Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar 22. september 2025 15:00 Um langa tíð hefur það verið þannig að Austurland hefur aflað mun meiri tekna í þjóðarbúið en útgjöld úr sameiginlegum sjóði landsins gera fyrir Austurland og núverandi innviðaráðherra ætlar ekki að draga úr því misrétti, heldur auka. Samkvæmt skýrslu sem Háskólinn á Akureyri birti 2013 þá aflaði Austurland þá 11% meira í ríkissjóð en öll eyðsla ríkisins í fjórðungnum. Við erum að tala um opinbera þjónustu, það er vegagerð, jarðgangnagerð, brúargerð og flugvallarframkvæmdir auk allra framlaga til heilbrigðisþjónustu og annarrar opinberrar þjónustu. Í þeim tekjum sem talað er um í skýrslunni er ekki allt talið upp, svo sem arður af Kárahnjúkavirkjun (hagkvæmustu virkjun Íslands), fiskveiðigjöldum, arður af fiskeldi og varaflugvallargjöldum svo dæmi séu nefnd. Í skýrslu Þórodds Bjarnasonar, prófessors og Jóns Þorvaldar Heiðarssonar, lektors (Efnisorð skýrslunnar eru: Ríkisútgjöld, ríkistekjur, starfsemi ríkisins) er eftirfarandi sagt: “Starfssemi ríkisins á Austurlandi er um 23% minni en mannfjöldi segir til um eða sem nemur rúmlega 159 þúsund krónur á hvern íbúa á ári.” Einnig segir síðar í sömu skýrslu : “Loks er beinn samanburður á tekjum og útgjöldum háður ákveðnum takmörkunum. Þannig eru umtalsverð margfeldisáhrif af útgjöldum ríkisins í Reykjavík. Þar má nefna margvíslega þjónustu einkaaðila við ríkisstofnanir, útgjöld ríkisstarfsmanna, samþjöppun íbúa og fyrirtækja í nálægð við stjórnsýsluna og mikilvæga þjónustu ríkisstofnana. Sjálfstætt Norðausturríki hefði þannig umtalsverðar beinar tekjur sem nú falla til á höfuðborgarsvæðinu. Á hinn bóginn væru útgjöld vegna þjónustu sem íbúar, fyrirtæki og stofnanir í Norðausturkjördæmi sækja nú til Reykjavíkur án sérstaks endurgjalds. Frekari rannsóknir gætu varpað ljósi á útkomu þess reiknisdæmis.” Þetta var fyrir 12 árum síðan og það hefur töluvert hallað á Austurland síðan. Hér á eftir verða nefndir þrír málaflokkar sem eru tákn um afleiðingar þessa. Samgöngulega er Austurland orðin eyja, einbreiðar brýr á hringveginum hvergi fleiri á landinu og brýr yfir stórfljót bera ekki þungaflutninga lengur (Jökulsá á Fjöllum, Jökulsá á Breiðamerkursandi, Jökulsá í Lóni, Lagarfljót við Egilsstaði auk annarra brúa yfir smærri ár). Auk þessa er þjóðvegurinn um fjórðunginn mjög víða ekki í sambandi við símakerfi landsins dauðir punktar sem rýra öryggi á þjóðveginum. Full hönnuð jarðgöng um Fjarðarheiði og full hannaður vegur um Öxi eru ekki sett í útboð þó fullt samkomulag hafi verið um framkvæmdina og rannsóknum og hönnun að fullu lokið, það er jafnvel reynt að telja okkur trú um að kostnaður við verkið sé svo mikill að hann sé þrisvar sinnum hærri en í Noregi, án þess að nefna ástæður sem hafa við vísindaleg rök að styðjast. Þrátt fyrir góðan flugvöll og frábært aðflug að honum hefur fjármagn sem sett hefur verið í samgönguáætlun til áframhaldandi uppbyggingar á Egilsstaðaflugvelli ekki verið notað til að byggja hann upp. En Isavía hefur aftur á móti sett bílastæðagjöld á malarstæðin við flugvöllinn á Egilsstöðum sem kostar þá sem þurfa að geyma bílinn þar allt að 3500 kr á sólarhring, þessir peningar virðast fara í eitthvað allt annað en uppbygginu við Egilsstaðaflugvöll. Loftbrúin var sett á en flugfélagið notaði tækifærið og hirti hana með hækkun flugfargjalda, sem þýðir að þeir sem ekki geta notað loftbrú greiða enn hærra gjald fyrir flugið en þeir gerðu áður. Skyldi Innviðarráðherra finnast þetta réttlátt? Heilbrigðismálin hafa verið á hraðri niðurleið. Lögð hafa verið niður sjúkrahús á Seyðisfirði og Egilsstöðum, sem þýðir að heilbrigðisþjónustan hefur versnað og verið sett út á ónýta þjóðvegi kjördæmisins að stórum hluta og einnig stólað á sjúkraflug sem engin trygging er fyrir vegna ástands Reykjavíkurflugvallar, en mest af sjúkraflugi frá Austurlandi fer til Reykjavíkur, ef á annað borð er hægt að koma sjúklingi á flugvöllinn á Egilsstöðum vegna ófærðar á þjóðvegum innan Austurlands. Aðgengi að Fjórðungssjúkrahúsinu á Neskaupstað ekki gott vegna ófærðar á Fagradal og Fjarðarheiði. Svo er vegurinn með ströndinni ófær vegna ofanflóðahættu og storma og Axarvegur ekki þjónustaður að vetri. Fjölmennasta byggðarlag Austurlands Egilsstaðir þar sem búa 3000 manns þarf að sækja sjúkrahús þjónustu 67km leið, sem mætti stytta með jarðgöngum til Eskifjarðar en það myndi stytta leiðina úr 67km niður í 49km, auk tryggari leiðar vegna veðráttu. Kostnaður við að komast þessar leiðir í heilbrigðisþjónustu hefur margfaldast vegna aukins ferða- og dvalarkostnaðar og lítið tillit tekið til þess af sjúkratryggingum. Raforkumál er stór hluti af því að reka stóriðju og sjávarútveg á Austurlandi. Við framleiðum rúmlega þriðjung allrar raforku Íslands á Austurlandi eða helming allrar raforku Íslands í Norðausturkjördæmi og Kárahnjúkavirkjun sem er hagkvæmasta virkjun Íslands er skilar stærstum hluta af hagnaði Landsvirkjunar. Nú hefur Fjármálaráðherra ákveðið að breyta reglum um Landsvirkjun þannig að hann geti handvalið menn í stjórn sér þóknanlega til að ná hagnaðinum til ríkisins. Lögð er áhersla á að flytja umframorku frá Austurlandi og byggð hefur verið upp til þess 220kv lína norður í land fremur en að byggja upp leiðir til að nýta orkuna á Austurlandi, að vísu er loksins að ljúka uppsetningu spenna sem eiga að tryggja loðnubræðslum á Neskaupstað, Eskifirði og Fáskrúðsfirði næga orku. Flutningslínur á Austurlandi eru nógu öflugar til að flytja orku á þessa staði. Auk þessa eru bræðslur á Vopnafirði og Þórshöfn sem þurfa einnig öflugar raflínur og vistvæna orku, þar þarf að byggja upp öflugt flutningskerfi. Svo má nefna að orka er dýrari á landsbyggðunum og auk þess dregnar línur utan um þéttbýli á landsbyggðinni og rafmagn selt ennþá dýrara til þeirra sem búa utan við þá línu, sem er undarlegt þar sem venja er t.d. í Svíþjóð að orka er ódýrari þar sem hún er framleidd og þá dýrari á svæðum sem fá orkuna flutta til sín langt að eins og t.d í Stokkhólmi. Þetta er kerfi sem ætti að eiga vel við á Íslandi til að efla byggðir út um land. Ég held að það sé mál að linni, kannski kominn tími til að lýsa yfir sjálfstæði Austurlands. Höfundur er 4. maður á lista Miðflokksins í Múlaþingi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Múlaþing Mest lesið Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson Skoðun Skoðun Skoðun Húsnæði fyrir fólk en ekki fjárfesta Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson skrifar Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson skrifar Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Tala aldrei um annað en vextina Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akranes hefur vaxið hratt – nú er tími til að hlúa að fólkinu Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Þeytivinda í sundlaugina og börnin að heiman Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Sjá meira
Um langa tíð hefur það verið þannig að Austurland hefur aflað mun meiri tekna í þjóðarbúið en útgjöld úr sameiginlegum sjóði landsins gera fyrir Austurland og núverandi innviðaráðherra ætlar ekki að draga úr því misrétti, heldur auka. Samkvæmt skýrslu sem Háskólinn á Akureyri birti 2013 þá aflaði Austurland þá 11% meira í ríkissjóð en öll eyðsla ríkisins í fjórðungnum. Við erum að tala um opinbera þjónustu, það er vegagerð, jarðgangnagerð, brúargerð og flugvallarframkvæmdir auk allra framlaga til heilbrigðisþjónustu og annarrar opinberrar þjónustu. Í þeim tekjum sem talað er um í skýrslunni er ekki allt talið upp, svo sem arður af Kárahnjúkavirkjun (hagkvæmustu virkjun Íslands), fiskveiðigjöldum, arður af fiskeldi og varaflugvallargjöldum svo dæmi séu nefnd. Í skýrslu Þórodds Bjarnasonar, prófessors og Jóns Þorvaldar Heiðarssonar, lektors (Efnisorð skýrslunnar eru: Ríkisútgjöld, ríkistekjur, starfsemi ríkisins) er eftirfarandi sagt: “Starfssemi ríkisins á Austurlandi er um 23% minni en mannfjöldi segir til um eða sem nemur rúmlega 159 þúsund krónur á hvern íbúa á ári.” Einnig segir síðar í sömu skýrslu : “Loks er beinn samanburður á tekjum og útgjöldum háður ákveðnum takmörkunum. Þannig eru umtalsverð margfeldisáhrif af útgjöldum ríkisins í Reykjavík. Þar má nefna margvíslega þjónustu einkaaðila við ríkisstofnanir, útgjöld ríkisstarfsmanna, samþjöppun íbúa og fyrirtækja í nálægð við stjórnsýsluna og mikilvæga þjónustu ríkisstofnana. Sjálfstætt Norðausturríki hefði þannig umtalsverðar beinar tekjur sem nú falla til á höfuðborgarsvæðinu. Á hinn bóginn væru útgjöld vegna þjónustu sem íbúar, fyrirtæki og stofnanir í Norðausturkjördæmi sækja nú til Reykjavíkur án sérstaks endurgjalds. Frekari rannsóknir gætu varpað ljósi á útkomu þess reiknisdæmis.” Þetta var fyrir 12 árum síðan og það hefur töluvert hallað á Austurland síðan. Hér á eftir verða nefndir þrír málaflokkar sem eru tákn um afleiðingar þessa. Samgöngulega er Austurland orðin eyja, einbreiðar brýr á hringveginum hvergi fleiri á landinu og brýr yfir stórfljót bera ekki þungaflutninga lengur (Jökulsá á Fjöllum, Jökulsá á Breiðamerkursandi, Jökulsá í Lóni, Lagarfljót við Egilsstaði auk annarra brúa yfir smærri ár). Auk þessa er þjóðvegurinn um fjórðunginn mjög víða ekki í sambandi við símakerfi landsins dauðir punktar sem rýra öryggi á þjóðveginum. Full hönnuð jarðgöng um Fjarðarheiði og full hannaður vegur um Öxi eru ekki sett í útboð þó fullt samkomulag hafi verið um framkvæmdina og rannsóknum og hönnun að fullu lokið, það er jafnvel reynt að telja okkur trú um að kostnaður við verkið sé svo mikill að hann sé þrisvar sinnum hærri en í Noregi, án þess að nefna ástæður sem hafa við vísindaleg rök að styðjast. Þrátt fyrir góðan flugvöll og frábært aðflug að honum hefur fjármagn sem sett hefur verið í samgönguáætlun til áframhaldandi uppbyggingar á Egilsstaðaflugvelli ekki verið notað til að byggja hann upp. En Isavía hefur aftur á móti sett bílastæðagjöld á malarstæðin við flugvöllinn á Egilsstöðum sem kostar þá sem þurfa að geyma bílinn þar allt að 3500 kr á sólarhring, þessir peningar virðast fara í eitthvað allt annað en uppbygginu við Egilsstaðaflugvöll. Loftbrúin var sett á en flugfélagið notaði tækifærið og hirti hana með hækkun flugfargjalda, sem þýðir að þeir sem ekki geta notað loftbrú greiða enn hærra gjald fyrir flugið en þeir gerðu áður. Skyldi Innviðarráðherra finnast þetta réttlátt? Heilbrigðismálin hafa verið á hraðri niðurleið. Lögð hafa verið niður sjúkrahús á Seyðisfirði og Egilsstöðum, sem þýðir að heilbrigðisþjónustan hefur versnað og verið sett út á ónýta þjóðvegi kjördæmisins að stórum hluta og einnig stólað á sjúkraflug sem engin trygging er fyrir vegna ástands Reykjavíkurflugvallar, en mest af sjúkraflugi frá Austurlandi fer til Reykjavíkur, ef á annað borð er hægt að koma sjúklingi á flugvöllinn á Egilsstöðum vegna ófærðar á þjóðvegum innan Austurlands. Aðgengi að Fjórðungssjúkrahúsinu á Neskaupstað ekki gott vegna ófærðar á Fagradal og Fjarðarheiði. Svo er vegurinn með ströndinni ófær vegna ofanflóðahættu og storma og Axarvegur ekki þjónustaður að vetri. Fjölmennasta byggðarlag Austurlands Egilsstaðir þar sem búa 3000 manns þarf að sækja sjúkrahús þjónustu 67km leið, sem mætti stytta með jarðgöngum til Eskifjarðar en það myndi stytta leiðina úr 67km niður í 49km, auk tryggari leiðar vegna veðráttu. Kostnaður við að komast þessar leiðir í heilbrigðisþjónustu hefur margfaldast vegna aukins ferða- og dvalarkostnaðar og lítið tillit tekið til þess af sjúkratryggingum. Raforkumál er stór hluti af því að reka stóriðju og sjávarútveg á Austurlandi. Við framleiðum rúmlega þriðjung allrar raforku Íslands á Austurlandi eða helming allrar raforku Íslands í Norðausturkjördæmi og Kárahnjúkavirkjun sem er hagkvæmasta virkjun Íslands er skilar stærstum hluta af hagnaði Landsvirkjunar. Nú hefur Fjármálaráðherra ákveðið að breyta reglum um Landsvirkjun þannig að hann geti handvalið menn í stjórn sér þóknanlega til að ná hagnaðinum til ríkisins. Lögð er áhersla á að flytja umframorku frá Austurlandi og byggð hefur verið upp til þess 220kv lína norður í land fremur en að byggja upp leiðir til að nýta orkuna á Austurlandi, að vísu er loksins að ljúka uppsetningu spenna sem eiga að tryggja loðnubræðslum á Neskaupstað, Eskifirði og Fáskrúðsfirði næga orku. Flutningslínur á Austurlandi eru nógu öflugar til að flytja orku á þessa staði. Auk þessa eru bræðslur á Vopnafirði og Þórshöfn sem þurfa einnig öflugar raflínur og vistvæna orku, þar þarf að byggja upp öflugt flutningskerfi. Svo má nefna að orka er dýrari á landsbyggðunum og auk þess dregnar línur utan um þéttbýli á landsbyggðinni og rafmagn selt ennþá dýrara til þeirra sem búa utan við þá línu, sem er undarlegt þar sem venja er t.d. í Svíþjóð að orka er ódýrari þar sem hún er framleidd og þá dýrari á svæðum sem fá orkuna flutta til sín langt að eins og t.d í Stokkhólmi. Þetta er kerfi sem ætti að eiga vel við á Íslandi til að efla byggðir út um land. Ég held að það sé mál að linni, kannski kominn tími til að lýsa yfir sjálfstæði Austurlands. Höfundur er 4. maður á lista Miðflokksins í Múlaþingi.
Skoðun Stafræn sjálfstæðisbarátta Íslands á 21. öldinni. Tungan, sagan og menningin undir Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar