öll. Vinir og nánustu fjölskyldumeðlimir konunnar hafa frá upphafi reynt að aðstoða konuna og vekja athygli á bágri stöðu hennar. Augljóslega er þarna eitthvað alls ekki í lagi og eitthvað þarf að breytast. En hvað? Hvert er vandamálið hérna? Er það konan? Er það hún sem er vandamálið, greinilega orðin ofbeldishneigð í örvæntingu sinni? Eða er það kannski maki hennar? Ég held að lang flestir myndu segja já, það er makinn sem er vandamálið og það þarf að draga hann til ábyrgðar og stöðva þannig ofbeldið. En þar vandast málin. Maðurinn er mikils metinn í samfélaginu. Hann er ríkur maður og rekur fleiri en eitt fyrirtæki í bænum, veitir mörgum atvinnu og fyrirtæki hans veita þjónustu sem enginn vill vera án. Hann er líka besti vinur bæjarstjórans og tengist fólkinu sterkum böndum sem allt á og öllu stjórnar í samfélaginu. Háværar raddir vina og fjölskyldu konunnar drukkna í röddum þeirra ríku og valdamiklu. Enginn vill fórna sínum auði, sínum völdum, sínum lífsgæðum. Auk þessa, lenti maðurinn sjálfur í einelti af hendi bæjarbúa þegar hann var barn. Einelti í raun vægt til orða tekið því hann var hreinlega beittur ofbeldi. Bæjarbúar eru því upp til hópa með óstjórnlegan móral. Aumingjans maðurinn á svo bágt. Ekki nóg með að hann hafi verið beittur grófu ofbeldi í æsku heldur á hann nú líka konu sem er svona sturluð, óalandi og ómöguleg. Enginn treystir sér til að draga hann til ábyrgðar fyrir það grófa ofbeldi sem hann hefur sjálfur beitt. Eða hvað, þorir einhver? Ef einhver skilur ekki hvert er verið að fara með þessari frásögn þá tek ég fram að ekki er um raunverulegt dæmi að ræða, heldur er frásögnin sett fram til þess að vekja fólk til umhugsunar um stöðu mála í Palestínu. Höfundur er sjálfstætt starfandi sálfræðingur og félagsmaður í Félaginu Ísland - Palestína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun Jöfn skipting skulda og eigna í sambúð Sævar Þór Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Á hvorum endanum viljum við byrja að skera af? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson skrifar Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir skrifar Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Ég frétti af konu sem hefur árum saman verið beitt ofbeldi af hendi maka síns. Frá upphafi sambands þeirra hefur maki hennar beitt hana miklu andlegu, líkamlegu, kynferðislegu og fjárhagslegu ofbeldi. Hún hefur látið sig hafa þetta enda hefur hún ekki í önnur hús að venda, er skuldbundin manninum og á með honum börn. Dag einn brast eitthvað hjá henni og hún réðst á maka sinn með kjafti og klóm. Hann var þá búinn að ganga þannig í skrokk á henni að hún missti fóstur. Hann var þá líka farinn að beita börnin grófu ofbeldi. Það gat hún ekki horft upp á, réðst á manninn og barði hann í hausinn með því sem hendi var næst. Maðurinn hlaut áverka og mun líklega bera ör eftir árásina það sem eftir er. Hann brást auðvitað ókvæða við og hefur nú aukið ofbeldi sitt til muna. Enda konan í hans augum sturluð og óalandi. Ekki nokkur leið fyrir manninn að búa með svona brjálaðri konu. Honum finnst hreinlega stafa af henni mikil ógn og að hann þurfi að beita öllum tiltækum ráðum til að hafa hemil á henni. Nú er svo komið að konan er fangi á eigin heimili í bráðum tvö ár. Hann hefur einangrað hana frá umheiminum, tekið af henni öll fjárráð og hleypir henni ekki út úr húsi. Börnin eru líka föst heima í hræðilegum aðstæðum. Þau fá ekki nægan mat og hafa ekki getað leitað til læknis með lífshættuleg veikindi sín. Segja má að þau séu nú í verulegri lífshættu, vannærð, veik og vonlaus, auk þess sem karlinn beitir þau enn miklu líkamlegu ofbeldi og ekki ólíklegt að hann muni á endanum hreinlega drepa þau öll. Vinir og nánustu fjölskyldumeðlimir konunnar hafa frá upphafi reynt að aðstoða konuna og vekja athygli á bágri stöðu hennar. Augljóslega er þarna eitthvað alls ekki í lagi og eitthvað þarf að breytast. En hvað? Hvert er vandamálið hérna? Er það konan? Er það hún sem er vandamálið, greinilega orðin ofbeldishneigð í örvæntingu sinni? Eða er það kannski maki hennar? Ég held að lang flestir myndu segja já, það er makinn sem er vandamálið og það þarf að draga hann til ábyrgðar og stöðva þannig ofbeldið. En þar vandast málin. Maðurinn er mikils metinn í samfélaginu. Hann er ríkur maður og rekur fleiri en eitt fyrirtæki í bænum, veitir mörgum atvinnu og fyrirtæki hans veita þjónustu sem enginn vill vera án. Hann er líka besti vinur bæjarstjórans og tengist fólkinu sterkum böndum sem allt á og öllu stjórnar í samfélaginu. Háværar raddir vina og fjölskyldu konunnar drukkna í röddum þeirra ríku og valdamiklu. Enginn vill fórna sínum auði, sínum völdum, sínum lífsgæðum. Auk þessa, lenti maðurinn sjálfur í einelti af hendi bæjarbúa þegar hann var barn. Einelti í raun vægt til orða tekið því hann var hreinlega beittur ofbeldi. Bæjarbúar eru því upp til hópa með óstjórnlegan móral. Aumingjans maðurinn á svo bágt. Ekki nóg með að hann hafi verið beittur grófu ofbeldi í æsku heldur á hann nú líka konu sem er svona sturluð, óalandi og ómöguleg. Enginn treystir sér til að draga hann til ábyrgðar fyrir það grófa ofbeldi sem hann hefur sjálfur beitt. Eða hvað, þorir einhver? Ef einhver skilur ekki hvert er verið að fara með þessari frásögn þá tek ég fram að ekki er um raunverulegt dæmi að ræða, heldur er frásögnin sett fram til þess að vekja fólk til umhugsunar um stöðu mála í Palestínu. Höfundur er sjálfstætt starfandi sálfræðingur og félagsmaður í Félaginu Ísland - Palestína.
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir Skoðun
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun
Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar
Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir Skoðun
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun