Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir og Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifa 7. desember 2025 07:02 Tækniþróun og stafrænir miðlar hafa á síðustu tveimur áratugum þróast á ógnarhraða. Í raun svo hratt að þau gildi og lög sem eiga að stuðla að heilbrigðu samfélagi hafa ekki náð að fylgja eftir með sama hraða. Á sama tíma glímir samfélagið við þá áskorun að kenna börnum og ungu fólki hvernig best megi fóta sig í þessum nýja veruleika. Ljóst er að útvega þarf börnum og ungmennum fleiri verkfæri til að standa vörð um eigin réttindi og réttindi annarra á stafrænum miðlum. Þessi skekkja verður enn alvarlegri í ljósi þess að stafrænt ofbeldi er sú tegund kynbundins ofbeldis sem eykst hvað hraðast í heiminum, en um helmingur stúlkna og kvenna hefur enga lagalega vernd gegn því. Dreifing mynda án samþykkis, hatursorðræða, kynferðisleg kúgun og niðrandi ummæli eru dæmi stafrænt kynbundið ofbeldi, sem líkt og annað ofbeldi, hefur neikvæð áhrif á heilsu fólks og tækifæri ungs fólks til að þroskast eðlilega. Vernd gegn hvers kyns ofbeldi er þess vegna hornsteinn flestra mannréttindasáttmála, m.a. Mannréttindayfirlýsingarinnar og Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Samkvæmt Mannfjöldasjóði Sameinuðu Þjóðanna (UNFPA) verða mörg ungmenni fyrir stafrænu ofbeldi í fyrsta sinn á aldrinum 14-16 ára, þegar sjálfsmyndin er enn í mótun og þörfin fyrir skýrum mörkum og stuðningi er hvað mest. Það er því ekki nóg að vernda ungmenni gegn stafrænum hættum heldur þarf að kenna þeim að bera kennsl á þær og skilja hvernig bregðast megi við þeim. Börn og ungmenni þurfa að fá verkfærin til að vernda sig sjálf og ekki síður aðra. Þess vegna skiptir gríðarlega miklu máli að fullorðið fólk séu fyrirmyndir í þessum nýja veruleika. Ungt fólk lærir ekki aðeins af orðum, heldur einnig af því hvernig við hin tölum saman, deilum efni og sýnum virðingu í okkar eigin samskiptum. UN Women hefur bent á að einföld skilaboð um hvernig bregðast skuli við stafrænu ofbeldi hafa skýr áhrif á hversu líklegt fólk er til þess að verja aðra og hafna ofbeldisfullri hegðun á netinu. Það sem raunverulega skiptir máli er menningin sem við sköpum. Skólar sem vettvangur mannréttindafræðslu og lýðræðislegrar þátttöku Mennta-, vísinda- og menningarmálastofnun SÞ (UNSECO) undirstrikar mikilvægi skólasamfélagsins í vörnum gegn stafrænu ofbeldi. Ekki með bönnum og viðvörunum, heldur með menntun og tækifærum: Mannréttindafræðslu, gagnrýnni hugsun og lýðræðislegri þátttöku. Ísland, sem er oft talið vera kyndilberi mannréttinda á alþjóðlegu sviði, er í einstakri stöðu til að skapa rými fyrir börn og ungt fólk þess að rækta þessa hæfni. Við erum stolt af því að vera land jafnréttis og friðar og því fylgja tækifæri, en jafnframt skyldur. Ef Ísland vill standa undir því að vera leiðandi á alþjóðavettvangi verðum við að fjárfesta í forvörnum og faglegri mannréttindafræðslu, bæði hér heima, í skólum, óformlegu námi, og annars staðar í samfélaginu. Í dag er óhugsandi að tala um framtíð menntunar án þess að tala um hnattræna borgaravitund, mannréttindi og lýðræðisleg gildi. En hæfni á þessum sviðum er óaðskiljanleg frá því að vera góður stafrænn borgari. Stór hluti lífs barna og ungmenna fer fram á netinu. Þar eiga sömu réttindi að gilda og í raunheimum: Friðhelgi, öryggi, virðing og þátttaka. Stafræn borgaravitund snýst því ekki aðeins um tæknifærni heldur einnig um réttindavitund, gildi og samfélagslega ábyrgð. Þess vegna getur mannréttindafræðsla verið brú milli réttinda í raunheimum og réttinda á netinu. Með henni lærir ungt fólk að greina á milli þess sem er rétt og rangt, virðingu og misrétti, mörk og samþykki. Mannréttindafræðsla er kjarninn í hnattrænni borgaravitund og stafrænni borgaravitund, sem í raun eru tvær hliðar af sama peningnum. Hvoru tveggja snýst um að ala upplýsta þátttakendur sem skapa réttlátt samfélag, hvar sem það er. 10. desember: Dagur mannréttinda Á alþjóðlegum degi mannréttinda minnumst við þess að mannréttindi eru ekki sjálfsögð, við verðum stöðugt að standa vörð um þau. Þau eru grunnstoðir sem við treystum á á hverjum degi. Ef við viljum stafrænt samfélag byggt á virðingu, frelsi og jafnrétti verðum við markvisst að efla vægi þessara gilda, ekki síst í öllu ungmennastarfi. Byrjum á því að skapa fleiri tækifæri fyrir börn og ungt fólk til þess að leiða veginn í átt að heilbrigðu stafrænu samfélagi, og tryggjum að fullorðið fólk sýni með eigin fordæmi hvaða gildi við viljum að þrífist í þessum rýmum. Þannig getum við öll talað fyrir, en ekki gegn, mannréttindum. Höfundar eru framkvæmdastjóri og kynningar- og fræðslustjóri Félags Sameinuðu þjóðanna á Íslandi. Greinin er skrifuð í tilefni 16 daga átaks gegn kynbundnu ofbeldi sem stendur frá 25. nóvember til 10. desember. Yfirskrift alþjóðlega átaksins í ár er: Ending Digital Violence Against All Women and Girls. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannréttindi Mest lesið Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir Skoðun Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson Skoðun Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór Að vera kona Signý Sigurðardóttir Skoðun Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason skrifar Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifar Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar Skoðun Netið er ekki öruggt Sunna Elvira Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Valkvæð tilvitnun í Feneyjanefndina Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Mótorhjólin úti – Fjórhjólin inni skrifar Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Fjárlögin 2026: Hvert stefnum við? Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Að deyja með reisn: hver ræður því hvað það þýðir? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tómstundamenntun sem meðferðarúrræði Brynja Dögg Árnadóttir skrifar Skoðun Partíið er búið – allir þurfa að fóta sig í breyttum heimi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Stuttflutt“ Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Íslenska til sýnis – Icelandic for display Matthías Aron Ólafsson skrifar Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun Hvernig er þetta með erfðafjárskattinn? Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hafnarfjörður í blóma: Sókn og stöðugleiki Guðbjörg Oddný Jónasdóttir skrifar Skoðun Hugmynd um að loka glufu - tilgangurinn helgar sennilega meðalið skrifar Skoðun Börnin okkar þurfa meira en dýrt parket og snaga úr epal Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun Vegið að eigin veski Steinþór Ólafur Guðrúnarson skrifar Skoðun Könnun sýnir að almenningur er fylgjandi stjórnvaldsaðgerðum gegn ofþyngd og offitu barna Sigrún Elva Einarsdóttir skrifar Skoðun „Það er kalt á toppnum“ – félagsleg einangrun og afreksíþróttafólk Líney Úlfarsdóttir,Svavar Knútur skrifar Sjá meira
Tækniþróun og stafrænir miðlar hafa á síðustu tveimur áratugum þróast á ógnarhraða. Í raun svo hratt að þau gildi og lög sem eiga að stuðla að heilbrigðu samfélagi hafa ekki náð að fylgja eftir með sama hraða. Á sama tíma glímir samfélagið við þá áskorun að kenna börnum og ungu fólki hvernig best megi fóta sig í þessum nýja veruleika. Ljóst er að útvega þarf börnum og ungmennum fleiri verkfæri til að standa vörð um eigin réttindi og réttindi annarra á stafrænum miðlum. Þessi skekkja verður enn alvarlegri í ljósi þess að stafrænt ofbeldi er sú tegund kynbundins ofbeldis sem eykst hvað hraðast í heiminum, en um helmingur stúlkna og kvenna hefur enga lagalega vernd gegn því. Dreifing mynda án samþykkis, hatursorðræða, kynferðisleg kúgun og niðrandi ummæli eru dæmi stafrænt kynbundið ofbeldi, sem líkt og annað ofbeldi, hefur neikvæð áhrif á heilsu fólks og tækifæri ungs fólks til að þroskast eðlilega. Vernd gegn hvers kyns ofbeldi er þess vegna hornsteinn flestra mannréttindasáttmála, m.a. Mannréttindayfirlýsingarinnar og Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Samkvæmt Mannfjöldasjóði Sameinuðu Þjóðanna (UNFPA) verða mörg ungmenni fyrir stafrænu ofbeldi í fyrsta sinn á aldrinum 14-16 ára, þegar sjálfsmyndin er enn í mótun og þörfin fyrir skýrum mörkum og stuðningi er hvað mest. Það er því ekki nóg að vernda ungmenni gegn stafrænum hættum heldur þarf að kenna þeim að bera kennsl á þær og skilja hvernig bregðast megi við þeim. Börn og ungmenni þurfa að fá verkfærin til að vernda sig sjálf og ekki síður aðra. Þess vegna skiptir gríðarlega miklu máli að fullorðið fólk séu fyrirmyndir í þessum nýja veruleika. Ungt fólk lærir ekki aðeins af orðum, heldur einnig af því hvernig við hin tölum saman, deilum efni og sýnum virðingu í okkar eigin samskiptum. UN Women hefur bent á að einföld skilaboð um hvernig bregðast skuli við stafrænu ofbeldi hafa skýr áhrif á hversu líklegt fólk er til þess að verja aðra og hafna ofbeldisfullri hegðun á netinu. Það sem raunverulega skiptir máli er menningin sem við sköpum. Skólar sem vettvangur mannréttindafræðslu og lýðræðislegrar þátttöku Mennta-, vísinda- og menningarmálastofnun SÞ (UNSECO) undirstrikar mikilvægi skólasamfélagsins í vörnum gegn stafrænu ofbeldi. Ekki með bönnum og viðvörunum, heldur með menntun og tækifærum: Mannréttindafræðslu, gagnrýnni hugsun og lýðræðislegri þátttöku. Ísland, sem er oft talið vera kyndilberi mannréttinda á alþjóðlegu sviði, er í einstakri stöðu til að skapa rými fyrir börn og ungt fólk þess að rækta þessa hæfni. Við erum stolt af því að vera land jafnréttis og friðar og því fylgja tækifæri, en jafnframt skyldur. Ef Ísland vill standa undir því að vera leiðandi á alþjóðavettvangi verðum við að fjárfesta í forvörnum og faglegri mannréttindafræðslu, bæði hér heima, í skólum, óformlegu námi, og annars staðar í samfélaginu. Í dag er óhugsandi að tala um framtíð menntunar án þess að tala um hnattræna borgaravitund, mannréttindi og lýðræðisleg gildi. En hæfni á þessum sviðum er óaðskiljanleg frá því að vera góður stafrænn borgari. Stór hluti lífs barna og ungmenna fer fram á netinu. Þar eiga sömu réttindi að gilda og í raunheimum: Friðhelgi, öryggi, virðing og þátttaka. Stafræn borgaravitund snýst því ekki aðeins um tæknifærni heldur einnig um réttindavitund, gildi og samfélagslega ábyrgð. Þess vegna getur mannréttindafræðsla verið brú milli réttinda í raunheimum og réttinda á netinu. Með henni lærir ungt fólk að greina á milli þess sem er rétt og rangt, virðingu og misrétti, mörk og samþykki. Mannréttindafræðsla er kjarninn í hnattrænni borgaravitund og stafrænni borgaravitund, sem í raun eru tvær hliðar af sama peningnum. Hvoru tveggja snýst um að ala upplýsta þátttakendur sem skapa réttlátt samfélag, hvar sem það er. 10. desember: Dagur mannréttinda Á alþjóðlegum degi mannréttinda minnumst við þess að mannréttindi eru ekki sjálfsögð, við verðum stöðugt að standa vörð um þau. Þau eru grunnstoðir sem við treystum á á hverjum degi. Ef við viljum stafrænt samfélag byggt á virðingu, frelsi og jafnrétti verðum við markvisst að efla vægi þessara gilda, ekki síst í öllu ungmennastarfi. Byrjum á því að skapa fleiri tækifæri fyrir börn og ungt fólk til þess að leiða veginn í átt að heilbrigðu stafrænu samfélagi, og tryggjum að fullorðið fólk sýni með eigin fordæmi hvaða gildi við viljum að þrífist í þessum rýmum. Þannig getum við öll talað fyrir, en ekki gegn, mannréttindum. Höfundar eru framkvæmdastjóri og kynningar- og fræðslustjóri Félags Sameinuðu þjóðanna á Íslandi. Greinin er skrifuð í tilefni 16 daga átaks gegn kynbundnu ofbeldi sem stendur frá 25. nóvember til 10. desember. Yfirskrift alþjóðlega átaksins í ár er: Ending Digital Violence Against All Women and Girls.
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun
Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar
Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Landssamband smábátaeigenda 40 ára – hverju hefur baráttan skilað? Kjartan Páll Sveinsson,Örn Pálsson skrifar
Skoðun Frá séreignarstefnu til fjárfestingarmarkaðar: hvað fór úrskeiðis? Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar
Skoðun Opið bréf til Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Íslands Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Skekkjan á fjölmiðlamarkaði: Ríkisrisinn og raunveruleikinn Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar
Skoðun Hverjir hagnast á húsnæðisvandanum? – Ungt fólk er blekkt og tíminn að renna út Arnar Helgi Lárusson skrifar
Skoðun Könnun sýnir að almenningur er fylgjandi stjórnvaldsaðgerðum gegn ofþyngd og offitu barna Sigrún Elva Einarsdóttir skrifar
Skoðun „Það er kalt á toppnum“ – félagsleg einangrun og afreksíþróttafólk Líney Úlfarsdóttir,Svavar Knútur skrifar
Á milli heima: blætisvæðing erlendra kvenna, klámdrifin viðhorf og stafrænt ofbeldi á Íslandi Mahdya Malik Skoðun