Hvers eiga Árbæingar að gjalda? Dagur B. Eggertsson skrifar 30. maí 2007 00:01 Það hefur verið hátíðarstemning í Árbænum undanfarna daga. Íþróttafélagið Fylkir er 40 ára og sumarið er skollið á. Hverfisbúar hafa því verið í hátíðarskapi. En í gær dró fyrir sólu. Þá er ég ekki að tala um vítaspyrnuna sem fór forgörðum á lokamínútu leiksins við Skagann (þó skítt væri), heldur hitt, að enn á ný þurfa hverfisbúar að hefja baráttu til að halda uppi eðlilegum tengslum við aðra borgarhluta í samgöngumálum. Það kostaði margra vikna baráttu nýliðinn vetur að fá lágmarksþjónustu strætó við Árbæjarhverfi eftir þá órökstuddu ákvörðun að fella niður akstur hraðleiðarinnar S5. Eftir að S5 hóf akstur komst aftur á tenging Árbæjarhverfis, Selás og Ártúnsholts við stærstu skóla og vinnustaði borgarinnar, án skiptingar. Í gær voru hverfisbúum hins vegar færðar þær fréttir að nú á enn að draga úr þjónustu strætó með akstri á aðeins hálftíma fresti. Skorið á skólanaVerst er þó að aftur á að skera á tengingu Árbæjarhverfis, Ártúnsholts, Seláss og Norðlingaholts við marga helstu skóla landsins og stærstu vinnustaði með því að hraðleiðin S5 keyri um Sæbraut í stað Miklubrautar! Þar með er ekki lengur bein tenging við Háskólann í Reykjavík, Háskóla Íslands, Kennaraháskólann, Fjöltækniskólann, Versló, MR, MH og Kvennaskólann, auk Landspítala – háskólasjúkrahúss. Þetta er furðuleg ráðstöfun og verður að teljast sérstaklega undarleg í ljósi áforma um gjaldfrjálsar almenningssamgöngur fyrir námsmenn næsta haust. Við þetta verður ekki unað og er hér með skorað á Árbæinga og annað áhugafólk um almenningssamgöngur, betri umferð og skynsamlega orkunýtingu að láta þetta mál til sín taka. Legið á fréttinni?Það er ekki síður merkilegt að þetta vanhugsaða mál skuli dúkka upp nú, aðeins örfáum dögum áður en byrja á að keyra eftir breyttu kerfi. Ekki er nema von að vagnstjórar skuli láta í sér heyra. Fyrir þingkosningar var meirihluti borgarstjórnar hins vegar á umhverfisfötunum og kynnti „miklu betri strætó“, sem var „fyrst og fremst“ af hinum 10 grænu skrefum í Reykjavík. Kannski er ekki að undra að færri ferðir og breytingar á leiðarkerfinu hafi ekki verið kynntar sem lið í því. Á fundi hverfisráðs Árbæjar í gær var umhverfisfötum hins vegar ekki til að dreifa. Þar kom jafnframt fram að þessar breytingar höfðu verið lengi í undirbúningi. Líklega miklu lengur en grænu skrefin. Í því ljósi gegnir það sérstakri furðu að samráð hafi ekki verið haft við hverfisráð borgarinnar og íbúa varðandi yfirvofandi breytingar. Ef einhvern lærdóm á að draga af endurskoðun leiðarkerfisins er hann einmitt sá að samráð sé lykilatriði. Að kynna orðinn hlut fimm dögum áður en hefja á akstur eftir nýju leiðarkerfi er ekki til neins. Gengur þetta verklag gegn skýrum og ítrekuðum óskum hverfisráða, íbúa, að ógleymdum fjölmörgum loforðum um samráð, bót og betrun. Örfáir dagar til að forða slysiÞetta þýðir að aðeins fáeinir dagar eru nú til að forða því að enn verði teknar slysalegar ákvarðanir um strætisvagnaþjónustu við Árbæinga. Það getur ekki verið sanngjarnt að Árbæingar þurfi öðrum hverfum fremur að berjast fyrir því að njóta sömu þjónustu í almenningssamgöngum og önnur hverfi og sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu. Kjarni málsinsKjarni málsins ætti að vera sá að vaxandi vitund um umhverfismál og samstaða um að aukin umferð ógni lífsgæðum í borginni ætti að kalla fram breiðan stuðning við eflingu almenningssamgangna. Fjöldi farþega í strætó óx í kjölfar nýja leiðarkerfisins, í fyrsta skipti í áraraðir, eða allt þar til skerðing á þjónustu olli bakslagi í þau segl. Í raun ættu stjórnmálamenn miklu frekar að sammælast um að kanna hvort og hvernig metnaðarfullt átak í almenningssamgöngum væri best úr garði gert. Því efling almenningssamgangna hefur sýnt sig vera ein hagkvæmasta og markvissasta leiðin til að bæta umferð og borgarbrag í bráð og lengd. Höfundur er oddviti Samfylkingarinnar í borgarstjórn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dagur B. Eggertsson Mest lesið Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason Skoðun Skoðun Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Skoðun Pólitískur gúmmítékki Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson skrifar Skoðun Orðsins fyllsta merking Eiríkur Kristjánsson skrifar Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson skrifar Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar vinstri meirihlutinn að skila auðu? Þórdís Lóa Þórhalldóttir skrifar Skoðun Óásættanleg málsmeðferð Linda Íris Emilsdóttir,Katrín Oddsdóttir skrifar Skoðun Fjárfestavernd sem gengur of langt? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Æfðu þig í virkum og uppbyggilegum viðbrögðum Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Samþjöppunin hefur ekkert að gera með veiðigjöldin Sigurjón Þórðarson skrifar Sjá meira
Það hefur verið hátíðarstemning í Árbænum undanfarna daga. Íþróttafélagið Fylkir er 40 ára og sumarið er skollið á. Hverfisbúar hafa því verið í hátíðarskapi. En í gær dró fyrir sólu. Þá er ég ekki að tala um vítaspyrnuna sem fór forgörðum á lokamínútu leiksins við Skagann (þó skítt væri), heldur hitt, að enn á ný þurfa hverfisbúar að hefja baráttu til að halda uppi eðlilegum tengslum við aðra borgarhluta í samgöngumálum. Það kostaði margra vikna baráttu nýliðinn vetur að fá lágmarksþjónustu strætó við Árbæjarhverfi eftir þá órökstuddu ákvörðun að fella niður akstur hraðleiðarinnar S5. Eftir að S5 hóf akstur komst aftur á tenging Árbæjarhverfis, Selás og Ártúnsholts við stærstu skóla og vinnustaði borgarinnar, án skiptingar. Í gær voru hverfisbúum hins vegar færðar þær fréttir að nú á enn að draga úr þjónustu strætó með akstri á aðeins hálftíma fresti. Skorið á skólanaVerst er þó að aftur á að skera á tengingu Árbæjarhverfis, Ártúnsholts, Seláss og Norðlingaholts við marga helstu skóla landsins og stærstu vinnustaði með því að hraðleiðin S5 keyri um Sæbraut í stað Miklubrautar! Þar með er ekki lengur bein tenging við Háskólann í Reykjavík, Háskóla Íslands, Kennaraháskólann, Fjöltækniskólann, Versló, MR, MH og Kvennaskólann, auk Landspítala – háskólasjúkrahúss. Þetta er furðuleg ráðstöfun og verður að teljast sérstaklega undarleg í ljósi áforma um gjaldfrjálsar almenningssamgöngur fyrir námsmenn næsta haust. Við þetta verður ekki unað og er hér með skorað á Árbæinga og annað áhugafólk um almenningssamgöngur, betri umferð og skynsamlega orkunýtingu að láta þetta mál til sín taka. Legið á fréttinni?Það er ekki síður merkilegt að þetta vanhugsaða mál skuli dúkka upp nú, aðeins örfáum dögum áður en byrja á að keyra eftir breyttu kerfi. Ekki er nema von að vagnstjórar skuli láta í sér heyra. Fyrir þingkosningar var meirihluti borgarstjórnar hins vegar á umhverfisfötunum og kynnti „miklu betri strætó“, sem var „fyrst og fremst“ af hinum 10 grænu skrefum í Reykjavík. Kannski er ekki að undra að færri ferðir og breytingar á leiðarkerfinu hafi ekki verið kynntar sem lið í því. Á fundi hverfisráðs Árbæjar í gær var umhverfisfötum hins vegar ekki til að dreifa. Þar kom jafnframt fram að þessar breytingar höfðu verið lengi í undirbúningi. Líklega miklu lengur en grænu skrefin. Í því ljósi gegnir það sérstakri furðu að samráð hafi ekki verið haft við hverfisráð borgarinnar og íbúa varðandi yfirvofandi breytingar. Ef einhvern lærdóm á að draga af endurskoðun leiðarkerfisins er hann einmitt sá að samráð sé lykilatriði. Að kynna orðinn hlut fimm dögum áður en hefja á akstur eftir nýju leiðarkerfi er ekki til neins. Gengur þetta verklag gegn skýrum og ítrekuðum óskum hverfisráða, íbúa, að ógleymdum fjölmörgum loforðum um samráð, bót og betrun. Örfáir dagar til að forða slysiÞetta þýðir að aðeins fáeinir dagar eru nú til að forða því að enn verði teknar slysalegar ákvarðanir um strætisvagnaþjónustu við Árbæinga. Það getur ekki verið sanngjarnt að Árbæingar þurfi öðrum hverfum fremur að berjast fyrir því að njóta sömu þjónustu í almenningssamgöngum og önnur hverfi og sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu. Kjarni málsinsKjarni málsins ætti að vera sá að vaxandi vitund um umhverfismál og samstaða um að aukin umferð ógni lífsgæðum í borginni ætti að kalla fram breiðan stuðning við eflingu almenningssamgangna. Fjöldi farþega í strætó óx í kjölfar nýja leiðarkerfisins, í fyrsta skipti í áraraðir, eða allt þar til skerðing á þjónustu olli bakslagi í þau segl. Í raun ættu stjórnmálamenn miklu frekar að sammælast um að kanna hvort og hvernig metnaðarfullt átak í almenningssamgöngum væri best úr garði gert. Því efling almenningssamgangna hefur sýnt sig vera ein hagkvæmasta og markvissasta leiðin til að bæta umferð og borgarbrag í bráð og lengd. Höfundur er oddviti Samfylkingarinnar í borgarstjórn.
Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar
Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson Skoðun