Gagnrýni

Vel fléttuð fantasía full af hasar, ógnum og góðum boðskap

Vel fléttaður og ansi ógnvekjandi hasar fyrir fantasíuaðdáendur á öllum aldri.

Myrkrið sem við yfirstígum

Vandlega ort og fögur ljóðabók sem lætur engan ósnortinn og sem flestir ættu að lesa.

Særingarmáttur sannleikans og haugalyganna

Stórbrotið listaverk sem enginn má missa af.

Margt smátt gerir eitt stórt

Dásamleg viðbót við frábæran bókaflokk, fyndin og sorgleg í senn með skírskotun til vandamála sem heimurinn allur glímir við og þarf að leysa.

Með krafta í kögglum og risastórt hjarta

Einlæg og skondin fantasía sem flytur mannbætandi boðskap sem bæði stórir og smáir lesendur hafa gott af að heyra.

Hádegisverður með klisjukenndum hjónum

Klisjurnar bera Risaeðlurnar ofurliði.

Gæsahúð aftur og aftur

Magnaður söngur og framúrskarandi píanóleikur gerðu tónleikana að einstakri upplifun.

Í leit að Paradísargarðinum

Tímagarðurinn er skemmtilegt tímaferðalag um Ísland með skemmtilegum persónum sem er vel þess virði að kynnast.

Meira grín heldur en alvara

Götótt, flöt, sundurlaus og klunnalega samsett mynd að nær öllu leyti. Svo slæm að næstum því má hafa gaman af henni. Næstum því.

Söng meira af vilja en mætti

Lífleg tónlist sem flutt var af mikilli ákefð, en söngurinn var ekki nægilega lipur til að lögin kæmu almennilega út.

Sextett um sáran missi

Sýning sem enginn má missa af eða gengur út af ósnortinn.

Sjónrænt meistaraverk og fyrirmyndar framhald

Þegar Ridley Scott sendi fyrst frá sér Blade Runner árið 1982 hlaut hún frekar dræmar viðtökur og lélega aðsókn, og var það ekki fyrr en einhverjum árum og nokkrum endurbættum útgáfum síðar að fólk fór að keppast við að lofsyngja hana og um leið deila um stærstu ráðgátu hennar.

Dauðinn og stúlkan aldrei hressari

Mögnuð spilamennska, yndisleg tónlist.

Klár eru kvennaráð

Flóttinn mikli undan væmninni

Framúrskarandi fiðlu­einleikur og kórsöngur, auk glæsilegrar spilamennsku hljómsveitarinnar gerðu tónleikana einkar skemmtilega.

Flett ofan af orsökum afleiðinga

Kartöfluæturnar í Borgarleikhúsinu eru vel skrifað íslenskt leikverk í kraftmikillri uppfærslu.

Brot af því besta á RIFF

Að hafna grimmd og gerast planta

Mögnuð og krefjandi skáldsaga sem á brýnt erindi við samtíma okkar og hugmyndaheim.

Falleg tónlist í hádeginu

Oftast ágætur flutningur á fallegri tónlist.

Sjentilmenni og sýnimennska

Gallaða góðærið

Frábær frammistaða Björns Hlyns og Sólveigar nær næstum því að lyfta sýningunni á hæsta plan.

Ekki mennsk, heldur náttúrukraftur

Sumar söngkonurnar voru frábærar en aðrar ekki. Hljómsveitin spilaði vel og kynning laganna var áhugaverð, en dagskráin var heldur einhæf.

Móðir, náttúra og vítahringur sköpunar

Tímabundið rof á raunveruleikastjórnuninni

Skilaboð sýningarinnar eru hrollvekjandi, tímasetningin ótrúleg, en fínvinnuna vantar.

Snilld aftur á bak eða áfram

Einleikurinn var framúrskarandi, hljómsveitin aldrei betri.

Upprisa skallapopparans

Hrífandi tónlist, glæsilegur flutningur.

Menningarheimamósaík sem ekki gengur upp

Frambærilegir leikarar í misreiknaðri sýningu.

Frábær einleikari á upphafstónleikum Sinfóníunnar

Magnaður einleikur Pauls Lewis var kórónan á vel heppnuðum tónleikum Sinfóníuhljómsveitar Íslands.

Hvað er svona merkilegt við „Það“?

Hér höfum við glænýja aðlögun þar sem fyrri helmingur bókarinnar er tekinn fyrir. Við fylgjumst með sjö ungmennum í smábænum Derry í Maine, hópi sem kallar sig Aulana (The Losers Club) og þarf daglega að glíma við ofbeldi og annars konar áreiti frá hrottum eða vafasömum foreldrum.

Gott að eiga góða granna

Undir trénu er hresst dæmi um það hvernig er hægt að hnoða öfluga kómík úr litlum harmleikjum, sumum reyndar hversdagslegri en öðrum í þessu tilfelli.